ก็นี่ไงครับ .. พวกคนเป็นกลางเขาถึงบอกนี่ไง พวกเขามองว่านักการเมืองคือการคอรัปชั่นใหญ่สุดครับ พวกเขาเรียกร้องให้แก้รัฐธรรมนูญด้านคอรัปชั่นภาคการเมืองก่อนไม่ใช่สถาบัน เพราะอย่าลืมว่ายังไงมันก็ต้องมีรัฐบาลที่ไม่ได้จงรักภัคดีกับสถาบันขนาดนั้นหรอก อำนาจในมือพวกเขาได้มาสูงสุดในประเทศแล้วก็แค่ให้งบตามที่ฝ่ายสถาบันขอไว้ ไม่ให้เกินแบบรัฐบาลชุดนี้ก็แค่นั้น ที่นี้ก็มีเงินให้พวกเขาโกงกันมากเข้าไปอีกเพราะกฏหมายทางด้านคอรัปชั่นทางการเมืองก็ยังอ่อนแออยู่ รัฐบาลก็ไม่ต้องไม่สนใจหรือยุ่งก็ได้ ยิ่งถ้าเป็นรัฐบาลที่อ้างว่ามาจากเสียงการเลือกตั้งส่วนใหญ่แบบสุจริตบลาๆ พวกนี้โกงไปคนส่วนใหญ่ทำเป็นไม่รู้ไม่เป็นเพราะคือกลุ่มนักการเมืองหรือบางพรรคที่สนับสนุนเขามาตอนนี้ หรือ ประชาชนเห็นแล้วว่ามันโกงอีกแล้วก็ออกมาตั้งม็อบเรียกร้องกันอีกก็กลายเป็นว่ากลับเข้าสู่วงจรเดิมๆอีก

พวกคนเป็นกลางพยายามพูดตลอดว่า สถาบันอะนะ คอรัปชั่นใหญ่สุด เปล่าเลยภาคการเมืองตังหากที่มีอำนาจสูงสุด สถาบันเนี่ยแหละย่อยลงมาอีกเพราะสถาบันไม่ใช่คนที่แก้กฏหมายรัฐธรรมนูญได้ ได้แค่เซ็นตามหน้าที่ แต่อำนาจพวกนี้อยู่กับคนที่ได้ขึ้นเป็นรัฐบาลตังหาก ซึ่งมันอยู่ที่ว่า ณ ตอนนั้น ฝ่ายไหนได้ขึ้นเป็นรัฐบาลก็เท่านั้นเอง

แล้วทำไมถึงไปมองว่าการคอรัปชั่นของนักการเมือง ภาคบริหาร ถึงเล็กกว่าสถาบันได้

เนี่ยสุดท้ายคนเป็นกลางเขาก็แสดงจุดยืนแล้วว่ามันมีความเห็นต่างกันอยู่ แล้วจะให้เขาเลือกไปทำไมว่าจะอยู่ฝ่ายไหน ทั้งๆที่พวกเขาก็เลือกเองแล้วไงว่า "กูไม่เอาพวกมันทั้งสองฝ่ายเนี่ย!!" พวกเขาอยากแก้ต้นตอของคอรัปชั่นอย่างนักการเมือง อย่างกฏหมายที่หละหลวมมากกว่า

เพราะที่ผ่านมานักการเมืองโดนสอบว่าผิดจริงแล้วยังไง ไม่หนีออกประเทศ ไม่ก็ตีมึนติดคุกไม่กี่ปี ก็ออกมาเล่นการเมืองแบบเดิมอีก ยุ่งเกี่ยวการเมืองอีก พวกคนเป็นกลางถึงบอกไม่เอาแบบนี้ได้ไหมล่ะ? ทำให้ได้ไหมล่ะ?  

ผมคิดว่านะ คนที่เป็นกลางอยู่ เค้าจะพยายาม บอกว่า
ฝั่ง1 ผิดอย่างงั้น ผิดอย่างงี้
ฝั่ง2 ผิดอย่างงั้น ผิดอย่างงี้
เพราะเค้าไม่เข้าใจทั้งสองฝั่งว่าทั้งสองฝั่งมองมุมไหนจริงๆเลยนั่นแหละ และก็จะไม่พยายามเข้าใจด้วย เพราะถ้าเมื่อไหร่เค้าเข้าข้างฝั่งไหนมากไปเค้าจะรู้สึกผิด เพราะเค้ามองฝั่งที่ไม่เป็นกลางว่าผิดหมด อยู่ตรงกลางๆเท่ห์ๆลอยตัวดีกว่า


 

ถ้าเงินเกี่ยวกับสถาบันยังเป็นแบบเดิมนี่แยกง่ายเลยนะ

เงินส่วนพระองค์ ทำอะไรเพื่อแผ่นดินก็ถือเป็นการทำประโยชน์เพื่อแผ่นดิน ไม่ใช่การ pr (แต่ถ้าหากมีการแต่งเติมให้โอเวอร์ เรียกความรู้สึกเกินเหมาะสม อันนั้นก็มองเป็นเจตนาลงทุนเพื่อ pr ตัวเองได้)

งบจากสำนักงานทรัพย์สินฯ การให้ใช้ประโยชน์จากทรัพย์สินส่วนสาธารณะ งบสถาบันจากรัฐบาล เงินเหล่านี้เป็นงบประมาณแผ่นดิน ถ้าหากนำมาดำเนินการใดๆแล้วมีการเคลมว่าของสถาบัน นี่ผมก็กล้าเรียกว่า pr
ยิ่งถ้านับเหตุว่าการดำเนินการส่วนพระองค์เป็นการแทรกแซงระบบ บายพาสระบบการดำเนินงานที่สมควรจะเป็นของรัฐบาลแล้ว ยิ่งไม่สมควรใช้งบประมาณแผ่นดินตั้งแต่ต้น งบประมาณแผ่นดินควรใช้ตามระบบของมันไป

pr หรือไม่ก็เรื่องนึง มีประโยชน์หรือไม่ก็เรื่องนึง การลงมือทำอะไรสักอย่างมันมีผลตามมาอยู่แล้ว เพราะฉะนั้นมันย่อมเป็นไปได้ที่เราจะพบประโยชน์จากการดำเนินงานเหล่านั้น บางครั้งประโยชน์มาก บางครั้งประโยชน์มีแต่ไม่คุ้ม หลายๆครั้งอาจไม่มีประโยชน์ ซึ่งอันที่จริงเราถือว่า "เสียผลประโยชน์" แต่แต่ระดับที่ประโยชน์มีแต่ไม่คุ้มแล้วด้วยซ้ำ

เพราะฉะนั้นผมมองว่าถึงแม้จะเจอโครงการที่พบประโยชน์ ก็ไม่สามารถนำมาอ้างถึงความเหมาะสมในการทำ pr ได้อยู่ดีนะ  

สมมุติ ข้อเรียกร้อง 10 ข้อสำเร็จ สถาบันไม่ยุ่งการเมือง อยู่ใต้รัฐธรรมนูญ ไม่ให้งบประมาณสถาบันมาก ยกเลิก 112 6 แบ่งทรัพย์สินย์ ยกเลิกการบริจาค(อันนี้ผมเห็นว่าใครเค้าจะให้ก็ปล่อยเถอะ) ยกเลิกการ PR ห้ามรับรองรัฐประหาร(ข้อนี้เห็นด้วยสุดๆ) สมมุติได้ประมาณนี้ เราจะได้งบประมาณมากขึ้น ใช่มั้ยครับ แล้วเราจะควบคุมเรื่องทุจริตคอร์รัปชั่นได้อย่างไร(อยากให้เน้นตรงนี้ด้วย ควบคู่กับการปฏิรูปสถาบันเลยด้วยซ้ำ) ทั้งนักการเมือง ระบบข้าราชการต่างๆ ยิ่งมีงบมากขึ้นกินได้มากขึ้น จะถึงมือประชาชนแค่ไหน ก็ต้องดูเอาถ้ามีวันนั้น  

ทำไมถึงกลัวนักการเมือง ทั้งที่ตรวจสอบได้ แต่ไม่กลัวทหารโกงทั้งๆที่ตรวจสอบไม่ได้ครับ ?

ผมไม่สนหรอกนักการเมืองจะโกงแค่ไหน ต่อให้มันโกงมันก็อยู่ได้แค่ 4 ปี พวกเราที่เป็นคนเลือกมีสิทธิมีเสียง ต้องเรียนรู้ได้ด้วยตัวเอง

นักการเมืองต่อให้เลวยังไงก็ต้องแทนคุณประชาชนเพื่อคะแนนเสียง แต่ทหารที่มาจากระบอบเผด็จการไม่จำเป็นต้องเห็นหัวคุณครับ จำไว้  

แล้วคิดว่าคนที่เข้าไปแก้ไขจะแก้ไหมล่ะครับเมื่อมีอำนาจในมือแล้ว มีอะไรที่บอกพวกคนเป็นกลางได้เกิน 80% ไหมล่ะครับ ว่าเขาจะแก้ให้จริง? ถ้าบอกได้ผมก็เชื่อว่าคนเป็นกลางก็เข้าข้างแน่นอน  

แล้วคิดว่าคนที่เข้าไปแก้ไขจะแก้ไหมล่ะครับเมื่อมีอำนาจในมือแล้ว มีอะไรที่บอกพวกคนเป็นกลางได้เกิน 80% ไหมล่ะครับ ว่าเขาจะแก้ให้จริง? ถ้าบอกได้ผมก็เชื่อว่าคนเป็นกลางก็เข้าข้างแน่นอน  

การที่จะแก้ปญหาของนักการเมืองได้ เราต้องเริ่มจากมีโอกาสที่จะได้คนที่มีอุดมการณ์แบบนั้นเข้ามาทำงานก่อน

ตราบใดที่สถาบันมีอำนาจล้นฟ้าแบบนั้น มันก็ตัดโอกาสนี้ไป

สิ่งที่ต้องทำเป็นอย่างแรกคือตัดอำนาจสถาบัน เพื่อสร้างโอกาสที่ว่านี่ไงครับ