ประสาทกินผมบอกเลย เราอยู่เฉยๆแต่เค้าเนี่ยจะบั่นทอนเราทุกวัน

- ถ้าตัดได้ ถ้าคิดว่าแม่ไม่สำคัญ ก็ปล่อยไป

- ถ้าคิดว่า แม่มีบุญคุณทำให้ได้ลืมตามาดูโลกก็ เอาดอกไม้พวงมาลัย ไปกราบขอขมา

- โตแล้ว ก็ควรคิดเองได้นะเรื่องแค่นี้


สำหรับผม บุญคุณของแม่ที่ให้เราได้เกิดมาเป็นมนุษย์สมบูรณ์ มันหาอะไรมาเทียบไม่ได้

เรื่องของท่าน เป็นผมคงโทรไปหาแม่ เป็นขอโทษเค้าแหละ อย่างหนึ่งเพราะแม่ท่านไม่มีใครแล้วรึป่าว อย่างน้อยก็ได้อธิบาย ได้ขอโทษ และก็รอเวลาให้เค้าใจเย็นลง สู้ๆ นะท่าน รู้ว่ายาก แต่คนนั้นคือแม่เรา มันไม่ยากเกินความสามารถหรอก

ถ้าเป็นผมพูดจาแบบนี้ก็ด่าครับ

จะขอโทษมั้ยก็อีกอันนี้คิดไม่ออก คงขอโทษแต่ก็คงไม่คุยกันรอเหตุการ์ณเวลานำพาไปแล้วกัน

เราหวังดีไปแล้วกลับมาด่าแบบนี้ก็เซ็งอะ

คงดูห่างอย่างห่วงๆแล้วกัน

คือผมมองว่าแม่ท่านต้องเป็นคนยอมบ้างให้ทุกคนยอมขอโทษตลอดแบบนี้แย่ เหมือนเขามีไม้ตายตัดแม่ตูดลูกเป็นไพ่ตายยังไงก็ไม่รู้ แบบที่ท่านบนว่านั้นละถ้าครั้งนี้ยอมครั้งหน้าก็เป็นอีก และ มันก็จะเป็นแบบนี้เรื่อย ๆ

ผมว่าตัวแม่ท่านต้องคิดได้ด้วยตัวเองว่าลูกยังไงก็คือลูก

มันคือไม้ตายที่คุณแม่ คิดว่าถ้าใช้กับคุณยังไงคุณก็ไม่ทิ้งท่านแต่...ไม่เกินหลังจากนั้นท่านก็อาจจะมาตั้งกระทู้แบบนี้อีก จากใจคนเคยโดนครับถ้าเป็นไปได้ยอมตัดไปเลย ยอมห่างไปสักพักใหญ่ๆครับ ต้องให้เขาเข้าหาบ้างไม่ใช่เราฝ่ายเดียว โอเควิธีผมอาจจะดูไม่ดี แต่ได้ผลที่สุด จากคนที่เคยโดนแบบท่านครับ เพราะผมยอม และง้อตลอด ก็เลยโดนแบบท่านตลอดจนน็อตหลุดแบบท่านเนี่ยแหละ พอห่างกันแล้วได้ผล คุณแม่ยอมฟัง เข้าใจเรามากขึ้น

สู้ๆครับ

ไม่รู้จะพูดยังไง

แม่ จขกท คล้ายๆแม่ผมเลยนะ ผมเพิ่งตัดแม่ตัดลูกไปได้สักสามเดือน

แต่ผมเฉยๆนะ ผมไม่สนว่าใครเป็นใคร ผิดคือผิด แล้วสิ่งที่เค้าพูดทำกับผม ทำกับเมียกับลูกผมคือเค้าผิดเต็ม อันนี้คือครอบครัวผมนะ แต่ส่วน จขกท ลองตัดสนิใจเอาเองครับ

เข้ามาให้กำลังใจครับ ผมเข้าใจฟีลลิ่งท่านนะ ที่ผมอยากแนะนำคือขอโทษเถอะครับ ไปขอโทษถึงที่เลยก็ดี แต่ถ้ายังไม่สะดวกก็โทรไป ไม่ใช่ว่าเราโกรธหรืออารมณ์เสียไม่ได้นะ ทำได้แต่แค่ไม่ควรทำต่อหน้าก็เท่านั้น

ผมเองก็เคยอารมณ์เสียใส่พ่อหลายครั้งเหมือนกันแล้วไม่ขอโทษด้วย จนปล่อยให้เวลาผ่านไปก็กลับมาใช้ชีวิตปกติ เราเองก็คิดว่าพ่อคงเข้าใจแต่เราไม่มีทางรู้หรอกเค้าอาจจะเสียใจมากก็ได้ ตอนนี้พ่อผมเสียแล้วผมถึงว่านั่งคิดทบทวนว่าทำไมตอนนั้นไม่ขอโทษแก ไม่ทำดีกับแกให้มากๆ แล้วมันก็ย้อนเวลากลับไปไม่ได้ด้วย ผมไม่เคยมีลูกนะแต่คิดว่ายังไงท่านก็เหนื่อยกับเรามาเยอะ ทนกับเรามาก็มากแล้วทำไมเราถึงเหนื่อยหรือทนเพื่อเค้าบ้างไม่ได้

ขอบคุณทุกความเห็นมากนะครับ

ตอนนี้รู้สึกอึนๆยังไงก็ไม่รู้
อยากร้องไห้ครับ พูดตรงๆ
อึดอัด

ผมหนักกว่าคุณเยอะ แต่ก็ไม่เคยแม้แต่พูด กุมึง กับพ่อแม่ อาจเป็นเพราะผมโลกสวยก็ได้ไม่ว่ากัน

ผมโดนพ่อด่าประจำ ไอ ห. ไอสั. ลูกเนรคุณ เวลาเครียดจากงานก็มาระบายกับผมและแม่

แต่ผมก็ผ่านมันมาได้ ผมเข้าใจเพราะเขาทำงานหนัก ยังไงก็เลี้ยงผมมาอย่างดีตั้งแต่เกิด

ทุกวันนี้ดีขึ้นแล้ว ตั้งแต่พี่ชายผมฆ่าตัวตาย ผมเห็นพ่อร้องไห้ครั้งแรกซึ้งเลยครับ

พี่ชายผมนสมัยก่อนโดนพ่อผมด่าประจำ กดดันหนักมากครับ พอพี่เสียนี่รู้เลยว่าพ่อผมรักลูกแค่ไหน ร้องไห้จะเป็นจะตาย จากพ่องี่เง่าดุตลอดเวลา

ยังไงเขาก็เป็นพ่อแม่เรา ถ้าเขาทำงานเลี้ยงดูคุณมาตั้งแต่เด็กเป็นอย่างดี ก็ควรให้อภัยเขาครับ ต้องลองมีลูกดู

ตอนผมโกรธสุดๆก็ระบายกับตัวเองนี่แหละครับ อยู่ในห้องก็ตะโกน ไอเหรี้..เอ้ย ดังๆ ไอส แต่ไม่เคยแม้แต่พูดจาไม่ดีกับท่าน

ปล. ผมมันโลกสวยเกินไป ขอโทษด้วยครับ

กับพ่อแม่ ผมทำได้แค่ไม่พอใจก็เดินหนี


ถ้าท่านไม่ได้เลวร้ายอะไร แค่มีอีโก้ อารมณ์เหวี่ยงตามอายุ พูดมาก ชอบถามนั่นถามนี่เยอะๆ เอาแต่ใจบ้าง ปล่อยไปเถอะครับ ตอนเด็กๆเราเป็นมากกว่านี้เยอะ

แม่ท่านหนักเอาการอยู่นะ เป็นกำลังใจให้คับ

ไม่ต้องใจร้อนครับ
รอแค่เวลาให้มันผ่านไปสักพัก

แนะนำให้บอกเลิก ตัดขาดกับแม่

.. แล้วไปหาแม่ใหม่ เลือกคนใหม่ที่ดี คุยด้วยแล้วสบายใจ จะได้จบปัญหาแบบถาวร