ผมเรียนมัธยมนานแล้ว ถ้าเข้าเรียนไม่ถึงเกณฑ์ก็ติด มส.

ส่งงานไม่ครบก็ติด ร.

ไม่รู้สมัยนี้เขายังใช้เกณฑ์กันแบบนี้หรือไม่นะครับ

สังคมขวาจัดที่ถูกประกอบสร้างอย่างเป็นระบบโดยชนชั้นจารีตมา 30-40 ปี

กฏระเบียบมันสำคัญกว่าเหตุผลอยู่แล้วครับ

เด็กไม่ทำตามกฎที่ไม่มีเหตุผลรองรับดีพอ
เด็กไม่ทำตามกฎ เป็นเรื่องใหญ่กว่า กฏที่ไม่มีเหตุผลรองรับดีพอครับ

เด็กมันแยกไม่ออกละระหว่างสิทธิเสรีภาพกับการเอาแต่ใจ กลายเปนสก๊อย งอแงละ

สำหรับผมมันเยอะไปครับ

ก่อนจะถามหาสิทธิ และ เสรีภาพของตัวเอง

โรงเรียนเขาก็มีกฏระเบียบในแบบส่วนของเขา

เรียกร้องได้แต่ก็ต้องเคารพกฏของโรงเรียนด้วย


ไม่ได้เกี่ยวกับประเด็นกฎขี่หรืออะไรเลย

ท่านแยกออกไหมครับ

ลองยกตัวอย่างขอบเขตของสิทธิและเสรีภาพตามรัฐธรรมนูญ และการเอาแต่ใจ ให้ผมฟังหน่อยครับ

ผมว่าตอนนี้น้องกำลัง exercise สิทธิ กับ อำนาจตัวเอง แบบเชิงทดลองมากกว่า ว่าชั้นทำได้ชั้นจะทำอะ


ซึ่งเอาจริงๆไม่ได้มีประโยชน์อะไรกับการเรียนรู้ นั่นคือจุดประสงค์หลักของการเรียน เรื่องชุดไม่เท่าไหร่ แต่เรื่องไม่เข้าโฮมรูม หรือ ไม่เข้าวิชาที่ไม่อยากเรียน ปีนรั้วรร. พวกนี้มันเป็นการกระทำแนว anarchism แล้ว

มันเริ่มจะไม่ใช่เสรีนิยมละ เพราะขนาดรร.ตะวันตกยังต้องมีเช็คชื่อหรือกฎระเบียบทั่วไปเลย จะบอกว่านร.ทำอะไรก็ได้นี่เข้าใจผิดแล้วแหละ

อันนี้ออกแนวหัวขบถ คือทำตรงกันข้ามเพื่อยั่วโมโหผู้มีอำนาจเฉยๆ ไม่ได้ทำเพื่อปกป้องสิทธิ์ตัวเองอะไรหรอก


ปล.แต่ผมว่าถ้าน้องโตขึ้น น่าจะเป็นกำลังหลักในการขับเคลื่อนแนวคิดเสรีนิยมได้ดีเลย เพราะน้องไม่กลัว มีความกล้าหาญและเชื่อในแนวคิดตัวเอง แต่เพียงแต่ต้องพัฒนาและเรียนรู้ว่าการจะให้คนอื่นเห็นด้วยหรือโน้มน้าวใจเค้าได้ ต้องมีศิลปะและเข้าใจอารมณ์มนุษย์มากกว่านี้ ไม่งั้นมันจะเหมือน woke culture ที่ยิ่งออกแรงคนยิ่งไม่ฟัง สรุปไม่เกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรเลย

ในเมื่อโอกาสในการเปลี่ยนแปลงมันกำลังมา สำหรับผมความคิดหรือการดำเนินการ มันควรจะเปลี่ยนไป ถ้าอยู่ในยุคกดขี่เหมือนที่ผ่านมา ผมจะไม่ว่าอะไรเลย

ที่แปลกสุดคือติดคุกตั้งนานสังคมถกเถียงกันไม่เท่าเรื่องไม่แต่งชุดนักเรียนไปโรงเรียน น้องสุดโต่งแต่สังคมก็ประหลาดเรื่องไม่เป็นเรื่องโคตรใหญ่ เรื่องที่ควรเป็นเรื่องดันเบาเฉย

สิ่งที่น้องทำมันไม่มี "อารยะ" ครับ จบง่าย ๆ ละกัน

การเรียกร้องทุกอย่าง มันก็มีเหตุและผลในตัวมัน

แต่การคัดคืนโดยการ ด่า ว่า ขยี้ เกเร เอาแต่ใจ ฝืนกฎเกณฑ์เดิมที่ไม่ตรงใจ เลือกปฏิบัติตามที่ใจตัวเองต้องการ
ก็ไม่มีใครอยากสนับสนุนหรอก เพราะมันเปลืองตัวมาก ๆ และไม่ได้ก่อให้เกิดประโยชน์แก่สังคมโดยรวม

แค่ประโยคที่ผมมองว่า "เลือกปฏิบัติตามใจ" ก็บอกเป็นนัยได้แล้วว่าทำไมคนถึงไม่ชอบการเคลื่อนไหวของน้อง
เพราะสุดท้ายสิ่งที่สังคมสัมผัสได้จากน้องคือ "น้องอยากได้ 1. 2. 3. ..." แต่ "น้องไม่อดทนที่จะรับผลจากการกระทำ" และนัองก็ไม่รู้ด้วยว่าการกระทำของตัวเอง "มันจะนำพาไปจุดไหน"

ถ้าน้องเป็นอารยะชนจริง น้องควรจะรู้กฎของโรงเรียนทั้งหมดที่น้องจะทำผิด และผลที่จะตามมา
แต่กลับกันสิ่งที่น้องทำเหมือนไม่ได้กำลังจะรู้ตัวเลยว่าทำไปแล้วอะไรจะเกิดกับตัวเองบ้าง...

ผมขอถามเรื่องที่น้องเข้าโรงเรียนกี่โมงก็ได้ อยากกิจกรรมอะไรก็ทำไม่อยากทำก็ไม่เข้า เรียนแค่บางวิชา ใครขัดใจด่าอักคลิปลงโซเชี่ยล สิ่งที่ทำทั้งหมดนี้เรียกว่าอะไรครับ

ถ้าจะมองแบบนั้น

จะใช้คำว่าจารีตหรือประเพณี มันก็คือสิ่งที่มนุษย์กำหนดอ่ะครับ

ขอยกตัวอย่างงานศพพ่อดม เค้าก็ขอให้ใส่ชุดชมพุไปงาน ถ้าแบบนี้เรียกผิดจารีตรึเปล่า ในเมื่อเป็นความต้องการของผู้ตาย

สุดท้ายทุกอย่างมันก็คือสิ่งที่มนุษย์กำหนด คำว่า ตามความเหมาะสมของสถานที่มันยังใช้ได้เสมอทุกยุค ทุกสมัย ทุกประเทศ

ทุกอย่างมันจะปรับเปลี่ยนไปตามกาลเวลาของมันเอง ถ้าอยากเป็นตัวเร่งการเปลี่ยนแปลง อยากให้ดูเนติวิทย์เป็นตัวอย่าง เด้กคนนี้ความคิดล้ำหน้าคนอื่นไปไกลหลายก้าว แต่วิธีการของเค้านำเราแค่ก้าวเดียว เพื่อให้คนทั่วไปยอมรับ คนทั่วไปยอมเปลี่ยนแปลง ใครยังไม่เปลี่ยนก็มีฉุกคิดขึ้นมาบ้าง


ถ้าจะมีคนที่เปลี่ยนประเทศนี้ให้ไวขึ้น ต้องมีคนแบบเนติวิทย์เยอะๆครับ ไม่ใช่คนแบบหยก เพราะถ้าดูสิ่งที่ทำคนแบบเนติวิทย์จะโตไปเป็นแบบคนอย่างธนาธร ปิยบุตร ยืนอย่างสง่าท่ามกลางการเปลี่ยนแปลง แต่คนอย่างหยกโตไปคงไม่ต่างจากพวก แรมโบ้อีสาน สุเทพ จตุพร ณัฐวุฒิ

งั้นเราก็ควรยอมรับกฎที่ส.ว.ตั้งนายกได้สิ เรียกร้องกันทำเหียกอะไร

คานธีพาคนอินเดียเดินไปทำเกลือก็เป็นมหากบฎเลยสิ

ม.44 ทำอยู่ใต้กฎทุกอย่างก็เป็นสิ่งถูกต้องสิ

กฎมันไม่ใช่สิ่งที่เป็น absolute

กฎที่ไม่มีเหตุผลรองรับดีพอ -> ก็ต้องไปแก้ที่กฎ
แต่เราจะประท้วง/แสดงออกอย่างไรก็ได้หรือครับ??

ยกตัวอย่างง่ายๆนะครับ ท่านขาดเรียนวิชาที่ไม่อยากเข้าจนหมดสิทธิ์สอบ
ก็สอบไม่ผ่าน เรียนไม่จบ เลยออกมาประท้วงบอก รร รังแกฉัน

กับเข้าเรียนแต่ทำกิจกรรมแสดงออก/ประท้วงการไม่เห็นด้วย
อยากแก้ไขกฎเพื่อให้เกิดการเลือกวิชาเรียนแบบอิสระ
แบบไหนท่านว่ามันเหมาะสมกว่ากันครับ

เขาไม่เห็นด้วย เขาก็เลยพยายามแก้ที่กฎถูกไหมครับ
เขาก็ทำตามกติกา รอโหวตเลือกนายก
มันไม่ใช่เขาบอกไม่เห็นด้วยกับ สว ละจู่ๆเขาก็ไปตั้งตัวเองเป็นนายกนะครับ

เรียกว่าการฝ่าฝืนกฏระเบียบของโรงเรียนครับ และอาจจะฝ่าฝืนกฏหมายหมิ่นประมาท

ผมถามกลับด้วยคำถามข้างต้นที่ท่านโควทครับ