เกริ่นนำ

"Mes Que Un Club", "More Than A Club", เป็นมากกว่าสโมสรในภาษาไทย แล้วทำไมต้องเป็นมากกว่าสโมสรละ?



บาร์ซ่านั้นเป็นตัวแทนของชาวคาตาลันที่จะแสดงออกอัตลักษณ์และเอกลักษณ์ของพวกเขา เป็นจุดยืนเป็นตัวแทนการแสดงออกเชื้อชาติ,ค่านิยม,ความคิดและอิสระ

บาร์ซ่านั้นมิได้เป็นเพียงแค่สโมสรฟุตบอล แต่ยังเกี่ยวพันกับเชื้อชาติ, การเมือง,เสรีนิยมและความหวัง ในยุคที่การแสดงตัวตนถูกจำกัดพวกเขายังมีบาร์ซ่าเป็นตัวแทน

เป็นปรัชญา

ในยุคแรกเริ่มนั้นบาร์ซ่า การเมืองและคาตาลันนั้นแยกกันไม่ออก และในเวลาต่อมา ทุกสิ่งทุกอย่างกำลังจะเปลี่ยนไป

ย้อนกลับไปปี 1973
......
...
ชายหนุ่มหุ่นเก้งก้างกำลังรออย่างสงบภายในห้อง ไม่นานนักกลุ่มคนจำนวนหนึ่งก็เดินเข้ามา ชุดลางพรางและบู็ทนั้นบ่งบอกฐานะของกลุ่มผู้มาเยือนเป็นอย่างดี

"มิสเตอร์ ท่านนายพลนั้นชื่นชอบคุณมากและอยากให้คุณไปร่วมทีมของท่านนายพลเป็นอย่างยิ่ง ไม่ว่าจะเป็นเงินเท่าไหร่ท่านนายพลยินดีจ่ายให้คุณได้แน่"

ชายหนุ่มเก้งก้างตอบกลับไปด้วยแววตาแน่วแน่

"ต้องฝากคำขอบคุณท่านนายพลเป็นอย่างมากที่ชื่นชมในฝีเท้าของผม แต่ผมได้ทำการตัดสินใจไปแล้ว ผมจะไปเล่นให้กับบาร์เซโลน่า"

"นี่คุณ!!" อีกฝ่ายแสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่พอใจ

"สิ่งที่ผมได้ตัดสินใจไปแล้ว ผมจะไม่มีทางเปลี่ยนใจอย่างแน่นอน ทางเดียวที่คุณจะหยุดผมก็คือเอาลูกตะกั่วยัดใส่หัวผมซะตอนนี้เลย"

.......
.....
แล้วบาร์ซ่าก็ได้นักเตะเทวดามาร่วมทีม ชายผู้ซึ่งในเวลาต่อมาจะเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์สโมสรไปตลอดกาล โยฮัน ครัฟฟ์ได้เสนอให้สร้างระบบเยาวชนของบาร์ซ่าเสียใหม่ แนะนำให้ตั้งแต่ชุดเยาวชนทุกชุดและชุดหลักเล่นด้วยแบบแผนเดียวกันหมด


ครัฟฟ์ยังได้ปลูกฝังปรัชญาการเล่นฟุตบอลอย่างสวยงามล้ำสมัยให้เป็นภาพจำ หากใครอยากจะดูฟุตบอลที่เน้นเกมรุกแบบมันๆพวกเขาจะต้องมาดูบาร์ซ่า

ถึงแม้จะสร้างระบบเยาวชนใหม่แต่กว่าลามาเซียจะผลิดอกออกผลก็ต้องใช้เวลาหลายสิบปี

ด้วยรูปแบบการเล่นที่เป็นเอกลักษณ์ การเล่นอย่างสวยงามล้ำสมัย นักเตะที่ถูกปั้นขึ้นมาจากชุดเยาวชนผสมกับสตาร์ระดับโลก สนามอันสวยงาม ปรระเพณีที่โดดเด่น ทำให้บาร์ซ่าเป็นมากกว่าสโมสร

When you think everything is perfect... is when everything starts falling apart.

ภายใต้การบริหารของโรเซลและบาโตมิว ทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยนไป ประเพณีไร้สปอนเซอร์บนเสื้อแข่งของบาร์ซ่า ตำแหน่งประธานกิติมศักดิ์ของปู่ครัฟฟ์ การดูแลนักเตะดุจคนในครอบครัว ภาพลักษณ์ มนเส่นห์ค่อยๆจะเลือนหายไป

ด้วยอำนาจของบอร์ดชุดใหม่ ดูเหมือนการซื้อนักเตะบิ้กเนมจะค่อยๆบ่อนทำลายลามาเซียไปทีละนิดๆ การไม่ใส่ใจกับปัญหาของทีมเยาวชนการเลือกใช้งานโค้ชที่ไม่เข้าใจความสามารถของเด็กๆ การเน้นทางด้านธุรกิจมากกว่ากีฬา

ปัญหาของ ลา มาเซีย

หากยังจำกันได้ กริมัลโด้ อดีตกัปตันบาร์ซ่าเบ แบ็คซ้ายดาวรุ่ง ออกมาให้สัมภาษณ์ว่าเอ็นริเก้ไม่เคยได้พูดคุยกับเค้าเลย ไม่มีการเรียกไปซ้อมกับทีมชุดใหญ่ รวมทั้งไม่มีวี่แววของการต่อสัญญาจากบอร์ดบริหาร ทั้งที่ซีซั่นก่อนนั้นอัลบาต้องลงเล่นตลอดแทบจะไม่ได้พัก เพราะไม่มีอะไหล่สำรองที่ไว้ใจได้สักคน แต่เอ็นริเก้ก็ไม่เรียกใช้งานกริมัลโด้สักที

เอ็นริเก้มีความแปลกประหลาดอย่างนึงในการดันเด็กคือมักจะเรียกนักเตะเยาวชนตัวแปลกๆไป มูเนีย ซานโดร กุมเบา พวกนี้ในชุดเบนั้นไม่ใช่นักเตะที่โดดเด่นด้วยซ้ำ และมักจะไม่เรียกใช้งานนักเตะทีดูมีอนาคตไกล ผู้อ่านอาจจะมองว่าจขกท คิดไปเอง จะไปรู้ดีกว่าเอ็นริเก้ได้ยังไง แต่หากมองย้อนกลับไปตั้งแต่ยุคไรจ์การ์ด/เป็บ/ติโต้/ตาต้า โค้ชที่ผ่านๆจะเลือกนักเตะตัวหลักที่ฟอร์มดีๆจากชุดเบมาใช้งานเป็นหลัก ไม่ว่าจะเป็นเมสซี่,โบยาน,บุสเก็ต,เปโดร,เตโญ่,มอนโตย่า,บาตร้า นักเตะเหล่านี้ต่างเป็นกำลังหลักให้ชุดเบทั้งนั้น ในกรณีของมูเนียยังพอผ่าน แต่ซานโดรหรือกุมเบา มีนักเตะที่ดีกว่าเยอะแยะไปในทีมเบ

ด้วยการจบซีซั่นที่ผ่านมาที่ไม่สามารถจะเลื่อนชั้นกลับไปเซกุนด้าได้ ทำให้นักเตะเก่งๆเริ่มทยอยย้ายหนีกันไป แต่ถามว่าลา มาเซียมีนักเตะเก่งๆน้อยลงหรือไม่ เปล่าเลย สถาบันยังคงผลิตนักเตะชั้นยอดมากมาย แต่โอกาสของเด็กๆและการต่อยอดกลับน้อยลง

หากมองย้อนไปในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาบาร์ซ่าเสียเด็กปั้นชั้นยอดมากมาย นักเตะเหล่านี้เริ่มหลั่งไหลออกไป กรณีที่ชัดเจนที่สุดก็คือ ติอาโก้ ที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นมิดฟิลด์ที่มีพรสววรค์มากที่สุด ดาวรุ่งมากพรสวรรค์ค่อยๆย้ายออกไป แต่ดูเหมือนสโมสรจะไม่สนใจใยดีที่จะหยุดยั้งและแก้ไขปัญหาเหล่านี้เสียที

อีกหนึ่งปัญหาที่ชัดเจนคือตัวโค้ชผู้ฝึกสอนเหล่าเอเลี่ยนน้อยในลามาเซีย นับจากเป็บและเอ็นริเก้แล้ว ดูจะไม่มีใครทำดีได้สักคนเลย ซึ่งหลังจากเอ็นริเก้ บอร์ดบริหารกลับเป็นคนเลือกโค้ชเอง แทนที่จะเป็นทางฝั่งออฟฟิศของลา มาเซีย ทั้งยูเซบิโอที่ทำทีมตกชั้นเซกุนด้า หรือโลเปซ พวกเค้าดูจะเน้นผลลัพธ์มากกว่าการพัฒนาการของนักเตะ

บอร์ดบริหารผู้ที่ควรจะแก้ไขปัญหากลับนิ่งเฉย เมื่อถูกนักข่าวถามเกี่ยวกับทีมเบ บาโตเมวกลับบอกให้พูดถึงทีมเบให้น้อยลง?????

ในยุคที่เป็บหรือติโต้คุม มีนักเตะจากชุดเบได้โอกาสลงเฃ่นในชุดใหญ่หลายคนมากๆ เคล็ดลับความสำเร็จก็คือ การใช้ระบบ และแทคติคที่คล้ายคลึงกันทำให้นักเตะจากทีมเบ ไม่ต้องใช้เวลาปรับตัวมากมาย ดูได้จาก บุสเก็ต เปโดร ที่ใช้เวลาแค่ปีเดียวก็เริ่มยึดตำแหน่งตัวจริงได้ แต่ในยุคของเอ็นริเก้ที่ใช้ไดเร็คฟุตบอลเข้ามาผสมทำให้เอกลักษณ์ของบาร์ซ่าหายไปกว่าครึ่ง ไม่เน้นการครองบอลมากเหมือนแต่ก่อน ระบบเพลสซิ่งที่ใช้น้อยลงไปเยอะ แถมด้วยโอกาสที่เอ็นริเก้จะ"กล้า"ให้กับเด็กๆ มันยิ่งทำให้ปัญหามากขึ้นทุกที

(ลืมพูดถึง) ก่อนอื่นขออธิบายระบบเยาวชนของบาร์ซ่าโดยคร่าวๆ ลา มาเซียจะเริ่มรับเด็กๆตั้งแต่อายุราวๆ6-7ขวบ และจะมีการแบ่งระดับเป็นช่วงอายุ1-2ปีที่เพิ่มขึ้นตามลำดับ จนราวๆอายุประมาณ15ปี ในทีม Cadete นักเตะจะได้รับสัญญา3ปี ตามมาตรฐานและออพชั่นเพิ่มเติมเพื่อไปต่อในระดับ Juvenil B และมีเพียงนักเตะที่ผ่านการคัดเลือกแล้วเท่านั้นที่จะไปสู่ระดับ Juvenil A บาร์ซ่าไม่มีปัญหาในการต่อสัญญากับเด็กๆเยจนกระทั่งอายุ16ปี ที่นักเตะจะสามารถเลือกเซ็นสัญญาระดับอาชีพได้กับสโมสรใดก็ได้

ในจุดนี้แหละที่สำคัญ เพราะหลายๆสโมสรนั้นไม่ต้องการลงทุนไปกับเยาวชนที่อายุต่ำกว่า16ปี พวกเค้าจึงเลือกจะดึงนักเตะที่มีการพัฒนามาแล้วแทน เพราะลงทุนน้อยกว่าแต่เห็นผลไวทันตา และนี่คือสิ่งที่ลา มาเซียประสบปัญหาเป็นอย่างมาก สโมสรมากมายพากันมาฉกเด็กๆชั้นยอดไปจากอ้อมอกลา มาเซีย ปัญหาเหล่านี้เริ่มเกิดขึ้นมากเรื่อยๆ หลังจากหมดยุคของเป็บและติโต้ ทำไมในยุคของเป็บและติโต้ถึงไม่ค่อยมีปัญหาเหล่านี้??

คำตอบก็คือ โอกาสในการเลื่อนชั้นสู่ชุดใหญ่ยังไงละ ทั้งเป็บและติโต้ให้โอกาสดาวรุ่งมากมายได้ลองเล่นกับชุดใหญ่ จะย้ายออกไปทำไมในเมื่อได้มีโอกาสลงเล่นให้กับทีมที่ดีที่สุดในโลก แต่ในยุคของตาต้าหรือเอ็นริเก้ โอกาสเหล่านี้น้อยลงอย่างน่าใจหาย

ย้อนกลับไปในปี 2010-2011 หลังจากลูโช่จากไปยูเซบิโอก็มารับช่วงต่อในทีมเบ ทั้งที่คนที่ควรจะได้คุมทีมคือ โค้ช Juvenil A ออสการ์ กาเซีย(นอกจากจะมีการเลื่อนระดับนักเตะเยาวชนแล้ว ในส่วนของโค้ชก็คล้ายๆกัน โดยจะวัดในด้านการพัฒนาการของเด็กๆเป็นหลัก) 2ซีซั่นแรกของยูเซบิโอนั่นถือว่าทรงๆและทรุดๆ เพราะไม่มีระบบการเล่น เน้นผลการแข่งขันมากกว่า การพัฒนาการ และพึ่งพาความสามารถของนักเตะเป็นหลัก แต่ถึงงั้นบอร์ดกลับต่อสัญญาปีที่3ให้ ซึ่งนำไปสู่การตกชั้น

การปล่อยนักเตะแบบแปลกๆ

บาตร้า

เก็บมาติเยอที่อายุ31 แต่ปล่อยบาตร้าที่ยังมีเวลาพัฒนาหากได้รับโอกาสที่พอเพียงไว้ ถือเป็นเรื่องที่ถูกต้องหรือไม่?

เปโดร

เด็กปั้นของสโมสร และเป็นนักเตะตัวหลักนับตั้งแต่ยุคเป็บเป็นต้นมา แต่กลับแทบไม่ได้รับโอกาสในยุคของเอ็นริเก้เลย ความผิดใครละ?

เชส

ตัวแทนชาบี้ที่ถึงแม้การเอาตัวรอดจะไม่ดีเท่า แต่วิชั่นการจ่ายบอล การสร้างสรรค์เกมรุกไม่ได้ด้อยกว่าเลย รวมทั้งอายุการใช้งานที่ยาวนาน แต่ก็ถูกขายไป

ชาบี้

ด้วยสไตล์การเล่นของชาบี้ที่ไม่จำเป็นต้องใช้ร่างกาย เน้นมันสมองในการปั้นเกม ทำให้สามารถจะเล่นในระดับสูงได้อีก2-3ปี แต่กลับถูกจับสั่งสำรองบ่อยครั้ง เอ็นริเก้เองก็รู้ว่าถ้ามีชาบี้อยู่ในสนาม บาร์ซ่าจะมีรูปเกมที่ดีขึ้น แต่กลับเป็นราคิดิชที่ได้ลงแทน....

เดลโลฟูล

ความเร็วและทักษะนั้น พูดได้เลยว่าเดลโลฟูลไม่เป็นสองรองใครในรุ่นเดียวกัน และดูจะมีพัมนาการขึ้นเรื่อยๆ ในช่วงที่ซัวเรสติดโทษแบน เนมามีอาการบาดเจ็บ ดูจะเป็นโอกาสทองของเดลโลฟูล แต่เอ็นริเก้กลับตัดสินใจปล่อยยืมนักเตะออกไป แม่แต่เจ้าตัวยังยอมรับว่าตกใจที่ไม่ได้รับโอกาสในบาร์ซ่า....

ฮาลิโลวิช

ซีซั่นที่ผ่านมาอเลน ที่เล่นให้กับทีมเบ ได้ถูกปล่อยยืมให้กิฆอน และเจ้าตัวก็ทำผลงานได้ดีแถมสามารถยึดตำแหน่งตัวจริงได้ด้วย แต่หลังจากจบซีซั่นกลับถูกขายให้ฮัมบูร์ก ที่ไม่ได้มีระบบการเล่นคล้ายกับบาร์ซ่าเลย ถึงแม้จมีออพชั่นซื้อกลับใน 2 ซีซั่นต่อไป แต่นักเตะจะได้รับประโยชน์หรือไม่จากระบบคนละรูปแบบ จะดีกว่ามั้ยถ้าปล่อยยืมหรือขายให้ทีมในลาลีก้าที่อย่างน้อยก็คล้ายคลึงกับบาร์ซ่ามากกว่า?

แน่นอนดาวรุ่งหลายๆรายก็ไม่สามารถไปถึงฝั่งฝัน นักเตะอย่าง เตโญ่ กูเอนก้า หรือแม่แต้โบยานที่ได้รับการจับตามองเป็นอย่างมากเมื่อครั้งที่ขึ้นมาใหม่ แต่ก็ไม่อาจไปถึงระดับที่ควร แต่พวกเค้าเหล่านี้ก็ยังได้รับโอกาสที่จะพิสูจน์ตัวเอง แต่ลูโช่กลับไม่หยิบยื่นให้


ทิศทางของบอร์ดบริหาร

เน้นซื้อมากกกว่าปั้น กลายเป็นนโยบายหลักของบอร์ดไปแล้ว การไม่ให้ความสำคัญกับ ลา มาเซีย เน้นแบ่งนักเตะเป็น สตาร์ กับที่เหลือ การไม่เคารพประเพณีของสโมสร รวมทั้งการบริหารจัดการทรัพยากร และบุคลากรที่เข้าขั้นแย่ ผอ.ลามาเซียคนเก่าที่ทำงานได้อย่างดีกลับถูกปลดแบบไร้เหตุผลและคำชี้แจง แทนที่ด้วยเพื่อนสนิทของโรเซลและบาโตเมว รวมทั้ง ผอ.กีฬา,การตลาด หรือสิ่งที่สะเทือนใจสาวกกูเล่อย่างยกเลิกตำแหน่งประธานกิตมศักดิ์ของปู่ครัฟฟ์ โยนเรื่องปัญหาภาษีของเนมาให้ติโต้ผู้ล่วงลับ การดูแลนักเตะที่เคยเป็นจุดเด่นของบาร์ซ่าก็หายไป ตัวอย่างในกรณีของอบิดัล วิงแบ็คฝรั่งเศสที่เป้นมะเร็ง แต่ก็สามารถจะลับมาลงเล่นหลังการผ่าตัดครั้งใหญ่ แต่กลับถูกบอร์ดบริหารบีบให้ย้ายออก เพราะมองว่าไม่จำเป็นกับบาร์ซ่าอีกต่อไป

MS...N

ก่อนการมาของซัวเรสนั้น ยังพอมีที่ว่างให้ดาวรุ่งสอดแทรกขึ้นมาได้บ้าง แต่พอกลายเป็น msn ไม่ใช่แค่ดาวรุ่ง แม้แต่นักเตะคนอื่นๆก็กลัวที่จะย้ายมาเพราะเอ็นริเก้ โรเทตกองหน้าน้อยมากๆ แต่ในแดนกลางและหลังกับโรเทตบ่อย และเป็นสาเหตุให้เปโดรต้องย้ายไป

กรณีของเนมานั้นค่อนข้างน่าเป็นห่วง ถึงแม่จะมีพัฒนาการอย่างชัดเจน แต่การเล่นบอลเพื่อตัวเองกลับแก้ไม่หาย มีแม้กระทั่งข่าวลือที่เนมาถูกตักเตือนจากรุ่นพี่ในทีมให้เล่นเพื่อทีมมากขึ้น ซึ่งมันไม่ควรเกิดขึ้น การทำตัวเป็นเซเล็บ ที่ในบาร์ซ่านักเตะจะเน้นความเรียบง่าย มุ่งมั่นกับเรื่องในสนามมากกว่านอกสนาม การมาซ้อมสายหลายครั้งที่ถือว่าแย่มากกับดาวรุ่งอายุน้อย



ชื่อเสียง ภาพลักษณ์ และ สปอนเซอร์

ปัญหาภาษีของเนมาที่พัวพันกับทั้งโรเซลและบาโตเมว ซึ่งเป็นประธานสโมสร ทำให้ภาพลักษณ์ของสโมสรดูแย่ไปด้วย หรือข่าวลือหนาหู ที่สื่อในคาตาลันถูกซื้อโดยบาโตเมวไปแล้ว การเลือกตั้งประธานสโมสรที่แปลกประปลาดกว่าครั้งอื่นๆ เกมการเืองที่ดึงเอาดีลของตูรานเข้ามาเกี่ยว

ในกรณีของสปอนเซอร์นั้นเป็นเรื่องลึกลับซะเหลือเกิน บาร์ซ่าพึ่งจะต่อสัญญากลับกาต้า แอร์เวย์ไป ด้วยสัญญา1ปี ที่35ล้าน ยูโร โดยสโมสรชี้แจงว่าเป้นทางเลือกที่ดีที่สุด ทั้งที่เหล่าสโมสรชั้นยอดอื่นๆ ได้รับรายได้จากสปอนเซอร์หลักมากกว่า50ล้านต่อไปขึ้นไป บาร์ซ่าพึ่งจะกวาดดับเบิ้ลแชมป์มาหมาดๆ หรือทริปเปิ้ลแชมป์ในปีก่อนหน้านั้น จะไม่มีสปอนเซอร์ที่ยอมจ่ายากกว่า 35ล้านต่อปีเข้ามาเสนอเลบหรือ?? หากยังจำกันได้ ก่อนที่กาต้าจะมาเป็นสปอนเซอร์หลักในคราวก่อนนั้น บาโตเมวเป็นคนยืนยันเองว่ามีแค่ กาต้าแอร์เวย์ที่ยื่นข้อเสนอมาเพียงเจ้าเดียว นับว่าแปลกมั้ยที่สโมสรระดับบาร์ซ่าจะไม่มีสปอนเซอร์รายอื่นๆจะให้ความสนใจเลย....

มนเสน่ห์และตัวตน ที่ค่อยๆเลือนหายไป

มนสเน่ห์ของสนามที่สำคัญก็คือ ชื่อสนาม ที่ถูกรักษามาอย่างยาวนาน กลับมีข่างลือหนาหูว่าบาโตเมวมีแผนจะขายชื่อสนามออกไป...

คุณค่าที่ถูกลดลงของลา มาเซีย ต้องไม่ลืมว่านักเตะแกนหลักของสโมสรทั้ง เมสซี่ อิเนียสต้า บุสเก็ตนั้นต่างก็มาจาก ลา มาเซียกันทั้งนั้น แต่บอร์ดบริหารกับให้ความสำคัญน้อยลงไป เน้นการซื้อ ซื้อ ซื้อ และซื้อ อย่าลืมว่าสตาร์เต็มทีมไม่ได้การันตีความสำเร็จและความยั่งยืน เรื่องนี้ถูกพิสูจน์ให้เห็นแล้วในยุคของ กาลาติกอส ของมาดริด

ความสำเร็จและความแข็งแกร่งของบาร์ซ่าในเวลานี้หาใช่มาจากเมสซี่หรือเป็บ แต่มันคือรากฐาน การผสมผสาน แนวคิด ปรัชญา และอคาเดมี่อย่างลามาเซีย ที่ถูกวางแผนมาอย่างยาวนาน

อดีตโค้ชรายนึงที่เคยทำงานกับ ลา มาเซีย มานานกว่าสิบปีเคยบอกไว้ "ที่ ลา มาเซีย เราปลุกฝัง3อย่างในการเล่น 1 เป็นนักกีฬาที่ดี พยายามอย่าทำฟาล์ว หรือใช้ความรุนแรง 2 เล่นฟุตบอลที่สวยงาม สร้างสรรค์เกมรุกด้วยการบุกและบุก 3 ต้องชนะ แต่เราไม่ต้องการชัยชนะที่ปราศจาก ข้อ 1และ 2" มันเป็นการบ่งบอกได้เป็นอย่างดี ว่าบาร์ซ่าต้องการเป็นผู้ชนะ เฉกเช่นเดียวกับเรอัล แต่เรายังสนใจวิธีการที่ได้มาอีกด้วย นั้นทำให้บาร์ซ่ากล้าที่จะบอกตัวเองเสมอว่าเป็นมากกว่าสโมสร เป็นบ้าน ครอบครัว สถาบันการเรียนรู้และปรัชญา




บาร์ซ่าสูญเสียบางอย่างที่ทำให้เป็นมากกว่าสโมสรไปแล้วหรือยัง?

หมายเหตุ

Barcelona is the big one city of Spain.

ในส่วนของการมีสปอนเซอร์คาดอก ผมเอนไปทางเห็นด้วยในเรื่องของการมีเม็ดเงินเข้ามา

แต่ที่ไม่ชอบคือการไม่ดันเด็ก. หรือปล่อยอนาคตของทีมไป

เพราะผมชอบดันเด็ก อ่าาาาาาา. สบายตัววววว

มากกว่านั้นคือ เป็นรองมาดริดครับ

ต่อให้ก่อนน่ะ บุ้งงงงงงงงงงงงงงงงง

ทุกอย่างกลายเป็นธุรกิจไปหมดแล้ว

ยังงงอยู่ว่าบาร์โตเมวมันชนะเลือกตั้งประธานตอนนั้นได้ไง

ถึงบอกว่ามันแปลกๆไงครับ พรีโพลนี่ บาโตมิวขี้เหร่สุดเลย แต่กลับชนะไปได้แบบงงๆ สื่อหลักก็เก็งกันว่าลาปอต้าจะชนะกันทั้งนั้น เงิบหมดเลย แต่จริงๆลาปอต้าก็ไปเสนอนโยบายบ้าๆบอๆด้วยและ

โรเซลล์ว่าห่วยแล้ว ยังรักสโมสร ยังรักลามาเซีย แต่บาร์เตเมียวคนนี้ เห็นแก่เงิน ทำไรก็คิดเป็นธุรกิจ หากบาร์เตเมียวยังคงอยู่ บาซ่าก็จะมีแต่ตกต่ำลงไปเรื่อยๆ หวังว่าคงจะมีคนมาเอามันออกไป ปล.เคยมีข่าวว่าบาร์เตเมียวเองนี่แหละที่ปล่อยข่าวทำให้โรเซลล์ต้องลาออก เพราะทะเลาะกันเรื่องให้ความสำคัญกับลามาเซียและบาซ่าเบ

ใช่นโยบายทุ่มซื้อป็อกบาของแกรึเปล่าครับ(ที่ทำให้บาร์โตเมวชนะบวกกับสามแชมป์ปีนั้นด้วยที่เป็นผลงานชูโรง)

ใช่ครับของแกเลย แล้วก่อนหน้านั้นสักพักมีบ้าขนาดจะไปเอามูมาคุมอีก

ถ้ามีให้เลือกแค่ โรเซลกะบาโตเมว ก็คงเลือกโรเซลแหละครับ(แต่จริงๆก็ไม่เอาทั้งคู่แหละ) อย่างน้อยในแง่ธุรกิจแกก็เก่งจริง บาโตมิวนี่่ออกแนวลูกไล่โรเซลมากกว่า ส่วนเรื่องลา มาเซีย นี่ห่วยทั้งคู่อะครับ ชอบไปแทรกแซงการทำงานของฝั่งออฟฟิศลา มาเซีย โค้ชก็ไปเลือกให้มั่วๆจนทีมตกชั้น ตอนนี้ปัญหามันลุกลามไปเรื่อยๆแล้ว เรื่องเด็กๆไมต้องห่วงเลย ยังมีเด็กเก่งๆอีกเยอะ แต่การพัฒนาการ การต่อยอด บอร์ดชุดนี้ไม่เน้น ไปเน้นผลลัพธ์ ผลการแข่งขัน ซึ่งมันไม่สำคัญเท่าพัฒนาการของเด็กๆ

ส่วนของเอ็นริเก้นี่บอกเลยผมงงมาก เพราะตอนเอ็นริเก้คุมทีมเบ ทำได้ดี แล้วก็ให้โอกาสเด็กๆเยอะแยะ การทำทีมก็สไตล์บาร์ซ่าเหมือนเดิม แต่พอมาคุมชุดใหญ่กลับไม่ค่อยให้โอกาสเด็กๆ เน้นซื้อมาพร้อมใช้(1-2ปีแรก) คือกะไม่ทิ้งมรดกตกทอดอะไรให้บาร์ซ่าเลยหรอ แล้วสไตล์การทำทีมก็เน้นผลการแข่ง บอกเลยทุเรศมาก ผมยังจำได้ช่วงปีแรกๆบางนัด ใส่มิดฟิลตัวรับไป2ตัว บอกตามตรงนะผมผิดหวังนะ เอ็นริเก้สัมยเป็นนักเตะนี่ฮาดแมนเลย ใจถึงพึ่งได้ ไม่คิดเลยว่าตอนมาทำทีมจะป้อดแบบนี้ แต่ผมก็ยังหวังนะว่าปีนี้จะได้เห็นการใช้ไดเร็คฟุตบอลน้อยลง เน้นการครองบอลเข้าทำ ปั้นเด็กมากขึ้นหน่อย ข้อดีแกก็มีแหละ แต่ถ้าถามว่า มันคุ้มมั้ยที่ต้องแลกมากับหลายๆอย่าง ก็ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ

พอเห็นเงินที่ได้จากกาตาร์แล้วรู้สึกแปลกๆเลย แถมบอกว่ามีเสนอมาเจ้าเดียวอีก

จริงๆดีลรอบก่อนเงินโอเคอยู่ครับ 65ล้านต่อปี(แต่ภาพลักษณ์ไม่โอเค) แต่ตรงเสนอเจ้าเดียวนี้มันออกแนวล็อบบี้กันมาชัดๆ

งง