เศร้าเลยหวะเพื่อน

ถ้าเขาถอยห่างตอนที่ท่านบอกชอบแล้ว ทุกอย่างมันเคลียร์แล้วล่ะครับ มันต่อกันไม่ติด

ถามว่าถ้ากลับเข้าไปท่าจะทำใจให้เป็นเพื่อนเฉยๆ ได้เหรอ? คนมันชอบน่ะ ไม่ได้หรอก ดังนั้น "ทำใจ" กลายเป็นคนเคยรู้จักกันซะ โดยเฉพาะ "เขามีแฟนแล้ว" อย่าไปยุ่งครับ แต่ถ้าเจอกันตอนโสดๆ อะไรๆ อาจเปลี่ยนก็ได้

ส่วนผม..เคยเปลี่ยนจากชอบเป็นเกลียด จากพฤติกรรมส่วนตัว (ที่ควรจะรังเกียจเอามากๆ) พคิดว่าถ้าไม่ถือสา แล้วกลับไปคุยอีก สุดท้ายผมห้ามใจไม่ได้หรอก ดังนั้นเกลียดกันไปเลยดีกว่า ให้สมกับกรรมที่เขาทำไว้ และตามคติของผมที่ว่า "ไม่คบคนชั่วเป็นมิตร"

เลิกตามง้อได้แล้วครับ ป่านนี้เธอคงมีแฟนไปแล้ว เอาเวลามาทำให้เธออิจฉาตัวท่านดีกว่าครับ

นึกภาพออกเลย คงจะทำตัวน่ารำคาญมากแน่เลย ผมว่าอย่าทักเลย ปล่อยผ่านไปเถอะ ยิ่งไปทักเค้าเค้าจะยิ่งอึดอัดเข้าไปอีก ตัดใจเหอะท่าน

ทำใจ ครับ นิ่งๆไว้ ไม่ต้องไปยุ่งกับเค้า

พอเถ๊อะ ถ้าผมเป็นผู้หญิงผมก็คงทำแบบนี้เหมือนกัน เอาเป็นว่าปล่อยเค้าไปเถอะครับ หาคนใหม่ที่เข้าใจท่านดีกว่า

เห็นด้วยเลยครับว่าออกแนวคุกคามเกินเลยไปจริง ๆ ผู้หญิงเขาชัดเจนแล้ว อีกอย่างน่าจะจบตั้งแต่บอกครั้งแรกแล้ว

ผมเคยนะรักมากเลยเพื่อนคนนี้บอกไปแล้ว แต่ได้แค่เพื่อน เคยตื้อจนเกือบเสียเพื่อน ยังดีที่คิดทัน จนตอนนี้เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดและรู้ใจกันมากสุด มีเรื่องไรกันคุยกันได้ตลอด (จำกัดความของเราคือคนสำคัญของกัน) มีปัญหาก็ปรึกษากันตามเรื่องเพราะเหมือนกันทั้งคู่ คือ มันปรึกษาใครไม่ได้ ไม่อยากบอกใคร ก็มีมันนี่แหละ 555 ตอนนี้ต่างคนต่างก็มีแฟนคุยกันบ้างบางครั้ง ไม่กระทบแฟนของอีกคนแน่นอน 555

5 centimeters per second

ผมไม่อยากว่าไร จขกท รู้ว่า จขกท เบรกตัวเองไม่อยู่ตั้งแต่ มอปลายแล้ว

มอต้น ชอบ พอไปบอกเลยโดนตีตัวออกห่าง
มอปลาย เขากลับมาพูดคุยกันในฐานะเพื่อน ท่านก็ดันคิดเกินเลยไปอีก

คือเขากันท่านไว้ในฐานะเพื่อน และพยายามให้โอกาสท่านได้ทำแบบเดียวกับเค้า
แต่พอมหาลัยก็ยังเหมือนเดิม ถึงจุดนี้เขาก็อาจจะคิดได้ว่าเขาคิดผิดที่ให้โอกาสท่านในฐานะเพื่อนเมื่อตอนนั้น ยิ่งให้โอกาสยิ่งโดนรุกล้่ำ
สุดท้ายเขาก็เลือกที่จะตัดปัญหาด้วยการออกไปจากชีวิตของท่านและไปมีชีวิตของตัวเองแล้ว


ผ่านมา 5 ปี ท่านก็ยังติดอยู่ที่เดิมซะงั้น move on ได้แล้วครับ คุณกับเขาไม่มีทางบรรจบกันได้ แม้ว่าจะในฐานะธรรมดาๆแบบเพื่อนหรือคนรู้จักก็ตาม เขาไม่ได้อยากรู้จักท่านอีกแล้วครับ

ตามนั้นเลยท่าน

ผมก็เคยชอบเพื่อนสนิทผู้หญิงนะ เค้าก็รู้ เเต่ดูทรงเเล้วไม่น่ารอดก็เลยรักษาระยะห่างมาตลอดไม่ให้เกินเพื่อนสนิท ทุกวันนี้ก็ยังคุยกันปกติ

ผมว่ามันเป็นเรื่องปกติของผู้ชาย-ผู้หญิงหลายๆคนนะเรื่องชอบเพื่อนสนิทเนี่ย อยู่ที่เราจะจัดการกับมันยังไงมากกว่าา

พูดหล่อจริงผมวันนี้

ผมชอบคำนี่ของท่านมากๆ บางทีคนเราเจอกันในสถานะที่มันไปกันไม่ได้จริงๆ เเต่ละคนต่างมีเส้นทางต่างกัน เเต่เเค่ได้คุย นานๆๆๆๆๆไปเที่ยวด้วยกันก็มีความสุขผมว่ามันก็พอเเล้ว

สุดดดด

ก่อนอื่นท่านต้องถามตัวเองก่อนว่าที่จะอยากกลับไปทักเค้านี่เพราะต้องการแบบไหน
แบบเพื่อนก็ได้อยู่แล้ว แต่ถ้าท่านยังหวังให้เค้ามารักอันนั้นผมว่าท่านเลิกคิดได้แล้ว
ยิ่งตอนนี้เค้ามีความสุขท่านอย่าไปทำให้เค้าเป็นทุกข์เลย

ความรักแบบเฟิสเลิฟเด็กๆผมก็เคยมีนะตั้งแต่ป.3 แต่ตอนนั้นเค้าก็ไม่ได้สนใจผมเพราะผมอ้วนดำไม่หล่อด้วยแหละ
พอขึ้นมอต้น ผมก็ตามเค้าไปเรียนโรงเรียนเดียวกัน สุดท้ายเค้าพอมอปลายผมเริ่มผอมดูดีขึ้นมา เป็นนักบอลร.ร เค้าดันมาบอกว่าชอบผมแต่ผมก็ไม่ได้เลือกที่จะคุยให้ได้คบจริงๆจังๆนะ ผมชอบเค้ามากนะ และยังชอบอยู่
แต่สุดท้ายผมคิดว่าให้เก็บเค้าไว้ในใจอาจจะมีความสุขกว่า ในตอนนี้นะ ในอนาคตก็ไม่แน่เส้นทางเราอาจจะบรรจบก็ได้ เพราะทั้งคู่ก็รู้ว่าชอบกันอยู่ในใจอะ

อย่าไปคิดมากเลยท่าน ผญ มีอีกเยอะแยะ เราทำตัวเท่ๆคูลๆไป คุยเป็นเพื่อนกันไปสักวันเค้าอาจจะหันมาสนใจเราเองก็ได้นะ คนมันจะคู่กันยังไงมันก็คู่กันแหละ
จัดไปหนี่งวะลีท่องไว้ "คนบางคนก็เหมาะที่จะอยู่ในใจมากกว่าในชีวิตจริง"

แม่มเอ้ย ผมโคตรอิน อะเปิดเพลงนี้คลอๆไปด้วย



กำ โพสเพลงไม่เป็น55555
เพลง แก - ว่าน ธนกฤต ลองเปิดๆ

ผมเข้าใจนะ ว่าท่านอยากระบาย

เพราะเพื่อนก็บ่นเรา

แต่อย่างว่าละครับ ต้องทำใจเพราะเค้าชัดเจน

ผมเชื่อว่าถ้ามีโอกาสต้องเจอจริงๆ ท่านก็ไม่ควรรุกเค้าแล้วละ

และตอนนั้นเค้าก็ตอบท่านเป็นเพื่อนได้

เราต้องกลับมาในส่วนที่เอาตัวเองออกจากความรู้ตรงนี้ให้ได้ครับ

เรารู้สึกคนเดียวมันทำอะไรไม่ได้จริงๆ

ปวดใจจัด รักคนที่เขาไม่ได้รัก
เหมือนโลกของสองคน มันคนละสีเลย
เอาใจช่วยขอให้ได้เจอรักแท้ครับ