ไม่เคยใช้ศาสนาเป็นที่พึ่งทางใจเลย แต่ตอนแก่นี่ไม่รู้ว่าจะเปลี่ยนรึป่าวนะ แล้วเจอคนทำศาสนาเสื่อมเยอะด้วย คิดว่าคนน่าจะลดความศรัทธาไปเรื่อยๆด้วย ดูจากคนที่ไม่มีศาสนาเพิ่มมากขึ้น

ยังนับถือในคำสอน
ไม่นับถือวัตถุ พวกพระพุทธรูป พระเครื่อง รู้สึกว่างมงาย
ไม่นับถือตัวบุคคลพวกพระ เณรเพียงเพราะใส่จีวร จนกว่าจะรู้สึกว่าบุคคลคนนั้นน่านับถือจริงๆจึงจะนับถือ
ไม่อินกับพิธีต่างๆ เช่น งานบวช กรวดน้ำ สวดมนต์

ผมเป็นพุทธที่ไม่เข้าวัด ไม่ทำบุญเพราะหลักศาสนาบอกให้ไม่ยึดติด แต่วัดก็เอาแต่เงิน วงจรธุรกิจดีๆนี่เอง

ในส่วนของคำสอน ส่วนตัวผมไม่เรียกว่านับถือนะ แต่คำสอนไหนว่าดีก็เอามาปเป็นแนวทางพอ อันไหนไม่เห็นด้วยก็ไม่สนใจมัน และไม่ใช่แค่พุทธนะ ทั้งหมดทุกศาสนาเลย ศริสต์ อิสลาม อันไหนดีก็หยิบมาเป็นแนวทาง

ส่วนในเชิงของพุทธประวัติ หรือประวัติศาสนาอื่นก็เหอะ เรียนวิทยาศาสตร์มาได้ขนาดนี้ ทำให้ประวัติของศาสนามันโคตรไม่น่าเชื่อถือเลย จะเกิดมาเดินได้ 7 ก้าว เสกน้ำเป็นไวน์ หรืออะไรก็เหอะ ตราบใดที่วิทยาศาสตร์ไม่สามารถตอบได้ว่ามันสามารถเกิดขึ้นได้จริง มันก็เป็นแค่เรื่องงมงายเรื่องนึง

ผมเองก็นับถือศาสนาพุทธ ตามพ่อแม่และคนส่วนใหญ่
หลักคำสอนต่างๆก็มีมาแค่ตอนที่เรียนวิชาพระพุทธศาสนาตั้งแต่สมัยเด็กๆนั่นแหละครับ

แต่สถานะการ์ณปัจจุบัน กับ หลายๆวัดที่ไปเจอมา มันหล่อหลอมให้เราไม่รู้สึกศรัทธามากกว่าครับ

เวลาเราไปตามวัด มีบทสวดที่เราไม่รู้ความหมาย และคำขอพรที่พยายามทำให้คล้องจองแปะอยู่
มันเกิดคำถามขึ้นมากมายแหละครับ ว่าจริงๆแล้ว เราไปไหว้พระ เพื่อขอพร ไหว้เพราะเราศรัทธาในคำสอน หรือไหว้เพราะเราอยากได้โชคดีกับเค้าบ้าง บางคนไปไหว้เพราะเห็นว่าพระวัดนี้ศักดิ์สิทธิ์ ไปเช่าเครื่องรางของขลังราคาแพงๆ เพื่อเอาไว้เก็งกำไร เอาไปแล่อยค่อ

หลักปฎิบัติของพระเอง บางทีมันก็ไม่ทำให้เป็นสมัยใหม่ครับ ทำไมต้องให้พระไม่ใส่รองเท้าเดินบิณฑบาตรด้วย ในเมื่อสังคมมันเปลี่ยนไป ถนนคอนกรีตร้อนๆ เศษหิน เศษปฎิกูล เชื้อโรคตามทางเดิน ทำไมไม่ปรับให้เป็นสมัยใหม่ตามหลักแห่งเหตุผล

ข่าวการโกงกินในวัด ข่าวการมั่วสีกา ข่าวการทำอาบัติเยอะมาก

มันเลยชวนให้ผมคิดว่า ปัจจุบัน ส่วนใหญ่พระพุทธศาสนาและวัดในไทยมาไกลเกินกว่าศาสนาแห่งความเป็นเหตุเป็นผล และ ศาสนาแห่งหลักวิทยาศาสตร์ไปแล้วครับ
จนผมหาเหตุผลไม่ได้ว่า เรานับถืออะไรอยู่ แล้วเราไปวัด ไหว้พระเพื่ออะไร

อันนี้เป็นเหตุผลส่วนตัวนะครับ

ความจำเป็นที่จะไปเข้าร่วมกิจกรรมทางศาสนา
ผมว่ามันถูกแทนที่ด้วยองค์ความรู้สมัยใหม่หมดแล้ว
จะเข้าไปปรึกษา ก็มีจิตแพทย์
จะไปฟังเทศนา ก็มีทอล์คโชว์ tedtalk ที่ให้ความรู้ที่ทันสมัยกว่า
พวกงานสังสรรในวัด ก็มีข้างนอกให้เข้าหลากหลาย
โอกาสจะเข้าไปเกี่ยวข้องกับศาสนามันน้อยมาก
จนความอินกับศาสนามันน้อยลง จนถือว่าตัวเองไม่ได้นับถือไปละ

ไม่นับถือเพราะไม่น่านับถือ

เรื่องนรก สวรรค์พึ่งมาปรุงแต่งตอนสมัยสุโขทัย นี่แหล่ะครับ แล้วพวกพิธีการต่างๆก็เริ่มมาพร้อมๆกันนี่หล่ะครับ เพื่อให้สอดคล้องให้เห็นกษัตริย์ใกล้เคียงกับคำว่าเทพเจ้า แล้วก็ผ่านการปรับปรุงมาทุกยุคสมัย จนทำให้พุทธศาสนาผิดเพี้ยนจากความเป็นจริง(คหสต) จริงๆแล้วหลักสำคัญของพระพุทธศาสนา เป็นการอธิบายวิทยาศาสตร์ในสมัยก่อน

นับถือนิกายเซนครับ

ก็มันไม่เห็นจำเป็นต้องนับถือเลยอ่ะครับ

ผมนับถืออิสลามนะ. ส่วนตัวชอบคำสอนศาสนาพุทธ. ตอนสมัยเรียนไม่เคยเข้าใจคำสอนเลยรู้สึกว่าธรรมดามาก แต่ตอนนี้เริ่มเข้าใจคำสอนมากขึ้น.

อย่าว่างั้นงี้นะเห็นส่วนใหญ่ชอบบอกว่าพุทธคือการไม่ยึดติด
ดันไม่รู้ตัวว่าตัวเองกำลัง “ยึดติด” ความ “ไม่ยึดติด”อยู่
การไม่ยึดที่ว่าคือไม่ยึดขันธ์ 5
สิ่งที่ต้องยึดยังมีคือ พระพุทธเจ้า พระธรรม พระอริสงฆ์ 3 สิ่งนี้ยึดเป็นที่พึ่งที่ระลึกเสมอ


ท่องตำราท่องพระไตรปิฏกจบสัก100รอบจำตัวหนังสือในพระไตรปิฏกได้ทุกตัวอักษร
ก็รู้ธรรมเพียงตัวอักษรเท่านั้น

อยากรู้ธรรมที่พ่อสอน ไม่ยาก ไม่ง่าย ทำได้ทุกคนทุกที่ทุกเวลาทุกสถานที่
กลับมาดูใจ ดูกาย ดูตัวเองบ่อยๆ
ก็จะเห็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ของกายใจ
สุขก็ไม่เที่ยง ทุกข์ก็ไม่เที่ยง
ดูบ่อยๆทุกครั้งที่นึกได้ธรรมจะเกิดในใจเอง

สอนครับสอนเต็มๆชัดๆเลย

เอาตรงๆพระจัญไรมันเยอะเกิน สมัยก่อนผมเลื่อมใสมากนะ ทำกิจกรรมชาวพุธแทบทุกอย่าง แต่สุดท้ายทนมองพระแย่ๆไม่ไหว ทำอะไรก็ไม่สบายใจแล้ว เลยถอยมาดีกว่า

หลักๆเลยพระพุทธเจ้าท่านจะเน้นย้ำเรื่องอริยสัจ 4 นะครับ เรื่องนรกสวรรค์ที่ท่านกล่าวถึงก็แปลได้ว่าเป็นเรื่องความสุขความทุกข์ ส่วนที่เกี่ยวกับพวกต้นงิ้ว กะทะทองแดง ท่านไม่น่าจะกล่าวถึงนะครับ ในส่วนพวกนี้จะมาปรุงแต่งในภายหลัง หรือผมเข้าใจผิด พอจะมีบทความให้ศึกษาไหมครับ

ไม่ทำผิดกฏหมาย มีเมตตา ไม่ทำให้ตัวเองและผู้อื่นเดือดร้อน....พอแล้ว