กลัวนะ แต่ไม่เคยเจอ จนกระทั่งผมต้องไปทำธุระช่วงระยะนึง ก็เลยต้องไปนอนที่บ้านเก่าแม่คนเดียว ปกติไปค้างทีจะไปกันหลายคน แต่ที่บ้านยังมีญาติอาศัยอยู่ตลอดนะ
บ้านอายุ 60ปี+++ ละ ก็มีรีโนเวทไปบ้างแล้ว แต่บางส่วนยังเป็นพื้นไม้อยู่ โดยเฉพาะห้องพระที่เป็นพื้นไม้ ผนังไม้ทั้งห้อง เพิ่มเติมคือโต๊ะไม้กับเก้าอี้เก่าๆ แล้วก็พระ สิ่งศักด์สิทธิ์ รูปบรรพบุรุษเต็มห้องไปหมด บรรยากาศมันขลังและน่ากลัวมากกกกกกกๆๆ
วันนั้นผมไปถึงค่ำๆ เข้าไปในห้องนอนละ และกำลังรื้อเสื้อผ้าออกจากกระเป๋า โดยที่เปิดประตูห้องค้างเอาไว้ ซึ่งชั้นบนก็จะมีหลายห้อง เผอิญห้องผมอยู่ตรงข้ามกับห้องพระพอดี
จังหวะที่เอาของออกจากกระเป๋าอยู่ ผมก็หันไปหันมา วางนู่นวางนี่ ทีนี้หางตาผมดันไปเห็นอะไรแว้บๆ ก็เลยหันไปดู เห็นเป็นลุงผมกำลังเดินออกจากห้องพระไปยังห้องรีดผ้า ผมก็ไม่ได้คิดอะไร คิดว่าลุงขึ้นมาเอาของปกติ และผมก็ขี้เกียจทักแกด้วย ก็หันกลับมาเก็บเสื้อผ้าต่อ
ซึ่งบันไดที่บ้านนั้นยังเป็นบันไดไม้เก่าๆอยู่ เวลาเดินขึ้นชั้นสองก็จะมีเสียงเอี๊ยดๆแอ๊ดๆตลอด ในขณะที่ผมเก็บเสื้อผ้าใกล้จะเสร็จหมดแล้ว ผมก็คิดว่า "ลุงผมทำไรอยู่วะ ทำไมไม่มีเสียงไรเลย"
ผมเลยตัดสินใจหันหลังไปดู ปรากฏว่าผมไม่เห็นใครอยู่เลย ตอนนั้นผมเริ่มเอะใจละ เลยลุกขึ้นเดินไปดูใกล้ๆที่ห้องเลย ก็ไม่เห็นมีใคร ในใจก็เลยคิดว่าลุงผมคงเดินลงไปชั้นล่างแล้ว แต่ เอ๊ะ ทำไมไม่มีเสียงบันไดนะ แต่ก็คิดว่าผมคงไม่ได้ยินมากกว่า
จนเวลาผ่านไปนานหลายเดือน ผมก็อยู่ที่บ้านนั้นปกติ แต่ เชื่อไหมครับ ตลอดเวลาที่ผมอยู่ที่บ้านนั้น ผมไม่เคยเห็นลุงผมเดินขึ้นชั้นสองเลยแม้แต่ครั้งเดียว สาเหตุก็เนื่องจากว่าแกอายุมากแล้ว เดินขึ้นไม่ค่อยไหว เลยนอนห้องชั้นล่างเอานั่นแหละ
ทุกวันนี้ผมยังนึกถึงอยู่เสมอ และสงสัยทุกครั้ง ว่าคนที่ผมเห็นคือใคร ทำไมถึงมาให้เห็น และมาแค่ครั้งเดียวด้วยคือวันแรกที่ผมเข้าบ้าน ผมไปเล่าให้แม่ฟังแม่ผมก็บอกว่าน่าจะเป็นบรรพบุรุษของผมนี่แหละ
ตั้งแต่นั้นมาผมเชื่อ100% เลยครับ ถึงแม้ผมจะคิดว่าตอนนั้นผมคงตาฝาด หรือคิดไปเอง และภาพที่เห็นก็ไม่ชัดเท่าไหร่ด้วย แต่ก็นั่นแหละ มันเห็นจริงๆ
: 0 ใบ
: 0 ใบ
My Locker