เป็นกำลังใจให้ครับชีวิตต้องเดินหน้าต่อ ถ้าดิ่งมากๆอย่าลืมปรึกษาหมอนะครับ

พ่อแม่ผมตอนอยู่ด้วยกัน ไม่ทะเลาะก็ตึงใส่กันทุกวัน เวลาผมกลับบ้าน บ้านมันไม่น่าอยู่เลย แต่พอแยกกันอยู่แล้ว นานๆ แม่กลับบ้านที กลับพูดจาดีๆใส่กัน เป็นห่วงเป็นใย อยากกินอะไรก็หามาให้ เสร็จแล้วก็แยกย้ายกลับไปทำหน้าที่ของตัวเอง ทำให้ผมเข้าใจว่า เออ บางทีการเป็นครอบครัวมันไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันก็ได้ ถ้าการอยู่ด้วยกันแล้วมันไม่มีความสุข ก็แค่แยกกัน มีพื้นที่ให้คิดถึงกัน ไม่จำเป็นต้องฝืนอยู่ด้วยกันก็ได้

รักได้ แต่กอดทุกอย่างเอาไว้ตลอดไม่ได้นะครับ
รีเซตตัวเอง แล้วอย่าลืมว่าตัวเราเองก็มีค่าที่สุดแล้วครับ
เป็นกำลังใจให้ ผมเคยผ่านจุดนั้นมาก่อน ซื้อบ้านด้วยกัน อะไรด้วยกัน
สุดท้ายก็รีเซตตัวเองแล้วเริ่มใหม่ได้ จนวันนึงก็เจอคนที่เข้ากันได้
แบบไม่คิดว่าจะมี ขอให้ท่านเริ่มต้นใหม่ได้สักวันนึงนะครับ

สุดท้ายแล้วดวงอาทิตย์ก็ยังคงขึ้นและลงในทิศทางเดิมทุกๆวัน พระจันทร์ที่ท่านเห็นก็ยังเป็นดวงเดิมฮะ

เป็นกำลังใจให้ ขอความสดใสคืนสู่ท่านในเร็ววัน

ปล่อยเขาไปครับเป็นทางออกที่ดีสำหรับทั้งคู่ เขาจะได้มีความสุข

ท่านก็ตั้งหน้าตั้งตาสร้างฐานะตัวเองครับ ยังไม่สายที่จะเริ่มต้นใหม่ทั้งท่านและอดีตภรรยาครับ

ยิ่งยื้อเวลานาน ยิ่งทำให้เวลาตั้งตัวใหม่สั้นลงครับ

ผมว่าปล่อยเค้าไปดีกว่าครับ เราก็ต้องอยู่เองให้ได้ครับ 10ปีที่ผ่านมาถือเป็นประสบการณ์ชีวิตไปครับ เรื่องแบบนี้ไม่มีใครอยากให้เกิดหรอกครับ แต่ถ้ามันเกิดก็อยากให้รับมือให้ได้และก้าวต่อไปให้ไวที่สุดครับ

สรุปแล้วยังไงก็ไปต่อไม่ไหวหรอกท่าน

ผมขออนุญาตสรุปให้ก่อนนะ คือมันพังคือพัง ให้เวลาและอนาคตเป็นตัวตัดสิน

ถ้าเค้ายังให้โอกาสท่าน ยังอยากกลับมา เดี๋ยวเค้าก็กลับมา

ตอนนี้ท่านไปพักฟื้นตัวเอง

ทำให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม สภาพจิตใจ ความ Toxic ต่างๆ

ก่อนจะดูแลเค้าให้ดี

ทำตัวเราให้เป็นสภาพแวดล้อมที่น่าอยู่ครับ

ตอนนี้ท่านเหมือนทะเลทราย ร้อนก้ร้อน ปลูกอะไรก็ยากครับ

หันมาโฟกัสตัวเองก่อนครับ

ทำตัวเองให้มีความสุขในทุกๆวัน ทำตัวเองให้มีด้านที่มีความสุข

เพื่อ ส่งต่อ ความสุขให้คนรอบข้างครับ

ขอให้กลับมามีความสุขกับการใช้ชีวิตอีกครั้งครับ

ชีวิตถ้าไม่มีความสุข มันก็ไม่มีความหมายครับ

เร่งประสบความสำเร็จ แล้วไปใช้ชีวิตตอนแก่ บางทีอาจจะไม่ใช่คำตอบของทุกคนครับ

ถ้าระหว่างทางมันมีแต่สิ่งทิ่มแทงจิตใจ

ถ้าให้ตีความจากทุกกระทู้ที่คุณระบายมา
ผมว่าคุณมองทุกอย่างจากมุมตัวเองมากเกินไปในช่วงเวลาที่ผ่านมาครับ มันคือสาเหตุที่สุดท้ายทำให้ภรรยาคุณเลือกเดินจากไป คุณอยากประสบความสำเร็จมากจนเกินพอดีกับที่ตัวคุณจะแบกรับไหว แต่ลืมที่จะสนใจความรู้สึกของภรรยา ลืมถามไถ่ไปว่าแท้จริงแล้วสิ่งที่เขาต้องการคืออะไร



จากประโยคนี้มันก็ทำให้รู้แล้วครับว่าตั้งแต่แรกมาเขาก็เลือกคุณเพราะเขารักคุณจริง ๆ โดยเฉพาะนิสัยใจร้อน เป็นนิสัยที่ไม่มีใครอยากอยู่ด้วยครับ แต่เขายังอยู่กับคนมาได้เป็นสิบปี ถ้าไม่รักกันมันอยู่มาไม่ได้นานขนาดนี้หรอก




เขารอคุณมาเป็นสิบปีแล้วไงครับ จุดนี้ผมว่าคุณก็คิดเข้าข้างตัวเองมากเกินไป และถ้าคุณทำได้มันคงไม่เดินถึงจุดที่เขาทนไม่ไหวแล้วขอเดินออกไปหรอก ไม่มีใครอยากทนอยู่กับคนใจร้อนและ toxic เพื่อให้ตัวเองต้องเป็นคนที่ซึมเศร้าแทนหรอก


สุดท้ายนี้ สิ่งที่พลาดไปแล้วจงเรียนรู้และยอมรับครับว่าคุณพลาด ความรู้สึกเป็นสิ่งที่ถ้าเสียไปแล้วมันคือเสียไปเลย เอากลับมาไม่ได้อีกแล้ว


ต่อจากนี้เอาเวลากลับมาทบทวนและรักตัวเองครับ ปรับปรุงตัวใหม่ ทำตัวเองให้เป็นคนที่ดีขึ้นไปทีละนิด เดี๋ยวอะไร ๆ ก็ค่อย ๆ ดีขึ้น เพราะขนาดคุณพิมพ์กระทู้มา ผมยังสัมผัสได้ถึงความ toxic เล็ก ๆ เลยครับ

ผมเข้าใจและเป็นกำลังใจให้ทั้งคุณและภรรยาคุณนะครับ

อยากบอกว่าการอารมณ์หลุดทำร้ายความรู้สึกอีกฝ่ายมันโคตรบั่นทอน

คุณอาจจะเป็นแบบนั้นเพราะวันๆคุณเจอแต่เรื่องหงุดหงิดใจ

แต่คุณก็ไม่อาจรู้เลยว่าวันๆนึงอีกฝ่ายเขาเจออะไรมาบ้างๆ อาจจะหนักกว่าคุณก็ได้ แต่เข้าก็ยังเลือกจะพูดจาดีๆทำตัวดีๆกับคุณ

พอเจออะไรToxicแบบนี้ซ้ำๆความรักความรู้สึกมันก็ค่อยๆลดไปเองอะครับ

ที่ผมแนะนำให้ขายหลักๆไม่ใช่เรื่องเงิน แต่เป็นเรื่องของจิตใจครับ ถ้าท่านยังอยู่ในบ้านหลังนี้ท่านจะไม่มีวันลืมภาพเก่าๆที่เคยใช้ชีวิตร่วมกับแฟนเก่าได้ เพราะเท่าที่อ่านดูท่านน่าจะยังไม่พร้อมสำหรับการมีแฟนใหม่ด้วยก็เลยแนะนำให้ขายครับ (ถ้าจะอยู่ต่อมีอย่างเดียวคือต้องรีบมีแฟนใหม่แล้วมันจะลืมเรื่องเก่าๆไปเอง)

ผมว่ามันจบแล้วล่ะครับ ตอนนี้คงต้องมองไปอนาคตแล้วครับว่าจะทำยังไงต่อ เป็นกำลังใจให้ครับ

ผมโชคดีที่ครอบครัวผม พ่อ แม่ พี่สาว หลานชายสนับสนุนผมทุกการตัดสินใจ

จะดีจะเลว ผมก็เป็นลูกพ่อลูกแม่ ช่วงนั้นผมกลับบ้านทุกครั้งที่มีโอกาส

กลับไปใช้ชีวิตเหมือนเด็ก พาแม่ไปตลาด พายายไปวัด

ทำกับข้าวกินเหล้ากับลุงๆ พ่อๆที่ไม่เจอกันนาน

จากที่เคยโหวงในใจก็กลับมาเติมเต็มได้ แต่ใช้เวลานานประมาณนึงครับ

ผมคิดว่าผมเคยอยู่ในสถานการณ์เดียวกับคุณหรือไม่ก็ใกล้เคียงนะ
ผมอาจจะต่างตรงที่ แฟนเก่าผมมีคนใหม่ กับ ผมไม่มีหนี้ร่วมกัน

ตอนนั้นผมคบกับแฟนเก่ามาได้เกือบ 10 ปี ผ่านทุกข์ สุข มาด้วยกัน ตั้งแต่ขับมอเตอร์ไซ จนถึงมีรถขับ จึงตัดสินใจจดทะเบียนกัน (ไม่มีงานแต่ง)
สุดท้าย แฟนเก่าผมขอเลิก เพราะเขาบอกว่า ไม่คิดว่าพอได้อยู่ด้วยกันแล้วจะเป็นแบบนี้ พร้อมกันกับที่เค้าเจอได้คนใหม่และเขาไม่ได้รู้สึกว่ารักผมแล้ว

หลังจากนั้นแฟนเก่าก็กลับมาเก็บข้าวของย้ายออกไปอยู่กับคนใหม่ พอจะนึกภาพออกไหม.. ของที่เคยวางอยู่คู่กัน มันถูกหยิบออกไปแค่ของเค้า เหลือแต่ของผมไว้ เหมือนใน MV เพลงเศร้าเลย

ตอนนั้นสภาพจิตใจผมแย่มาก ในสายตาผม ทุกอย่างเป็นโทนสี sepia ข้าวปลาไม่กิน น้ำหนักลง 10 กก. ใน 2 อาทิตย์
จนผมมาคิดได้ว่า มันก็ดีเหมือนกันนะ ที่อย่างน้อยแฟนเก่าเค้ากล้าบอกกับผมว่า..

"ไม่รักผมอีกต่อไปแล้วและต้องการไปเริ่มต้นใหม่กับคนอื่น"

ผมมองโลกในแง่ดีนะว่า "ดีซะอีกที่เขาไม่โกหกผม" หลังจากที่ผมตกผลึกและคิดได้แล้ว
ผมเลยเปิดใจและเปิดโอกาสให้ตัวเองได้เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง

หลังจากแยกทางกันไปได้ซักพัก ผมและแฟนเก่าก็เลยนัดกันไปอำเภอเพื่อไปเซ็นใบหย่า เป็นสิ่งเดียวที่ผมจะมอบให้กับแฟนเก่าของผมได้ เสร็จแล้วผมกับแฟนเก่าก็ไปกราบลาพ่อแม่ของแฟนเก่าผม และขอโทษที่ทำให้ผิดหวัง แม่ของเขาบอก..แม่ต่างหากที่ต้องขอโทษแทนลูกสาวแม่ และอวยพรขอให้ผมพบเจอคนที่ดีและสิ่งดีๆเข้ามาในชีวิต ส่วนแฟนเก่าผมนั้นไม่ได้ไปเจอพ่อ-แม่ผม คงเพราะอาจจะรู้สึกผิดมั้ง ผมก็คิดว่าไม่เป็นไร เพราะทุกอย่างมันผ่านไปแล้ว

จนวันนี้ ผมได้เจอรักครั้งใหม่กับคนที่รักและจริงใจกับผมจริงๆ ผมเหมือนคนที่โตขึ้น มีสติและเหตุผลมากขึ้น ไม่ใช่แค่ใช้ความรู้สึก ผมมีความสุขมากกว่าที่เคยเป็น

ผมอยากจะบอกว่า ผมเป็นกำลังใจให้คุณผ่่านจรงนี้ไปให้ได้นะ
อย่าเพิ่งคิดว่านี่คือทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตคุณมันจบลงแล้ว

มันจะเป็นเหมือนที่เขาบอกกันแหล่ะ ว่าฟ้าหลังฝนมีจริง สิ่งดีๆอาจจะรอคุณอยู่หลังจากนี้ก็ได้

จาก ปสก ผมนะคับ เพื่อจะพอไปปรับใช้ได้นะคับ
1. ผมเลือกขอโทษอย่างจริงใจ มีอะไรอยากพูดผมพูดหมด
2. ทำใจยอมรับความจริงเลยคับ อาจจะใช้เวลาไม่เท่ากันแต่ละคน แต่วันนึงมันจะดีขึ้นคับ
3. ของชิ้นไหนเห็นแล้วคิดถึงอีกฝ่าย ผมนำไปบริจาค หรือ ส่งคืนหมดเลยคับ
4. ทำเรื่องขายบ้านคับ ย้ายออกไปอยู่ที่อื่น
5. เริ่มทำอะไรใหม่ๆที่ไม่เคยทำ ผมไปเที่ยวคนเดียวแบกเป้ไปเลย

สิ่งที่ผมได้เรียนรู้จากเหตุการณ์ของผม ทำให้ผมเป็นคนใจเย็นลงเยอะ แล้วเหมือนเข้าใจโลกมากขึ้นเลย ไม่มีความคาดหวังกับความรักครั้งต่อๆไป แค่รู้สึกว่าถ้าปัจจุบันมันมีความสุข อนาคตก็วางไว้ก่อนไม่ต้องไปคิดเยอะ กดดันตัวเองจนเกินไป

ปล. เป็นกำลังใจให้คับ