เริ่มแรกยังไม่ได้ดูบอลลีก แต่ดูบอลโลกฟร้อง 98 ประมาณป.3
จำได้เลยตอนนั้นนอนเชียร์บราซิลนัดชิงกับฝรั่งเศสประมาณ 5-6 โมงเย็น

หลังจากนั้นพอดีไปสนิทกับพี่ชายที่เป็นลูกพี่ลูกน้อง
เขาเชียร์นิวคาสเซิ่ลเลยเชียร์ตามเขา

พอเข้าสู่ช่วงม.ปลาย ไม่ค่อยได้เจอพี่เขา
ผมเลยอยากหาทีมที่ตัวเองอยากเชียร์จริงๆซักทีม
และผมไปเล่น PES กับเพื่อนที่ร้าน
เพื่อนมันเล่นทีมที่ตัวเองเชียร์กันหมดเลย แมนยู ลิเวอร์พูล อาร์เซน่อล
แต่ไม่มีใครเชียร์เชลซีเลยซักคน (ตอนนั้น Big 4 คือ 4 ทีมนี้)
ผมเลยลองเล่นเชลซี ปรากฎว่าทีมนี้แม่งโหดจริงๆ

รอบเบนกับดัฟ แม่งโคตรจี๊ด
และคนที่ทำให้ผมรักเชลซีอย่างหมดใจเลยคือ โจ โคล
ด้วยเทคนิคอันแพรวพราวและพริ้วไหวมากๆ

ตอนนี้ผ่านมา 15 ปีแล้วครับ

เพราะเฮียเบคส์ และลูกที่เฮียกิ๊กส์ลากครึ่งสนามไปยิงน่อลใน FA คัพรอบรองปี 99 นั่นล่ะ

ตอนนั้นยังเด็ก ไปนังดูบอลที่โต๊ะบอลแถวบ้าน (ตอนนั้นต้องดูผ่านจาน UBC เท่านั้น หาดูแบบปัจจุบันยากมาก)
เค้าเอาเทปมาฉาย เป็นทีมอะไรไม่รู้เตะกัน ทีมนึงใส่เสื้อสีฟ้า อีกทีมใส่เสื้อสีขาว
มีจังหวะนึงทีมสีฟ้ากองกลางเบอร์ 8 คลึงบอลแล้วตอกส้นให้ปีกซ้าย เบอร์ 11 ลากหลบ 3 ไปยิง(ออก)
เลยไปหาข้อมูลมา ก็รู้ว่าอิกองกลางเบอร์ 8 อ่ะ ชื่อ เอลาโน่ ส่วนปีกเบอร์ 11 อ่ะชื่อ มาร์ติน เปตรอฟ ส่วนทีมนั้นอ่ะชื่อ แมนเชสเตอร์ ซิตี้
ตอนนั้นทักกี้ยังไม่ได้ไปซื้อทีมด้วยซ้ำมั้ง บางคนยังไม่รู้จัก คิดว่าแมนเชสเตอร์ มีแค่ ยูไนเต็ดทีมเดียว

21ปีแล้ว เชียร์เพราะโอเว่นเลย

ตอนประมาณ ป.4-ป.5 จำได้ว่าแมนยูเจอเชลซีในFA Cup ถ่ายช่อง7 ตอนนั้นยังเด็ก ดูบอลไม่เป็น ไม่รู้จักใครซักคน แต่ทีมเสื้อสีแดงทำไมมันรู้สึกว่าถูกชะตาจัง จากนั้นก็ไปหาข้อมูล จนมีไอดอลฟุตบอลคนแรกคือCr7 และเชียร์มาจนถึงทุกวันนี้

ตัวเลือกสมัยที่เริ่มชอบดูฟุตบอลสโมสร มันก็มีแค่ แมนยู ลิเวอร์พูล อาเซน่อล

มันก็เลือกจากหลายๆเหตุผลประกอบกัน หลักๆก็

- ชื่อทีม +โลโก้ +เสื้อ
- นักเตะ ทั้งฝีเท้า/หน้าตา

อองรี เบิร์กแคมป์

ปี 2007-2008 ท่านเทพ ตอเรส เลยครับ

แมนยูไม่ได้แชมป์ ดิวิชั่น 1 เลยหลายปีมาก
เพื่อนๆ เชียร์ ลิเวอร์พูลหมด เคนนี่ ดัลกลิช เครื่องจักรสีแดงแท้จริง
.....เลือกชอบมวยรอง และอ่านประวัติได้แชมป์ยูโรเปียนคัพทีมแรกของอังกฤษ
เริ่มเชียร์ ช่วงที่ รอน แอตกินสัน เป็นโค๊ช...
กี่ปีแล้วไม่รู้

Cantona

ปี 96 คันโตน่าถอยหลังยิงลิเวอร์พูลนัดชิง FA Cup

ปีถัดมาเชียร์เพราะโซลชา คนอะไรทำไมฉายาเท่จัง baby face assassin

ผมเป็นพวกที่เกลียดพระเอกมาก ชอบตัวรองไม่ก็ตัวร้าย แล้ววันนั้นชอ่ง 7 ถ่ายทอดสดระหว่างลีดส์กับแบล็คเบิร์น สะดุ้งตื่นมาตอนลีดส์นำ ผมก็เลยเชียร์แบล็คเบิร์น (เสื้อสวยด้วย) แต่ก็แพ้ 4-3 แล้วรู้สึกว่า ฟุตบอลมันสนุกดี ก็เริ่มติดตามจากสตาร์ซอคเกอร์รายเดือนหรือาทิตย์ (จำไม่ได้) ก็เลยรู้ว่า แบล็คเบิร์นคือแชมป์เก่า ก็เริ่มติดตามมั้งแต่วันนั้น ตกชั้น ขึ้นชั้น ตกชั้น คว้าแชมป์ (ลีกคัพ) เจอมาหมดแล้ว แต่ไม่เคยเปลี่ยนทีมเชียร์นะ ถึงแม้ตกชั้นก็ไม่มีทีมสำรอง ยกเว้นเชียร์ทีมที่เฮียมูคุม (ชอบเป็นการส่วนตัว 555)

ตอนนั้นอยู่ ป.1 อายุ 6 ขวบ
คืนนั้นมีแดงเดือดแมนยู-ลิ้วพูล
แล้วผมไปดูบอลบ้านเพื่อน
ทั้งบ้านเขา 10 กว่าคน เชียร์แมนยูหมด
ไอเราก็แบบ ลิ้ว ไม่มีคนเชียร์เลยหรอวะ?
ก็เลยเลือกเชียร์ยาวจากวันนั้น ถึงวันนี้ครับ

เชียร์ตั้งแต่มีรายการเจาะสนามครับ
(รัช บานส์ เบียดลี่ย์ ดัลกริช)
ตอนนั้นไม่มีถ่ายทอดสดบอลอังกฤษ
พิธีกรเป็นแฟนบอลลิเวอร์พูล
ไฮไลท์ลิเวอร์พูลอย่างบ่อย ชนะตลอด 55

Be on a hot kick

อันเดียวเลย

ถ่ายมันอยู่นั่นแหละ กับอาเซน่อล

เชียร์แม่มเลย