แฟมผมหิ้วpradaไปทำงานวันแรกงานแรกโดนหัวหน้า(ผู้หญิงเหมือนกัน)หมายหัวไว้เลย เวลาแฟนผมคุยกับคนอื่นหัวหน้าแฟนผมชอบพูดกัดแบบลอยๆ ใช้งานอยู่คนเดียว

จะรวยจะจนก็ต้องการประสบการณ์เหมือนกันครับ
ดูที่ความตั้งใจดีกว่า อย่างผมยังอยากให้ลูกทำงานที่อื่นก่อนที่จะทำของตัวเอง

ตกลง พนักงานใหม่ เค้าจะมาทำงานไหม หรือจะมาทำอะไรครับ..
ถ้ามาทำงาน ก็ใช้งานตามปกติ แต่เรื่องส่วนตัวหรือสัมพันธภาพค่อยดูหน้าเสื่ออีกที..

1) ใช้ตามปกติครับ นอกเสียจากครอบครัวเขาเป็นลูกค้าเรา หรือเอื้อต่อธุรกิจของเรา
อาจเกรงใจบ้าง ถ้าไม่ ก็เต็มที่ครับ จ่ายเงินให้เขาไปแล้ว

2) ถ้าอารมณ์แบบที่บ้านมีทั้งรถยุโรปกับรถญี่ปุ่น ก็ขับรถญี่ปุ่น แต่งตัวไม่หรูมาก กลัวเพื่อนร่วมงานยืมเงินครับ

ถ้าอวดรวย มาสมัครงาน คงไม่รับเข้าทำงานตั้งแต่แรก อ่ะ

ถ้าเขาแต่งตัวปกติ ไม่ได้พิเศษอะไรมากมาย มองทั่วไปก็รุ้ว่าคนปกติ ไม่ได้มีที่ท่าจะอวดรวย

ก็ไม่ใช่ปัญหาในการทำงานนะ


แต่ถ้าเป็นลูกท่านหลายเธอ ของผู้บริหาร อันนี้โคตรเกรงใจเลย... แค่ทำงานร่วมก็รุ้สึกแปลกๆช่วงแรกๆ

แต่หลังๆ พวกลูกท่านหลานเธอ จะไม่ได้มาเป็นพนักงานธรรมดา เป็นหัวหน้างานไปเลย อันนี้ก็จะอีกแบบ

ถ้าทัศนคติดีก็ไม่มีปัญหาอะไร

ผมก็เคยมีคนนึงเด็กฝากลูกค้ามาลองทำงาน แต่งหรู ขี่Benz

แต่ทำงานได้ คุยรู้เรื่อง เลิกงานนั่งกับวงเหล้าคนอื่นไม่มีขัดเขินก็ไม่เป็นปัญหาครับ

1. หากผู้นั้นถูกบรรจุเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของผม ผมก็ออกคำสั่งเรื่องงานตามปกติครับ ไม่ว่าจะเป็นพี่น้อง ลูกหลานผู้ใดในบริษัทครับ เหตุเพราะ เราต้องการให้ผู้นั้นได้คลุกคลีกับเนื้องานที่เค้าควรได้รับ เพิ่มศักยภาพของเค้าเองด้วย
2.ไม่อวดแน่นอนครับ แต่ไม่ใช่ว่าจะถึงขั้นปลอมตัวหรืออะไร ก็ใช้ชีวิตตามปกติ แต่งตัว เสื้อผ้า หน้าผม ไลฟ์สไตล์ หากมีผู้สงสัย ก็ตอบตามความจริง แต่ไม่ใช่ว่าตอบตามความจริงแล้วขิงใส่เค้านะครับ

1. คน = คน ครับ ผมทรีดเท่ากันหมด จะมาเป็นหัวหน้า คนในทีม/นอกทีมที่เลเวลเท่ากัน หรือกระทั่งมาเป็นน้องในทีมครับ ความสัมพันธ์มันคือ professional relationship ครับ ไม่ได้มีเกรงใจกันครับ ขอให้ deliver งานได้ก็พอ

2. แต่งตัวตามลักษณะของตำแหน่งงาน + culture ของบริษัทครับ เคยทำงานบริษัทเทคฯก็เสื้อโปโล กางเกงยีนส์ ตอนทำงานบริษัท consult ก็เชิ้ต รองเท้าหนัง ฯลฯ เรียกว่าแต่งตัวให้ถูกตามกาลเทศะก็พอ ไอ้ที่เหลือเรื่องรถ ใครเค้าจะมารู้ว่าเราขับรถอะไรไปทำงานหรอครับ (ยกเว้นจะเอากุญแจมาวางโชว์บนโต๊ะไรงี้) แล้วมันก็ไม่ได้มีผลอะไรกับงานนิครับ ฉะนั้นจะแต่งอะไรก็แต่งเถอะครับ

ปล. ผมอาจจะอายุมากแล้ว ไม่ได้คิดอะไรเยอะแล้วครับ ดูแค่ JD/R&R -> OKR ก็พอ ที่เหลือผมไม่ได้สนใจครับ

มาทำงานก็ต้องอยู่ภายใต้ระเบียบองค์กร ถ้าเป็นผู้บังคับบัญชาโดยตรง ก็ต้องสั่งงานไม่เกี่ยวกับการแต่งตัวการแสดงออก ถ้ามันไม่ทำงานก็ไม่ได้ถือว่าเป็นพนักงานที่มีคุณภาพ ก็ให้ออกไป

1. มีส่วนในมุมมองคนเป็นหัวหน้ว/เจ้าของกิจการแน่ๆฮะ แต่ไม่เกี่ยวกับการไม่กล้าสั่งงาน แต่จะเป็นเรื่องอคติมากกว่า

คือคนโดยส่วนใหญ่ stereotype อยู่แล้วว่า เด็กใหม่รวยๆมาทำงาน คงอยู่สบาย เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ คงทำงานไม่ค่อยเป็น ไม่อดทน

ดังนั้นเวลาสั่งงานจะ bias ผลลัพธ์ไว้ก่อนว่า ถ้าเป็นงานที่ต้องใช้พลังกาย,ใจเยอะ คงไม่ค่อยได้รับผลลัพธ์ที่ดีเท่าไหร่

กลายเป็นว่าโดนจับผิดผลงานมากกว่าเด็กทั่วไปด้วยซ้ำ เพราะคนสั่งงานตั้งธงไว้แต่แรกแล้วว่างานมันจะดีมั๊ยวะ

2. เมื่อเป็นแบบข้อ 1. ถ้าผมรวย ผมจะไม่โชว์รวยตั้งแต่วันแรก เราจะหาเรื่องให้คนมาตั้งธงจับผิดงานเราทำไม

นี่ยังไม่นับรวมพวกขี้อิจฉา ขี้นินทา เขม่น ฯลฯ..ทำตัวให้ low profile เหมือนคนอื่นๆแหละเซฟสุด

มายเซทคนไทยมันผิดตั้งแต่นับถือคนรวยแล้วคับ ฝังลึกแก้ยาก

ตอบตามอีดิท 2 นะท่าน ผมว่ามันก็ไม่จำเป็นนะท่าน ผมก็แต่งแบรนด์ไปถ้ามีคนหมั่นไส้หรือคุยแซวด้วยอคิติเราก็ไม่เล่นด้วยกับเขาก็พอ

มันมีระดับขั้นตอนของมันอยู่ งั้นตอนพวกเพื่อนๆผมไปเป็นทหาร พวกจ่าฝึกส่วนใหญ่นี้

ถ้าวัดกันจริงๆ พวกเพื่อนผมบ้านโตกว่าอีกทุกคนเลยด้วยมั้ง ก็เห็นทำตามดี ส่วนจ่าก็รู้แต่ก็ทำ

แต่ก็ไม่เยอะเท่าพวกธรรมดา ภูมิฐาน สำคัญเหมือนกันนั่นแหละ แต่ก็แล้วแต่คนๆไปละนะ เคสๆ

ก็ตามปกติครับทั้ง 2 อย่าง ข้อแรก มันเรื่องงาน ข้อ2 มันเรื่องส่วนตัว
เคยมีลูกน้องขับเบนซ์มาทำงาน ก็เลยแกล้งแซวไป วันต่อมาน้องมันก็เลยเปลี่ยนเป็นรถญี่ปุ่นป้ายแดง(จำยี่ห้อไม่ได้) มาแทน ก็ขำมันนะ คือกรูแค่แซว แม่งหนักกว่าเดิมอีก สรุปที่บ้านน้องมันเป็นเจ้าของเต๊นรถ แต่น้องมันทำงานดีเลยนะ

ผมกับเพื่อน ขับซีวิค นายขับซิตี้ นายแอบรู้รึเปล่าไม่ทราบ พูดๆแบบว่า ลูกน้องไม่ควรขับรถหรูกว่าเจ้านายนะ ผมแม่มเหวอเลย ตอนนั้นยังดีไม่เคยขับรถมาทำงาน นั่งรถบริษัทมา แต่เพื่อนๆรู้นั่นแหละว่าผมมีซีวิค ไม่รู้ใครไปบอกรึเปล่า จนย้ายมาที่ใหม่เนี่ยแหละ นายขับ BM เลยกล้าเอารถมา 55+

แต่รถหรูรถแพงรถถูก ไม่เกี่ยว เกี่ยวที่ว่าทำงานได้หรือไม่ได้ ผมก็ไม่เกรงใจกันเพราะเรื่องนี้หรอกนะ เขามาทำงานตำแหน่งนี้ทั้งๆที่มีเงิน แสดงว่ามีใจทำงานอยู่ คือความคิดเขาไม่ได้เกาะความรวยครอบครัวกินในระดับนึงแน่ๆแหละ

แล้วแต่คนนะ บางคนทำงานแก้เซ็งก็มี