คิดว่าสถาบันเป็นสิ่งที่ควรเชิดชู ไม่ควรแตะต้อง อยู่เหนือรัฐธะรมนูญดีแล้ว ไม่ควรดึงฟ้าต่ำ (ยังไม่ได้เบิกเนตร)  

แล้วอยู่ภายใต้รัฐธรรมนูญ ต่ำยังไงครับ
มีอะไรที่จะทำให้สถาบันดูแย่ลงหากอยู่ภายใต้กฏหมายนี้
อยากรู้จริงๆครับ  

อยากตอบข้อแรก แต่ตอบได้ไม่เต็มปาก ส่วนตัวคิดว่าการปกครองบ้านเมืองสไตล์ทหารไม่เพียงพอต่อการปกครองประเทศซึ่งมีหลายมิติหลายวัตถุประสงค์ที่ต้องคำนึงถึงและที่สำคัญนี่เป็นงานระยะยาว สไตล์ทหารแบบนี้เหมาะกับภารกิจที่มีความชัดเจนและมีระยะเวลาที่แน่นอน ผมเคยคิดว่าฝ่ายค้านที่ดีจะเป็นส่วนเติมเต็มให้รัฐบาลได้ (แต่เหมือนรัฐสภาจะมีคำสาปที่พอทุกคนเข้ามาแล้วจะมองเห็นแต่ความเห็นของฝั่งตนเอง กับพยายามเอาชนะอีกฝ่ายเท่านั้น)

อยากตอบข้อสอง แต่ก็ไม่เต็มปากอีกอยู่ดี แต่ผมชอบให้ประเทศมีทางเลือกเยอะไว้ก่อน อย่างน้อยการมีสถาบันน่าจะเป็นประโยชน์มากในเวลาที่เสาหลักอื่นๆมีปัญหา (ในทางกลับกัน เวลาสถาบันมีปัญหาเราก็ยังมีเสาอื่นๆให้พึ่งเช่นกัน) การประคองให้ทุกเสายังตั้งอยู่ต่อไปได้น่าจะเป็นเรื่องที่ดีกว่า อย่าไปพยายามล้มเสาแต่ต้องประคองเสาให้กลับมาตั้งตรงเหมือนเดิม การจะปรับปรุงอะไรต้องคำนึงถึงประโยชน์ที่มีของเสานั้นด้วย อย่าไปคิดแคบๆ พุ่งเป้าไปที่ตัวบุคคล จนทำให้สูญเสียประโยชน์ในอนาคตไป

ข้อสาม อันนี้ผมค่อนข้างดูถูกฝ่ายค้านมานานแล้วจากผลงานและพฤติกรรมของ สส. แต่ละคน จนมาถึงสมัยที่อนาคตใหม่เข้ามา การประชุมสภาครั้งแรกผมว่าเค้าทำได้ดีมาก สร้างสรรค์จนคิดว่าเราน่าจะลืมฝ่ายค้านอื่นๆ ไปได้เลย ยอมให้เวลาพิสูจน์ผลงานสัก 4ปี ครั้งถัดไปน่าจะสามารถเลือกอีกครั้งให้เป็นรัฐบาลได้ แต่ถึงอย่านั้นก็ยังถูกตีตกยุบพรรคไปด้วยประเด็นอะไรก็ไม่รู้ที่ไม่ค่อยเข้าท่านัก หลังจากนั้นก็พยายามเคลื่อนไหวนอกสภา เริ่มชูประเด็นแปลกๆ เริ่มทำตัวเป็นตัวเปิด ส่วนตัวผมมองว่าเริ่มไม่มีความรับผิดชอบละ ผิดหวังพอสมควรครับ

ข้อสี่ ข้ามไปเลยครับ

ข้อสุดท้าย ผมไม่เห็นด้วยกับการไม่ปฏิบัติตาม พรบ.ชุมนุมของคณะราษฎร ไม่เห็นด้วยกับความรุนแรง ไม่เห็นด้วยกับการใช้ภาษาพ่อขุนในการกล่าวหา (บางคนบอกว่ากูมาไล่ ไม่ได้มาชม จะให้พูดดีๆได้อย่างไร) ไม่เห็นด้วยกับการไล่ฟ้องแล้วต้องให้ผู้ถูกฟ้องเดินสายขึ้นโรงพักเป็นคณะหมอลำย้ายเวที ไม่เห็นด้วยกับการบอยคอตไม่ร่วมสังฆกรรมในการเจรจา ไม่เห็นด้วยกับการไม่รับฟังความเห็นคนอื่น (เห็นหลายกระทู้ละที่บอกว่าผิดหวังกับบุพการีตัวเอง แต่เพื่อครอบครัวเลยต้องอดทน) การตัดสินคนด้วยคำพูดไม่กี่คำเป็นเรื่องผิดพลาดมาก ความจริงตอนนี้เป็นสิ่งที่เข้าใจยาก ไม่สามารถอธิบายได้ด้วยการพูดไม่กี่ประโยค ยิ่งคนไม่เปิดใจ หูมันก็ดับ ยิ่งด่วนตัดสินใจ ยิ่งมีแต่จะเสียใจ ถ้าเอาความต้องการตัวเองเป็นที่ตั้ง ยังไงคนอื่นก็ผิดครับ ยิ่งคนที่เป็นลูกตัดสินใจพ่อแม่ด้วยวิธีแบบนั้นโดยไม่พยายามทำความเข้าใจ อย่าเพิ่งรีบออกมาม็อบดีกว่าครับ มันเร็วเกินไป

ข้อสรุปของผม คือ ผมน่าจะยังคงสนับสนุนรัฐบาลไปก่อนจนถึงเลือกตั้งครั้งหน้า เพราะม็อบตอนนี้ยังไม่สามารถอธิบายเหตุผลหรือความต้องการของตัวเองได้อย่างเป็นรูปธรรม แต่เน้นผลลัพธ์ในเชิงสัญลักษณ์และประโยชน์ของกลุ่มตัวเองเสียมากกว่า ทำให้ผมยังไม่เห็นว่าประเทศจะดีขึ้นได้อย่างไรจากการเปลี่ยนแปลงที่พวกคุณจะนำมาสู่สังคม