เสียงผี ?

เคยเล่าใน ss ละ

ผมเคยจับไปโดน "มือผี" ครับ
ไปนอนบ้านนั้นครั้งแรก เอนตัวนอนยังไม่ทันจะหลับเลย
จับไปโดนเป็นมือเลย ตัวแข็งขยับไม่ได้ แต่มันเป่ามือผมออก ถึงหายตัวแข็ง

เป็นเงาดำ ขอบชัดเจน แบบเงาบนพื้นซีเมนต์โดนแดดแรงๆ ใช่ไหมครับ ผมเจอแบบนั้นเลย ยืนอยู่หน้าห้องทำงาน รูปร่างคือเพื่อนที่รู้จักเลย รู้จักกันมาหลายปีความสูงท่ายืนก็รู้แล้วว่าใคร

เจอแต่ พลังงานแปลกๆ มากกว่า
ตอนคุณตา แกเสีย ตอนนั้นแกเสียที่ต่างจังหวัด เราเองอยู่กรุงเทพ ตอนนั้นเป็นช่วงค่ำแล้ว
จำได้ว่านั่งดูทีวีกับน้า อยู่ อยู่ๆ ทีวีจอมีคลื่นแทรก แบบดูไม่ได้เลย และดับไปเอง หลังจากนั้นไม่นาน แม่โทรมาบอกน้าว่า คุณตาเสียแล้วนึกแล้วยังหลอนอยู่เลย ส่วนเรื่องเห็นผี แฟนผมเป็นคนเห็นแบบเป็น ตนๆ เลย ต้องเล่าอาการของแฟนก่อน ว่าเวลาแฟนเห็นอะไร อาการคือจะนิ่ง และจ้องมอง เหมือนมองอะไรบางอย่าง บางที่คุยๆกันอยู่ ก็หยุดคุย แล้วก็มอง ซักแปปถึงกลับมาคุยต่อ บางทีก็เห็นเป็นคนเดิน เดินสวน เหมือนอยู่อีกภพ หนึ่ง ใช้ชีวิตปรกติ ในอีกภพ ของเขา ส่วนอะไรที่มันน่าๆกลัว แฟนจะไม่เล่า เพราะไม่อยากให้กลัว เล่าท้าวความ คือแฟน เคยผ่านจุดเฉียดตายมาครั้งหนึ่งแล้ว หลังจากนั้น คือเห็นเลย เห็นจนไม่อยากเห็น เพราะบางทีก็แยกไม่ออก

**อันนี้ผมเล่าในประสบการณ์ของผมนะ ใช้วิจารณญาณกันเอาละกัน จะฟังเอามันก็ได้ไม่ว่ากันครับ**

เคย ชอบใส่เสื้อแดงๆกางเกงสีขาว

ชัดสุดคือเตะบอลไปที่ป่าช้า (หนามบอลกับป่าช้าอยู่ที่เดียวกัน)

แล้วพอเตะไปได้ยินคนพูดว่า เตะมาทำไม คือเสียงแบบรอบทิศทาง

แฟนบอล แน่ๆ เลย

เอาดีๆ ไม่ออกทะเล

"เห็นสิ่งที่คาดว่าจะไม่ใช่คนจริงๆ ครับ"

นั่งกินเบียร์บนดาดฟ้าตึกลมไม่มีซักนิดเลย ขวดเบียร์เปล่าล้มกลิ้งไปติดขอบกำแพง

นั่งงงกันทั้งวงเพราะเห็นกันหมดและยังไม่เมานั่งกัน4คนพึ่งขวดที่3เอง

อีกเรื่องไปเข้าค่ายวิทย์เป็นโรงเรียนแรกที่ได้ไปเข้าค่ายที่นั่นเค้าพึ่งเปิด นั่งกันอยู่ในเต็นท์หลายคน

เต็นท์ลูกเสือที่นอนได้เกือบสิบคนอะครับ นั่งเล่นไพ่นั่งคุยกันอยู่มันจะมีเพื่อนที่ไม่ได้เล่นมันมองออกไปหน้าประตู

เต็นท์เห็นผ้าเช็ดตัวที่แขวนกับต้นไม้ไว้กลายเป็นริ้วๆแบบชุดไทยโจงกระเบนเพื่อนก็ค่อยๆสะกิดเพื่อนทีละคนดู

แล้วก็ถามเห็นเหมือนกันไหมสรุปทุกคนเห็นเหมือนกันหมดเต็นท์แทบแตกวิ่งแย่งกันออกเลย อันนี้เสริมส่วนข้างนอก

เต็นท์มีคนเห็นมีคนมานั่งจ้องเต็นท์ผมตอนกลางคืน ส่วนที่นอนกันในเต็นท์ได้ยินเสียงคนเดินวนรอบเต็นท์กัน

เคยครั้งนึงไม่ได้เห็นคนเดียวด้วย อยู่กับเพื่อน4คน เห็นเป็นร่างเงาดำๆ เดินทะลุกำแพงห้อง ไปคาตาเลย เหวอนอนไม่หลับเลย

ผี กับวิญญานต่างกันยังไงไม่รู้นะครับ แต่ผมว่าวิญญานมีอยู่จริง หลังจากเจอเหตุการณ์นั้น ผมพยายามใช้หลักวิทยาศาสตร์คิด วิญญานน่าจะมีคลื่นความถี่ ประมาณหนึ่งพอคลื่นสมองเราจูนเจอก็เลยจับสัญญานได้เหมือน วิทยุที่จูนเจอช่องสัญญาน

แม่กับเพื่อนแม่ผมเห็นตอนสมัยเป็นพยาบาลมั้ง บอกว่าเห็นลุงแก่ๆเดินออกจากห้องผู้ป่วยรวม พอเดินลับประตูไปก็ไม่เห็นแล้วทั้งๆที่วิ่งตามหลังไปติดๆ ส่วนใหญ่แม่ผมจะเจอแบบกลิ่นมากกว่า

ส่วนผมไม่มั่นใจว่าใช่หรือเปล่า ตอนเด็กๆนั่งไถบันไดบ้านจากด้านนลงล่างแล้วหันกลับไปดู เจอคนยืนมองผมอยู่ทั้งๆที่ผมอยู่บ้านกับแม่แค่สองคน แม่ทำกับข้าวหลังบ้าน ตอนนั้นโคตรกลัวเลย แม่ได้แต่ปลอบว่าตาฝาด ผมก็เชื่อว่าตาฝาดไป20ปี ถึงจะเฉลยว่า บ้านพักของรพ.หลังนั้นเจอหลายคนล่ะ ซึ่งตอนนี้บ้านพักโดนทุบแล้วสร้างเป็นที่จอดรถของรพ.แห่งหนึ่งทางภาคเหนือที่มีห้องพักอยู่ชั้นบนสุด เคยมีสมาชิกตั้งมู้ว่าเจอเสียงลึกลับตอนไปพักที่นั่นด้วยฮะ

****************
กับอีกที่ แถวๆสี่แยกคันคลองก่อนขึ้นดอยชื่อดังในภาคเหนือ เมื่อก่อนในซอยนึงที่เดี๋ยวนี้มีโรงแรมสร้างใหม่ มีเรือนไม้หลังใหญ่อยู่ ก่อนหน้านั้นยังเป็นทุ่งโล่งๆและบ้านคนทั่วไปที่ร้าง ผมกับเพื่อนเกือบสิบคนก็แวะไปลองของนิดหน่อยตอนกลางวันแสกๆ

ว่ากันว่าเป็นบ้านที่คนใช้โดนขโมยฆ่าปิดปาก ตอนแรกแค่จอดรถดูเชิงอยู่หน้าบ้านไม่กล้าเข้าไป ขณะที่กำลังจะกลับ ผมคิดไงไม่รู้ หันกลับไปมองบ้านหลังนั้น ที่ชั้นสอง เจอผู้ชายหัวล้านใส่ชุดม่อฮ่อมกำลังมองมาที่กลุ่มผม ก็เลยสะกิดบอกเพื่อนว่ามีคนเฝ้าว่ะ ทั้งหมดหันมาดูก็เห็นกันทุกคน เลยตะโกนถามลุงแก ลุงไม่ตอบ ก็เลยจะตกลงว่าจะกลับจริงๆละ แล้วผมก็หันไปดูอีกที ลุงหายไปแล้ว ซึ่งผมแค่หันกลับมาคุยกับเพื่อนแค่2วิเท่านั้น ทีนี้เพื่อนๆเลยเข้าไปดูในบ้าน ผมรออยู่ข้างนอกคนเดียว (กลัว )

รอสักพัก ได้ยินเสียงเพื่อนมันร้องตะโกนแล้วก็วิ่งออกมากัน แล้วก็ขี่มอไซต์หนีไปเลย ผมก็หนีด้วย แล้วมาคุยกันตอนหลังว่า ขึ้นไปบนชั้นสอบริเวณที่เห็นลงคนนั้น ไม่มีใครเลย ไม่มีทางลงทางอื่นด้วย ตรงบันไดขึ้นลงมีแต่ใยแมงมุม ซึ่งตอนก่อนขึ้นชั้นสองนี้สภาพดี ถ้าจะขึ้นชั้นบนก็ต้องปัดออกอย่างเดียว ถ้าเป็นคนจริงๆก็น่าจะไม่มีใยแมงมุมพาดอยู่แน่ๆ

แต่พอโตขึ้น ทั้งญาติพี่น้องคนรู้จักถึงแก่กรรมตามอายุหรืออุบัติเหตุ เรารู้จักความตายมากขึ้น ผีจะมีจริงหรือไม่มีมันก็ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องกลัวอีกแล้ว การพลัดพลากจากกันมันน่ากลัวกว่า

เป็นคนที่กลัวเรื่องแบบนี้มากๆ แต่ก็ยังไม่เคยเห็นเองอ่านะ
ไม่อยากเห็นด้วย

เคยเจอเป็นกลิ่นธูป ตอนแม่ผมเสีย ตอนนั้นผมอยู่ ม.3 หลังจากแม่ผมเสียไปประมาณอาทิตย์นึง

กำลังนั่งเล่นเกมอยู่ ช่วงเที่ยงคืนกว่า ตอนนั้นอยู่บ้านคนเดียว อยู่ได้กลิ่นธูปแรงมาก เหมือนไปวัดที่จุดธูปกันเยอะๆ

ก็เลยคิดว่าเป็นแม่มาเรียกให้นอนมั้ง ก็เลยบอกไปว่าเดี๋ยวขึ้นนอนแล้วครับ กลิ่นก็เปลี่ยนเป็นกลิ่นพวงมาลัยมะลิแบบทันที

พอขึ้นมาบนชั้น 2 ก็ไม่มีใครจุดธูปหรือมีพวงมาลัยมะลิเลย

อีกครั้งนึงเคยทำงานกิจกรรมที่มหาลัยจนดึกๆ ตอนนั้นประมาณ ตี 2 น้องๆที่มาช่วยทำงานหิว เลยปั่นจักรยานไป 7 ในม.กับรุ่นน้องคนนึง

ระหว่างทางผ่านเป็นสโมสรนิสิตอยู่ข้างทาง เห็นแวบๆผ่านหางตาว่าเป็นนิสิตใส่ชุดเต็มผูกไทค์ แต่ไม่มีหัวมายืนอยู่ตรงข้างทาง ก็ตกใจแหละแต่ทำเป็นไม่สนใจ

พอถึง 7 ก็ถามน้องที่มาด้วยว่าเห็นอะไรไหม มันก็นึกว่าเราแกล้ง แต่มันอ่ะกลัวจนก้มหน้ามาตลอดทาง

แล้วพอตอนกลับก็ผ่านทางเดิม ทีนี้ตั้งใจมองหา ก็ไม่เจอใครอยู่แถวนั้นเลย