จริงครับท่าน เรื่องบางเรื่อง จะผิดบอร์ดมั่งอะไรบ้าง ก็อย่าใส่ใจเลยครับ หาทางช่วยๆกันก่อนดีกว่าครับ

กตัญญู เป็นเรื่องที่ดี แต่ก็ต้องมีขอบเขตในเมื่อท่านเลือกที่จะทำแบบนั้นแล้ว เราก็คงทำอะไรไม่ได้ ต่างคนก็ต้องต่างมีชีวิตที่ดำเนินต่อไป เอาเวลามาใส่ใจกับแม่หรือน้องที่อยู่ข้างเราในตอนนี้ดีกว่า

ปล.เชื่อว่าสักวันพ่อคุณต้องกับมาหาคุณกับน้องแน่นอน

ฟังแล้ว พื้นฐานทางฝั่งคุณแม่ กับ บ้านคุณแม่ ท่าทางจะเป็นคนดีนะครับ ตรงนี้ถือว่าดีแล้ว

ส่วนเรื่องพ่อ ผมไม่แนะนำละกันเพราะไม่รู้รายละเอียดหมด

แต่ถ้าเป็นผม ตัดก็ตัดครับ เชื่อดิครับ ตัดไปไม่ได้ทำให้เรารู้สึกแย่ขนาดนั้นหรอก

พอวัยเราเป็นผู้ใหญ่แล้วไม่ใช่เด็กๆ พื้นฐานคนเราคือมีความสุขกับตัวเราเองได้มากขึ้นอยู่แล้วครับ

พ่อผมก็มีนิสัยเสียคล้ายๆกันในบางอย่าง เราต้องรู้จักเลือกว่า ควรให้ความสุขกับอะไรที่เราไว้ใจได้ในชีวิตครับ

ถ้าทำได้ชีวิตจะมีความสุขมาก

นึกว่าทะเลาะกันเรื่องเชียร์บอล

โห๊มีพ่อแบบนี้ แก่แต่ตัวแล้วละคับท่าน ขอโทษที่ใช้คำรุนแรงนะคับ แต่ก็นั้นละ ท่านก็ดูแลส่วนของท่านปล่อยแกไป มันก็แค่สุขชั่วคราว แค่หลง เดียวมันก็ต้องมีช่วงอุปสรรค คอยดูช่วงที่มีปัญหาแกก็จะกลับมาพวกท่านแน่ๆ

ไม่ต้องไปตามแกกลับมาหรอกครับ อยู่ 3 คน อาจจะมีความสุขกว่าก็ได้ ไม่ต้องมาอดทนกับพฤติกรรมไม่พึงประสงค์ด้วย ดูแล้วใจของพ่อ จขกท ก็ไม่ได้จะกลับมาเลย

ครอบครัวผมก็มี 3 คน แม่ ผม แล้วก็น้องสาว

ก็แฮปปี้ดีครับ ไม่ได้รู้สึกขาด ผมไม่เคยเห็นพ่อผมจะช่วยอะไรแม่ผมสักบาท สักสลึง เอาจริงๆไม่เคยเห็นหน้าแกด้วยซ้ำ ไม่เคยคุยด้วยแม้แต่คำเดียว (แกเลิกกับแม่ผมตั้งแต่ผมยังเด็กมากๆ)

ปัญหาครอบครัวผมก็คล้ายๆ จขกท แหละ คือ พ่อเจ้าชู้ + ติดการพนันไปด้วย (มีคนเล่าให้ฟัง)

ในใจผมทุกวันนี้คิดแล้วก็ว่าดีนะ ผมไม่ต้องการเขาอ่ะ คนที่ไม่มีความรับผิดชอบ ไม่ทำหน้าที่พ่อเลยแม้แต่นิดเดียว แล้วจะมีไว้เพื่อ เพื่อให้เราสุขภาพจิตเสีย เพื่อให้แม่เราต้องมาทนกับพฤติกรรมแย่ๆ แบบนี้หรอ?

แม่ผมหาทุกสิ่งอย่างที่เด็กจะต้องมี ให้มากกว่าที่เด็กวัยผม ควรจะได้ด้วยซ้ำ ยิ่งทำให้ชิลล์ๆไปเลย

ปล.ผมรู้ว่ากรณีของผม กับ จขกท ความผูกพันมันต่างกันนะ แค่จะสื่อว่าถ้ากลับมาแล้วมันดี มันก็ดีครับ แต่ดูจากที่เล่า มันไม่มีแววจะกลับมาดีได้เลย แล้วคุณแม่ของ จขกท ก็ต้องมานั่งทนอะไรแย่ๆต่อไป? ปล่อยแกไปตามทางของแกน่ะ ดีแล้ว

อ่านดูเขาก็เครียดจริงนะ

คนเขาเครัยดผ่ดบอร์ดนอดหน่อยจะเป็นไรไป เห็นบ่อยมากพวกบอกผิดบอร์ดๆเนี่ยน่าเบื่อแล้วนะ

กตัญญูมีไว้สำหรับคนที่คู่ควรครับ

เป็นกำลังใจให้ครับ แต่ผมว่าโทษทีนะส่วนตัว เรื่องนี้เข้าใจว่าปัญหาใครปัญหามันเครียดไม่เหมือนกัน แต่ผมว่ายังดีกว่าปัญหาไม่มีกิน หนี้สิน ท่านยังมีชีวิตโอเคที่ดีมีแม่ มีน้อง แค่ตัดพ่อคนนึงไป

ปล่อยวางครับ คำเดียวเลย หลังจากที่ผมอ่านจบ
อย่าไปยึดมั่นถือมั่น ว่านั่นพ่อกู นี่แม่กู คิดซะว่าเค้าได้หย่ากับแม่แล้ว แบบไม่เป็นทางการ
ทำชีวิตครอบครัวเรา ส่วนของเราให้ดีที่สุด ส่วนของป๊าเป็นการตัดสินใจของเค้าแล้ว อยู่ห่างๆอย่างห่วงๆพอครับ
ค่อยๆแก้ทีละปม เดี๋ยวมันก็อยู่ได้เอง ไม่มีเหตุต้องทะเลาะกันเลยครับ อันนั้นไม่ได้แก้ปัญหา

จากประสบการณ์ส่วนตัวเลยนะ พ่อผมก็คล้าย ๆ กัน เรื่องมันผ่านมานานแล้วจนผมทำความเข้าใจได้หมดแล้ว

คำถามคือในเรื่องความสัมพันพ่อลูก พ่อท่านยังเหมือนเดิมไหม ถ้ายังเหมือนเดิมคำถามคือจะไปตัดทิ้งทำไม

ส่วนเรื่องแม่ท่าน ความสัมพันธ์ ระหว่างคู่รัก มันอาจจะจบไปนานแล้วก็ได้ ต่างคนต่างทำหน้าที่พ่อแม่อยู่ก็ได้ เพราะแม่ท่านก็บอกเขารู้นานแล้ว คำถามคือทำไมไม่บอกให้น้องรู้ เรื่องแบบนี้พูดกันตรง ๆ ทุกอย่างก็จบแล้ว

ส่วนตัวพ่อผมทิ้งผมไป ตั่งแต่ผม 11 ขวบ ตอนนั้นผมก็เกลียดพ่อมาก แต่พ่อก็ทำหน้าที่ด้วยการส่งเงินมาให้ พอวันที่แม่ผมป่วยหนัก ผมก็ได้คุยกับพ่ออีกครั้ง สิ่งที่ผมรู้สึกคือตลอดเวลา 10 กว่าปีที่ผมเกลียดพ่อความคิดผมเลวร้ายมาก ถ้าเราพยายามทำความเข้าใจในความสัมพันธ์มันมีคำตอบหมดละ คือคนชอบไปยึดติด คือ พ่อกับแม่ มันไม่ต่างอะไรจากคนเป็นแฟนกันหลอก วันหนึ่งมันไม่ ok ทุกคนก็ต้องแยกกันไป

ผมก็มานั่งคิด พ่อ อาจจะไม่ชอบที่แม่ขี้บน ชอบจิกจุก อะไรแบบนี้ก็ได้

ทุกวันนี้ผมกับพ่อกลับมาสนิทกันเหมือนเดิม บางอาทิตย์ออกไปปั่นจักรยานด้วยกัน

ทุกวันนี้พ่อผมก็เลี้ยงเด็ก มหาลัย นะ มีอยู่วันหนึ่งโทรมาถามผม ค่าเทอม มหาลัยนี้เท่านี้จริงปะ บางทีชวนผมไปซื้อโน๊ตบุค บอกจะซื้อลูกเพื่อน

ผมเชื่อว่าตอนนี้ท่านยังไม่น่าจะเข้าใจ แต่ผมเชื่อว่าผ่านไป 10 - 5 ปีท่านจะไม่คิดอะไรมาก

สุดท้ายคำตอบที่ผมได้ ไม่ใช่การตัดพ่อตัดลูก แต่เป็นการต่างคนต่างอยู่แบบมีความสุขมากกว่าครับ

ทุกวันนี้ถ้าถามว่าผมจะส่งเงินให้เขาไหม คำตอบคือ ไม่

ถ้าเขาแก่ผมจะเลี้ยงไหม คำตอบคือ ไม่

ถ้า 3 คนแม่ เรา น้อง มีความสุขอยู่แล้ว ส่วนพ่อก็มีครอบครัวใหม่ของเขา ก็ต่างคนต่างเดินครับ ฝืนไปก็เท่านั้น พ่อมีชีวิตใหม่ของเขาแล้ว เราก็ดูแลแม่ให้ดีที่สุด

ถ้าลูกๆมีความสุข ผมเชื่อว่าแม่ท่านก็คงมีความสุข แม่คงทำใจเรื่องพ่อได้นานแล้ว เราบอกแม่ไปว่าลูกๆไม่ได้คิดมาก เราอยู่กัน 3 คนก็มีความสุขได้

อยู่3คนเถอะคับ อยู่มาตั้งนานแล้ว

ส่วนพ่อปล่อยเค้าไปเถอะ เราก้อแค่ทำหน้าที่ลูกก้อพอ

ถ้าถึงขั้นจัดงานแต่ง คือ ป๊าไม่เห็นหัวท่าน แม่ น้อง แล้วครับ จัดการหย่า แบ่งมรดกซะ ท่านกับน้องโตพอที่จะต้องยอมรับความจริงให้ได้แล้วครับ อย่าเศร้าให้คุณแม่เห็นพอ