เริ่มมาสังเกตว่า ช่วงวัยนี้ของชีวิตเราเริ่มไปงานศพบ่อยขึ้น ทั้งญาติผู้ใหญ่รวมถึงพ่อแม่ของเพื่อนที่เราเคยเจอเคยเห็นเมื่อก่อนก็เริ่มจากไป
มองย้อนมาที่ตัวเรา ถามว่าตอนนี้ยังแฮปปี้ดีมั้ย ก็ยังโอเคอยู่ หันไปมองหมาที่บ้านที่อยู่กับเรามาเป็นสิบปีก็ยังแข็งแรง แม้แยกครอบครัวมาแล้ว แต่กลุ่มไลน์พี่น้องก็ยังเด้งทุกวัน ทุกคนมีชีวิตที่เป็นปกติ เปิดกล้องที่บ้านก็ยังได้เห็นพ่อแม่กินอิ่มนอนหลับ นั่งดูทีวี วีดีโอคอลมาหาเป็นระยะ
แต่ก็เริ่มรู้สึกว่าพ่อแม่ไม่ได้แข็งแรงเหมือนเมื่อก่อนแล้ว พอได้ไปงานศพพ่อแม่เพื่อนบ่อยๆก็เริ่มรู้สึกว่าเราก็เริ่มเหลือเวลากับพ่อแม่เราไม่นานแล้วแน่ๆ เทียบเราในตอนนี้ก็ไล่ๆกับพ่อแม่เราในตอนนั้นที่เรายังเด็ก เวลามันผ่านมาเร็วมากจากตอนเราเรียน
ตอนเรียนจบใหม่ๆไปงานบวชเยอะก็แฮปปี้
ตอน25-30 ไปงานแต่งเยอะก็ชื่นมื่น
แต่พอช่วงนี้35+ งานที่ไปมักเป็นงานศพซะส่วนใหญ่ วัยนี้มันเหนื่อยสุดละ และเริ่มหดหู่มากขึ้น