[RE: *** ธรรมนัส ขนยาจริง หรือวาทกรรม ***]
Chathai_No_Sugar พิมพ์ว่า:
Vachira พิมพ์ว่า:
Chathai_No_Sugar พิมพ์ว่า:
Vachira พิมพ์ว่า:
อันนี้ไม่ไหวนะครับ ถ้าเราจะไม่มีหลักกันขนาดนี้
เรื่องการยอมรับอำนาจศาลของต่างประเทศ มัน
เหมือนกับเรื่องอำนาจอธิปไตยของประเทศนะครับ
จริงๆถ้าเคยดูเรื่องชู้ตเตอร์ที่มาร์ค วอลเบิร์กแสดง
จะเข้าใจเรื่องนี้ไม่ยาก มันไม่มีประเทศไหนยอมรับ
อำนาจของคนอื่นเลย
เรื่องนี้มันต้องใช้จิตสำนึกเอาครับ แต่อย่ามั่วจนทำลาย
หลักการอื่นที่สำคัญด้วย ถ้าจะบอกว่าขำๆ ผมไม่ขำนะครับ
เรื่องสำคัญๆขนาดนี้จะมาพามั่วจนหาหลักไม่เจอทำไม
ศาลรัฐธรรมนูญไม่ได้วินิจฉัยแล้วดูขัดกับหลักทุกกรณีนะครับ
อันไหนดูแล้วผมเห็นว่าขัดผมก้อบอกขัด แต่อันนี้มันถูกต้อง
ตามหลักกฎหมายทุกอย่าง แล้วจะให้ผมนิ่งคงไม่ได้หรอก
เลิกมั่วเรื่องนี้กันได้แล้ว หัดค้นข้อมูลกันหน่อย ไม่ใช่เอาแต่
สนุกปากกัน มันจะพาให้งงกัน
ถ้าจะยึดหลักนี้
ผมไปฆ่าคนตาย ข่มขืน ที่กัมพูชา เข้าคุกที่กัมพูชา รับโทษเรียบร้อย
กับมาเป็นนายกประเทศยังได้เล้ย
อำนาจ ความผิดที่เกิดมันเกิดที่กัมพูชา ผมทำความผิดที่กัมพูชา ไม่เกี่ยวกับคุณสมบัติที่ห้าม รมต นายก เป็นผู้ต้องโทษคดีอาญาร้ายเเรง เพราะอันนั้นคือโทษในไทย
และประชาชนยังเลือกผมถูกไหมล่ะ คร้าบบ
แยกประเด็นยังไม่ออกเลยนะครับ เรื่องระบบกฎหมาย
มันก้อคือเรื่องที่สำคัญอีกเรื่อง มันคล้ายๆเรื่องอำนาจอธิปไตย
ถ้าคุณจะยกตัวอย่างแบบนี้ งั้นผมยกตัวอย่างมั่ง ผมสมมุติว่า
ประเทศเราบอกว่ากัญชาผิดกฎหมาย แล้วมีคนเยอรมันขนเข้ามา
ถ้าเขาจะสู้ว่า เฮ้ยในเยอรมันมันไม่ผิดกฎหมายนะ อ่ะ แบบนี้จะผิด
กฎหมายไหมล่ะ
หรือ คุณคิดว่าคนเรียนกฎหมายจากเยอรมัน อยู่ๆจะมาใช้กฎหมาย
เยอรมันในไทยได้? หรือผมที่เรียนกฎหมายไทยจะเที่ยวไปป่าวประกาศ
ในจีนว่า เฮ้ย ต้องใช้กฎหมายไทยนะ คิดสิครับว่ามีประเทศไหนยอม
เรื่องการยอมรับกฎหมายประเทศอื่น อยู่ๆจะไปยอมรับคิดเหรอว่ามี
ประเทศไหนบนโลกยอมรับ
ส่วนการเหมาะสมไหม ผมยืนยันว่า ไม่เหมาะ ธรรมนัสไม่เหมาะที่จะรับ
ตำแหน่งสำคัญๆแบบนี้ แต่การจะมั่วเรื่องระบบกฎหมายเพียงเพื่อความสะใจ
ผมก้อยืนยันว่าไม่ถูกต้อง คุณคิดจะทำลายหลักการสำคัญๆว่า ประเทศไทย
มีอำนาจเต็มที่ในการใช้กฎหมายของตัวเอง แบบนี้ผมรับไม่ได้เด็ดขาด
อย่ามั่วหลักการเพียงเพื่อความสนุกปากโดยไม่คิดถึงผลที่ตามมา
เอ้าทำไมผมยกตัวอย่างไม่ได้อ้ะ ก็แป้งมันติดคุกรับโทษที่ออสเตรเลียจริง จะค้ายา จะฆ่าคน จะทำไรมันต่างกันตรงไหน ในเมื่อมันโดนจับและติดคุกไปแล้ว
ผมพูดอะไรผิด ผมไม่ได้บอกว่าอะไรควรไม่ควรซักประโยคเลยนะ
แต่คนที่ทำให้มันมีปัญหาคือศาลเองไม่ใช่เหรอ
ก็แค่บางเรื่องฉันตีเรื่องคุณสมบัติ และขอบเขตอำนาจกฎหมายตามตัวอักษร
บางเรื่องฉันก็ตัดสินตามเจตนารมของกฎหมาย หรือบางเรื่อง ก็บอกว่าเซาะกร่อนบ่อนทำลายโดยการคิดเอาเอง
งั้นคิดตามผมช้าๆ อ่านดีๆ อย่าทำตัวเป็นน้ำเต็มแก้ว
แล้วถามจริงๆนะ คุณเรียนกฎหมายมาไหม ผมว่าไม่
เอาสิ่งที่คุณพูดมาเลย เรื่องเซาะกร่อนบ่อนทำลาย
ผมก้ออยากถามศาลรัฐธรรมนูญว่า ตีความขยายแบบนั้น
ได้เหรอ ผมยืนยันว่าไม่ได้ และผมวิจารณ์ว่ามันผิดหลัก
เพราะมันไม่มีกฎหมายรัฐธรรมนูญตรงไหนบัญญัติไว้ชัด
ทำไมศาลถึงวินิจฉัยแบบนี้
ทีนี้ผมถามกรณีเรื่องการยอมรับอำนาจศาลต่างประเทศ
ผมถามว่า แล้วมีตรงไหนที่กฎหมายรัฐธรรมนูญบัญญัติชัดว่า
ให้ใช้กฎหมายอื่น ไม่ใช่กฎหมายไทย
ทั้งสองกรณีชัดเจนว่า ไม่มีกฎหมายรัฐธรรมนูญบัญญัติไว้ให้ชัด
ถ้าอันนึงไม่ได้ อีกอันก้อต้องไม่ได้ ถ้าอันนึงได้ อีกอันก้อต้องได้
หลักการที่จะไม่ทำให้มั่วมันต้องแบบนี้
ถ้าคุณจะอ้างเรื่องว่า เออให้ถือเอาเจตนารมณ์ของกฎหมายสิ
ผมถามว่า แล้วเจตนารมณ์ของกฎหมายคืออะไร กฎหมาย
รัฐธรรมนูญฉบับนี้ออกโดยคุณคนเดียวเหรอครับ คุณเขียน
แล้วคนไทยยอมรับ? ถ้ากล้าบอกว่าใช่ ผมก้อกล้ารับตามนั้น
ถ้าไม่ใช่ แล้วตรงไหนครับที่บอกว่าเจตนารมณ์ของกฎหมายคืออะไร
ไม่เอาความคิดตัวเอง ผมขอเอกสารทางการ ไม่งั้นคนนึงยึดหลักการ
แต่อีกคนยึดความเชื่อ แบบนี้พูดไปก้อเสียเวลาครับ
ทำไมผมถามแบบนี้ เพราะผมจะยืนยันว่า การอ้างเรื่องเจตนารมณ์
ของกฎหมายอ้างได้ไม่ผิด แต่มันต้องมีที่มาสิครับ ผมขอเอกสาร
เพื่อยืนยันว่าไม่ใช่สิ่งที่คิดเอาเอง
คุณจะอ้างลอยๆ คิดว่าโลกหมุนรอบตัวคุณแล้วบอกว่า เฮ้ย เรื่อง
เซาะกร่อนบ่อนทำลายมันบูลชิต แต่เรื่องการยอมรับอำนาจอื่น
ได้ๆไม่เป็นไร? แบบนี้เนี่ยนะจะให้ผมยอมรับ
เออถ้าจะยืนยันความเชื่อของตัวเอง อย่างน้อยก้อมีมาตรฐานหน่อย
หลักการแบบทางการมีไหม? อ่ะถ้าไม่เอาแบบนี้ แบบชัดเจนไม่เอา
จะขอแบบเจตนารมณ์ที่เบลอๆ อ่ะได้ สมมุติผมยอมรับ ผมถามว่า
แล้วทำไมผมต้องยอมรับความเบลอๆแบบคุณ แต่ผมต้องปฏิเสธ
ความเบลอๆแบบศาลรัฐธรรมนูญ ไอ้ประเภทความเชื่อของคุณ
ผมขอไม่รับนะครับ