[RE: ถ้าท่านเป็นพนักงานในองค์กรลิ้วพูล ท่านจะรู้สึกอย่างไร]
Rustey พิมพ์ว่า:
ผมเข้าใจองค์กรอะ ในภาวะปกติสโมสรจ่ายภาษีให้รัฐไปตั้งเท่าไหร่ ยิ่งองค์กรใหญ่ยิ่งจ่ายเยอะด้วย ในภาวะวิกฤตไม่มีการช่วยเหลือเลยเหรอ ส่วนเราเป็นพนักงาน เราก็ต้องจ่ายภาษีให้รัฐเหมือนกัน ทำไมเราจะขอรับความช่วยเหลือไม่ได้ สโมสรไม่ได้ทิ้ง 100% ซักหน่อย อย่างน้อยก็ช่วย 20% เค้าไม่ปลดออกก็ถือว่าเค้าช่วยแล้ว
เราอยู่ในองค์กรก็ไม่ควรจะเป็นปลิงดูดเลือดดูดเนื้อองค์กร อะไรเราช่วยได้ก็ควรช่วย เพราะยังไงเราก็ไม่ได้รับผลกระทบซักหน่อย ถ้าให้สโมสรจ่ายเต็ม แต่ถ้าสถานการณ์มันลากยาวไป 3-4 เดือน สโมสรตังหมดแล้วไงต่อ หรือดีหน่อยสถานการณ์จบเร็ว แต่ตังในคลังหมดแล้ว การทำงานต่อไปก็ยากลำบาก เป็นคุณอยากทำงานต่อมั้ยละ ทำอะไรก็ไม่มีเงินมาซัพพอร์ตอะ
อันนี้มุมมองผมนะเรื่องศักดิ์ศรีทิ้งไปบ้างเถอะ ยอมถอยหลังก้าวนึงให้เดินไปต่อได้ ไม่ใช่ดันทุลังเดินไปต่อ คนข้างนอกมองยังไงก็ช่างมันเถอะ เราเป็นคนภายใน เราต้องช่วยให้องค์กรผ่านวิกฤตไปได้ ไม่ใช่มีแต่มุมมองเรื่องความศรัทธานู่นนี่นั่น
อ่านถึงตรงนี้เห็นด้วยกับคห.นี้สุดละ คือสโมสรกลับลำก็ควรจะเป็นเรื่องดีสิ อย่างน้อยก็ฟังเสียงประชาชนและลดแรงกระเพื่อม ไม่ใช่จะดันทุรังยอมหักไม่ยอมงอซะที่ไหน
ส่วนพวกคนโง่ก็จะเห็นแต่อะไรไม่ใช่พวกกูคือเลวระยำหมด คิดอะไรตื้นเขินกลวงๆ มีหลายคนเลยในกระทู้นี้