ผมทำงานติดต่อกับต่างประเทศอยู่แกรมม่าสำคัญนะครับ ถ้าเรียงประโยคผิดใช้คำผิดความหมายมันผิดเพี้ยนไปเลย ทุกวันนี้อยากด่าตัวเองที่ไม่เรียนภาษาจีนเพิ่มไม่งั้นคงเงินเดือนดีกว่านี้

มันโอเคถ้าชีวิตนี้จะอยู่แค่ในไทย จะไม่ทำงานกับต่างชาติ แต่ผมจะไม่สอนลูกแบบนี้เด็ดขาดเลยนะ
นี่คือการตัดการเข้าใจในหัวตัวเองออกไป ไม่มีแกรมม่าโอกาสหางานในอนาคต โอกาสเติบโตหายไปครึ่งนึงแน่ๆ

ความคิดนี้มันเหมาะกับคนที่จะใช้ชีวิตชิวๆ ทำงานออฟฟิศแบบไม่ต้องเติบโต ไม่ต้องรับภาระหนักๆ
แต่ผมจะไม่ปิดโอกาสลูกแบบนั้น ก่อนจะอยากชิวๆในประเทศ ควรได้สัมผัสงานกับทีมงานต่างชาติซักครั้งก่อน

ไม่ต้องบอกนะว่าน้องอาจจะเก่งวิชาอื่น วิชาอื่นที่จะไปให้ถึงที่สุดโดยใช้แค่ภาษาไทย ผมแทบจะคิดไม่ออกเลย
ประวัติศาสตร์ไทยระดับหัวๆยังอ่านบันทึกต่างชาติ ทำเปเปอร์ได้เลย ผมเลยไม่ชอบพื้นฐานความคิดแบบนี้

ไม่อยากทำงานหนัก ไม่อยากเติบโตไม่ผิดอะไร แต่มันไม่ใช่ยอมรับโอกาสนี้เพราะสกิลตัวเองต่ำเกินไป
ใช้Ai แกรมม่าเป็น0 สุดท้ายคุณต้องรีเช็คมันนะ ความเข้าใจในหัวไม่มีไม่ได้อ่ะ

ก็ตามวัยแหละมั้ง ผมก็เคยคิดแบบนั้นจนต้องใช้ติดต่องาน เขียนแกรมม่าผิดๆไปเขาก็เดาบริบทได้ใช่ แต่แกรมม่าผิดๆถูกกับเป๊ะก็เหมือนพิมพ์แบบคนมีการศึกษากับภาษาสก๊อยนั่นแหละ คิดว่าคนอ่านจะเชื่อถือแบบไหนมากกว่า

ทีนี้เรื่องการใช้ ai ผมว่าไม่ได้ช่วยเลย คือถ้าเราไม่รู้ว่ามันเขียนผิดเขียนถูก เราจะตรวจยังไง อารมณ์เหมือนคนเขียนโค้ดไม่เป็นไปให้ ai เขียนโค้ดกับคนเขียนเป็นอยู่แล้วทำเหมือนกัน ประสิทธิภาพคนละเรื่องเลย

ยังไงก็โคตรสำคัญ การฟอร์มรูปประโยค , Tenses , Collocation ทุกอย่างคือแกรมม่าทั้งนั้น

ยิ่งถ้าต้องทำงานกับชาวต่างชาตินี่สำคัญจัดๆ แต่ถ้าน้องคิดว่าชาติคงอยู่แต่ในกะลาแลนด์ก็อีกเรื่อง