สำหรับผมไม่นะ
บางทีคำไทยมันยืดยาว เเละ ไม่ชัดเจนเท่าคำภาษาอังกฤษอะ

ตอนนี้กำลังเเข่งกับหัวหน้าอยู่ว่าจะไม่พูดคำภาษาอังกฤษกัน ยกเว้นคำว่าโอเค
ทำมาได้สองอาทิตย์ละ

ชีวิตโคตรเหนื่อย หาคำยากมาก

เเล้วหัวหน้าก็เเกล้งบ้าเล่นกับผมด้วยนะ
คุยงาน หรือ ทบทวนประสิทธิภาพการทำงานในอาทิตย์ที่ผ่านมานี่อย่างอึดอัด
ผมนี่ต้องมานั่งเตรียมนำเสนอเข้มๆเพื่อให้ใช้ศัพท์ภาษาไทยล้วนๆ

แต่ผลที่ได้คือ ได้คลังคำศัพท์ไทยเพิ่มขึ้น ก็ดีนะ

ขึ้นอยู่ว่าคุยกับใครจริงๆครับ
เอาง่ายๆถ้าหัวหน้าคุณชอบให้เรียกตัวเองว่า Boss คุณไปเรียกค้าหัวหน้า, นายหัว อันนี้ถือว่ากระแดะไหม?
แล้วเมื่อคุณเรียกBoss ติดกันไปสักปี-สองปี คุณจะเรียกหัวหน้าว่าบอสโดยอัตโนมัติ อันนนี้กระแดะไหม?

การที่อยู่คนล่ะสังคมกัน อย่าไปตัดสินว่าใครกระแดะรึเปล่าเลยครับ สังคมภาษาที่ใช้มันคนล่ะอย่างกัน
อยู่ภาคอีสานพูดกลาง กระแดะ
อยู่ภาคใต้พูดกลาง กระแดะ
อยู่ภาคกลางพูดอังกฤษ กระแดะ
อยู่อังกฤษพูดอังกฤษ กระแดะ คุยกับคนไทยทำไมไม่พูดไทยใส่กัน เอ๊า!

ฟังไม่รู้เรื่องก็บอกไปว่าไม่รู้เรื่อง ฟังลำบากครับ ง่ายๆ

แค่อัตโต้ไหรผมก็ฮาครืนแล้ว

ผมก็แบบนี้เลย บางทีคือคิดคำภาษาไทยไม่ออก และบางทีรู้สึกว่าภาษาไทยที่รู้นั้นมันสื่อไม่ตรงกับที่ต้องการจะอธิบาย

ในการทำงาน ใช้บ่อยครับ ภาษาอังกฤษบางคำมันตรงไปตรงมากว่า และ ไม่เวิ่นเว้อ และบางอย่างนึกคำอังกฤษออกก่อน ซึ่งมีเยอะมาก
แต่ในชีวิตประจำวัน แทบไม่ได้ใช้ครับ ถามคำตอบคำ55555

ไม่อะครับ ถ้ามันเป็นพวก คำเฉพาะ (Technical term)

ดูอย่าง Hell kitchen ss2 ที่มี epนึง อยู่ดีๆก็รักภาษาไทยเฉยเลย จนมันอึดอัดเกินเหตุ อย่างคำว่าซอส ก็ใช้ไม่ได้ ต้องใช้คำว่า น้ำราด หรืออย่างคำว่า Sear (การจี่) ก็ใช้ไม่ได้

ทั้งๆที่ไอกรรมการ เวลาปกติ ก็พูดไทยคำอังกฤษคำ

คืออย่างอาชีพผมที่ทำงานคอมพิวเตอร์ ลองใช้คำไทยล้วนๆซิครับ ตุยแน่นอน อย่างเช่น "เหมือนจะเจอ Bug ที่ Service นี้นะ"

ถ้าจะเอาไทยล้วนๆ คงจะเป็น "เหมือนจะเจอข้อผิดพลาดของชุดคำสั่งนี้นะ" ดูจั๊กจี๊อะครับ ...

แต่ถ้าไอพวกพยายามใช้ไทยคำอังกฤษคำ เพื่อให้ดูอินเตอร์ อันนี้มันมองออก ก็จะมองว่า กระแดะนิดนึง

อยู่ที่บริบท

ในที่ทำงานจะเป็นก็ไม่แปลก เพราะมันต้องมีการดีลกับต่างชาติอยู่แล้ว การจะคุยกับคนในทีมหรือในองค์กรแล้วมีติดบ้าง หรือต้องใช้เพื่อเข้าใจให้ตรงกันเลยเป็นเรื่องปกติ

แบบในงานแถลงข่าวของกันจอมพลัง ที่มีผู้หญิงท่านนึงได้ไล่ถามในงานเมื่อวันศุกร์ก่อน ไม่ควรไม่โอเคเลย เพราะคนรับฟังมีทุกระดับ การสื่อสารที่ดีคือการสื่อสารให้คนอื่นเข้าใจด้วย ไม่ใช่ให้คนอื่นต้องมาแปลอีกที

ถ้าผมเป็นหัวหน้าแล้วกำลังประชุมอยู่นี่ไม่ค่อยอยากพูดนะ กลัวลูกน้องฟังไม่รู้เรือง แค่พยักหน้าแต่ไม่เข้าใจจริงๆ

ใช้ผสมกันไม่เท่าไหร่ แต่ใช้ผสมแล้วคำมันผิดเนี่ยไม่โอเค หรือบางคำเข้าใจว่าไทยมันง่ายกว่าก็ใช้ศัพท์ล้ำๆ ออกมาผมก็ตะหงิดๆนะ แต่ก็รับได้ ส่วนใหญ่ผมว่าเราจะใช้กันก็คือมันเป็นคำเฉพาะ eng เข้าใจง่ายกว่า คำสั้นและสะดวกกว่า ส่วนนอกเหนือนั้นผมจะพยายามพูดไทยเอา

เมื่อก่อนไม่ชอบ แต่ตอนนี้ชอบ
ผมไม่เก่งภาษาอังกฤษ แต่มันทำให้รู้สึกชินกับคำที่เขาพูดมา หรือถ้าไม่รู้ความหมาย ก็อยากไปหา

คุณต้องเข้าใจคนที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นหลักด้วย เวลาคิดก่อนพูดอ่ะมันจะคิดเป็นภาษาอังกฤษไง บางทีเวลาพูดเร็วๆหรือใช้คำยากๆมันนึกคำไทยไม่ทัน บางทีคำไทยอธิบายยากกว่าด้วยซ้ำ

แต่คนละเคสกับคนที่แค่ตั้งใจใช้คำภาษาอังกฤษผสมเข้าไปในคำพูดเฉยๆนะ

2 คำที่หาคำแปลตรงตัวยาก
1. potential
2. tolerance

อยู่ที่ทำงาน พูดกันบ่อยครับ ศัพท์ที่ใช้ในงานบางคำพูดเป็นภาษาอังกฤษเข้าใจง่ายกว่า ภาษาไทยอีกนะ

ไม่นะ แล้วแต่บริบท
ผมทำงานกับพวกหมอฟัน จะให้แปลไทยบางคำมันก็ไม่ได้อ่ะ

อยู่ที่บริบท เช่น สถานการณ์ตอนนั้นเป็นอย่างไร ผู้ฟังเป็นใคร เค้าเข้าใจไหม พูดปกติ กับพยามพูดมันดูออก