วัดไม่ได้ และผมไม่ได้วัดอะไรใครเลย

บางคนรับได้ บางคนก็รับไม่ได้ แค่นั้นครับ

นั้นแหละครับ อันนี้ต่างมุมมองนะ ผมยิ่งมองว่า การที่เขาไม่ได้บอกว่าโอเคไม่โอเค

การถือวิสาสะไปเล่น แล้วเขากลับไม่โอเค ผมก็มองว่ามันไม่ดีอยู่ดีนะ เพราะคุณเลือกที่จะเล่นเอง

กลับกัน มุกแบบนี้ เจ้าตัวจะไปรู้ แล้วออกมาบอกก่อนได้หรอครับ อันนี้น่าคิดนะ

เพราะงั้นผลตามมาคือคนถูกล้อเขารู้สึกไม่ดี ก็ต้องรับผิดชอบกันไป อันนี้ไม่นับเรื่องการตอบโต้ของวิลล์นะ

ถ้าผมสมมติใหม่ แต่ยังเป็นแม่เหมือนเดิมเพราะจะยกตัวอย่างคนที่เรารักให้เห็นได้ชัดที่สุด

เมื่อเพื่อนคุณแซวแม่คุณที่จมูกแหลมว่า แม่ครับผมรักแม่นะ ผมรอดูแม่ในบทพินอคคิโอ้อยุ่นะครับ

เปนนายจะรุ้สึกอะไรไหมครับ

ไม่เข้าใจครับ ถ้าจะบอกว่าคริสรู้หรือไม่รู้ แล้วมันต้องเป็นภาระของ วิลกะเมียที่เค้าจะต้องโดนหรอครับ

เขาทำงานนี้เขาต้องยิ่งตระหนักเลยว่าควรแซวใครได้บ้างไม่ใช่หรือครับ

แล้วทำไมต้องหาข้ออ้างต่างๆนาๆเพื่อที่จะแซวคนอื่นได้ล่ะครับ

จากประโยคท้ายที่ท่านว่า "แล้วทำไมต้องหาข้ออ้างต่างๆ นานาเพื่อที่จะแซวคนอื่นได้ล่ะครับ"
แสดงว่าในความเห็นของท่านแล้วนั้น โลกนี้ ไม่ควรมีการแซวกันและกันเลยไม่ว่ากรณีใดๆ ใช่ไหมครับ

สำหรับผม ถ้าอีกฝ่ายเขาไม่โอเคร ก็ไม่ควรครับ มันมีอีกหลายวิธีที่จะสร้างอารมณ์ขันได้

เข้าใจว่าท่านอาจจะมองว่าไม่แรง แต่เคสนี้วิลถึงขั้นเดินไปตบ ท่านว่ามันแรงสำหรับวิลไหมล่ะครับ

ถ้าตามที่ท่านว่าว่า "ถ้าอีกฝ่ายเขาไม่โอเค ก็ไม่ควรครับ"
มันก็จะย้อนกลับไปถึงข้อความผมข้างต้นนั่นแหละครับว่า
"คริส มันไม่รู้ตั้งแต่แรกว่ามุกนี้จะทำให้เจด้าหน้าเจื่อนไม่โอเคขนาดนั้น"
พอนึกภาพออกไหมครับ ว่าผมแค่กำลังอธิบายบริบทของสิ่งที่เกิดขึ้นตามมุมของบริบทคนอเมริกันไงครับ

ไม่ว่าเราจะพูดอะไรก็ตาม จะพูดธรรมดา จะตักเตือน จะสอนคนอื่น จะแซว จะแซะอะไรก็ตามแต่
เราไม่มีทางรู้แน่ชัดๆ 100% ว่าเมื่อพูดไปแล้วเขาโอเคหรือไม่โอเค
ยกเว้น ทุกครั้งก่อนจะพูดอะไร เราไปขออนุญาตเขาส่วนตัวก่อนทุกครั้ง
ซึ่งในโลกความเป็นจริง มันเกิดขึ้นแทบไม่ได้เลย

ดังนั้นโดยปกติที่คนทั่วไปใช้กัน คือ เราประเมินจากบริบท จากมาตรฐานสังคมที่ผ่านมา
เช่นว่า เออ เคยมีคนพูดประมาณนี้ แล้วส่วนใหญ่มันโอเค แต่ถ้าพูดแบบนี้แรงไปสำหรับมาตรฐานสังคม
อาจจะมีการเจาะจงลงลึกลงมาอีกเป็นรายบุคคลว่าคนๆ นั้น เคยรับได้กับคำพูดประมาณไหน
ทีนี้บริบทคนอเมริกัน ที่ผ่านมา ถ้าท่านดูออสการ์ประกาศรางวัลตลอด พิธีกรออสการ์ทุกปี ย้ำว่าทุกปี
ล้วนเตรียมเรื่องมาแซวดารานักแสดงผู้ร่วมงานทั้งนั้น บางมุกอาจจะด้นสด บางมุกเตรียมมาจากบ้าน
ไม่เคยมีปีไหนที่ไม่มีคนถูกแซว
ดังนั้นในบริบทของสังคมอเมริกันเขาเลยไม่ได้มองว่าที่คริสแซวเรื่อง G.I.Jane แรงเกินไป
เพราะอย่างที่ผมบอก G.I.Jane ไม่ใช่หนังที่เลวร้าย มันเชิดชูความเป็นฮีโร่หญิงนักสู้ของอเมริกันด้วยซ้ำ

ส่วนประโยคท้ายที่ท่านว่า
"เข้าใจว่าท่านอาจจะมองว่าไม่แรง แต่เคสนี้วิลถึงขั้นเดินไปตบ ท่านว่ามันแรงสำหรับวิลไหมล่ะครับ"
จริงๆ ผมอยากแก้ให้ถูกต้องหน่อย คือ ในความเห็นที่ผมเขียนไป ไม่ใช่มุมมองผมครับ
ผมไม่มีความเห็นส่วนตัวว่าแรงไม่แรง
ผมแค่อธิบายว่าคนอเมริกันมองว่าไม่แรงครับ
ที่บอกได้ว่าคนอเมริกันมองว่าไม่แรง ก็ค่อนข้างเป็น fact เพราะกระแสส่วนใหญ่ออกมาทางนั้น
ส่วนที่ถามว่าแรงสำหรับวิลไหม อันนี้ผมตอบได้ว่า มันคงแรงสำหรับวิล
แต่ประเด็นที่ผมกำลังอธิบายคือ "คริสมันไม่รู้ว่าแรงสำหรับวิล เพราะบริบททั่วไป ของมาตรฐานสังคมอเมริกันทั่วไป การแซวกันประมาณนี้ไม่ได้แรงเกินไป"

ความเห็นผมที่พอจะใส่เพิ่มไปได้ก็คือ ผมคิดว่าสำหรับวิล เขารู้สึกแรง เพราะเขาอาจจะโดนแซวจากเหตุการณ์อื่นๆ มาก่อนหน้านั้น แล้ววันนั้นมันคือการจุดชนวนเท่านั้นเอง
อารมณ์เหมือน เราออกจากบ้านมาในวันที่เฮงซวยสุดๆ โดนเลิกจ้าง มีคนทวงหนี้ เพื่อนที่ยืมเงินไปไม่คืน แฟนบอกเลิก ตกรถ ทำกระเป๋าตังค์หาย ฯลฯ มันประดังประเดเข้ามาหลายอย่าง จนพอมาเจอเพื่อนแซวอะไรไม่เข้าหู
ก็ระเบิดลง ตูมเลย จนเพื่อนคงงงว่า เฮ้ย ทำไมโมโหขนาดนี้วะ

นั่นล่ะครับ สำหรับผมถ้าไม่มั่นใจว่าอีกฝ่ายจะโอเครมั้ย ก็ไม่ควรเสี่ยงดีกว่าครับ

และเคสนี้คือเขาพาดพิงอีกฝ่ายโดยตรง แถมออกอากาศด้วย ไม่ใช่การพูดคุยธรรมดา

และผมไม่เชื่อหรอกครับที่ท่านกล่าวมาว่า คนอเมริกันมองว่าไม่แรง

ผมเชื่อว่าคนอเมริกัน มีทั้งมองว่าแรง และไม่แรง (เมื่อเจอกับตัวนะ)

เพราะงั้นถ้าไม่ใช่คนอเมริกันทุกคนมองว่าไม่แรง ผมถึงบอกว่าไม่ควร

อเมริกันล้ออย่างอื่นได้ทุกอย่างยกเว้นสีผิวดำครับ
ไม่ว่าจะรูปร่าง หน้าตา เชื้อชาติ(โดยเฉพาะเอเชีย) การแต่งกาย ผิวเหลือง ที่อเมริกันล้อได้หมด ไม่ถือว่าบูลลี่หรือเรซิส ยกเว้นผิวดำครับ รณรงค์กันใหญ่ ทีคนเอเชียโดนวัยรุ่นผิวดำต่อยจนหัวน็อคพื้นตาย ไม่เห็นดิ้นกันแบบนี้ ลิเกจัด