เห็นกระแสเริ่มไปทาง หยกเป็นเหยื่อ ทะลุวังคือผู้ร้าย ซึ่งสำหรับผมมันตลกนะ แต่โอเค ผมไม่ต่อความยาวประเด็นนี้ เพราะยังไงกระแสสังคมแบบนี้มันก็ยังช่วยหยกได้

แต่สิ่งที่อยากจะแย้งคือ อย่ามองปัญหาอย่างตื้นเขินว่าแค่จับหยกแยกออกจากทะลุวังแล้ว ปัญหาทุกอย่างจะจบ

สมมติหยกแยกออกจากทะลุวังแล้ว แล้วคดี 112 อีกไม่รู้กี่คดีเอายังไงต่อ? เจ้าหน้าที่รัฐที่ตามคุกคามเอายังไงต่อ? ศาลเอายังไงต่อ? เจ้าพนักงานดำเนินคดีเอายังไงต่อ?

สมมติว่าหยกแยกออกจากทะลุวังแล้ว สภาพจิตใจดีขึ้น แต่ตัวตนทางการเมืองของหยกไม่ได้เปลี่ยน หยกก็จะยังร่วมกิจกรรมทางการเมือง ยังใช้แนวทางอริยะขัดขืน ยังย้อมสีผม แต่งไปรเวทไปโรงเรียน แล้วสังคมจะเอาไงต่อ?

การพุ่งเป้าไปที่เรื่อง child manipulation ไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาใหญ่อื่น ๆ ที่รายล้อมและเป็นต้นเหตุพวกนี้ได้ สมมติเรื่อง child manipulation เป็นเรื่องจริง คุณช่วยเด็กจากกลุ่มทะลุวังได้แล้ว แล้วเรื่อง state violence นี้ยังไงต่อ? เรื่องหลังอาจจะหนักข้อกว่าเรื่องแรกด้วยซ้ำ

ถ้าอ่านแล้วคิดว่าปัญหามันยาก ไม่รู้จะแก้ยังไง ใช่ ถูกต้อง เพราะเรื่องมันยากนี้แหละ ถึงไม่ควรมองให้มันง่ายแล้วมองว่ามันจะแก้ได้ง่าย ๆ แล้วด่ากันได้ง่าย ๆ

แล้วอย่างที่ผมเน้นไปในคอมเม้นท์ที่ตอบกระทู้ก่อนหน้านี้ ถ้าคุณอ่านเรื่องที่เกิดขึ้นกับหยกและครอบครัวแล้วคิดว่านี้ว่านี้ดาร์กแล้ว ผมบอกเลยว่านี้คือ กรณีอย่างเบา ของสิ่งที่เกิดขึ้นกับคนที่โดนรัฐหมายหัวและครอบครัว

(ที่ผมจั่วหัวว่าแก้ 112 ไม่ได้หมายถึงแค่แก้กฏหมาย 112 แต่จะสื่อถึงการแก้ปัญหาเชิงโครงสร้างอำนาจของรัฐซ้อนรัฐในปัจจุบัน)

ไม่แน่ใจว่าเรื่องที่หยกขาดกับที่บ้านแล้วเป็นข้อสันนิษฐานหรือข้อเท็จจริง แต่ถ้าหยกแยกจากทะลุวังก็ไม่ได้แปลว่าชีวิตหลังจากนี้หยกจะมีสวัสดิภาพที่ดีจากใครก็ตามที่จะมาดูแลต่อ อย่างน้อยทะลุวังยังดูแลหยกได้ในระดับนึง แต่ในอีกมุมการทีี่หยกอยู่กับทะลุวังก็จะต้องแลกบางอย่างไปเหมือนกัน

ุครอบครัวหยกทำไมเหรอครับ ตามไม่ทัน ขออนุญาตถามครับ

ไปอ่านในพันทิปมา พวกที่บอกติดคุกเพราะ 112 คือไม่ค่อยจะจริงครับ แท้จริงแล้วเขาติดคุกด้วยข้อหาอื่นมากกว่า เช่น บุกรุก ทำลายข้าวของ เป็นต้น เพราะถ้ามีแค่ 112 อย่างเดียว แจ้งความไปต้องมีการไต่สวน ส่งให้อัยการบลาๆ ซึ่งระหว่างนี้คุณจะไม่ติดคุก ลองดูพระพยอมก็ได้ ตอนนี้ท่านก็โดน 112 อยู่ ท่านก็จำวัดปกติของท่าน
สรุป 112 ไม่ได้น่ากลัวอะไรขนาดนั้น ที่ติดคุกกันโดนข้อหาอื่นประกอบด้วยมากกว่า

ปล. 112 เท่าที่ทราบ ถ้าไม่มีมูลก็ยกฟ้องไปเลย ก็เหมือนกระทำผิดทั่วไปแหละครับ จะไปต่อมันต้องมีมูล

ไม่ดีหรอกครับ จริง ๆ สภาพของหยกตอนนี้ควรพักกิจกรรมทางการเมือง แล้วปรึกษาจิตแพทย์ เรื่อง mental breakdown นี้นักกิจกรรมเป็นทุกคนครับ

แต่คำถามคือ แล้วใครจะเป็นพื้นที่ปลอดภัยให้หยกละ? จะให้กลับไปอยู่กับแม่ แม่ก็สภาพไม่พร้อม แล้ว จนท.ความมั่นคงจะตามไปคุกคามอีกไหม? ทีนี้ได้ไปหนักทั้งแม่ทั้งลูก

จะให้ พม. เข้ามาจัดการ ก็ได้ไปอยู่สถานพินิจทันที เพราะมีคดีความติดตัว

จะให้ใครมารับอุปการะ ก็เข้าอีกรอบเดิม ใครละ? แล้วทำให้ทั้งเด็กและแม่ไว้ใจได้ไหม สามารถ manage ทั้งเรื่องความคิดทางการเมืองและการแสดงออกของหยกได้ไหม รับกระบวนการทางคดีความและการถูกคุกคามที่จะเกิดกับหยกและครอบครัวใหม่ได้ไหม?

โถ หาแหล่งอ้างอิงทั้งที ดันหาจากพันทิปดงสลิ่ม

เยี่ยมครับ ศึกษาจากการอ่าน pantip และมองแค่ในมุมเรื่องคดีความ ไม่ได้มองเรื่องผลกระทบอื่น ๆ เลย ซึ่งหาอ่านได้ไม่ยากนะครับ น่าจะง่ายกว่าไปอ่านใน pantip อีก ว่าคนที่โดน 112 ต้องเจอกับอะไรบ้าง

ถ้าจะเชื่อว่าหยกถูกปั่นหัว บงการ ควบคุมโดยกลุ่มทะลุวัง

แต่ทำไมไม่สงสัยหน่อยหรือว่าทำไม พ่อแม่ถึงได้ยอมปล่อยลูกให้ออกไปอยู่กับคนอื่น คิดตามสามัญสำนึกของคนปกติ(ไม่ใช่คิดแบบวีรบุรุษนากี) ไม่ว่ายังไงพ่อแม่ก็น่าจะอยากให้ลูกกลับมาอยู่กับครอบครัว


ซึ่งผมไม่เชื่อตามกระแสเมื่อวานที่มีคนบอกว่าครอบครัวและรักเป็นห่วงหยก ที่บ้านดี ครอบครัวอบอุ่น บลาๆๆ แล้วทำไมเด็กถึงเลือกจะไปอยู่กับคนอื่น มีเหตุผลอะไร? กลุ่มทะลุวังมันเพิ่งมาโผล่เข้าหาเด็กตอนที่โดนจับขังแล้ว ระหว่างนั้นพ่อแม่ไปไหน ทำอะไร?


ผมไปม็อบหลายครั้ง ผมเห็นแม่เพนกวินบ่อยมาก ไปเรียกร้องให้ศาลปล่อยตัวลูกตัวเอง แต่กับพ่อแม่หยก ขนาดวันที่ปล่อยตัว ยังไม่เห็นเลย อันนี้ไม่แปลกใจบ้างหรือยังไง?


เท่าที่ฟังหยกพูดหลายครั้ง ผมคิดว่าเป็นเด็กที่มีเหตุผลมากพอ อาจมากกว่าผู้ใหญ่หลายคนด้วยซ้ำ

แต่ปัญหาคือผู้ใหญ่ที่อยู่รอบๆเด็ก เคยคิดจะเปิดใจรับฟัง หาทางออกตามที่เด็กคิดบ้างหรือเปล่า?

เราก็คิดคล้ายๆจาน ที่ว่าหยกต้องแลกอะไรไปบ้างมันคือความเป็นตัวเอง มันคือช่วงเวลาที่จะถูกขัดเกลาโดยระบบขัดเกลาด้วยวิธีปกติของสังคม ทั้งสถาบันครอบครัว สถาบันการศึกษา หรือแม้แต่วิธีขัดเกลาอ่อนๆอย่างพวกเรื่องความเชื่อ หยกจะโตมาโดยถูกครอบด้วยชุดความคิดทางการเมืองเป็นหลักแทนที่จะเป็น life skill เชิงครอบครัวและสังคม ข้อนี่น่ากลัว+เป็นห่วงเด็กเหมือนกัน

คุยกันเรื่องกฏหมาย หรือข้อเท็จจริงดีกว่าครับ ที่ผมบอกไม่ตรงข้อเท็จจริงตรงไหนก็ว่ามาเลย

เอาเท่าที่น่าจะเป็น fact คือ แม่เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว เคารพอุดมการณ์ทางการเมืองของลูก ถูกฝ่ายความมั่นคงตามรังควานมาหลายปี สภาพจิตใจและร่างกายแย่

ส่วนอื่น ๆ ที่มีการรู้ข้อมูลมาไม่ตรงกัน ผมยืนยันไม่ได้ ผมขอไม่พูดถึงละกัน

ผมสนับสนุนน้องมาตลอดเรื่องการเคลื่อนไหวก่อนหน้านี้ แต่หลัง ๆ มันเริ่มชัดขึ้นเรื่อย ๆ ว่าสภาพจิตใจ/สุขภาพจิตน้องเริ่มมีปัญหา และมีทีท่าว่าจะแย่ลงเรื่อย ๆ

เชื่อว่าทุกคนในบอร์ดนี้เข้าใจถึงปัญหา 112 ดี

แต่การให้มา Sacrifice เด็กอายุ 15-16 ผมว่าไม่ใช่ไอเดียที่ดี ยิ่งมูฟเม้นท์หลัง ๆ นี่ยังนึกไม่ออกเลยว่าแนวทางแบบนี้จะหาแนวร่วมเพิ่ม/กดดันฝั่ง Authority ได้มากขึ้นยังไง

น้องควรได้ปรับความเข้าใจกับแม่ก่อน แล้วอะไร ๆ น่าจะดีขึ้น แม่ก็ไม่ได้เป็นสลิ่มอะไร ถ้าคุยกันดี ๆ น่าจะต่อกันติดไม่ยาก

เคสนี้เชื่อว่าอย่างแย่ที่สุด ก็คือน้องต้องลี้ภัยไปประเทศโลกที่ 1 ซึ่งตัวครอบครัวหยกก็พอมีฐานะอยู่

บอกตรง ๆ ว่าตอนนี้ผมอยากให้สังคม Save ตัวน้องเป็น Priority แรกก่อน

ไม่อยากให้ดันทุรังกับมูฟนี้ต่อไป เพราะถ้าดันต่อ นอกจากคุณจะรณรงค์แก้ 112 ไม่ได้แล้ว คุณจะได้เด็กที่แตกสลายมาอยู่ในสังคมอีกหนึ่งคนครับ

ไม่มีใครอยาก sacrifice เด็กครับ คำถามคือจะแก้ปัญหายังไงต่างหาก อย่างที่บอกว่ามันไม่ได้แก้ง่าย ๆ แค่บอกว่าต้องมีใครไปเอาหยกออกจากกลุ่มทะลุวังแล้วกลับไปอยู่กับแม่

กลับไปอยู่กับแม่แล้วฝ่ายความมั่นคงจะหยุดคุกคามไหม? ถ้าไม่หยุด ซึ่งผมเชื่อล้านเปอร์เซ็นต์ว่าไม่หยุด มันจะยิ่งหนักทั้งแม่ทั้งลูกไหม?

ที่ผมบอกต้องแก้ ไม่ใช่ว่าให้ใช้หยกมาแก้ครับ อ่านแล้วตีความดี ๆ ผมบอกว่าถ้าไม่แก้ (ซึ่งอย่างที่บอกว่าไม่ใช่แค่เรื่องแก้กฏหมาย) ปัญหาของหยกมันก็แก้ไม่ได้

สิ่งที่ใกล้ที่สุดตอนนี้ ในการแก้ 112 ก็คือ ก้าวไกล

แต่ก้าวไกลก็ไปไม่ถึง เพราะโดนอำนาจเก่าขวาง

ก้าวไกลเคยบอกออกสื่อว่า ต้องใช้พลังของประชาชนช่วย ณ ตอนนั้น ก่อนจะให้ พท.

แต่มวลชนก็ไปไม่ถึงจุดกดดัน

ส่วนเรื่อง หยก กับ ทะลุวัง ในการแสดงออก ยิ่งนานไปส่วนร่วมยิ่งน้อยลง เพราะลักษณะที่ออกทีวี

ซึ่งมีผลโดยตรงกับมวลชนที่น้อยลงไป

ส่วนถ้าถามว่า นั้นก็ไม่ต้องทำอะไรเลยสิ ไม่จริง เราเห็นกลุ่มคนตัวอย่างที่ทำไปสักพักแล้ว และก็ได้ผลมาไกลแล้ว

นั่นก็คือ อนาคตใหม่ , ก้าวไกล

ไม่ใช่ไม่จริง แต่พูดไม่ครบโดยละเลยประเด็นสำคัญไปเยอะมาก
คนที่โดน 112 เพราะเหตุผลไร้สาระเท่าไหร่? ไอ้ที่ยกฟ้องเยอะ ๆ ก็เพราะฟ้องกลั่นแกล้งทั้งนั้น แล้วคนที่ไม่ได้ประกันตัวอีกเท่าไหร่? สุดท้ายยกฟ้อง แต่ติดคุกฟรีเพราะไม่ได้ประกันไปแล้วใครรับผิดชอบ?


นี้ยังไม่พูดถึงพวกกลุ่มที่เป็นเป้าของรัฐ ที่ถูกเจ้าหน้าที่ฝ่ายความมั่นคงคุกคามนะ

อยากศึกษาเรื่อง 112 โดยเฉพาะเรื่องแง่มุมและสถิติทางคดีความ ทำไมไม่เริ่มจากการศึกษาข้อมูลจากศูนย์ทนาย ดันไปเลือกศึกษาจาก pantip ผมก็งง