เห็นดาราหลายๆคนหรือคนใกล้ตัวก็มีเยอะ เกิดมาในครอบครัวที่พร้อมหมด เงิน ทอง กิจการ คือคาบช้อนทองมาเกิดเลย แต่มักจะบอกว่าไม่ได้สบาย ลำบาก หรือเพราะถ้าบอกเกิดมารวยอยู่แล้วมันไม่เท่งี้ปะครับ

ปล.คือเรื่องที่คุยนี่ไม่ใช่แบบ ครอบครัวมีปัญหามั้ยหรือปัญหาทางใจไรงี้นะครับ(ซึ่งก็จะเข้าใจได้ว่ามีทุกคน) แต่เป็นเรื่องการงาน เรื่องเงิน มากกว่า

คือเขาไม่รู้ไงว่ามันสบายเพราะเขาชินกับแบบนั้น สบายของเขา ก็คือ ดีกว่าที่เขามีอยู่

ก็เหมือนที่พีทบอกอะความทุกข์ของเขาคือ เวลาปวดขี้ต้องรอลิฟนานกว่าจะถึงห้องชั้นบนสุดนั้นนี่

ก็มันไม่ได้สบายนิ ป้าแท้ผมเจ้าของธุรกิจพันล้าน ผมก็เคยคิดว่าสบายนะ

เรื่องเงินทองคงไม่ใช่ความลำบากจริงๆนั้นแหละ

แต่ ก็ทำงาน365 วัน ไม่มีวันหยุด ตื่นเช้ามา ช้อนตักข้าว มืออ่านหนังสือ เซ็นเอกสาร 2-3ทุ่มยังอยู่ห้องทำงาน
ก่อนลุงผมเสียจากมะเร็ง ช่วงก่อนเสียปีาองปี ผมเห็นสายน้ำเกลือห้อยอยู่ ยังต้องมานั่งเซ้นเอกสารโน่นนี่เลย

บ้านนี้ลูกสองคน คนหนึ่งเก่ง คนหนึ่งไม่เก่ง

คนไม่เก่งก็เหมือนมีปมในใจมาตลอดชีวิตอะนะ พอโตถึงวัยทำงานก็โดนกดดัน โดนกดตลอด ไม่ได้รับการยอมรับ จนกลายเป็นซึมเศร้าไปแล้ว มรดกมีเงินเป็นร้อยๆล้านไม่ต้องทำงานก็ได้ แต่ ชีวิตก็ทุกข์อยู่นะ

ชีวิตมันมีหลายมิติ เขาว่าเขาลำบาก ก็ไปดูหน่อยว่าลำบากยังไง อย่าเพิ่งอคติ

edit ผมลงรายละเอียดหน่อยละกัน คือป่วยหนักต้องกินยา ไปหาหมอ นอนรพ. พี่สาวแกเคยมาปรึกษาด้วยว่าหมอแนะนำให้ช็อตไฟฟ้า เพราะช่วงแรกอาการไม่ดีขึ้นเลย

ชีวิตก็ดี คนก็ยังบอกว่ามันจะไปซึมเศร้าได้ไง มันจะไปทุกข์ได้ไง
เกิดมายากจนมันลำบาก ชีวิตมันไม่สบายก็ใช่ ไม่ผิดหรอก ไม่มีใครไม่เชื่อว่าคุณลำบาก แต่บอกว่าทุกข์กว่าลำบากกว่า มัน subjective จะไปสรุปว่าชีวิต คนรวย มันไม่มีทุกข์จริงๆหรอก ไม่มีทางลำบากจริงๆหรอกได้ไง

ส่วนตัว ไม่เข้าใจก็ไม่แปลกหรอก ผมก็ไม่เข้าใจ กับคำว่า มีพร้อมทุกอย่างแล้ว แต่ไม่มีความสุข
คนที่ไม่พร้อมเจอคนแบบนี้เนี่ย ส่วนใหญ่ก็กระทืบซ้ำ(ทั้งต่อหน้าและลับหลัง) หาว่ามึงแม่งกระแดะว่ะชีวิตดีขนาดนี้จะเอาอะไรอีก
ซึ่งของผมพอมันเป็นคนใกล้ตัวก็สงสารนะ เพราะ เมื่อชีวิตมันไม่มีส่วนไหนจะมาเติมเต็มแล้ว ชีวิตที่เหลืออยู่คงจะมีแต่ทุกข์ที่ไม่มีทางแก้ไขอะไร

คำตอบอยู่ในคำถามครับ

เพราะพื้นฐานของแต่ละคนไม่เท่ากัน

สบายเขา ไม่สบายเรา

สบายเรา ไม่สบายเขาครับ

บางทีเขาก็มีทุกข์ หรือเรื่อง ลำบากใจ ที่มีอยู่ในครอบครัวใหญ่ๆที่เราไม่รู้ก็ได้

เพราะทุกครอบครัว ทุกบ้าน มีปัญหาหมด

คาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิดก็มีความทุกข์ของเขาแหละครับอันนี้เข้าใจได้ แต่รวยอยู่แล้วมาเป็นไลฟ์โค้ชนี่น้า

อันนี้ผมเล่าเรื่องเพื่อนผมแล้วกัน ไม่รู้มันเล่นเว็ปนี้ไหม ครอบครัวค่อนข้างมีกะตังแหละ ไม่ได้รวยเศรษฐี แต่ก็โดนกดดันจากครอบครัว เกรดต้อง4 เรียนต้องท็อป จบมาต้องดูแลกิจการต่อ โดนเปรียบเทียบกับพี่น้อง สรุปมันแหกคอกไม่เอาที่บ้านเลย ปัจจุบันไม่ได้กลับมาหลายปีละไม่รู้ไปทำอะไรอยู่ตอนนี้

คำว่า "สบาย" ของคนเราต่างกันครับ

อย่างเราไม่ได้เกิดมาบนกองเงินกองทอง ก็คงไม่เข้าใจความลำบากของพวกเขา ในทางกลับกันพวกเค้าก็ไม่เข้าใจความลำบากของเรา

มันจะมีปัญหาคนละแบบน่ะ ผมยกตัวอย่างนะ อย่างคนชนชั้นเรา จะไม่มีปัญหาเรื่องมรดกแน่นอน แต่ชนชั้นสูง มีปัญหาขนาดจ้างมือปืนอะไรแบบนี้

ความลำบากใคร ความลำบากมันครับ

ทุกคนก็มีปัญหาในแบบของเค้าแหละ อีกแง่นึงก็คือเค้าไม่ได้มาใช้ชีวิตลำบากแบบเราๆ

เค้าก็คิดว่าชีวิตเค้ามันก็ลำบากเหมือนกัน ใครๆก็มองว่าปัญหาที่ตัวเองเจอมันลำบากที่สุดหมดแหละ

คำตอบอยู่ในคำถามครับ

เพราะพื้นฐานของแต่ละคนไม่เท่ากัน

สบายเขา ไม่สบายเรา

สบายเรา ไม่สบายเขาครับ

บางทีเขาก็มีทุกข์ หรือเรื่อง ลำบากใจ ที่มีอยู่ในครอบครัวใหญ่ๆที่เราไม่รู้ก็ได้

เพราะทุกครอบครัว ทุกบ้าน มีปัญหาหมด

ทายาทเซ็นทรัลยังออกข่าวเพิ่งซื้อบ้านหลังแรก (ปกติอยู่คอนโด)

น่าสงสารจริง ๆ ลำบากแทน

คือเขาไม่รู้ไงว่ามันสบายเพราะเขาชินกับแบบนั้น สบายของเขา ก็คือ ดีกว่าที่เขามีอยู่

ก็เหมือนที่พีทบอกอะความทุกข์ของเขาคือ เวลาปวดขี้ต้องรอลิฟนานกว่าจะถึงห้องชั้นบนสุดนั้นนี่

คอนโดที่ว่าคือมี CTW เป็นโรงอาหารปะครับ

เกิดมาสบายมั้ยไม่รู้ แต่เกิดมาแล้วมีโอกาส พร้อมกับผิดพลาดได้มากกว่าคนเกิดมาในครอบครัวปานกลางหรือยากจนแน่ ๆ

ซึ่งผมว่ามันเป็นข้อดีนะ การที่เกิดมาแล้วมีโอกาสมากกว่า มีความพร้อมมากกว่า ก็เหมือนเกิดในครอบครัวที่มีคุณภาพมากกว่า ไม่จำเป็นต้องรู้สึกว่าโดนดูถูกซักหน่อย

เอาตรงๆนะ เพราะมันไม่มีเกณฑ์วัดว่าความลำบากแต่ละคนอยู๋ตรงไหน

ความลำบากกับคนรวยต่างกับความลำบากของคนจน ทำให้ทั้งคู่ไม่เข้าใจความลำบากของกันและกัน

แค่นั้นแหละครับ

ลำบากอยู่นะครับ ต้องหนีไปอยู่เมืองนอก ข้อหาขับรถชนตำรวจตาย จะกลับมาประเทศไทยก็ไม่ได้ แต่เดี๋ยวอีกไม่กี่ปี มันก็กลับได้ละ

คนเรามักมองปัญหาตัวเองเป็นเรื่องใหญ่โตก่อนเสมอแหละอะ

และทุกๆคนต่างต่อสู้กับสิ่งที่ตัวเองเจออยู่ทุกวัน

อย่าเอาปัญหาของแต่ละคนมาเปรียบเทียบกันเลย นอกจากจะไม่ได้อะไรแล้วยังมีดราม่ากันเปล่าๆ

เหมือนมีคนมาบอกว่า ให้มองคนที่แย่กว่าแล้วมีคนไม่พอใจนั้นแหละ

- ความทุกข์แต่ละคนไม่เหมือนกัน เค้าอาจจะมีเรื่อง High risk มากกว่าคนอื่นได้

- อีกมุมนึง เดี๋ยวไม่มี story ไว้ขิงคนจนกว่า

เพื่อนผมลูกคนรวยเกิดมาโดนกดดัน ยัดเยียดสารพัด แบกความคาดหวังไว้ตั้งแต่เด็กๆ ว่าโตมาต้องอย่างนั้นอย่างนี้

ต้องเรียนพิเศษโน่นนี่นั่นตลอด มันเคยบอก กูอยากเที่ยวเล่นกับพวกมึงบ้าง ว่ายน้ำ ตกปลา ปั่นจักรยาน ทำอะไรไร้สาระตอนวันหยุด

แต่มันไม่ได้เลย โดนพ่อแม่บังคับเรียน ยัดเยียดโน่นนี่นั่นให้ตลอด มันบอกว่ามันไม่อยากทำ

แล้วอีกอย่างชอบพาไปมันเจอญาติแล้วต้องทำตัวดีๆ ไหว้คนนั้นคนนี้ ต้องจำชื่อรู้จักได้ทุกคน

ตอนเรียนก็ต้องได้เกรดเท่านั้น เท่านี้ ต่ำกว่าความคาดหวังเมื่อไหร่ ก็จะโดนบังคับเรียนพิเศษเพิ่ม

คนรวย ไม่รู้ปัญหาแบบคนจนๆ

คนจน ไม่รู้ปัญหาของคนรวยๆ

แต่ละคนก็มีปัญหาของตัวเอง โดยปกติคนเรามักมองว่าปัญหาของตัวเองลำบากกว่า ชีวิตผ่านอะไรมาเยอะกว่า น้อยคนที่จะผ่านประสบการณ์ลำบากทั้งแบบรวย แบบจน แล้วเอามาเทียบกันด้วยตัวเอง