หักดิบให้แฟนท่านไปบอกเลยดีที่สุดถ้าแฟนไม่บอกก็บอกเองถ้าจะมีปัญหาก็ให้มีไปเลยครับ เพราะนี่คือสิทธิ์ของเราและตอนนี้ยิ่งเรามีลูกแล้ว พ่อแม่ไม่สำคัญเท่า เรา,เมีย,ลูก เพราะฉะนั้นไม่ต้องไปแคร์อะไรมากครับ เพราะคนแก่สภาพนี้จะทำอะไรตามใจตัวเองต่อให้เราแสดงออกว่าไม่สบายใจหรืออึดอัดเขาก็ไม่สนใจครับ สู้บอกตรงๆไปเลยดีกว่า เราไม่ได้ไปหาเรื่องหาแต่ถ้าบอกตรงๆแล้วมีปัญหาก็ต้องยอมรับครับดีกว่าต้องมาอยู่แบบอึดอัด เพราะไม่งั้นเราจะซื้อแยกเองออกมาเพื่ออะไรถ้าต้องการอยู่กับพ่อแม่

บอกตรงๆ สุขภาพจิตผมแย่มากครับ(เรื่องนี้) ผมบ่นกับน้องชายผมทุกสับดาห์


ปัญหาคือ ใครจะดีลให้ครับ แฟนผมก็ไม่กล้าพูด ไม่อยากพูด นั่นนี่

ผมก็กดดันได้ตามสมควร ไม่อยากทะเลาะแบบหนักๆ

ตัวผมเองนี่ โคตรอึดอัด

ถ้าผมมีเงิน ทางออกของปัญหานี้ ผมจะแก้ โดยใช้เงิน ครับ

คือ สร้างบ้านใหม่ เอาให้หลังใหญ่กว่าเดิม มี พืนที่มากกว่าเดิม มีหลายๆห้องเลย

ก็คิดอยู่นะท่าน แต่แฟนผม จะให้ลูก เรียนพิเศษ(กลัลลูกไม่เก่ง) นั่นนี่

แผนท่านก็น่าสนใจดีครับ แต่ไม่รู้แฟนผมจะยอมมั้ย

กลัวแต่จะอยู่ จนสัมปทาน เป็นบ้านตัวเอง ขึ้นมา แย่หนักกว่าเก่า

บ้านแฟนผม ยังผ่อนไม่หมดด้วย เอาไว้เป้นที่ให้ลูกอยู่(ใกล้โรงเรียน) ไว้เปนที่ให้ ครอบครัว พักผ่อน

กลับกลายเปน เครียด วันพักผ่อน โคตรเซงเลย

ถือว่าท่านโชคดีครับ


ผมนี่ แค่รู้ว่าจะมา หมดอารมไปทั้งวัน

ถ้าท่านไม่พูดก็ไม่มีทางเปลี่ยนแปลงครับ เคสเพื่อนผมก็เป็นแบบนี้ เพื่อนผมบ้านอยู่นนทบุรี บ้านย่าอยู่สุราษ ย่าอยากเจอหลานแรกมาเดือนละครั้ง หลังๆมาทุกอาทิตย์ หลังๆอีก กลายเป็นว่ามาอาศัยอยู่เลย เพื่อนผมอึดอัดมากมาร้องไห้ระบายให้เพื่อนฟังเกือบทุกวัน เพราะบอกแฟนแฟนก็ไม่กล้าบอกพ่อแม่ตัวเองสุดท้ายทะเลาะกันทุกวันจนเป็นประสาทต้องไปหาหมอรับยามากินแก้เครียด ผมเลยบอกไปเลยว่ามึงแต่งงานกับแฟนรึแต่งงานกับแม่แฟน แม่แฟนมึงเดี๋ยวก็แก่ตายแล้วมึงจะไปแคร์อะไรมากคนที่อยู่ไปอีกนานคือมึงกับแฟนและลูก ถ้าไม่พูดชีวิตมึงก็ต้องเป็นแบบนี้ไปตลอด ผมพูดอีกเยอะจนวันนึงเพื่อนผมทนไม่ไหวระเบิดใส่แม่แฟนไปเลย สุดท้ายแม่แฟนก็งอนกลับบ้านไปแล้วให้แฟนไปคุยทำข้อตกลงกับแม่เลยว่าถ้าจะมาให้มาได้มากสุดแค่เดือนละครั้ง ยังไงนี่ก็เป็นบ้านของเราไม่ใช่บ้านพ่อแม่เรามีสิทธิ์มากที่สุดครับจะทำอะไรก็ได้
ถ้าวันนี้คุณอดทนได้อยู่ วันที่อดทนไม่ได้ก็ต้องมาแน่นอนครับ สู้บอกตอนที่เรายังควบคุมอารมณ์ได้ ดีกว่าไปบอกเขาตอนระเบิดอารมณ์นะครับ

โคตรจะโบรานครับ อายุ 60-70+

mind set โดนลูกเหน็บหลายรอบ ก็ยังคงเปนเหมือนเดิม

ลูกสาวคนเดียว แต่ลูกชาย2คนครับ ซึ่งลูกชาย อยู่ ตจว ทั้ง2 (รอดตัว)

อยากเดินในบ้าน ตบตูดแฟน จับโน่นนี่ ก็ทำไม่ได้ ต้องคอยระวังสายตา ผู้ใหญ่ จะมีอะไรกันยังยากเลยครับ แฟนผมกลัวเสียงดัง เพราะบ้านเล็ก ห้องใกล้กันมาก


แค่จะซื้อของมากินในบ้าน ยังต้องไปกินในห้องนอนเลยครับ คิดดู

ผมพยายามทำให้รู้บ้างแล้ว แต่ไม่เปลี่ยนแปลงเลย

เท่าที่ตามอ่านๆมา เหมือนไม่ค่อยถูกกับพ่อแม่แฟนด้วย คงแนะนำลำบากเลย เป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นไปได้แล้วกันครับ ส่วนตัวก็ออกมาสร้างพื้นที่ส่วนตัวเอง ถ้าต้องมาเจอเหตุอะไรแบบนี้ ก็คงอีดอัดไม่แพ้กัน

ไม่ลองปรับตัว ถ้าท่านอยู่ ก็นั่งเล่นพูดคุยกัน ทำกิจกรรมร่วมกันดูครับ

อยากจะเป็นแบบนั้นอยู่ครับ ผมไม่ค่อยแคร์เท่าไหร่ แต่กลัวแฟนผมจะงอลผม ที่รังเกียจพวกเค้า นั่นนี่

แฟนผมก็อยากอยู่กันแค่นี้ แต่ก็ เหมือนต้องทำใจกับเรื่องนี้ ไม่กล้าพูด ไม่กล้าอะไรเลย

แบบที่ท่านว่าเลย ผมอึดอัดอยู่คนเดียว

เป็นข้อแนะนำที่ดีมากครับ จะเอาไปปรับดูครับ สงสัยคงต้องคุยเปนเรื่องเป็นราวแล้ว

ถ้าผมไม่อยากให้พวกเค้ามานอน จะน่าเกลียดไหมครับ

น่าจะปัญหาที่ผมต้องเจอในอนาคตเลย

แฟนบอกแล้วว่าถ้าซื้อบ้านก็พาแม่กับแปะมาอยู่ด้วย

แฟนบอกว่าอยากแยกออกมาอยู่นะ แต่ทำไงได้เป็นลูกคนเดียว คงต้องเอามาอยู่ด้วย

แฟนบอกว่าถ้าอยากอยู่กันเองคงต้องให้แม่กับแปะจากไปก่อน

เอาตรงๆ ผมไม่ชอบครับ ไม่อยากฝืน ไลฟ์สไตล์ ต่างกันมากครับ

ไม่ชิงว่า ไม่ถูกครับ

แต่แค่ ไลสไตล์ไม่ตรงกันครับ แตกต่างกันอย่าง ฟ้า กับ ดิน ครับ

ผมเห็นอะไรก็หงุดหงิดไปหมดครับ