#1 อเมริกาผลิตอะไร

อเมริกาไม่ผลิตอะไรอื่นนอกจากปัจจัยความมั่นคง 4 นี้
1 อาหาร ต้องไม่พึ่งพาอาหารจากต่างประเทศ
2 ยา ต้องไม่มาพายาจากต่างประเทศ
3 พลังงาน ต้องไม่พึ่งพาพลังงานจากต่างประเทศ
4 อาวุธ ต้องไม่พึ่งพาอาวุธจากต่างประเทศ

นอกเหนือจากนี้จะไม่บังคับให้มีการผลิตในประเทศ

เช่น เสื้อผ้า รองเท้า โทรศัพท์ คอมพิวเตอร์ ชิป ไม่ผลิตในประเทศเลย

#2 อเมริกาผลิตอย่างไร

อเมริกาเป็นประเทศใหญ่โต มีพื้นที่มาก การปลูกพืช เลี้ยงสัตว์ เน้นจำนวนผลผลิตให้มากที่สุด ต่อต้นทุนที่ใช้ ดังนั้นจะปลูกพืชเป็นจำนวนหลายร้อยเอเค่อเพื่อให้ต้นทุนต่อหน่วยถูกมากๆ

ปลูกพืชเยอะต้นทุนถูก แต่คนกินไม่หมด อาหารคนถูกเปลี่ยนเป็นอาหารสัตว์

เลี้ยงสัตว์ให้เติบโตไว โดยให้สารเร่งโต เพื่อให้รอบของการเลี้ยงสัตว์สั้นลง และให้อาหารคนที่เหลือจากการทำการเกษตรมาเลี้ยงสัตว์ต่อ ต้นทุนค่าอาหารสัตว์ถูกมาก และรอบระยะเวลาเลี้ยงสั้นลง ต้นทุนเลี้ยงสัตว์เลยถูก

#3 หลายประเทศบนโลกแบนสารเร่งโต ที่ส่งผลต่อทางเดินหายใจของมนุษย์ และสิ่งตกค้างในเครื่องในสัตว์ ส่งผลให้หลยาประเทศบนโลกไม่รับเนื้อสัตว์จากอเมริกา โดยเฉพาะหมูที่มีสารตกค้างเยอะในเครื่องในสัตว์

#4 คนอเมริกาไม่กินหมู แต่คนเอเชียตะวันออก และตะวันออกเฉียงใต้กินหมู สาเหตุหลักๆที่หมูอเมริกาไม่อร่อยเพราะสายพันธุ์ และไม่มีการตอน ส่งผลให้เนื้อหมูเหม็นสาบคนเลยไม่กิน แต่การกินหมูของอเมริกา จะผ่านการแปรรูปเพื่อให้กินได้เช่น

เช่น เบค่อนรมควัน เบอเก้อเนื้อหมูบนพริกไทยดำ เพื่อลดกลิ่นความคาวของหมูลง


อาหารถูก
สารเร่งโต
คนอเมริกาไม่กิน
ส่งผลให้หมูราคาถูก

ยอมครับ คนใน SS เป้นกลุ่มที่มีกำลังซื้อพอสมควรจะได้ใช้ของ US ราคาถูกลงอีก
ที่บ้านผมทำการเกษตรอาจกระทบบ้าง แต่ปีหน้าจะให้เลิกทำละ

ผมมองเป็นอย่างๆละกัน ถั่วเหลือง บ้านเค้าถูกกว่าครับ ด้วยจำนวนที่ผลิตได้มากกว่า อันนี้ต่อให้ส่งเข้ามาขายในไทย (มีภาษีนะ) ก็จะมีถูกกว่าแพงกว่าเป็นช่วงๆครับ ช่วงไหนซื้อได้ในประเทศพอ เราก็ลดการซื้อจากตปท หรือไปซื้อจากจีนแทน ช่วงไหนของเมกาถูก เราก็ซื้อเมกา พวก commodity products แบบนี้ราคามันขึ้นลงตลอด และลูกค้าก็วนตลาดซื้อไปครับ

ส่วนถ้าถามว่าเสียประโยชน์ยังไง ต้องเข้าใจก่อนว่ากฏหมายหรือ GMO บ้านเราต่างกับเมกา พวกสินค้า GMO เนี่ย yield มันสูงกว่าโดยเฉลี่ย คุมคุณภาพได้ดีกว่าและสูงกว่า ผู้ผลิตก็จะเลิกซื้อจากภายในประเทศแล้วไปนำเข้าแทนครับ

ตัวอย่างที่ 2 พวกชิ้นส่วนสัตว์ เครื่องในบ้านเค้าไม่กิน เค้าขายไปเป็นอาหารสัตว์มันไม่ได้ราคา ก็ส่งออกไปขายต่างประเทศ เราก็รับซื้อมาครับ สมมุติในไทยกิโลละ 65 บาท ราคาเมกาขายทิ้งไปทำอาหารสัตว์กก.ละ 38 บาท (ในประเทศ) ก็เอามาขายเรา 45 บาท + ค่าใช้จ่ายต่างๆ กลายเป็นต้นทุน 56 บาทละกัน คนนำเข้าก็มาขายกก.ละ 65 บาท นี่ก็กำไร 9 บาทแล้ว หรือจะกดราคาให้เหลือ 60-61 บาทก็ได้ ตีราคาในประเทศลงไปอีก และยังเหลือกำไรด้วยครับ

ต่อมา สินค้าเกษตรน่ะ มีเรื่องโรคระบาทด้วย เช่น ASF (โรคในหมู) พอเกิดระบาด หมูขาดตลาด ราคาขึ้น พวกพ่อค้านำเข้าก็ถ้าภาษีเหลือ 0% ก็หวานเลย นำเข้ามาขายกัน... ซึ่งพ่อค้าหมูก็ไม่ได้อยากจะขึ้นราคา แต่พอหมูติดโรค หมูตาย ต้นทุนเค้าก็ขึ้น กดราคาลงก็ไม่ได้ ลดราคาก็ขาดทุน สุดท้ายฟาร์มก็เจ๊ง

ซึ่งราคาพวกนี้มันสวิงนะครับ แต่จากตัวอย่างก็จะเห็นว่าการลดกำแพงภาษีลงก็ทำให้คนทำธุรกิจในประเทศมีปัญหาเหมือนกันครับ

ยอมให้อันที่ ไม่กระทบสุขภาพ/หลักวิชาการ เช่นพวกสารเร่งเนื้อแดง หรือสารเคมี/สารตกค้าง จุดยืนต้องมั่นคง จะได้ไม่ต้องแก้กฎหมายไปมา

เราแบนสารเร่งเขาไม่ได้หรอครับ หรือใช้กฏอื่นเพิ่ม เช่น วิธีการผลิต

ที่เขานำเข้าไม่ได้เพราะใช้สารเร่ง ไม่ใช่เพราะภาษี เพราะไทยนำเข้าเนื้อจากต่างประเทศมาอยู่แล้ว

แต่เขาไม่เปลี่ยนวิธีการเลี้ยง ถ้าเข้ามาก็ต้องเปลี่ยนกฎหมายเลิกแบน คราวนี้ก็จะไม่มีใครเลี้ยงแบบปลอดสารกันอีก หรืออาจจะไปเลี้ยงที่ต่างประเทศค่อยส่งเข้าไทย เพราะต้นทุนถูกกว่า

ถ้ายอม 0%นี้คือเจ็บแต่ไม่จบนะ แถมโดนเวย์เดียวด้วย

กับจีนยัง0%ต่อ0% กับอเมริกาเรา0%แต่เราโดนอย่างน้อย20%แน่ๆ

ถ้ายอมส่งออกรอดแต่แค่3-4ปีเท่านั้นแหละ เพราะอเมริกาต้องการเป็นแบบจีนคือเป็นโรงงานของโลก เค้าตั้งลำได้เมื่อไหร่ไทยโดนตีกระจายยิ่งกว่าโดนจีนตีอีก อนาคตประเทศแทบจบเลย

อย่าคิดว่าอเมริกาเป็นโรงงานโลกไม่ได้เพราะค่าแรงแพงนะ เดี๋ยวนี้โรงงานเค้าใช้โรบอทกับเอไอทำงานกันแล้ว คนงานใช้น้อยมาก

อเมริกาขาดดุลการค้าไทย แต่ไปได้ดุลบริการนะคะ
พวก FB Google MS ไทยมีแต่ไหลออก แต่เขาไม่นับรวมการค้าสินค้า

งั้นเราก็ห้ามไม่นำเข้าหมู แต่นำเข้าอาหารหมู ตอนนี้เราก็นำเข้าอาหารหมู(สัตว์)ใช่ไหมคับ ต้นทุนลดด้วยไหม ราคาขายปลีกจะลดไหม

เอาง่ายๆ มันก้เหมือนกับค่าบรรณาการสมัยใหม่นั่นละ


เค้าต้องการแบบนี้อะ ก้เลือกเอาจะโดนจีนยึดหรือเมกาคุม

ได้นั่งโบอิ้งรอคอยความตายแน่ พวกเมิง

ไม่มีอะไรการันตี

ยกตัวอย่าง เครื่องสำอาง กระเป๋าจากอเมริกา เป็นสินค้าฟุ้มเฟือยอยุ่แล้ว ถ้าลดภาษีลง สินค้าพวกนี้ก็ไม่ได้มีราคาลดลง เพราะเป็นเรื่องภาพลักษณ์แบรนด์ด้วย

หรือแม้แต่ราคาวัตถุดิบอาหารสัตว์ลดลง แต่ก็ต้องมีผู้ขนส่งนำเข้ามา ผ่านตัวกลางอีก คนกลางก็ไปชาจค่าขนส่ง ค่าบริการ

ถ้าราคาไม่ลดลง ไทยจะกลัวผลกระทบอะไร
พ่อค้าคนกลาง จากเดิมต้องเจรจาคู่ค้าเกษตร 10,000 คน เหลือแค่คุยกับนายหน้านำเข้าคนเดียว ง่ายกว่าลดคนทำงานลงไปเยอะ

ราคาสินค้าอาจจะไม่ได้ลงไป เพราะยังมีคนกลางอยู่
แต่อาชีพต่างๆจะหายไป

มุมที่ดี คือไล่ให้ไปทำอาชีพอื่นที่มีมูลค่ามากกว่าเป็นเกษตรกร
มุมที่แย่คือ คนปลูกข้าวเลี้ยงสัตว์หายไป ความมั่นคงด้านอาหารหายไปด้วย ถ้าวันหนึ่งเราโดยห้ามขายอาหารให้ เดือดร้อนทั้งประเทศ

เราไม่ได้นำเข้าอาหารสัตว์โดยตรงครับ เรานำเข้าส่วนประกอบวัตถุดิบอาหารสัตว์ครับผม และถ้าถามว่าต้นทุนจะลดมั้ย พวกนี้มันขึ้นลงตลอดครับ แล้วนอกจากราคาวัตถุดิบก็มีราคาขนส่งประกอบครับ บางช่วงวัตถุดิบถูก ขนส่งแพงก็มีครับ

36% ครับ

ไม่ต้องไปทำไรละ เพราะถึงยอม มันก็ขออย่างอื่นอีก มันบอกให้พรุ่งนี้บอกไม่ให้แต่ที่เมื่อวานเมิงให้กูกูเอานะ มันบอกให้พรุ่งนี้บอกเราไปปล่อยอุยกูร์ดังนั้นไม่ให้ละ ขอโน่นขอนี่ เหมือนนักเลงมาไถตัง วันนี้บอกเราขายในถิ่นมันต้องจ่าย วันพรุ่งนี้แย่งอากาศมันหายใจต้องจ่าย วันต่อมาบอกฝนตกทำบ้านมันเปียกต้องจ่าย สรุปคือหาเงินแบบอันธพาลแล้วยังไม่มีสัจจะ รอหมดวาระ ค่อยว่ากันอีกที

อย่าลืม มันเหมือนโยบายประชานิยมอ่ะ อะไรที่ให้แล้ว ขอคืนไม่ได้ เจ็บก็ต้องเข็บละ ไม่เจ็บ ไม่จบ ถ้ามีอะไรให้มั่นใจว่าเจรจาแล้วมันจะรักษาสัญญาค่อยว่ากัน และเรื่องเศรษฐกิจ แก้ด้วยเศรษฐกิจ อย่าเอาทหารมาเกี่ยว ไม่งั้นไม่ต้องคุย เอ็งเกลียด รปห แต่ถ้าเอ็งจะเข้ามายุ่มย่ามเรื่องเกี่ยวกับทหารในไทย นั่นเท่ากับเอ็งกำลังแบ๊คทหารด้วย เรื่องทหาร ไปคุยกับทหารกันเอง จัดการด้วยเรื่องทางกลาโหม อย่ามั่ว

ใครใหญ่ ใครมีอำนาจ คนนั้นกำหนดกติกา
ตอนคุยกันตกลงกันดิบดี ผมลดภาษีเนื้อสัตว์ 0% ให้พวกพรี่ๆเลย
แต่พอกลับถึงบ้าน พวกไทยบอกแบนหมูเมกาห้ามซื้อห้ามขายห้ามสั่งห้ามนำเข้า

เมกาคงบอกมรึงกวนตีนกุเหรอ ลดแบบใด....