อายุ35+ เริ่มปลงกับชีวิตบ้างมั้ย
ไม่มีไรฮะ แค่อยากมาระบาย
เรื่องชีวิตคนเราที่เค้าว่ามันสั้น คงจะจริงฮะ เรื่องนี้ผมเคบมาบ่นในSSไว้แล้วเมื่อ2-3ปีก่อน เพราะโรคร้ายได้คร่าชีวิตรุ่นน้องที่สนิทและโตมาด้วยกันของผมไป
วันนี้ก็เช่นกันฮะ ผมได้รับข่าวร้ายจากเพื่อนสมั้ยเรียน ว่ารุ่นน้องที่สนิทกัน เสียชีวิตด้วยเป็นอุบัติเหตุ(ที่เจ้าตัวประมาทเองด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์)
ด้วยการที่ผมย้ายออกจากย่านรังสิตมา6-7ปี(อยู่มาเกือบ30ปี) ช่วงหลังๆเลยไม่ได้เจอเพื่อนๆที่โตมาด้วยกัน โชคดีที่มีโซเชี่ยลเนี่ยแหละ ทำให้เราได้คอยเห็นการอัพเดทชีวิตเพื่อนมาเสมอ
แต่3-4ปีที่ผ่านมา ด้วยวัยใกล้40 ทำให้ผมกลับมาคิดถึงวันเก่าๆเมื่อ20ปีก่อน เช่น งานบวชเพื่อน งานแต่งเพื่อน ตอนนั้นโคตรสนุกและมีความสุขมากๆเลยฮะ
แต่ด้วยเวลาที่ล่วงเลยมา20กว่าปีแล้ว 5ปีที่ผ่านมา ผมสูญเสียเพื่อนและญาติไปแล้ว 4คน มีทั้งโรคร้ายแหละอุบัติเหตุ
ผมแค่มีความรู้สึกที่อยากจะบอกกับชาวSSว่า คุณควรรัก และทำดี กับคนที่ดีที่รักคุณ ให้มากเข้าไว้นะฮะ เพราะเราไม่รู้หรอก ว่าความตาย มันจะมาพรากเราไปเมื่อไหร่
รักกันในวันที่ยังหายใจ... คำนี้แม่งโคตรจริงฮะ พิมพ์ไปน้ำตาไหลไป
และขออภัยถ้าใครไม่อิน ขอบคุณฮะ