คือการที่พ่อกับแม่จน แล้วมีลูกขึ้นมา โดยต่อไปพอเด็กคนนี้โตขึ้นจะรู้สึกน้อยใจกับครอบครัวตัวเอง ที่ไม่สามารถสนับสนุนลูกคนนี้ได้ จนเด็กมีความรู้สึกว่าจะทำให้เขาเกิดมาทำไม ถ้าเขาเกิดมาแล้วลำบากขนาดนี้ เขาไม่ได้ขอเกิดมาสักหน่อย การที่ลูกมีความคิดแบบนี้ เพื่อนๆว่ามันผิดไหม ที่ครอบครัวคนจนมีความรู้สึกอยากมีลูกโดยตั้งใจแต่ฐานะครอบครัวไม่เอื้ออำนวย และไม่สามารถตอบความสนองเขาได้จนรู้สึกต่ำต้อย
ปล.พอดีไปเห็นกระทู้ในFB ด่าครอบครัวตัวเองที่ช่วงนี้เศรษฐกิจไม่ดีจนต้องประหยัด แล้วไม่สามารถใช้ชีวิตที่ดีกว่าเดิมได้ พ่อกับแม่ไม่สามารถเปร์ลูกได้มากเท่าที่ควร จึงอยากชวนสมาชิกssการที่ครอบครัวจนมีลูกโดยตั้งใจแต่ขาดทรัพยากรเรื่องเงินจะสนับสนุนลูกมันผิดมากเลยหรอครับ

ผมเกิดมาในครอบครัวที่ค่อนข้างจนนะ
ตอนสมัยเด็ก - ม.ปลาย ไม่ค่อยรู้สึกนะครับ

อาจเพราะไม่มีโซเชียลด้วยแหละ

แต่พอวัยทำงานที่มีโซเชียลแล้ว ก็มีความคิดแบบนี้มารบกวนจิตใจบ้าง

ไม่เกี่ยวกับ พ่อแม่จน หรอก

มันเป็นที่ตัวลูกเอง ล้วนๆ ป่ะ ที่คิดแบบนี้

ถ้าแบบกรรมกร นอนแค้มปิ้ง สักแต่ว่าเอากัน แล้วปล่อยท้อง แบบนั้นมันน่าสมควรด่าครับตัวเองยังไม่มีปัญญาทำให้ตัวเอง ดีได้เลย จริงๆเผลอๆ ไม่มีลูกตัวเองอาจจะสบายกว่า คล่องตัวกว่าด้วยซ้ำ พวกนี้น่าด่าครับ


แต่ถ้าพวกที่ฐานนะโอเครไม่ได้เดือดร้อนอะไร แล้วมีลูก แต่ เกิดเหตุไม่คาดฝัน ทำให้เจอวิกฤต อันนี้ก็น่าเห็นใจครับ

บางทีก็รู้สึกครับ ไม่ใช่เพราะพ่อแม่ไม่มีเปย์ แต่สร้างหนี้ไม่หยุด

ไม่มีอะไรผิดถูกหรอกครับ อยู่ที่มุมมองล้วนๆ ไม่มีใครเลือกเกิดได้ทั้งนั้น ถ้าเลือกเกิดได้ใครก็อยากเกิดเป็นลูกเจ้าสัว ลูกมหาศ.ฐ. ทั้งนั้น

ปล.ผมก็ไม่รวย ออกจะจนๆด้วยซ้ำ หนี้สินมากกว่าทรัพท์สิน 2m+ (รวมหนี้อื่นๆ4m+)
ลูก1คน มีชีวิตก็ดิ้นต่อไป

ปล.2 พี่ชายผมต่างแม่ก็เห็นคิดแบบนี้นะ ประมาณว่าทำให้เกิดมาแล้วก็ต้องเลี้ยงดู แต่ก็ใช้ชีวิตแยกกับครอบครัวไป ก็หาเช้ากินค่ำกันไป

อยู่ทีการศึกษาของพ่อแม่แหละ มีลูกเมื่อพร้อมเมื่อวางแผน เท่านั้น

อันนี้เราตัดกรณีแบบมีลูกโดยไม่ตั้งใจออกนะครับ คือสำหรับคนที่อยากมีลูกแล้วครอบครัวจน ผมเห็นโพสนั้นแล้วรู้สึกเห็นใจครอบครัวเขาเหมือนกันนะ ถ้าพ่อแม่มาเห็นแล้วลูกรู้สึกกับครอบครัวแบบนี้

ถึงครอบครัวจะจน แต่ถ้าเลี้ยงลูกดี ลูกคงไม่รู้สึกแบบนั้นหรอก อาจจะรู้สึกลำบาก น้อยเนื้อต่ำใจ แต่คงไม่ถึงขั้นโทษพ่อแม่

ผมเกิดมาโคตรจน ก็ไม่เคยรู้สึกแย่กับพ่อแม่เรื่องนี้เลย เพราะรู้ว่าตั้งใจมีและตั้งใจเลี้ยงเราอย่างดี

แต่ถ้าพวกเผลอผสมพันธุ์กันแล้วให้ยายเลี้ยงด้วยนมข้นหวาน ถ้าโดนลูกตัวเองด่าผมไม่แปลกใจเลย สมควร

ถ้าสักแต่ว่ามีเพราะความต้องการของตัวเอง แล้วไม่สามารถมีปัจจัยพื้นฐาน สมควรแก่เหตุ สมควรแก่การเลี้ยงดูบุตร ไม่ควรมีครับ เพราะพวกนี้นอกจากเลี้ยงดูลูกได้ไม่ดีแล้ว ยังมักจะหวังมาให้ลูกเลี้ยงดูอีกตะหาก

คือชีวิตคนเราส่วนใหญ่มันก็โหมดฮาร์ดอยู่แล้วครับ จะให้เกิดมาเจอโหมด super hard นี่ ไม่ใช่เรื่องเลยครับ

ถ้าเลี้ยงดูสมควรแก่เหตุแล้ว ลูกน้อยใจนู่นนั่นนี่ มันเป็นที่ทรรศนคติละครับ

ผมเห็นด้วยกับเด็กนะ แล้วก็มีความเชื่อว่าการไม่มีลูกคือการไม่สร้างกรรมทีาดีที่สุด

มีลูกเมื่อพร้อมอะครับ อย่างน้อยก็ปัจจัยพื้นฐาน การศึกษาที่จะให้ได้ อย่างผมเองก็ไม่ได้เรียนในแบบที่ต้องการก็เพราะความไม่พร้อมของที่บ้าน แต่ก็ไม่ได้โกรธ แต่ผมบอกตัวเองเสมอว่า ถ้าผมจะมีลูกแล้วลูกผมต้องเกิดมาแล้วไม่พร้อมแบบผม ผมไม่มีดีกว่า สำหรับผมจนก็คือไม่พร้อมนั้นแหละครับ

ตอนเด็กพ่อแม่ให้ผมทุกอย่างครบแบบชนชั้นกลางผมยังแอบคิดเลย ผมว่าจิตใจคนไม่มีลิมิตหรอกไม่ว่าจะอยากดีมีจนแค่ไหน

ผมเคยเจอคนใกล้ตัว 2 คนที่บ้านค่อนข้างจน ไม่สามารถเปย์ให้เพื่อนผมได้ทุกอย่างเหมือนคนทั่วไปต้องประหยัด
ทุกวันนี้เป็นแค่ Loser งี่เง่าคนนึงเพราะเอาแต่โทษสิ่งที่ตัวเอง Control ไม่ได้ กับเพื่อนอีกคนนึงกำร้าพ่อแม่ แต่เด็กประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตทั้งคู่ ต้องไปอยู่กับญาติที่ฐานะก็ไม่ได้ดี ทุกวันนี้เป็นผู้พิพากษาหน้าที่การงานโคตรดี

การที่ลูกมีความคิดแบบบรรทัดที่ 1-3 ไม่ผิด แต่ถ้าไม่คิดเลย OK เลย ผิดปกติมากๆ
พ่อกับแม่ไมาสามารถ เป pay ลูกได้ ให้ชีวิตที่ดีกว่าเดิมไม่ได้
ผมว่าพ่อแม่ก็ไม่ผิด ในส่วนนี้ เพราะ หากต้องการ ก็ต้องแสวงหา
อยากได้เมียนวย สวย อยากได้รถสวยๆ อยากได้อะไรก็ต้องคิด วางแผน ทำ

แต่มันไม่ง่าย

ผมจน มากๆมาก่อน ผมถึงคิด และค่อยๆทำไป
ทุกวันนี้ พออยู่รอดได้ (พาพ่อแม่เที่ยวได้อีกตะหาก) ก็คิดว่าชีวิต สนุกดี

ผมรอดูวันที่ดีกว่านี้อีก ผมทนได้ คิดแบบนี้

แต่เด็กที่มาใหม่ ผมเข้าใจ มันมีตัวเปรียบเทียบ มันมี มาตรฐานใหม่ที่ชัดเจน