Heaven_K พิมพ์ว่า:
Spoil
Brunswick พิมพ์ว่า:
Heaven_K พิมพ์ว่า:
คือถ้าครอบครัวไม่ขัดสนจนเกินไป เช่น ไม่มีเงินซื้อหนังสืออ่านสอบ, ต้องช่วยงานที่บ้านจนไม่มีเวลาอ่านหนังสือ ผมคิดว่าการสอบเข้ามหาวิทยาลัยรัฐมันไม่ได้ยากเกินไปเลย ไม่จำเป็นต้องเรียนพิเศษด้วยซ้ำ แค่ซื้อหนังสือข้อสอบเก่ามาอ่านก็พอ เนื้อหาที่สอบก็อยู่ในหลักสูตรทั้งหมด
แต่ก็ต้องยอมรับอย่างนึงคือคนที่มาจากครอบครัวที่พร้อม มันช่วยได้เยอะแบบมากๆๆๆจริง ทั้งนี้ก็เป็นเพราะคุณภาพของการศึกษาไทยโดยรวมด้วยแหละ ทำให้การศึกษาในโรเรียนมันแย่จนไม่ถึงระดับข้อสอบเข้ามหาลัย (ทั้งที่ข้อสอบเข้ามหาลัยมันก็ไม่ได้อยู่ในเลเวลที่ยากเลย)
มันไม่ใช่แค่ซื้อหนังสือข้อสอบเก่ามาอ่านก็สอบติดนะสิครับ
ประเด็นหลักเลยคือที่ท่านบอกว่า"คนที่มาจากครอบครัวที่พร้อม มันช่วยได้เยอะแบบมากๆๆๆ"เนี่ยสำคัญสุด
เอาคณะผมก็ได้ ที่ค่อนข้างมีชื่อเสียง
95% มาจากโรงเรียนดัง ถ้าต่างจังหวัดก็โรงเรียนประจำจังหวัดหมด
อีก5% คือเด็กเนิร์ดจากโรงเรียนธรรมดา
จะเห็นได้ว่าเด็กกลางๆจากโรงเรียนธรรมดาๆเนี่ย แทบจะไม่มีสิทธิ์สอบเข้าคณะท็อปๆได้เลย
เพราะไอ้ที่คุณบอกว่า "ซื้อหนังสือข้อสอบเก่ามาอ่านก็พอ" เนี่ย มันใช้ไม่ได้กับทุกคนนะสิครับ
มันจะใช้ได้กับพวกเพื่อนผมที่เรียน อัสสัม คริสเตียน สวน เซ็นคาเบรียล
เพราะพวกนี้ได้ฝึกกระบวณการคิดมาตั้งแต่เด็กๆ ทำให้การเรียนรู้มันดีกว่าคนทั่วไป
มอปลายไม่เคยเรียน มาอ่านหนังสือก่อนสอบซักเดือนก็สอบติดสบายๆ
กลับกันพวกเด็กกลางๆโรงเรียนธรรมดาๆแบบพวกผมอะ ถ้าทำแบบเดียวกัน อ่านหนังสือเท่ากัน
ไม่ติดหรอกครับ สมองมันได้รับการพัฒนามาไม่เท่ากัน เต็มที่ก็ติดมอรองๆ คณะรองๆ
อย่างผมโชคดีที่สอบติดมาได้ พอมาเรียนด้วยกันนี่รู้เลยว่าหัวไวไม่เท่าคนอื่นจริงๆ
ใช่ครับ คนมีเงินอ่านเองไม่เข้าใจก็ไปเรียนพิเศษเพิ่มจนเข้าใจได้
ซึ่งอย่างที่ผมบอกไปมันเป็นปัญหาของระบบการศึกษาไทยที่ไม่สอนให้เด็กรู้จักกระบวนการคิดและอ่านด้วยตัวเองตั้งแต่เด็กด้วยครับ ปัญหาครูไม่มีคุณภาพก็ส่วนนึงอีก การหาความรู้ด้วยตัวเองเป็นสกิลที่สำคัญมากๆเลยในชีวิต สุดท้ายถ้าอ่านเองไม่ได้ตอนไปเรียนในระดับมหาวิทยาลัยก็เอาตัวไม่รอดอยู่ดี
แต่ผมขอค้านเรื่องการสอนของโรงเรียน ผมอยู่ในโรงเรียนที่คุณอ้างถึง เค้าไม่ได้สอนอะไรพวกนี้เป็นพิเศษนะครับ ก็สอนตามหลักสูตร ให้การบ้านมาทำปกติ 20-25% ของเด็กโรงเรียนผมสุดท้ายก็ไปเรียนเอกชนอยู่ดีเพราะอ่านหนังสือเองไม่รอด จัดอันดับแรงค์โรงเรียนจากการเข้ามหาวิทยาลัยก็คืออันดับ 30-50 ตลอด
พวกกระบวนการคิดมันเกิดจากการที่เด็กฝึกแก้ปัญหา ฝึกทำความเข้าใจปัญหาและโจทย์ด้วยตัวเองมากกว่า ซึ่งผมมองว่ามันเกิดจากการหล่อหลอมของครอบครัวด้วยนะ อีกอย่างนึงการที่เราไปโรงเรียนเรามีครูที่สามารถถามได้เมื่ออ่านเองแล้วไม่เข้าใจหรือไม่เข้าใจขณะเรียนก็ช่วยได้เยอะมากๆเหมือนกัน
ผมมองหลายเรื่องไม่ตรงกับท่านเลยครับ
ไม่รู้จะยกตัวอย่างยังไง คือตั้งแต่เด็ก ผมอยู่ในหลายสังคม หลายระดับมากๆ เลยพอเห็นความแตกต่างของกระบวนการคิด
แบบบางเรื่องที่ท่านมองว่ามันคือCommon Sense ใครๆก็รู้ แต่มันมีคนจำนวนมากคิดวิเคราะห์ไม่ได้เชื่อมโยงไม่ได้อะครับ
แบบการโดนแก๊งคอลเซ็นเตอร์ หรือแชร์ลูกโซ่หลอกเนี่ย อย่างท่านหรือเพื่อนท่านที่โรงเรียน คงโอกาสน้อยมากๆที่จะโดนหลอก
แต่กลับกัน มีเพื่อนแถวบ้านผมหลายคนที่โดน
เห็นด้วยครับที่พวกกระบวนการคิดจะดีไม่ดี มาจากทั้งครอบครัวและโรงเรียน
คือท่านอาจจะมองว่าโรงเรียนไม่ได้สอนอะไรพวกนี้ แค่สอนๆตามหลักสูตรไป
ผมขอยกตัวอย่างคล้ายๆเดิมอีกที จากที่เคยเรียนมาทั้งโรงเรียนดีมากๆ และโรงเรียนบ้านๆ
คือต่อให้เป็นเนื้อหาเดียวกัน แต่การที่ความรู้ความเข้าใจในเนื้อหาและความสามารถของครูที่ห่างกันเนี่ย
ผลลัพท์มันออกมาคนละเรื่องเลยครับ ครูไม่เก่ง ไม่ใช่แค่ไม่ช่วยให้นักเรียนคิดไม่เป็น แต่บางทีถึงขั้นทำให้เด็กไม่กล้าคิด
แล้วการที่เติบโตมาในสภาพแวดล้อมแบบนี้จนอายุ18เนี่ย
มันยากมากเลยนะที่จะมีกระบวนการคิดที่ดี ส่วนใหญ่เด็กจากโรงเรียนแบบผมที่กระบวนการคิดโอเค คือได้มาจากครอบครัวแทบจะ100%
จากที่เห็นคือต่อให้อยู๋ในครอบครัวเดียวกัน แต่พี่น้องที่เรียนโรงเรียนคนละระดับกันเนี่ย
กระบวนการคิดยังคนละเรื่องเลย แปลว่าโรงเรียนที่ดีก็เป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้เด็กมีกระบวนการคิดที่ดี
ที่นี่ขอโยงมาเรื่องสุดท้าย เรื่องความพร้อมโอกาสและต้นทุนชีวิต
คือผมกับท่านเห็นตรงกันว่า"คนที่มาจากครอบครัวที่พร้อม มันช่วยได้เยอะแบบมากๆๆๆ(ในการสอบเข้ามหาลัยดีๆ)
แต่ในรายละเอียดแล้วผมว่าเรามองต่างกันพอสมควร
ผมไม่รู้ว่าผมเข้าใจถูกไหมนะครับ (ถ้าผิดก็รบกวนบอกหน่อยนะครับ)
คือที่ผมอ่านมา คำว่าพร้อมของท่านมันหมายถึง ความพร้อมทางด้านการเงินของพ่อแม่ ณ ช่วงเวลาตอนที่จะสอบเข้ามหาลัย
ผมอ้างอิงจากประโยคเหล่านี้นะครับ
อ้างอิงจาก:
คือถ้าครอบครัวไม่ขัดสนจนเกินไป เช่น ไม่มีเงินซื้อหนังสืออ่านสอบ, ต้องช่วยงานที่บ้านจนไม่มีเวลาอ่านหนังสือ
อ้างอิงจาก:
คนมีเงินอ่านเองไม่เข้าใจก็ไปเรียนพิเศษเพิ่มจนเข้าใจได้
ซึ่งถามว่าผมเห็นด้วยไหม เห็นด้วยครับ เรื่องพวกนี้มีผลอยู่แล้ว
แต่ผมมองว่าเรื่องนี้มันมีผลกว่าอีกเรื่อง
คำว่าครอบครัวที่พร้อมของผม ไม่ได้หมายถึงแค่มีเงินสนับสนุนลูกตอนจะสอบ
แต่หมายถึงความสามารถในการเลี้ยงลูกให้มีกระบวนการคิดที่ดีได้
คืออาจจะไม่ต้องมีเงินส่งลูกเรียนที่ดีๆขนาดนั้นก็ได้ แต่ถ้าพ่อแม่มีความสามารถในการปลูกฝังและหล่อหลอมให้ลูกมีกระบวนการคิดที่ดีได้ แบบนี้ผมก็เรียกว่าพร้อม
ที่นี่ลองมาเทียบความพร้อมของคนสองกลุ่มนี้ในการสอบเข้ามหาลัยกัน
1.คุณกับผมที่ไม่ได้เรียนพิเศษอะไรเลย แต่ได้รับการเลี้ยงดูมาดี ทำให้โตมามีกระบวนการคิดที่ดี
2.เด็กคนนึงที่โตมาแบบไม่เอื้อให้มีกระบวนการคิดที่ดี แต่ตอนจะสอบเข้ามหาลัย พ่อแม่สนับสนุนเต็มที่ อยากเรียนพิเศษคอร์สไหน วิชาอะไร แพงแค่ไหน พ่อแม่จัดให้หมด
คุณคิดว่าใครมีความพร้อม มีต้นทุนชีวิตที่เอื้อให้สอบเข้ามหาลัยดีๆได้มากกว่ากัน?
คือผมไม่ได้ด้อยค่าคนที่เรียนโรงเรียนดีๆนะครับ
อย่างตัวผมแม้จะไม่ได้เรียนโรงเรียนดัง แต่ผมก็คิดว่าตัวเองโชคดี แต่มีต้นทุนชีวิตที่สูงเพราะพ่อแม่เลี้ยงให้มีกระบวนการคิดที่ดี(อาจจะเพราะแม่เป็นครูอนุบาล)
ถ้ามองมุมนี้ผมว่าผมอาจจะต้นทุนสูงกว่าเด็กที่จบโรงเรียนดังๆหลายๆคนก็ได้
แต่ถ้ามองภาพรวม มันก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าส่วนใหญ่แล้ว เด็กที่ได้เรียนโรงเรียนดีๆ จะมีต้นทุนชีวิตที่ดี มีโอกาสเข้ามหาลัยดีๆมากกว่า
แน่นอนครับ เกือบทุกโรงเรียนมันมีเด็กที่สอบติดมอท็อป ติดมอรอง หรือสอบไม่ติดต้องไปเรียนเอกชน
แต่สัดส่วนแต่ละกลุ่มเนี่ย มันแตกต่างกันตามคุณภาพของโรงเรียนแน่นอน
20-25% ของเด็กโรงเรียนคุณอาจจะเอ็นไม่ติด ต้องไปเรียนเอกชน
สำหรับโรงเรียนผม 50-60% เข้าราชภัฏ ราชมงคล เอกชนครับ
โรงเรียนผมคือที่ๆถ้าสอบติด จุฬา ธรรมศาสตร์ โรงเรียนจะเอาหน้าเราขึ้นบิลบอร์ด เอาเราไปอวยหน้าเวที
เพราะปีนึงติดกันแค่ไม่กี่คน บางปีไม่มีซักคนด้วยซ้ำ
ทั้งหมดที่พิมมาคือผมอยากจะสื่อว่า มันไม่ใช่ทุกคนอะครับที่อ่านหนังสือสอบเข้ามหาลัย"ด้วยความมุ่งมั่นและตั้งใจ"
แล้วจะสอบติดในที่ๆโอเค (ไม่ต้องที่ในฝัน ที่ท็อปๆนะครับ เอาแค่ที่ๆพอโอเค สำหรับบางคนก็ยากแล้ว)
***อันนี้พูดถึงเด็กกลางๆที่อาจจะแบบเพิ่งมาตั้งใจอ่านหนังสือก่อนสอบซัก3-6เดือนนะครับ***
ปล.ผมแสดงความคิดเห็นจากประสบการณ์ที่เจอมานะครับ อาจจะไม่ถูกต้องทั้งหมดหรือถ้าคิดเห็นอะไรไม่ตรงกับท่านก็ขออภัยด้วยครับ