ประเด็นคือยุคนั้น นักเตะอังกฤษเล่นแต่ทีมใหญ่ เลยแบ่งก๊ก

ยุคนี้ทีมใหญ่อังกฤษใช้แต่ตัวต่างชาติ ตัวทีมชาติมาจากสโมสรกลางๆ กับลีคต่างประเทศ มันเลยต่างคนต่างมา ไม่แบ่งก๊ก

ช่วงนั้นนักเตะ หัวใจคือสโมสร พออยู่คนละทีมมาร่วมตัวกันในแค้มป์ทีมชาติ เหมือนอริกัน ไม่แปลกเลยที่ไม่ประสบความสำเร็จในทีมชาติเท่าไหร่นัก

แลม กับ ริโอ เด็กปั้นเวสแฮมมาด้วยกันสนิทกัน แต่พอต่างฝ่ายย้ายทีมมาแล้ว กลายเป็นคู่แข่ง

ก็ไม่คุยกันอีกเลย ถ้าไม่ใช่ในสนามบอล

ก.เนวิลล์ เคยให้สัมพาษย์ว่า เฟอร์กูสัน ไม่ให้คุยกับนักเตะสโมสรอื่น กลัวการนินทากันทำให้สปิริตทีมเสีย หลายคนในทีมชาติยุคนั้นจะออกมาพูดว่า นักเตะก๊กแมนยูจะไม่คุยกับใครเลย

จริงครับยุคนั้นแบ่งก๊กแบ่งเหล่ากัน เลือดสโมสรเข้มมาก
จะมาตีความว่าเจิดปลีกวิเวกเองได้ไง โบ้ยให้เป็นจุดอ่อนอีก งง? ตีความแบบนั้นได้ไง?
เค้าก็บอกอยู่ว่าไม่สานสัมพันธ์กันเพราะอีโก้นะ เหอๆ

ถ้าจากที่หลายคนออกมาบอก แบบนี้โทษเฟอร์กี้ได้ไหม

ประโยชน์เข้าแมนยูเต็มๆ แต่ทีมชาติอังกฤษซวยไป เพราะนักเตะแมนยูไม่เอาใครเลย (จริงๆก็อาจจะเป็นนักเตะลิเวอร์พูล ลีดส์ หรือว่าอาเซน่อล ด้วย)

สมัยก่อนทีมชาติเยอรมันเลยขนมาจากเสือใต้เเทบจะสโมสรเดียว

ริโอกับแลมพาร์ต เพื่อนซี้โตมาจากเวสแฮมด้วยกัน

พอย้ายไปเชลซีกับแมนยูยังไม่คุยกันเลย

ไม่กี่ปีก่อนหน้านี้ทีมชาติสเปนก็เจอปัญหานี้ แต่ตอนนั้นสมาคมออกแอคชั่นไงทีมเลยกลับมาจูนกันได้

ช่วงเจิร์ดตัดปืนผมเถอะ ใครติดมั่ง
คีโอวน์น่าจะเลิกเล่นแล้ว โคลย้ายไปเชลซี

เหลือใครอีกที่ติดยุคนั้นวัลคอตดาวรุ่งจนถึงช่วงหนุ่มๆ
แล้วที่เหลือก็พวกเด็กหนุ่ม วิลเชียร์ กิ๊บ อ๊อกเลด
แชมเบอร์ก็ไม่ติด ลืมใครไปบ้างหว่า

จะเอาที่ไหนไปอีโก้

แต่ไม่เห็นเกิดกับสเปนเลย ทั้งๆที่ บาซ่า มาดริด ก็เกลียดกันแบบ ยิ่งกว่าจะกินหัวกัน แต่พอรวมทีมชาติ กลับทำผลงานได้แบบ โหดจัดๆเลย ยิ่งคู่เซ็นเตอร์ รามอส กับ ปูโยล เข้าขากันแบบเหมือนซ้อมกันมานาน ตำแหน่งอื่นๆ ก็ดูประสานงานไหลลื่นกันหมดด้วยนะ

ช่วงนี้เฮียแกใส่ไม่ยั้งเลยเว้ย

ก็ถูกนะ มันก็มีแบ่งก๊กกัน ความเป็นอริของทีมสโมสร ของสเปนก็เป็น มาดริด บาร์ซ่า

เซาท์เกต ข้อดีอย่างที่บอก ทำให้นักเตะกลมเกลียวกัน มีความเป็นทีมสูงกว่าสมัยก่อน

จำได้ว่าตำนานทีมๆนึงยังเคยออกมาบ่นเลย

ตอนที่ทีมแพ้ในแดงเดือด แต่นักเตะในทีมกอดคู่อริหลังแมตช์

จริงจัดๆ มองไปทางไหนก็มีแต่สตาร์ แต่ไม่กลมเกลียวกันเพราะเอาเรื่องความเป็นอริในสโมสรมาปน แฟนบอลอังกฤษและสื่ออังกฤษนี่แหละตัวปั่นและบ่อนทำลายชั้นดี

โค้ชเองก็ต้องเลือกตัวผู้เล่นตามกระแส ยุคนี้พอมีโซเชียลเหมือนแฟนบอลและสื่อเองก็ไม่ได้จับจ้องไปที่ฟุตบอลอย่างเดียวเหมือนเมื่อก่อน บวกกับนักเตะอังกฤษไม่ได้เป็นตัวแบกในทีมใหญ่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว ความเป็นอีโก้มันเลยน้อยลง

ไม่แปลกนะ ยุคนั้นการแข่งขันในลีคมันเข้มข้นเกิ้นนน อีกอย่างแต่ละสโมสรปลูกฝั่งให้ภักดี 55555555 ไม่งั้นจะมี one club man เกิดขึ้นหรอ น่าเสียดายที่เจิดไม่ใช่นี่แหละ

แต่ตอนนั้นโค้ชทีมชาติก็ทำอะไรไม่ได้เยอะอยู่ดี มันเป็นเรื่องภายในสโมสร ฮึดฮัดเดี๋ยวไม่ปล่อยตัวมาเล่นอีก

ชุดนั้นมันก็น่าจะได้แชมป์สักปีนะ กลางก็โหดอยู่ พอสู้พวกเยอรมัน ฝรั่งเศส อะไรพวกนี้ได้อยู่