จิตวิทยามีผล ลองปรับความคิดแล้วจะไม่อารมณ์เสีย

ที่มาบอกว่า จขม ไม่มีเซอร์วิสมาย ผมถามกลับหน่อยนะ รู้หรือยังว่า จขม ทำธุรกิจอะไร บ้านเขาเปิดร้านขายยาครับ คนเราปีนึงมันจะเข้าร้านยากันสักกี่ครั้ง คนที่เข้ามาบ่อยจริงๆ จขม เขาก็จำลูกค้าประจำของเขาได้อยู่แล้ว ผมอะเป็น fc จขม ผมรู้หมด555

ปล ผมว่าสังคมบอร์ด ss ตัดสินคนกันเร็วไปจริงๆนั้นแหละ อาจจะเป็นเพราะด้วยระบบแผล่บ ทำให้ความเห็นมันเทไปทางเดียวกันหมดเลย ไม่มีใครกล้าแตกแถว

สมัยทำงาน ผมจำรหัสนักเรียนได้โคตรเยอะ คือนักเรียนแอคทีฟ มีเกือบพัน ใครมาเรียนบ่อยๆผมจำได้หมด จำได้กระทั่งชื่อและนามสกุล คือไม่ได้ตั้งใจเมมนะ แต่มันธรรมชาติมาก พอคนไหนเห็นว่าผมจำได้โดยไม่บอก คือยิ้มไม่หุบเลยนะ บางคนถามจำได้ด้วยหรอ ผมก็ยิ้มๆ คือบรรยากาศมันเป็นบวกมากๆ

คิดงี้จริงดิ

บอกไปลเยจำไม่ได้

มันเป็นงานบริการ ผมก็เจอประจำ บางครั้งเราก็เบลอจำเขาไม่ได้จากการแต่งตัว หรือการเปลี่ยนลุ๊ค เปลี่ยนเสื้อผ้าหน้าผม

แต่สิ่งที่ผมไม่ทำคือ บอกว่าผมจำคุณไม่ได้

แต่ผมจะบอกว่า ผมจำหน้าพี่ได้นะ แต่ผมลืมชื่อ หรือผมจำพี่ได้นะ แต่ผมจำรายการที่พี่สั่งไม่ได้ เดี๋ยวมันก็คุยกันต่อได้ยาวๆ ค่อยๆรื้อฟื้นกันไป ดีกว่าให้เขาเสียความรู้สึกกับเรา ในเมื่อในใจเขาคิดว่าเราคือที่ประจำของเขาแล้ว

ผมรู้ครับว่าเค้าทำร้านยา ผมชอบอ่านเรื่องพรี่เค้าบ่นพ่อเค้า 555

แต่ผมก็ยังมองว่าไม่มี service mind อยู่ดี เพราะไม่งั้นไม่มาบ่นแบบนี้หรอกครับ มันจะเป็นการบ่นในเชิงที่ว่า "ผมจำลูกค้าผมไม่ค่อยได้ครับ ทำอย่างไรดี" นั่นคือการแสดงให้เห็นถึง mindset ผ่านจากคำถามของเค้าน่ะครับ นั่นคือการบอกว่ามีใจอยากบริการ แต่ยังขาดสกิล อันนี้คือรำคาญลูกค้าด้วยซ้ำ

การทำร้านยา ถ้าเป็นมนุษย์ลุงหรือมนุษย์ป้า แม่ผมเองก็ไปร้านยาทุก 3-4 อาทิตย์นะ ร้านยายังจำได้เลยว่าแม่ผมมาซื้ออะไร เพราะแกซื้อแค่ไม่กี่อย่าง และผมเชื่อว่าลูกค้าคนอื่นก็ซื้อของประจำไม่กี่อย่างหรอก

แต่เอาเถอะ ประสบการณ์แต่ละคนต่างกันเนอะ แต่ถ้าเป็นผม ส่วนใหญ่ผมจำลูกค้าผมได้แหล่ะ เพราะผมว่ามันจำเป็นต่ออาชีพผมน่ะครับ

เคยไปกินร้านก๋วยเตี๋ยวรอบที่ 2 พ่อค้าบอกเหมือนเดิมนะ ผมก็ตอบครับ ทำมาเมนูเดิมที่สั่งคราวก่อน ยอมใจเค้าเลย

เราจำไม่ได้ก็ธรรมดาเกิดขึ้นได้ แต่ถ้าลูกค้าเองดันจำอะไรไม่ได้เลยเหมือนกันนี่แหละที่จะเริ่มมีปัญหาแล้ว

ข้อดีเยอะอยู่นะ เหมือนหลายๆท่าน ที่เมนต์

ก็ไม่บอกรายละเอียด ผมก็เดาว่าเป็นร้านอาหารหรือร้านกาแฟแหละ ส่วนตัวผมเปิดร้านกาแฟน้องบาริสต้าชอบทักทายแล้วก็จำลูกค้าเก่งน้องอาจไม่รู้หรอกว่ามันเป็นเทคนิคการบริการ สร้างความประทับใจให้กับลูกค้า คือถ้าจำไม่ได้ก็แค่ถามใหม่ต้องลำคานเลยหรอคับ ส่วนการที่ว่าตัดสินคนผมว่ามันเป็นความไม่น่าเกี่ยวกับแผล่บหรอกคับ เค้าก็วิเคราะห์ตามข้อมูลที่ได้แหละ

ผมไม่ได้บอกว่าไม่เข้าเพราะจำไม่ได้ ผมบอกว่าถ้าเจ้าของร้านคิดแบบนี้ต่างหาก

ผมไม่รู้ว่า จขกท ทำธุรกิจอะไร แต่อ่านที่เขาพิม ผมว่าก็ชัดเจนว่าเขาไม่มีเซอร์วิสมายนะ

เซอร์วิสมาย มันไม่ใช่ว่าต้องจำลูกค้าได้ แต่มันคือการให้บริการลูกค้าให้เกิดความประทับใจพึงพอใจ ซึ่งดูจากที่ จขกท บ่น เรียกลูกค้ามนุษย์ลุง มนุษย์ป้าบ้าง งี่เง่าบ้าง ถึงจะไม่รู้ว่าตอนให้บริการจริงจะเป็นแบบไหน แต่จากที่พิมนี้ก็หงุดหงิดลูกค้าตัวเองขั้นสุดก็ชัดเจนอ่ะว่าไม่มีเซอร์วิสมายจริงๆ

อาชีพอะไรที่ช่วยแก้ปัญหาให้มนุษย์ สดวกสบาย รวยเร็ว ฐานลูกค้าเหนียวแน่นมาก เอาเงินสิบไปแลกหมื่น แล้วสัมปทานระยะยาว

แปลว่าคุณไม่ได้รักในกิจการหรืองานที่ทำอยู่เลยไม่มีความอยากจะใส่ใจครับ...