ของแพงชิ้นนั้น เป็นสินค้าแบรนด์ดังที่ขายออกอยู่แล้ว หรือสินค้าโนเนมที่ไม่มีทางขายออกล่ะครับ

ถ้าสินค้าที่มีคนซื้อเป็นประจำ แล้วคุณมองว่าแพง ก็ตามนั้นแหละครับ

ประโยคแรกก็ใช่นะ รุ่นพี่ที่ผมรู้จักมีเงินหลายสิบล้านเลย แต่เขาไม่ใช้มือถือราคาเกิน 2 หมื่น เพราะมันแพงและไม่จำเป็น (อันนี้ในมุมของเขาอ่ะนะ)

เขาไม่ชอบกินข้าวในห้าง ชอบทำกับข้าวกินเอง ไม่ก็กินร้านทั่วๆไป มื้อเป็นร้อยนี่แทบไม่ค่อยเห็นแกไปกิน แกบอกกินแค่นี้ก็อิ่ม บุฟเฟ่ต์หัวละหลายๆร้อยก็ไม่กิน แกบอกเปลืองกินไม่คุ้ม

นี่ก็แสดงว่าของเหล่านี้ (มือถือราคาหลายหมื่น, บุฟเฟ่ต์ ฯลฯ) มันไม่ได้ทำมาเพื่อแก แกไม่ใช่กลุ่มตลาดของสินค้าพวกนี้ = เขาไม่ได้ทำมาขายให้กับรุ่นพี่ผมนั่นแหละ....

อันนี้ถ้าใครมองประโยคนี้ในแง่ลบ ผมว่าอาจจะแอบมีมุมมองที่ "กดตัวเอง" อยู่หน่อยๆ ถ้าไม่แคร์อะไร แล้วรู้ว่าตัวเองชอบอะไร จะเฉยๆมากกับประโยคนี้นะ

ส่วนประโยคที่สองนี่...ไม่คุ้นเลย แต่อ่านแล้วก็ยังรู้สึกเฉยๆอยู่ดี

ผมว่า จขกท.อย่าคิดมาก อย่าไปแคร์มุมมองคนอื่นเยอะ เรามองว่าแพงก็คือแพง แค่นั้นแหละ ใครจะบอกว่าราคาถูก ถ้าบอกว่าแพงแสดงว่า....บลาๆ ก็ช่างเขา ถูกหรือแพงของแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน

ไม่จริง บางทีแพง ผมบ่น แต่ก็ซื้อ

"ของที่คุณคิดว่าแพง แสดงว่าเค้าไม่ได้ทำมาขายคุณ"

ของแพงมันก็มีเหตุผลที่จะทำให้มันแพง เช่นเหลี่ยมทอง ฝังเพชร มูลค่าพวกนี้มันของจริง เลยทำให้สินค้าแพงจริง บางคนอาจมองว่าไม่จำเป็น และหาความสมเหตุสมผลในการใช้เงินไม่ได้ เพราะต้องหาเช้ากินเค้าอยู่เลย

"ถ้าทำเองไม่ได้ ไม่มีคำว่าแพง"

คนเราก็หาความสมเหตุสมผลอีกนั้นล่ะ ว่าตัวเองจะทำเองได้หรือไม่ได้ เช่นออกแบบกราฟิคถ้าทำเองเป็น จะมาจ้างกันทำไม บางคนทำกราฟิคขึ้นมา บางคนออกแบบโลโก้ขึ้นมา แล้วลูกค้าถูกใจเหมือนออกมาจากจินตนาการตัวเอง แล้วก็โผล่งพูดมาว่าแค่นี้ฉันก็ทำได้ เพียงแต่ฉันไม่รู้ว่าจะเอาของที่อยู่ในหัวฉันออกมาเป็นโลโก้ยังไง ว่าแล้วก็คิดว่าตัวเองไม่ควรจ่ายแพง

อย่างโลโก้ 7/11 บางคนได้รู้เบื้องลึกตื้นหนาการออกแบบก็คิดว่าตัวเองก็ทำได้ แต่หากไม่ได้รับรู้เรื่องราวก็ไม่ทันได้สังเกตหรอก และนี่คือตัวอย่างของคนที่ไม่มีวันทำเองได้

อันแรกมันไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องรวยจนเสมอไปนะ

คิือของแพงจะมีลูกค้าเฉพาะอ่ะใช่แต่ไม่ได้หมายความว่าคนรวยเค้าจะต้องซื้อของแพงอันนั้นใช้ดังนั้นก็หมายความว่าไม่ได้ทำมาขายคนรวยเสมอไป

ขณะเดียวกันคนที่ต้องดิ้นรนหาเงินต่อให้เกินฐานะตัวเองมาซื้อไม่ว่าจะเพราะสาเหตุอะไร ถึงจะรู้ว่าแพงแต่อยากได้ก็ถือว่าเป็นกลุ่มลูกค้าเป้าหมาย

ดังนั้นของเราที่คิดว่าแพงมันอาจจะทำมาขายเราก็ได้ และที่กล้าขายแพงก็เพราะมั่นใจว่าขายได้ ไม่ว่าจะด้วยมีขายอยู่คนเดียวเป็นของที่ดีมากๆใครๆก็ต้องมีก็บวกๆๆๆเพิ่มเข้าไป ตราบใดที่ขายได้ก็คือมีกลุ่มลูกค้า จะคิดว่าแพงก็คิดไปแต่ก็ทำมาขายคุณนั่นแหละ แล้วคุณก็ต้องยอมจ่ายอยู่ดี

อย่างแรกต้องแยกระหว่าง แพง กับ ราคาสูง(เมื่อเทียบกับเงินของเรา) ก่อน

ยกตัวอย่าง iPhone นะ

เห็น 14 Pro Max แล้วโคตรอยากได้ แต่เงินไม่พอ ชาตินี้ไม่รู้จะได้ซื้อไหม แต่ถ้ามีเงินจริงๆซื้อแน่ จริงๆอันนี้ไม่เรียกแพงนะ แต่ราคามันสูงเกินไปเทียบกับฐานะ

แต่ถ้าเห็นแล้วรู้สึกไม่คุ้มเงินเลย ราคาเกือบ 5 หมื่น สเปคหลายอย่างเทียบราคาแล้วไปซื้อ Android ดีกว่า ต่อให้มี 10 ล้านก็ไม่ซื้อ อันนี้เรียกแพง

ซึ่งคนไทยส่วนใหญ่เหมารวม 2 อันนี้เข้าด้วยกัน รวบเป็นแพงอย่างเดียว ราคาสูงก็แพง เงินไม่พอก็แพง เมียไม่อยากให้ตังก็บอกแพง

เวลาคนพูดอะไรถึงคำว่าแพง มันหลายตีความออกไปได้เยอะมาก ทั้งที่ความหมายของมันมีนิดเดียว

ถ้าคุณรู้สึกว่าของชิ้นนั้นมันคุ้มราคา คุณอยากได้มากๆ นั่นคือไม่แพงครับ เท่ากับเขาทำมาขายคุณ ของถูกใจคุณอย่างมากจริงๆ กระบวนการขายเสร็จสิ้นไปแล้วเกือบหมด ติดที่คุณไม่มีตัง 5555555

ของอะไรที่เรารู้สึกว่ายังไงเราก็มองว่าไม่คุ้มราคา ของมันควรจะราคาต่ำกว่านี้ ทั้งๆที่เรามีเงินเราก็จะไม่ควักจ่ายเพื่อซื้อมันในราคานี้ นั่นคือมันแพงไปครับ เท่ากับเขาไม่ได้ทำมาขายคุณ คุณมีเงินเป็นกอง แต่ประบวนการขายไม่เดินไปสักขั้นตอนเดียว


นี่คือความหมายของ ถ้าคุณคิดว่าของนั่นแพง แสดงว่าเขาไม่ได้ทำมาขายคุณ

ไม่เกี่ยวกับดูถูก ไม่เกี่ยวกับด้อยค่าอะไรทั้งนั้น ถ้าความหมายมันไปถึงขั้นนั้นได้ ก็ลองคิดดูว่าปัญหาอยู่ที่คนพูดที่จะยกประโยคมาพูดเพื่อเอาชนะ หรือเป็นปัญหาที่คนฟังที่พอได้ยินแล้วด้อยค่าตัวเอง


ส่วนประโยคที่สองจริงไม่หมดครับ สำหรับผมมันต้องชัดเจนกว่านี้เช่น

อะไรที่ "เราต้องการ" แต่ทำไม่ได้ ไม่มีคำว่าแพง คืออยากได้ก็ต้องไปซื้อมาอะครับ ทำไม่ได้แล้วไม่ซื้อ มันคงไม่โผล่มาหรอก

ประโยคนี้ใช้ได้ตั้งแต่เรื่องส่วนตัวยันเรื่องงานเลย สมมติเปิด SME แล้วมันจำเป็นต้องทำ Payroll ส่งภาษี ส่งประกันสังคม แต่ทำไม่เป็น อยากพัฒนาลูกน้องทำไม่เป็น ก็ต้องจ่ายเงินจ้าง HR Outsource มาช่วยเป็นต้น

ซึ่งสุดท้ายเราจะพิจารณาเลือกเจ้าไหน มันจะวนกลับไปข้อ 1 ครับว่าอะไรคุ้มค่า ไม่แพงสำหรับเรา

ประโยคแรก ผมว่าไม่ใช่ "ของที่คุณคิดว่าแพง แสดงว่าเค้าไม่ได้ทำมาขายคุณ"
- ผมมองที่ความคุ้มค่ามากกว่า ว่าของที่จะซื้อ ถ้าได้มาแล้วมันคุ้มค่าที่จ่ายไหม ไม่เกี่ยวกับว่ามันแพงหรือปล่าว ตัวอย่าง ผมคิดว่าราเมงร้านนี้ราคาแพง เพราะดูแล้วใช้แต่วัตถุดิบถูกๆ เลยไปกินราเมงที่ราคาเท่ากับร้านแรก แต่คิดว่าคุณภาพมันดีกว่า สรุปก็จ่ายเท่าเดิม แต่เรารู้สึกว่าคุ้มค่ากับเงินที่จ่าย


ประโยคสอง ผมเห็นด้วยเพราะเจอกับตัวโดนตรง "ถ้าทำเองไม่ได้ ไม่มีคำว่าแพง"
- ผมสายตาสั้นและเอียงมาก ทำพวกงานช่างในบ้านไม่ได้ ก็จ้างช่างมาตลอด บางทีเกิดปัญหาก็ต้องจ้างด่วน ราคาก็บวกไปอีก แต่จะทำไงได้ ก็เราทำไม่ได้จริงๆ

มันใช้ไม่ได้เสมอไปหรอกประโยคนี้ จะบอกว่าแพงไปหรือถูกไปมันก็ต้องดูเหตุผลสนับสนุนก่อน ซึ่งเหตุผลอาจฟังขึ้นหรือฟังไม่ขึ้น คนฟังอาจเข้าใจหรือไม่เข้าใจ เห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย ก็ว่ากันไป แต่มันไม่ใช่คำตอบตายตัวว่าเค้าไม่ได้ทำมาขายคุณ เสมอไปหรอก

อันแรกจริง​ แบบความจริงของโลกเลย

ส่วนอันสองไม่จริง​ เป็นความคิดแบบมักง่าย​ ให้กลับไปยึดอันแรกแทน

ทำไมคนเราต้องคิดมากกับทุกเรื่อง สำหรับผมจะรู้สึกไม่ดีรึเปล่าขึ้นอยู่กับสถานการณ์และคนพูด

จริงทั้งหมด ตามหลักทุนนิยมเลย

สมมติผมบอกว่า btc 1 แสนดอลไม่มีคำว่าแพง

ถ้าเป็นสองปีที่แล้วใช่ครับ

แต่ตอนนี้2หมื่นยังไปไม่ถึงเลย

แล้วแบบนี้ถ้าบอกว่า 2 หมื่นยังไม่มีคนซื้อเลย ตอนนี้บิทคอยน์ทำมาขายใครครับ

แปลว่าของบางอย่างนี่จะมีราคาที่เหมาะสมเมื่อถึงเวลาของมันด้วยครับ

อันแรก เรื่องจริง
เพราะเมื่อไหร่ที่คุณรู้สึกว่าของเหล่านั้น ไม่มีผลกระทบต่อเงินคุณ แต่มีความอยากที่จะได้ คุณก็ยินดีที่จะจ่าย
หรือเมื่อไหร่ที่คุณมาเงินเยอะ คุณก็จะคิดน้อยลง หรือสินค้าตัวนั้นมีกลุ่มคนที่เห็นค่า แล้วยอมจ่ายก็มี

สำหรับมุมมองการตลาดเฉพาะบางคน คือการปัดความรำคาญกับพวกที่ชอบบ่นว่าแพงแล้วไม่มีซื้อ


ส่วนประโยคที่2 อันนี้ไม่เคยได้ยินและไม่มีมุมมองให้คิดต่อ เหมือนพูดออกมางั้นๆ

ผมหล่ะรำคาญญาติมาก ซื้อไร ญาติต้องมาคอมเม้น เงินเรา เราจะใช้ไรก็เรื่องของเรา

ประโยค1 มีเงิน ก็จะซื้อของดี เงินเรา
ของถุกเข้าใจว่าใช้ได้ แต่เรามีเงิน ใช้ดีๆ จะเกบไว้ทำไม ตายก็ใช้ไม่ทัน

ประโยค2 ทำเองไม่ได้ ถ้ามันมี2ร้าน ดีแล้วแพงกับไม่ดีแล้วถุก มันก็เหมือนข้อแรก เลือกตามงบ
แต่ถ้าไม่ดีแล้วแพง ก็ไม่ต้องซื้อร้านนี้ ไปซื้อร้านอื่น