CP ซื้อ Lotus ต้องกู้อยู่แล้วครับ เพราะเขาไม่มีเงินสดพอ
เวลาตีมูลค่าบริษัทเขาเอามูลค่าหุ้น มันรวมทั้งสินทรัพย์ ที่โอกาสการหารายได้ มาตีมูลค่าบริษัท
แต่ถามเงินสดหมุนเวียนจริงๆมีไม่ถึงอยู่แล้ว
แล้วเงินกู้ที่เอาไปซื้อ Lotus คือเงินกู้ระยะสั้นครับ อาจจะเอาทรัพย์สินค้ำไม่เต็มจำนวน หรือไม่ใช้อสังหาค้ำด้วย
เขาเอามาเพื่อเพิ่มเงินสดพอที่จะซื้อแค่นั้น ระยะยาวเขาไม่ได้อยากจะกู้มากอยู่แล้ว ไม่งั้นเกิดปัญหาหนี้สินต่อทุนเยอะอีก

เป็นการ leverage รูปแบบนึง ผมไม่ได้มองว่าเค้าฉลาดกว่าคนอื่นนะแต่ถือว่าเค้ารับความเสี่ยงได้มากขึ้นกับเงินทุนที่เค้ามี ถ้าเค้าทุนหนากว่านี้ ก็คงทำตามที่เม้นบนๆ กล่าว

จำนอง 6 ล้าน ไม่ได้แปลว่า ราคาขาย 15-6= 9 ล้านคือกำไรนะครับ บางทีที่ดินนั้นเค้าอาจจะซื้อมาด้วยราคา 10 ล้าน 15 ล้าน หรือ 20 ล้านก็ได้ เพียงแต่เค้าเอาไปจำนองธนาคารและได้เงินมา 6 ล้าน เฉยๆ

ถ้าบ้านไม่ติดธนาคารดีสุด เพราะบ้าน(เราเอง) ไว้อยู่อาศัย ไม่ได้ก่อให้เกิดรายได้

ส่วนที่ดิน(เปล่าๆ) เอาไปยื่นกู้ทำบริษัทบนที่ดินนั้นๆ

ก็อย่างที่บอกแหละว่าได้เงินก้อนมา(ซึ่งธุรกิจส่วนมากก็ไม่ได้ทุ่มเงินสดลงหมดหน้าตัก)

เพื่อหารายได้ให้ได้มากกว่าที่กู้ไป

คนรวยๆถึงมีรายได้หลายทาง และleverageเนอะกว่าใช้เงินสดล้วน

เอาที่ไปจำนอง = การกู้เงินแบบมีหลักทรัพย์ค้ำประกัน
เป็นแค่แนวทางนึงในการหาเงิน (Fund Raising) พอมีที่มาค้ำมันก็กู้ง่ายขึ้น ดอกเบี้ยถูกลง

ส่วนฉลาดมั้ย ถ้าคุณเอาเงินที่ได้ไปใช้ทำธุรกิจแล้วได้ผลตอบแทนมากกว่าดอกเบี้ยที่จ่าย ก็ฉลาดแหล่ะ
แต่ถ้าผลตอบแทนน้อยกว่าดอกเบี้ย ก็เหมือนเผาเงินเล่นไปเฉยๆ

ส่วนจำเป็นต้องกู้หรือเอาที่ไปจำนองให้เยอะที่สุดมั้ย สัดส่วนเงินทุน (หนี้+ทุน) ถ้าบริษัทคุณเล่นอัดหนี้เต็ม 100 ไม่มีทุนตัวเองเลย ความเสี่ยงเยอะแน่นอน เดือนไหนไม่จ่ายดอก ไม่จ่ายต้น เตรียมล้มละลาย และการที่ใช้หนี้ทั้งหมดเพราะคิดว่าดอกเบี้ยน้อย พอความเสี่ยงบริษัทคุณเยอะขึ้นจากการกู้มากๆ ดอกเบี้ยเงินกู้ต้องเพิ่มตามไปด้วยเพื่อชดเชยความเสี่ยง ดอกมันก็ไม่ได้น้อยละ

ต้องได้อะไรกลับมามากกกว่าดอกที่เสียถึงจะเรียกว่าคุ้ม

ผมจะมาแบ่งปัณประสบการณ์ให้ครับ คุณบอกว่าคนที่ ฉลาดเค้าเอาเข้าตลาด
ผมอยากรู้ว่าคนพวกนี้เกิดมาบนเงินกองทอง แล้วมีเงินพาเข้าได้เลยหรือไม่ ก็ไม่ ครับ

แล้วถ้าคนธรรมดา อยากไต่ไปให้ถึงบ้าง วิธีที่เร็วที่สุดคือกู้นี้แหละ แต่การกู้ไม่ใช่กู้ได้ง่ายๆถ้าไม่มีทรัพย์สินหรือเงินเดือนที่สูง

เคสนึง เงินเดือนหลักแสน เป็นระดับ ฝ่ายบริหาร กู้ เงินซื้อโรงงานไม่ผ่าน แต่ได้คำแนะนำจาก น้าผมไป กู้ผ่าน
น้าผมเรียกมันว่าวิชามาร ตอนแรกคิดว่าเป็นศัพท์ที่เค้าคิดเอง ที่ไหนได้ คนอื่นก็ใช้คำนี้ เห็นตัวอย่างจากหมอสุนินก็เรียกว่าวิชามาร และเค้าไม่สอนกันง่ายๆ และเช่นกัน เค้าไม่สอนผมเพราะยังไม่ถึงเวลา
แต่ผมได้มีโอกาส แอบเปิดดูหนังสือโปรเจคที่เค้าใช้ไปขอ เงินกู้ 150 ล้านบาท จน อนุมัติได้ จนพอได้หลักการมาบ้างว่าต้องทำยังไง
(อีกตัวอย่างเลขาของหน้า (เป็นทอม)เพราะเป็นเลขาของน้าผมเลยได้ทำงานติดตามและรู้แนวคิดของน้าผมจนรู้ว่าเค้าทำอะไรบ้าง สุดท้าย เลขาคนนี้ได้ของจากน้าผมไปเต็มๆ ได้แนวคิดและวิธี ทุกวันนี้สร้างตึดอาพาร์ทเม้น ที่เชียงใหม่ และเป็นเจ้าของร้านกาแฟดังในเชียงใหม่ ซึ่งจริงๆ ทำงานแบบเค้า ไม่น่าจะมาได้ขนาดนี้ด้วยซ้ำ เป็นแค่พนักงานเงินเดือนหลักหมื่น เค้ายังพูดกับน้าผมเองเลย เพราะได้แนวคิดจากน้าผมไป ถึงมาได้ขนาดนี้ )


ส่วนนี้ประสบการณืชีวิตผมมาแบ่งปัณ เมื่อก่อนผมคิดว่าการไม่มีหนี้ สบายสุดๆแล้ว ไม่เดือดร้อนไม่ลำบาก
พอมามองย้อนกลับไปตัวเองโง่สุดๆเลย เพราะไม่มีหนี้ก็จริง แต่ผมไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลยเหมือนใช้ชีวิตไปวัน

เมื่อก่อนผมคิดว่า อยากเปิดอะไรซักอย่าง ต้องเก้บเงินให้ถึงแล้วเอาไปเปิด เช่นอยากเปิดร้านกาแฟ 1 ล้านบาท ต้องเก้บเงิน 1 ล้าน แล้วกี่ปีผมถึงจะได้เปิด

แต่พอมาเข้าใจหลักการเป็นหนี้ วิธีคิดเลยเปลี่ยนไป ทุกวันนี้ สร้างเครดิตรให้ตัวเอง ไม่ว่าจะสลิปเงินเดือน ใช้จ่ายบัตรเครดิตร กู้เงินจากธนาคาร โดยที่ กู้มาเฉยๆนี้แหละ ไม่ได้เอาไปทำไร เพื่อจะใช้หนี้เค้าคืนได้ตามกำหนดแล้วเป็นลูกหนี้ที่ดี เพื่อหวังทำการใหญ่ ที่จะกู้เงินไปทำธุรกิจเป็นของตัีวเองให้ได้ วิธีนี้เหมือนทางลัดให้ผม จากที่อาจต้องเป็นลุกน้องไป 10ปีกว่าจะออกมาทำอะไรเป็นของตัวเองได้

ตอนนี้วางแผนไว้ว่าสิ้นปีนี้ จะออกมาทำโฮสเทลที่เกาะแห่งนึง


ถ้าความคิดผมยังจบอยู่กับว่า ไม่มีหนี้คือดีที่สุด เก็บเงินไปเรื่อยๆ กว่าจะครบกว่าจะพร้อมทำอะไรก็เป็น 10ปี
ตอนนี้ ผมได้ทางลัดให้ผมไปทำธุรกิจได้เร็วขึ้น

ทุกวันนี้โคตรดีใจเลย ที่ธนาคารเป็นฝ่ายมาเสนอเงินกู้ให้เองด้วยซ้ำ


ถ้าเคยอ่านความเห็นของผมในนี้ จะมีที่ผมสอนเรื่อง ความสำคัญของเครดิตรตัวเองไว้ เพราะผมกำลังทำมันอยู่และจะไต่ไปให้ถึง



สุดท้าย ถ้าเป็นหนี้เพื่อสนองตัณหาตัวเอง ผมไม่แนะนำ ถ้าจะเป็นก็เป็นที่พอดีตัวไม่ทำให้เดือดร้อน
แต่ถ้าเป็นหนี้แล้วทำให่เราสามารถต่อยอดไปทำอะไรได้มากขึ้น ได้กำไรจากการเป็นหนี้นั้น ผมเชียร์

เช่น เป็นหนี้ซื้อรถยนต์เพื่อไว้แค่ขับเอาสะดวกผมไม่ค่อยเชียรื แต่ถ้าใครบอกซื้อรถยนต์แล้วเอาไปขับหาเงิน หาช่องทางการทำเงิน ผมเชียร์

นี้คือผมยังเป็นการกู้แค่เริ่มต้นนะ ยังมีการกู้ ที่แบบสเกลใหญ่ๆอีก แบบระดับหลายสิบล้านจนไปถึงร้อยล้าน ว่าเค้าทำกันยังไง น้าผมก้ไม่ได้ เอาบริษัทเข้าตลาด แต่ทำไมเค้ากู้เงินหลักร้อยล้านได้


เขียนมาเป็นเรียงความเลย สุดท้ายหลายท่านอาจไม่เห็นด้วยกับการเป็นหนี้ ผมอยากบอกว่า หนี้มันมีทั้งคุณและโทษ ใช้มันให้เป็น อยู่กับมันให้ได้ มันก็จะเป็นหนี้ที่มีประโยชน์กับคุณ

ไม่เชิง ไมมีผิดถูก อยู่ที่ผลลัพธ์ ถ้าทำได้ก็คือ OK

แต่สูตรมันคือ เอาเงินคนอื่นมาลงทุน เราบริหารแบกรับความเสี่ยง

เช่น ยืมเงินคนอื่น ธนาคารมา ลงทุน ก็เก็งกำไร จากจุดนั้นเอา

แต่มีประโยคหนึ่ง ที่ผมได้มา และผมทำคือ ติดต่อธนาคารบ้าง (กู้บ้าง เพื่ออะไรบางอย่างเช่น connection )
ตอนมีเงินผมก็จะเข้าธนาคาร และหาเพื่อนทำงานธนาคาร อย่างน้อยมีเพื่อนสวยๆ ไปเที่ยวก็ยังดี ดีกว่าไม่ได้อะไร

บัตรเครดิตผมก็ใช้นะ คือกู้บ้าง ยืมบ้าง

และไม่เอาแต่เงินเราไปลงล้วนๆ เด็ดขาด

2 ข้อ

คนฉลาดคือคนที่ไม่สร้างหนี้โดยไม่จำเป็น

เอาอสังหาไปเข้าแบงค์ แล้วบอกไม่ได้ใช้เงินตัวเองเนี่ยนะ

กู้เพื่อรักษาสภาพคล่องกับกู้เพราะเงินที่จะใช้ในการลงทุนไม่พอ เท่านั้นแหละครับ
ไม่เกี่ยวกับใครกู้หรือไม่กู้จะฉลาดกว่ากัน

ยกตัวอย่างง่าย ๆ สมมุติท่านมีเงินหลักพันล้านที่เป็นที่ไม่ได้ติดอะไรเลย
แต่คิดจะลงทุนอะไรสักอย่างตีกว่าใช้เงิน 5 ล้าน
( จริง ๆ คงไม่มีคนมาลงสเกลเล็กแบบนี้หรอก สมมุติให้เห็นภาพเฉย ๆ )
รวมทุกอย่างในการดำเนินกิจการแล้วไม่เกิน 8 ล้าน แบบนี้ท่านจะกู้ไหมล่ะ

ก็คงไม่กู้แหละ เพราะเงินถูกดึงไป 8 ล้านจากพันล้านมันไม่ได้กระทบอะไรท่านเลย

แนวคิดที่แย่มากเลยนะ สอนให้คนฟุ้งเฟ้อ กู้มาลงทุนได้แต่ต้องไม่เกินตัวด้วย ไม่ใช่ล้มแล้วเจ็บหมดตัว

ตัวผมเองหรือทางบ้านก็เคยกู้ แต่อาจเป็นพวกไม่เสี่ยงหมดตัว คือพลาดท่ามาอย่างน้อยมีบ้านอยู่ ของจำเป็นยังต้องมีใช้ ส่วนของฟุ่มเฟือยต่างๆช่างมันถ้าต้องเสียไปเพราะมันต้องเอาเงินไปลงทุนถ้าพลาดก็ต้องยอมรับ

คนที่เสี่ยงสูงตอนสำเร็จก็มาขยายแนวคิด คนที่ทำแล้วเจ๊งก็มีอีกมากที่ไม่ได้พูด

แล้วแต่ว่ามีเท่าไร สมมติว่าผมมีที่ดิน5ไร่ มูลค่า 60 ล้าน ผมคง

ขายครึ่งนึง ได้เงินมา 30 ล้าน ซื้อหุ้นปันผลตัวบ้านๆได้ปันผลปีละ

ประมาณ1.5ล้าน ใช้ปีละล้านเหลือซื้อหุ้นเพิ่มปีละ5แสน ไปเรื่อยๆ

ผมขี้เกียจทำงาน แต่หลายๆคนก็อาจจะเอาไปจำนอง เอาเงินก้อน

ไปลงทุนทำบริษัททำโรงงานแล้วแต่สไตคน

ใช่เหรอ ผมเห็นแถวบ้านผมนะ ไปจำนองไม่เคยได้กลับมาสักราย ไอ้ที่คิดแบบนี้ได้บางคนเพราะรู้จักคนในธนาคารนั้นแล้วมันได้เงินกู้มามากกว่าราคาสินทรัพย์อ่าดิ ปล่อยยึดยังได้เลย

ทำธุรกิจไม่ได้มีแต่กำไร​ ลองไปดูที่โดนยึดสิ​

การเป็นหนี้มันมีทั้งคุณทั้งโทษ ใครก็รู้ แต่คือจังหวะไหนควรเป็นหนี้ จังหวะไหนไม่ควรเป็น มันอยู่ที่ช่วงเวลา ช่วงจังหวะของมัน ประสบการณ์จะบอกคุณเอง ทั้งนี้ทั้งนั้นมันแล้วแต่ประสบการณ์ที่เจอของแต่ละคน สเกลงานของแต่ละคน มันไม่มีถูกผิดตายตัวหรอก

ผมทำธุรกิจส่วนตัว 90% ของเงินกู้ยืมตอนนี้ ดอกเบี้ย 0% ด้วยซ้ำ มีญาติมาเสนอดอกเบี้ย 0% เพิ่ม ผมยังไม่กล้าเอาเลย เพราะผมประเมินตัวงาน มันมีความเสี่ยงหลายๆอย่าง เอาแค่พอตัว

ปล.ช่วงแรกใครมันก็เป็นหนี้กันทั้งนั้นแหล่ะ ทำธุรกิจ เพราะไม่เสี่ยงก็ไม่โต หรือไม่ก็เงินทุนมันไม่พอที่จะกระโดดเข้ารูปแบบธุรกิจที่อยากจะทำได้ ทำที่คิดว่าดีอ่ะทำไป ต้องกู้ก็คือต้องกู้ แต่การเป็นหนี้อ่ะ ไม่สนุกแน่ๆ อันนี้ฟันธงได้เลย