เป็นกำลังใจให้ครับ
วันข้างหน้าอาจได้ปรับความเข้าใจกัน
ยังไงก็เป็นพ่อเราครับ

ถ้าอยู่กัน3คนแม่ลูกได้ ก็อยู่ไปเถอะครับ เอาเวลาทำงานหาเงินมาเลี้ยงดูแม่ดีกว่าครับ ผมว่าคุณแม่ของท่านคือคนที่เจ็บปวดที่สุดครับ อดทนเก็บความจริงมาตั้งนาน เพื่อไม่ให้ลูก2คนเสียใจ คุณแม่คงเสียใจมากครับ ผมอยากให้ท่านเลี้ยงดูแม่ให้ดีที่สุด เลี้ยงน้อง ให้ท่านสบายใจที่สุดครับ สิ่งที่คุณแม่อยากเห็นจากลูกทั้งสองคือลูกต้องเข้มแข็ง ไม่ต้องไปเสียใจ แล้วเดินต่อไปได้ด้วยตัวเองครับ ส่วนพ่อก็ปล่อยเขาไปในสิ่งที่เขาเลือกครับ ท่านต้องก้าวขึ้นมาเป็นหัวหน้าครอบครัวแล้วครับ ผมเป็นกำลังใจให้ครับ

เป็นผมก้ของขึ้นนะ ถ้าได้อ่านข้อความที่พ่อพิมพ์มาเเบบนั้น
เเต่คิดไปคิดมา อย่าไปพิมพ์ตอบโต้อะไรจะเป้นทางที่ดีที่สุดครับ
ส่วนเเม่ดูเเลท่านให้ดี น่าจะดีที่สุด

คำแนะนำมุมของผมนะ
ถ้าพ่อยังอยู่ได้สบายดี ก็ปล่อยผ่านกันไป คอยดูห่าง ๆ
ใช้ชีวิตแต่ละวันของฝั่งจขม.และฝั่งของพ่อให้ผ่านไปแบบสงบต่อกัน ยังดีกว่าจ้องหาเรื่องกันแล้วมีแต่ความทุกข์​เพิ่มขึ้น
แต่ถ้าวันใดเจ็บไข้ได้ป่วยขึ้นมา ก็แวะเวียนไปดูแลบ้างในฐานะลูก​ครับ

ตอนนี้ อาจทำได้แค่ต่างคน ต่างอยู่
บางที เขาอาจจะบล๊อคหลายๆช่องทางไปแล้ว เลยไม่เห็น หรืออาจจะเห็นแต่ยังไม่อยากตอบ

เขาตอบกลับมาแบบนั้น ต้องมีอะไรที่มันคุยยังไงก็ไม่เข้าใจ ไม่ลงตัวกัน

อาจจะทำได้แค่ ส่งข้อความ ส่งสารไปว่า ขอโทษและขอบคุณ บางทีอาจทำได้แค่นั้น ในช่วงอารมณ์ของเขาแบบนี้

เป็นผม ช่วยเหลือเค้าเมื่อยามเค้าขัดสนพอ
แล้วก็ตัดเค้าออกจากชีวิตประจำวัน
เพราะขนาดเค้าเอง เค้ายังไม่อยากให้เราอยู่เลย
ดูแลคนที่อยู่ใกล้ตัวท่านดีๆดีกว่าครับ

ผมว่าเลือกที่ทั้งสองฝั่งโอเคที่สุดดีกว่า ไม่ต้องสนใจคำว่ากตัญญูหรอก ถ้าทั้งสองฝ่ายแยกกันอยู่แล้วมีความสุขมากกว่า ไม่ต้องมานั่งอดทน ไม่ต้องมาด่ากัน ก็แยกกันไปดีกว่าครับ

ส่วนอนาคต จขกท จะช่วยเขาไหมต่อจากนี้ ก็เอาที่เรามีความสุขเหมือนกัน ไม่ต้องสนใจคนอื่นมากนัก คนอื่นเขาเข้าใจในบริบทแค่ลูกกับพ่อ แต่ไม่ได้มาเข้าใจด้วยว่าการที่เราพยามทำดีกับคน คนนึง แต่เขาไม่เห็นค่าแถมพูดไม่ดีใส่มันรู้สึกยังไง


ปล. มีความรู้สึกว่าตอนพอตอนแก่กว่านี้
แบบทำงานเริ่มไม่ไหวแล้ว จะหมดตัวและกลับมาง้อ จขกท

ผมเดานะว่าคนประเภทนี้ใช้เงินเก่ง เปย์เก่ง ไม่งั้นไม่ได้เมียเด็กหรอก

มาให้กำลังใจครับ เคยอยู๋ในเหตุการณ์คล้ายแบบนี้ๆ แต่สมัยนั้นมันไม่มีโซเชียล สุดท้ายมันคือครอบครัวแต่ละครอบครัวที่จะตัดสินใจครับ บางครอบครัวก็เลือกฝั่งหนึ้งหรือทิ้งฝั่งหนึ่ง อะไรไม่ดีก็ตัดทิ้งได้ครับ

“สถานะทางสังคม” ก็แค่ “สถานะทางสังคม”

คนจำพวกที่มีสถานะทางสังคมที่ชื่อว่า พ่อ แม่

ก็คนทั่วไปที่แค่มีชื่อเรียกบทบาททางสังคมยังงั้น

คือไม่ได้วิเศษวิโสแตะต้องไม่ได้อะรัยสักนิด

คนดียังไงก็คือคนดี คนร้ายก็คือคนร้าย แค่นั้น

คนดีที่แค่เราไม่ชอบขี้หน้า ยังไงเค้าก็คือคนดี

คนร้ายที่มีชื่อสูงส่งทางสังคม สุดท้ายก็คือคนร้าย

ใช่ว่าเพียงมีชื่อว่าพ่อแม่แล้วจะทำรัยถูกต้องหมด

ถ้าเป็นคนดี ผมช่วยเหลืออย่างไม่ต้องมาตอบแทน

แต่ถ้าเป็นคนเลว ต่างคนต่างอยุ่ ถือว่าไม่รู้จักกัน

แก่ตัววันใดต้องการให้ช่วยเหลือ กราบตีนก็ไม่ช่วย

สำหรับความคิดผมตอนนี้ไม่มีอะไรต้องแก้ไข แต่อย่าหลงทาง
มาจัดการและดูแลเรื่องคนใกล้ตัวก่อน มองดูดีๆตอนนี้ท่านเป็นผู้นำครอบครัวเต็มตัวแล้ว
ไม่ว่าจะชอบหรือไม่ก็ตาม ส่วนทางพ่อนี่ต้องปล่อยเค้าไปครับ ไม่มีอะไรต้องไปทะเลาะด้วยอีกมันเป็นกรรมของเค้า วิถีของเค้า แต่ยังไงพ่อก็ยังเป็นพ่อ
เด็กกับผู้ใหญ่มันก็มีข้อดีข้อเสียต่างกัน เด็กทำอะไรผิดนอกลู่ทาง มีการทำโทษ ดูแล ตักเตือนดึงกลับสู่เส้นทาง ส่วนผู้ใหญ่นั้นใครจะทำหน้าที่นั้นล่ะเวลาผิดพลาด ใครเตือนใครว่าก็โกรธเพราะคิดว่าการเป็นผู้ใหญ่นั้นคิดว่าทำอะไรมันถูกต้องอยู่แล้ว ไม่ต้องมาสอน
ทางเดียวที่จะยอมรับผิดทางความคิดคือต้องรู้สึกได้ด้วยตัวเอง คนคิดไม่ได้ก็ต้อง
อยู่กับความคิดนั้นแบบนั้นไปตลอด ไม่มีคำว่าผิด

กำลังใจนั้นสำคัญหาได้จากกันและกันนะครับ

ผมว่าแต่ละครอบครัวก็ต้องเจอมรสุมที่ต่างกันไป​ แนะนำให้ท่านอ่าน​หนังสือของ​ robert​ kuok

ไม่อยากพูดเรื่องไกลตัวแต่ยังไงก็ต้องเข้าใจ​ทุกฝ่าย

ผมก็ไม่รุ้จะให้คำแนะนำยังไงเลยครับแต่ยังไงก้เป็นกำลังใจให้ท่านนะครับ

ค่อยๆคิดค่อยๆแก้กันไปแล้วถ้าอะไรที่ท่านทำอะไรแล้วมันสบายใจต่อท่านกับแม่และพี่น้องของท่านก็ทำไปเลยครับ

แล้วก็ขอให้ท่านและครอบครับผ่านปัญหานี้ไปให้ได้นะครับ


ปล.ผมว่าพ่อท่านก็ทำเกินไปนะครับ

ถ้าผมเป็นท่าน ผมก็คงพูดแบบที่ท่านพูดแหละ

อ่านแล้วรู้สึกเจ็บปวดแทน แต่ก็น่ะ

ท่านตัดใจไปเถอะ เริ่มต้นสิ่งดีๆให้ครอบครัวใหม่
แล้วก็อย่าทำแบบท่านก็พอ

เอาเป็นว่า เวลาจะให้คำตอบท่านเองแระครับ จากที่อ่านก็เหมือนท่านมีคำตอบอยู่แล้ว

ก็อย่างที่ป๊าท่านบอกแระครับ อะไรที่มีความสุขก็เก็บไว้ อะไรที่ทำให้ไม่มีความสุขก็ตัดทิ้งไป

สุดท้ายแล้วนะครับ คนกตัญญูกับพ่อแม่ มันมีส่วนช่วยให้ชีวิตท่านมีแต่ความเจริญครับ

เผื่อมีประโยชน์สำหรับเจ้าของกระทู้ เป็นกำลังใจให้ครับ