นายกปล่อยต่างชาติถือครองที่ดิน-บ้านเดี่ยวได้เมื่อไร

คนไทยไม่มีบ้านอยู่ก็ตอนนั้นแหละ ใครซื้อได้ก็รีบซื้อเถอะครับ เค้าลางมันชัดมาก

ผมก็ซื้อเมื่อตอนอายุประมาณนั้น คนเราต้องมีบ้านครับ คงไม่เช่าไปจนแก่เฒ่าหรอกมั้ง
ดูแล้วคุณมีกำลังซื้อขนาดว่า 3.5M ได้นี่ไม่ธรรมดาแล้ว ซื้อไปเถอะครับ แต่ไม่เคยคิดมีลูกการมีบ้านมันก็อาจจะเหงาๆหน่อย ไม่งั้นมองเป็นคอนโดก็ได้ครับ

อยู่ที่รายได้อะถ้าซื้อแล้ว ยังกินเที่ยวซื้อประกันมีตังเก็บได้เหมือนเดิม

ก็ซื้อแต่ถ้าซื้อแล้วคุณภาพชีวิตลด ผมว่าเช่าเอาดีกว่า ตังที่เหลือก็เอา

ไปลงทุนได้ปันผลได่ดอกเบี้ยกำไรบลาๆเอามากินมาใช้หรือลงทุนต่อ

ยอดไปเรื่อยๆ ถ้าไม่มีลูกนี่ยิ่งง่ายเลย เช่าเอาสบายๆเก่าก็ย้ายไปที่

พักใหม่ๆ ไม่ต้องมาซ่อมบำรุงให้ดูสวยใหม่ อีกอย่างโลกร้อนแล้ว

เอาเวลาคิดจะซื้อบ้านหาทางย้ายไปอยู่ไปทำงานประเทศหนาวๆแทนดีกว่า

บ้านเช่ารายเดือน

เมียเช่ารายชั่วโมง เดือนๆนุงได้หลายเมียอยู่พี่

ลูกหลานไม่มี ไม่ต้องส่งเสีย

หนี้สินก็ไม่มี สบายๆเลยพี่

ถ้าอายุ40ยังไม่มีบ้าน ก็คงไม่มีแล้ว เพื่อนผม40ก็ปวดกบาล เพราะจะเช่าไปตลอดเลยเหรอ พอ50จะซื้อถ้าไม่ใช่ขรก ก็ต้องกู้ร่วม ส่วนราคาก็เลือกเอาที่พอเหมาะครับ

ซื้อในราคาที่ตัวเองผ่อนไหว ไม่ต้องไปเสียค่าเช่า

ไม่ต้องเอาหลังใหญ่ไว้อวดคนอื่น คนชมไม่ได้มาช่วยผ่อน

เหตุผลเรื่องความมั่นคงแหละ

ตอนมาทำงาน กทม ใหม่ๆ นับๆ ดู เคยอยุ่บ้านเช่ากะลูกพี่ลูกน้องที่อยุ่มาก่อน รวมๆ แล้วเป็น 10 ปีเลย ตั้งแต่ 2009-2019 ซื้อคอนโดแรกตอน 2019 ซื้อบ้าน 2021 อายุผมตอนซื้อบ้านก็น่าจะพอๆ กะ จขกท ตอนนี้

ปมในใจเลยคือ ตอนอยุ่บ้านเช่า จะซื้อโต๊ะตู้เตียงหรือรีโนเวทอะไร มันจะติดที่คำว่า ไม่ใช่ของเรา พอมีคอนโดหลังแรกเลยจัดเต็มบิ้วอินแบบฟูลเลย 55555+ อยุ่ได้ 2 ปี อยากขยับขยาย ก็ซื้อบ้าน แล้วผมกะแฟนก็คุยกันละว่า ไม่มีลูกแน่ๆ ซื้อเพื่ออยุ่เองล้วนๆ นี่แหละ เช่าเขามันก็ไม่ได้อารมณ์ความเป็นเจ้าของอะนะ

สร้างครอบครัว ที่ทำงานผมกับแฟนลงตัวตอนที่ตัดสินใจ เป็นทรัพย์สิน คงผ่อนหมดก่อนเลิกทำงาน น่าจะประมาณนี้ครับ

หากไม่ลำบากมีเงินเหลือพอผ่อน ซื้อเถอะครับ
เหตุผล มีทั้งดีและไม่ดีแหละครับ มันชนะกันไม่ขาดแล้วแต่ปัจจับภายนอกสนับสนุนฝั่งไหนด้วย

แนะนำว่า ซื้อเท่าที่เราวางแผนครอบครัว การเงิน เพื่อลูก เมียด้วย

อาจหลังเล็กก่อน คิดว่าจบใน 10 ปี รีไฟแนนซ์สัก 2 ลดดอกสัก 1 แล้วปิดจบ

หลังต่อไปมีครอบครัวใหญ่ขึ้นก็ ขยับไปลงหลังที่ใหญ่ขึ้น

วางแผนนั่งคิด สัก เดือนหนึ่ง หรือไปดูเพื่อนที่ซื่อมาก่อน ถามเลยตรงๆ แล้วถามข้อเสีย เลย

ตอนผมแต่งงาน มีครอบครัว วางแผนจะมีลูก ผมไม่อยากให้ลูกอยู่ในคอนโดแคบ ๆ ไม่มีที่วิ่งเล่น ไม่มีที่ให้สัมผัสธรรมชาติ เหมือนปลาทองในขวดโหล

หลัก ๆ คือ คิดถึงอนาคตลูกนี่แหล่ะครับ ลำพังผมกับแฟน อยู่คอนโดก็ได้ไม่ซีเรียส

โชคดีที่ผมไม่ชอบสร้างหนี้ พอมีเงินเก็บบ้าง ก็สร้างบ้านไปหลังหนึ่งในที่ดินมรดก ถ้าจะผิดแผนหน่อยก็คือดันมีร้านเหล้าร้านกัญชามาเปิดใกล้ ๆ ด้วย เพราะไม่ใช่บ้านจัดสรร ดีที่ตอนนี้ร้านเหล้ามันเจ๊งไปแล้ว เหลือแต่ร้านกัญชา แต่ดูจะเจ๊งยากอยู่ เห็นนักศึกษาแวะเข้ามาซื้อทั้งวัน

ผ่อนแบบรีบจบๆอะผมว่าดีไม่ต้องมาผูกพันแบบนานๆ เก็บเงินซักก้อนค่อยซื้อก็ได้ ผมซื้อบ้านแต่พูดตรงๆตอนไม่มีแฟนมันไม่ตอบโจทย์ไลฟ์สไตล์เลย ตอนนั้นคิดว่าเอาเงินไปซื้ออย่างอื่นดีกว่าอีก แต่ผมรีบผ่อนให้จบๆเลยนะ พอไม่ต้องผ่อนแล้วรู้สึกเออมันก็ดีแฮะ

ถ้าให้แนะนำดูไลฟ์สไตล์ตัวเองเป็นหลักครับอาจคอนโดก็ได้ แต่เรื่องสินทรัพย์ไปซื้ออย่างอื่นก็ได้ แค่ทำความสะอาดก็ขี้เกียจแล้วผม

เดียวพออายุ 60 ก็มีกฏหมายการุณออกมา

ใครโสด ไม่มีครอบครัว ก็ใช้ชีวิต พอเงินหมดก็การุณ บริจาคทรัพย์สิน ร่างกาย จบๆไป

การมีบ้านสำหรับผมมันคือความมั่นคงทางจิตใจอะ เวลาทำไรอะก็จะรู้สึกว่าต่อให้พังยังไงก็ยังมีบ้านอยู่

ส่วนตัวไม่มีบ้านเป็นของตัวเอง แต่มีบ้านพ่อแม่ที่คงยกให้ผมแน่ๆ แต่ผมก็ไม่ได้อยู่มาเกิน15ปีละ

เน้นเช่าเอา และคงไม่ซื้อบ้านใหม่เป็นของตัวเองเร็วๆนี้แน่นอน เพราะการเช่าอยู่มันโคตรคล่องตัว

มีเพื่อนหลายคนที่เสียโอกาสดีๆในชีวิตไปเพราะซื้อบ้าน

ไม่ได้ไปทำงานดีๆที่มีการเติบโต เพราะย้ายที่อยู่ไม่ได้ (ทั้งเสียดายค่าผ่อน,ทั้งไม่มีเงินเหลือจ่ายค่าเช่าที่อื่นแล้ว)

บางคนมี offer งานที่ต่างประเทศก็ไม่ไป เพราะเสียดายเงินที่ต้องขายขาดทุน

ทุกวันนี้ยังบ่นเสียดาย บ่นรู้งี้กันยับ

พึ่งไปเชียงใหม่ตอนต้นปี มีทุกซอย

ถ้าเช่าตึกไว้ทำมาหากินด้วย ข้างบนนอน ผมว่าโอเคเลย

เคยจะเปิดธุรกิจ แต่ดันซื้อบ้านไว้แล้วแต่ทำเลไม่ได้ ก็ต้องไปหาเช่าในเมืองอยู่ดี

ผมเคยคำนวณค่าเช่า ต่อปีเทียบกับราคาขายของบ้าน มันแค่ประมาณ 1-2%เองซึ่งไม่แพงนะเอาจริง ฝากประจำบางที่ยังได้เยอะกว่านี้อีก

แต่ถ้าจะเอาไว้อยู่อย่างเดียว ยาวๆก็ซื้อดีกว่า เป็นทรัพย์สินด้วย อย่างน้อยเกิดอะไรขึ้นมาก็ยังมีบ้านอยู่