ผมเชื่อว่าคนส่วนใหญ่(รวมถึงผม) จิงๆก็นับถือแหละครับ แต่ไอ้เรื่องหลักปฏิบัติอะไรบ้าบอกับการหากินของคนที่อ้างศาสนา มันทำให้คนเอือมจนต้องแสดงตัวว่าไม่ยับถืออะครับ

แต่ผมว่าคำสอนของพุทธ(คำสอนต้นฉบับแท้ๆไม่ปรุงแต่ง) คนส่วนใหญ่ก็ศรัทธานะ(ผมคนนึง)

ไม่ใช่ไม่นับถือศาสนาพุทธ อยากให้มองว่าไม่ยึดติดกับศาสนาใดๆเลยมากกว่าครับ

ผมไม่เชื่อกับอะไรทั้งสิ้น ผมเชื่อแค่เรื่อง Cause - Effect ซึ่งในทุกศาสนา ถ้าตัดเรื่อง Fiction และ Myth ออกไป ผมก็คิดตามหมดนะ แต่แค่ไม่ได้เชื่อและยึดติดกับมันว่าต้องเป็นแบบนั้น


ผมเชื่อในวิทยาศาสตร์ ในสิ่งที่พิสูจน์ได้ ในทฤษฎีที่รอการพิสูจน์


ปล. ทุกศาสนามีคำสอน ผมจะฟังและคิดตามเฉพาะสิ่งที่มันไม่ใช่เรื่องแต่ง สมมติ หรือ มโน น่ะครับ เช่นว่า ผมจะเชื่อแบบพวก ไม่ประพฤติผิดในกาม ไม่เบียดเบียนผู้อื่น ไม่ลักขโมย บลาๆๆ แต่ไม่เชื่อเรื่องกรรม ชาติหน้า นรก สวรรค์ อะไรพวกนี้

ตำราพวกนี้มีแบบแปลไทยมั้ยครับ แนะนำทีครับ

ใช้คำว่าไม่นับถือก็ไม่ถูกนะ เรียกว่าไม่ยึดถือเป็นมั่นหลักน่าจะเหมาะกว่า

สำหรับผมไม่ซีกับทุกศาสนา อันไหนดีก็หยิบมาใช้ตามแต่สมควร เรียกว่า respect ต่อเจตจำนงส่วนดีของทุกศาสนานั่นล่ะ

ไม่รู้ดิ เฉยๆ

เห็นอะไรมาเยอะมั้งเกี่ยวกับพวกพระไม่ดี เลยไม่ศรัทธาอะไรมาก

ไหว้ก็ไหว้ได้ แต่คงไม่ได้ออกมาจากใจหรอก

แล้วที่คำบอกว่ากล่าวว่า เมืองไทยคือเมืองพุทธ ซึ่งดูจากปัจจุบันแล้วไม่น่าจริง ดูจากพฤติกรรมการฆ่ากันโดยไม่กลัวบาป

เลยไม่เชื่อในศาสนาอีกเลย

ยังเชื่อในคำสอนหลายๆอัยนะที่มันเจอกับตัวแล้วว่าจริง แต่พวกของรูปธรรมนี่พอละ

หลักอะไรที่ว่าจริง ก็คือมันจริง

เราก็รู้ว่ามันจริง แล้วจะต้องนับถืออะไรทำไมอ่ะครับ

เชื่อในหลักการ แต่ไม่ได้สนใจศาสนามากว่าครับ ไม่ว่าจะศาสนาไหน

ไม่ได้สนใจที่มาที่ไปว่าทำไถึงเกินเหตุการณ์นั้นนี้บราๆ

เอาจริงๆ พระพุทธเจ้าท่านสอนเรื่องผี เรื่องนรก-สวรรค์ มั้ยอ่ะ เท่าที่ซึมซับมาเหมือนท่านจะสอนแต่หลักความเป็นจริงมากกว่า เกิด แก่ เจ็บ ตาย หรือผลกรรมเกิดจากการกระทำ ซึ่งมันก็คือพื้นฐานการใช้ชีวิตอยู่แล้วป่ะหรือผมศึกษามายังไม่แตกฉ่าน

ที่เห็นแปล เยอะๆ ตอนนี้ มีของ อาจารย์ ติช นัท ฮัน/ เชอเกียม ตรุงปะ ครับ ส่วนใหญ่จะเป็นของทางมหายาน ถ้าของเถรวาท แปลจากภาษาต่างประเทศมีน้อยครับ ที่เคยเจอมีแค่ การโต้วาทีของท่าน คุณานันทะ ผู้รือฟื้นพุทธศาสนาในศรีลังกา

ผมว่าหลักการมันดีนะ แต่ไอคนที่เอามาเผยแพร่ เอามาทำให้งมง่าย แล้วกลายเป็นธุรกิจนี่แหละ ที่จะทำให้คนหมดศรัทธา

ผมนับถือแต่คำสอนอะ พวกข้อคิด หลักธรรมที่นำให้คิดอะไรพวกนั้น

ไม่ได้นับถือตัวศาสดา หรือนิทานเรื่องราวต่างๆของศาสดาทั้งหลาย


ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าแบบนี้เรียกว่ามีศาสนาหรือไม่มีศาสนา ไม่ได้สนใจ
เวลาผู้ใหญ่ถามก็โกหกว่านับถือพุทธไป ตอบไปให้จบๆ ไม่ได้คิดไร

ไม่ได้ซีเรียสว่าต้องป่าวประกาศจุดยืนว่ากูไม่มีศาสนาโว้ยอะไรงั้น
ประมาณว่าผมรู้ว่าตัวเองคิดยังไง คนอื่นจะคิดไงก็ช่างอะ จะคิดว่าผมนับถือหรือไม่นับถืออะไรก็แล้วแต่เลย ไม่ซีเรียส

เพราะหลักคำสอนสอนให้เราศึกษาแล้วลองปฏิบัติ ว่าผลเป็นอย่างไร

โดยเฉพาะเรื่องการทำสมาธิอันนี้ลองกับตัวเองแล้วมันรู้สึกดี มันใช่
เพียงแต่ด้วยการใช้ชีวิต ยังทำสมาธิตลอดเวลาไม่ได้

ตามที่ท่านว่ามาเป็นแก่นของพระพุทธศาสนา ซึ่งพระพุทธเจ้าท่านทรงบอกให้พระธรรมแทนพระองค์

นับถือคำสอนแต่ไม่นับถืออย่างอื่นพระพุทธศาสนา

ไม่ว่าจะเป็นวัด / พระ / บลา ๆ

งงไหม

ผมนับถือที่หลักธรรมคำสอนครับ สำหรับผม ผมรู้สึกว่ามันดีที่สุด อยู่บนพื้นฐานแห่งความเป็นจริง และเหมาะกับผมที่สุดครับ เอาจริงๆไม่ว่าจะนับถือศาสนาอะไร หรือจะไม่นับถือศาสนา ขอแค่คุณไม่สร้างความเดือดร้อนให้กับคนอื่นก็ดีแล้วครับ