เหมือนเค้าปล่อยบ้านให้ร้างเลยครับ ไปแค่ให้อาหารหมา กับ ทำความสะอาดนิดหน่อย แต่ไม่อยู่


เรื่อง พาหลานไป เปนไปไม่ได้เลยครับ ลำพังแกยังไม่อยู่เลย แกจะไปอยู่ที่ขายของแก

ขี้น้อยใจสุดๆครับ ยิ่งพ่อแฟน นิดๆหน่อยๆก็ ขับรถออกจากบ้าน(ทะเลาะกับ เมีย หรือ ลูก)

จริงครับ อยู่ใกล้ ผู้ใหญ่ อึดอัดมากครับ

ทางเดียวครับ ต้องให้แฟนยอมพูดกับเค้าตรงๆ

ผมเคยเจอปัญหาคล้ายๆกันคือบ้านแฟนผมจะต้องให้ผมกับแฟนมาหาทุกวันอาทิตย์กลางวันมากินข้าวบ้านกินเสร็จก็ต้องให้อยู่ถึง 2-3 โมงจะกลับเลยก็ไม่ได้น่าเกลียด อึดอัดใจมากช่วงนั้น

แฟนผมก็ไม่กล้าพูดตรงๆกับพ่อแม่พี่น้องของเค้าเลย อ้อมจนคุยไม่รู้เรื่อง

พอมีลูก ก็ต้องพาไปอีก แต่จุดพีคคือบ้านเค้าก็มีเด็ก แต่ลูกเค้าป่วยโคตรบ่อย ผมก็ไม่อยากพาไปแต่บ้านแฟนก็อยากให้พามา บอกเล่นห่างๆกันก็ได้ สุดท้ายป่วยตลอดจนผมทนไม่ไหวให้แฟนคุยกับที่บ้านว่าถ้าป่วยคงไม่ไปหานะบ้าง วันอาทิตย์คือวันครอบครัวบ้าง จนทางนู้นเริ่มชินและเข้าใจเรามากขึ้น

ทุกวันนี้ก็เลยเบาลงแล้ว เรามีพื้นที่ส่วนตัวมากขึ้น เจอกันตามงานเทศกาลไรงี้ ชีวิตครอบครัวของเราเลยลงตัวขึ้นเยอะครับ

สู้ๆครับ

ผมคิดกับแฟนอยู่ครับ ว่า ถ้าขายได้ ผมจะสร้างใหม่

เอา 2 ห้องรับแขกไปเลย ผมไม่ชอบอยู่กับคนหมู่มาก

ถ้าแกจะมา ก็อยู่คนละที่ ผมขออยู่สันโดด

ขอบคุณครับ แต่ แฟนผมก็ รำคาญพ่อแม่เค้า พอสมควร เหมือนกัน ครับ

หรือเค้าแค่พูดให้ผม รู้สึกดีก็ไม่รู้

ลองใช้ชีวิตรแบบที่เราเป็นๆดูไปเลยไหมครับ
อย่างผมเอง ชอบไม่ชอบก็บอกตรงๆ
หลายอย่างพ่อแม่แฟนก็เข้าใจ
แล้วแกจะจำได้ว่าอันไหนผมไม่ OK
ดีกว่าสะสมแล้วมันจะระเบิดกันในวันหลัง

ขอบคุณครับ

ปัญหาคือ ตอนนี้ เค้ามาสิงอยู่แต่บ้านแฟนผมเลยครับ เอาเสื้อผ้า ของ นู่นนี่ มาไว้จนเปนเหมือนบ้านตัวเองไปแล้ว


พื้นที่ส่วนตัว คำนี้นี่แหละครับ ที่ผมต้องการ ซึ่ง พวกเค้าไม่รู้หรอออออ

ผมเคย พยายามทำให้รู้แล้ว แต่เหมือน เฉยเมย เนียนๆไป จนไม่นรู้จะทำไง เลยมาปรึกษาดูครับ

ขายบ้านหลังนั้นเลยครับ แล้วย้ายไปอยู่ไกลกว่าเดิม แล้วก็ดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายบ้านที่พ่อแม่แฟนอยู่ เช่นพวกค่าน้ำ ค่าไฟ หมั่นไปนอนบ้านพ่อแม่แฟนนู้นบ้าง(หมายถึงท่านกับแฟนและหลานนะครับ) ประมาณว่าวันหยุดแล้วให้เค้าอยู่บ้านเค้านั้นแหละเด๋วพาหลานไปนอนด้วย พยายามบอกให้เค้าเข้าใจทางอ้อมว่านั้นบ้านครอบครัวลูกนะ หลังนั้นของพ่อแม่นะแยกกัน

แล้วก็เปลี่ยนกลอนประตูครับ วันไหนเค้าจะมาอยู่ด้วยก็ต้องแจ้งเราก่อน จะขอกุญแจก็บ่ายเบี่ยงไป ไม่ได้ให้เข้าออกได้สบายเหมือนบ้านตัวเอง ผมเข้าใจว่าท่านอึดอัดนะ แต่ก่อนแม่ผมก็ชอบเข้ามาจัดการห้องส่วนตัวสมัยผมวัยรุ่น โดนผมบ่นทุกรอบ ดุทุกรอบ จนแกเข้าใจว่าเราต้องมีพื้นที่ส่วนตัว จนทุกวันนี้จะเข้ามาบ้านผม(อยู่คนเดียวไม่ได้มีครอบครัวนะครับ) ต้องขอ ต้องบอกก่อนแม้จะอยู่รั้วเดียวกันนะครับ

เป็นผม ผมชวนแฟนบอกตรงๆเลยนะ ขอพบกันครึ่งทาง ถ้าอยากมาเลือกเอา จะแบบสัปดาห์เว้นสัปดาห์ หรือ เดือนเว้นเดือน เลือกมาเลย เอ็นดูเขา เอ็นเราขาด ผมไม่ทำ

จะไปแสดงท่าที่ไม่พอใจก็ไม่ถูกต้อง คุยกันง่ายกว่า ว่ากันไปตามเหตุผล เพราะ เรากับแฟนมีความเห็นตรงกัน เขาไม่พอใจครั้งเดียวแต่มันจบ ดีกว่าเราเสียสุขภาพจิตยาวๆ

ท่านก็มีบ้านของท่านใช่ไหม งั้นเสาร์ อาทิตย์ แฟนกับลูกเป็นฝ่ายมาอยู่บ้านท่านเองได้ไหมอะครับ ถ้าคุยกันตรงๆไม่ได้ให้แกมาเก้อซักสี่ห้าทีก็น่าจะทำให้เฟดๆไปได้มั่งแล้วมั้ง

อ่านแล้วเหมือนยังงงๆนะ ถ้าเอาตามที่อ่านเข้าใจ ท่านมีบ้านหนึ่งหลัง แฟนมีอีกหลัง ถ้าหลังของแฟนมีปัญหา ทำไมไม่พาลูกกลับบ้านท่านอ่า ก็มาอยู่บ้านตัวเอง ส่วนพ่อแม่แฟนก็ให้เค้าอยู่บ้านแฟนไปแทน หรือเข้าใจผิด 55

ลองให้แฟนไปดีลข้อเสนอนี้ดู

ถ้ามันไม่มีทางออก ก็ได้แต่ทำใจ -*-

ผมโชคดีที่ไม่เจอปัญหาแบบนี้ ภรรยาผมเกร็งกับแม่ผมช่วงแรกๆ แต่ก็พยายามปรับจนดีขึ้นเยอะ

กลายเป็นผมเองที่ยังมีปัญหากับแม่ตัวเองเหมือนเดิม

จากที่ฟังมา พ่อตาแม่ยายค่อนข้างหัวโบราณ สไตล์นี้ mind set เค้าคือ บ้านหลังนี้ลูกสาวฉันซื้อก็เหมือนบ้านของฉัน

แล้วจากที่เล่ามาเหมือนลูกสาวจะเป็นลูกคนเดียวด้วยมั้ย ถ้าใช่นี่คือจบครับ รอเค้าแก่ตายหรือพวกคุณทนไม่ไหว

ทะเลาะกันเองเลิกรากันไป หรือทางที่ดีที่สุดคือเหมือนที่คุณว่าอ่ะครับ ขายแล้วไปสร้างใหม่หรือซื้อใหม่เอาให้ใหญ่

กว่าเดิมมีที่ทางของใครของมันจบๆกันไป แค่ฟังยังเครียดเป็นผมเจอกับตัวคงเซ็งเหมือนกัน กลับมาบ้านอยากกอด

แฟนอยากสวีทกันชิลๆก็ทำไม่ได้ โว้ รำคาณแทนเลยครับบอกตรงๆ

ย้ายไปไกลลำบากครับ ลูกต้องเรียน โรงเรียนในเมือง บ้านผมอยูห่างจากเมือง 30 โล ไปกลับคงเปลืองน้ำมันครับ

ผมเลยให้แฟนไปอยู่บ้านในเมือง(บ้านแฟน) แต่พวกเค้ามาทำไม