สำหรับผมกลับมองว่าวงเจ๋งขึ้นเรื่อยๆครับ หลังได้พี่ยอด พี่ชัชมาเต็มตัว แล้วไปพีคสุดกับพี่โอมที่ live in คราม

ผมว่าSave my life ลงตัวสุดแล้ว ฟังได้ทั้งอัลบั้มเลย

ไม่ว่าจะร้ายหรือดี.....ชีวิตยังคงสวยงาม


ท่อนนี้ให้กำลังใจผมทุกครั้งที่รู้สึกตกต่ำครับ ยิ่งช่วงนี้นี่เปิดวันเว้นวันเลย เวลาไปบิดงานแล้วไม่ได้ใจนี่ปลิวเลย

ส่วนตัวผมพีคทุกอัลบั้ม ต้องยอมรับว่าผมเกิดและโตพร้อมกับ Bodyslam จริงๆ

ตอนเด็กๆประถม-มัธยมก็ฟังเพลงร็อคทั่วๆไปไม่ได้สนใจเนื้อร้องอะไร
ต่อมาช่วงม.ต้น อัลบั้ม Believe มาพร้อมพอดีกับช่วงที่ผมเพิ่งเล่นกีต้าร์ตั้งวงกับเพื่อน ก็ได้ฝึกหลายเพลงจากอัลบั้มนี้เลย เนื้อหาเพลงยังไม่ค่อยอินเท่าไหร่ อินกับภาคดนตรีมากกว่า
ขึ้น ม.ปลายมาพร้อมกับอัลบั้ม Save my life ตอนนั้นเพลงยาพิษนี่ฮิตทั่วบ้านทั่วเมือง นักเรียนแกะเพลงนี้กันทุกวงตั้งแต่ม1ยันม6 มั่วเพียบ 555+ มาถึงม.ปลายก็เริ่มมีประสบการณ์ด้านความรักแล้ว เริ่มเข้าใจเนื้อเพลงแล้วโดยเฉพาะเพลงอกหักและยิ่งรู้ยิ่งไม่เข้าใจ

สำหรับผม ที่พีคที่สุดคืออัลบั้ม "คราม" คือผมอินทั้งภาคดนตรีและด้านเนื้อหาของเพลง โดยเฉพาะกับเพลงครามและทางกลับบ้าน เพราะมีโอกาสไปเรียนต่างประเทศ อินพอสมควร แล้วยิ่งทึ่งมากๆกับเพลงคิดฮอดที่พี่ตูน feat ศิริพร อัลบั้มนี้คือที่สุดจริงๆ

ความชอบมากกว่าอะ

สำหรับผม ดีขึ้นเรื่อยๆด้วยซ้ำ ตามวัยเลย

วงมันมีการเดินทางตลอดในพาสของดนตรี

ส่วนเนื้อหา ก็โตไปตามวัยของวงด้วย

อีก 4-5 ชุด น่าจะคาราบาวแล้วละผมว่า เนื้อเพลง

แต่ดนตรีผมมองว่า ดีขึ้นเรื่อยๆนะ

เคยชอบเพลงที่ท่อนฮุกร้องว่า ....@฿฿@฿#เช้า....แล้วมีคำว่าอะไรเทียนๆทีๆหรืออะไร แสงๆส่อง.. อะไรซักนี่แหละลืมจริงๆครับ ไม่ค่อยฟังเพลงไทย แต่จำได้ตอนอยู่ ม4 เพื่อนมันเปิดในงานปึใหม่โรงเรียน

ผมจำเมโลดี้ได้นะถ้าให้ฮัมเพลงดำน้ำอะพอได้


แต่ชอบเพลงชีวิตยังคงสวยงาม

อัลบั้มปกแดงครับ

เวลาผมเลือกเพลง ฟังในรถ ผมก็เลือก งมงาย ปลายทาง ย้ำ นำก่อนเลยน่ะ แต่มี ภาพลวงตา หลังฝน อะไร มาบ้าง

อัลบั้มหลังๆก็มีบ้างประปราย แต่เพลงหนักๆแทบไม่เอาฟังแล้วมันเลยวัย

ไม่ชอบเลยสักเพลง

แล้วแต่คนแหละครับ อย่างผมทำงาน ทำโอทีมาเหนื่อยๆ นั่งจิบเบียร์เย็นๆ
พอเพลงน้ำเน่า อกหัก เก่าๆที่เคยฟัง มาก็จะกดเปลี่ยนเพลงเลย คือหมดอารมณ์จะอิน กรูเหนื่อย
แต่ถ้าเพลงที่เข้ากับเบียร์สำหรับผม คือ เพลงฮิปฮอป ใหม่ๆ เพราะชอบบีท

เนื้อหาเพลงก็เติบโตไปพร้อมกับวงนั่นแหละครับ

2 อัลบั้มแรก ทั้งวงยังเป็นวัยรุ่นอยู่เพลงก็ออกมาโทนนั้น (เภาก็มีส่วน)
ที่เภาแยกออกไปก็เพราะมุมมองต่อแนวทางเพลงไม่ตรงกับตูนแล้ว ตูนอยากขยับเพลงให้หนักแน่นขึ้น เภายังอยากอยู่ทางเดิม ก็เลยแยกย้ายกันไป

แต่ผมก็ชอบ 2 อัลบั้มแรกมากกว่านะ มันอินกับวัยผมพอดี (ม.ปลายต่อมหาลัย กำลังวัยคะนองเรื่องรักๆเลย)

เรื่องดนตรีผมไม่ทราบนะ แต่ถ้าบอกว่า 4-5 อัลบั้มหลังวงพีคน้อยกว่า ผมว่าไม่ใช่อ่ะ

ชอบสุดคือ drive ตรงกับ coming of age ของชีวิตพอดี
ดีสุดคือ คราม
รักสุดคือ อัลบั้มแรก

ชอบสุดน่าจะเซฟมายไลฟ์

แต่ ผูกพันธุ์สุดก็สองอัลบั้มแรก ช่วงมอปลายพอดี

ผมนี้ใช้ชีวิตและโตมากับ Bodyslam เลยครับ
ผมชอบพัฒนาการของวงมากในแง่การใช้ชีวิต ตอนนี้อายุ 26 เเล้ว