เคยเจอตอนไปดูหนังกลับมาเสร็จตอนตี 1 ใส่ชุดเจ้าสาววิ่ง(เร็วมาก)โบกรถผม รู้อีกทีมายืนก้มหน้าอยู่ข้างรถผม แฟนผมไปด้วยไม่เห็นนะนะ อย่างหลอน

ปล.มีเพื่อนร่วมทางเห็นด้วยอีก 2 คน ขาขั้นหยุดรถถามด้วยแต่เจ้าสาวไม่ตอบเอาแต่ก้มหน้า

ไม่เคยเจอครับ

ปกติเห็นเงาดำ หางตา เสียงคนเรียก เสียงคนพูด
นอนแล้วขยับไม่ได้ อยู่ดีๆ ได้กลิ่น

พวกนี้เจอมาหมด แล้วก็พิสูจน์ได้หมดว่าเกิดจากอะไร
ครึ่งนึงเกิดจาก perception + สมองเราจินตนาการส่งเสริม

อีกครึ่งนึงสมองสามารถสร้าง perception นั้นได้เลย เช่น
เสียง กลิ่น รสชาติ

ผมไม่เห็น แต่ได้กลิ่นชัดเจนเลย

นั่งเล่นคอมอยู่ในห้องนอนตัวเองที่เชียงใหม่ กลิ่นลอยวูบเข้าจมูก เป็นกลิ่นที่ทำให้นึกถึงบ้านของคุณปู่ที่อยู่นครสวรรค์ เวลาผมไปนอนบ้านนั้น ผมจำได้แม่นว่ากลิ่นแบบนี้แหล่ะ คือบ้านปู่ของผมแน่ ๆ ผมก็งง เลิ่กลั่กละ นั่งคิดหาสาเหตุอยู่คนเดียว ซักพักญาติทางนครสวรรค์โทรมาบอกว่าปู่เสียแล้วเมื่อกี้ ขนแขนผมนี่ลุกซู่เลย

ถ้าเป็นครั้งเดียว คงจะไม่เท่าไหร่ แต่อีก2ปี เหตุการณ์แบบเดียวกันดันเกิดขึ้นอีกครั้ง คราวนี้เป็นตอนคุณย่าเสีย ตั้งแต่นั้นมา เวลาคนบอกว่าผีวิญญาณไม่มีมีจริง ผมก็เลยไม่ค่อยเห็นด้วยแบบเต็มร้อยเท่าไหร่ เพราะกลิ่นตอนนั้นมันชัดเจนจริง ๆ มันเหมือนปู่กับย่ามาอยู่ใกล้ผมจนกลิ่นมันชัดเจนเต็มจมูก คิดหาสาเหตุอื่นไม่ได้เลย

ว่ายังไงจ๊ะ

เคยครั้งเดียว แล้วตอนนั้นคือไปลองของด้วยแต่นานแล้ว คือตอนนั้นมันจะมีหมู่บ้านร้างเล็กๆที่ยังสร้างไม่เสร็จเพราะมันมีคนไปฆ่ากันตายในบ้านหลังนึงที่ยังสร้างไม่เสร็จโครงการก็เลยหยุดชะงักไม่สร้างต่อ ตรงทางเข้าหมู่บ้านเขาก็เลยเอาดินาถมให้สูงขึ้นหน่อย ทีนี้เคยได้ยินว่ามันมีพวกวัยรุ่นไปแอบเล่นยากินเหล้าแล้วเจอผีวิ่งไล่ตอนฟังก็ตลกดี เลยชวนกันไปลองดูบ้าง ไปกันทั้งหมด 6 คนด้วยรถกระบะคันเดียวมีคนนั่งข้างหน้า 3 คนผมก็นั่งข้างหน้าแล้วก็ข้างหลังอีก 3 ตอนเข้าไปมันก็บรรยากาศหน้ากลัวหน่อยเพราะมันเป็นหมู่บ้านร้างมืดๆถึงจะเป็นหมู่บ้านเล็กๆแต่ก็น่ากลัวอยู่ แต่ขับวนรอบก็ไม่เจออะไร... จนกำลังจะขับออกจากหมู่บ้านนั่นแหละ มันจะเป็นบ้านหลังแรกหน้าทางเข้าบ้านสองชั้น คนที่อยู่หน้ารถทั้ง 3 คนคือผมด้วย เห็นเหมือนกันหมดว่ามีผู้หญิงใส่เสื้อคลุมยาวสีขาวผมยาวสีดำบังหน้ายืนอยู่ตรงระเบียงชั้นสอง ตอนแรกก็นึกว่าตาฝาดว่าเป็นเงาหรืออะไร แต่ลองถามกันแล้วสรุปคนที่นั่งหน้าเห็นแบบเดียวกันหมด เลยลงจากรถแล้วถามพวกที่นั่งข้างหลังว่าเห็นไหมๆๆๆ แล้วชี้ตรงจุดที่เห็นให้ดู แต่พวกที่นั่งข้างหลังไม่มีใครเห็นสักคน หลังจากนั้นก็รีบเผ่นออกมาเลยครับ ตอนพิมพ์นี่ยังขนลุกเลย.. เป็นครั้งแรกครั้งเดียวที่เชื่อว่าเห็นผีจริงๆ

ขับรถยนอยู่เจอเป็นเงาดำขับมอไซผ่านตัดหน้าห่างกันแค่หนึ่งเสาไฟฟ้าตรงแถวพระรามเจ็ดไฟรถส่องตอนกลางคืนยังเป็นเงาดำ พอขับไปถึงจุดเกิดเหตุหายไปแล้ว ถ้าเป็นคนจะข้ามไปถนนอีกฝั่งก็ต้องเห็นแต่นี่ผมไม่เห็น ที่เกาะกลางก็ไม่มี มีเพื่อนนั่งไปด้วยนั่งหน้าผมขับ ผมถามว่าเห็นไหมเพื่อนบอกว่าเห็นเหมือนกันได้แต่นั่งงง

ผมครับเห็นเป็นตัวแบบคนนี่เลย เดินอยู่ริมถนนใน มช.

เจอตอนเรียนป.โท ครับ ไปเอาของในห้องโปรเจค ตอนเที่ยงๆ เจอเป็นผู้หญิง ใส่ชุดไทยสวยมาก ระยะห่างประมาณ 4-5 เมตร ผมก็ตกใจ เธอ(ผี) ก็ตกใจ เหมือนกับว่าผมมองเห็นเธอได้ไง แป็บนึงก็หายไป
ไม่ได้มีความน่ากลัวใดๆ เลยครับ มีแต่ตกใจเฉยๆ

ไม่เคยเจอเองที่เพื่อนบ้านเจอ

ตอนที่พ่อเสีย ก็ไปจัดงานที่วัดประมาณ 5 วัน
แทบไม่ได้อยู่บ้าน ปิดบ้านเงียบ กลับมาเฉพาะ
ตอนอาบน้ำ พอจัดงานเสร็จกลับมาบ้าน
คนแถวบ้านเดินมาถามว่า ที่บ้านมีงานอะไร
ทำไมจัดใหญ่โต เปิดไฟสว่างทั่วบ้านเลย
จัดตั้งหลายวัน คนมาเต็มเลย
แต่งานดูเงียบๆ ไม่มีเสียงดังเลย
ก็เลยบอกไปว่า พ่อเสียไม่มีใครอยู่บ้านมา
5 วันแล้ว แต่ละคนหน้าซีดกันทุกคน

ไม่เคยเชื่อ และไม่เชื่อคนที่บอกว่าเจอเลยครับ กรณีที่เห็นตัวเป็นๆนะ ฝันมาบอกเลขอันนี้เชื่อ แต่นอกเหนือกรณีนี้ไม่เคยเชื่อเลย ไม่ว่าใครจะพยายามโน้มน้าวให้เชื่อเท่าไหร่ แค่ลองคิดใช้สติสักหน่อย ไม่งมงาย ก็น่าจะได้คำตอบ มนุษย์เราฉลาดมากศึกษาค้นคว้าได้กระทั่งเรื่องที่หายากกว่าผีซะอีกถ้ามันมีอยู่จริง ไม่ต้องห่วงหรอกครับ ยังทำได้สำเร็จตั้งหลายเรื่อง บางเรื่องในวงการวิทยาศาสตร์สมัยก่อนแทบเป็นไปไม่ได้ เป็นแค่การคาดคะเนยังทำสำเร็จได้ในปัจจุบัน สำหรับผมมันไม่อยู่จริงหรอกครับ

ไม่แน่ใจว่าคืออะไร ไม่กี่อาทิดที่ผ่านมานี่เอง
ผมนั่งอยู่หน้าจอคอม บนโต๊ะก็มี deskpad วางคีย์บอร์ดกับเมาส์
ผมก็ไถเฟซอยู่ อยู่ๆเมาส์มันก็เลื่อนไปข้างหน้าเอง

งงเลยผม

ผมก็คิดงี้อ่ะ คนเราสามารถหาอนุภาคเล็กจิ๋วได้ตั้งมากมาย แต่หาอนุภาคเกี่ยวกับผีไม่ได้แบบจัง ๆ สักที 5555

อยากเจอเหมือนกันครับ อยากเป็นขาประจำในเดอะโกส คนอะไรเจอผีกันบ่อยเกิน

ผมชอบเรื่องท่านแฮะตั้งแต่ท่านเล่ารอบที่แล้วละ คิดไปคิดมาละ feel good ดี พล็อตหนังเลยเขาน่าจะมาดีนะ อารมภ์แบบเขาก็ทำกิจวัตรประจำวันของเขาละ เดินไปมาแต่คงจะตกใจว่าไอ้หมอนี่เห็นเราได้ไง

เป็นครั้งเดียวในชีวิตที่เจอตัวเป็นๆ เลยครับ ก่อนหน้านั้น หรือหลังจากนั้นก็ไม่เคยเจออีกเลย