ผมเป็นห่วงเรื่องทรัพย์สินของที่บ้านท่าน แบ่งแยกอะไรให้ชัดเจนนะครับ กลัวว่าพ่อจะเอาไปให้เมียใหม่ ลูกใหม่จนคนเก่าไม่เหลืออะไร
ส่วนเรื่องความสัมพันธ์เอาตามที่ครอบครัวท่านสบายใจเถอะ

อ่านแล้วช็อค เป็นกำลังใจให้นะครับ

ถ้าเป็นผมก็คงขอบคุณที่ให้กำเนิดซักครั้งนึง

จากนั้นตัวใครตัวมัน ทำใจให้ได้อย่าใจอ่อน

เจอข้างนอกก็อย่าไปทัก

บางคนไม่ใช่พ่อแต่แสนดีกับเราเหลือเกิน บางคนเป็นพ่อแท้ๆแต่การกระทำ

ถึงขนาดต้องล๊อกอินเข้ามา

เลิกไปใส่ สนใจเลย ผมก็คล้ายงี้แหละ

เพียงแต่บ้านไม่รวย เงินหายไปกับปัญหานี้เกือบหมด

คนแก่ ทิฐิเยอะ ไปพูด ไปทำอะไรไม่ได้มาก

ผมกล้าพูดได้เลย ผมฝึกชกมวย เพื่อมาซัดกับพ่อ

ผ่านมา 3-4 ปีแล้ว ทุกอย่างมันให้อภัยกันไปหมดแล้ว

แค่ไม่เหมือนเดิม กับคำว่า ครอบครัว

วันนึงที่เขาหมดเงิน​ หรือมีปัญหา​ ก็จะมีความเป็นไปได้ว่า​ ครอบครัวเล็กจะไม่อยู้ครับ

ถ้าถึงวันนั้นเขาอาจจะกลับมาหาครอบครัวท่าน

คำถามคือท่านจะทำยังไงครับ

ครอบครัวก็ดูแยกกันอยู่มานานแล้วนี่ครับ ในมุมมองคนนอกอย่างผมนะ

ถ้าอย่างที่ท่านบอกคือพ่อท่านก็ไม่เคยมารับผิดชอบอะไร ไปใช้ชีวิตตัวเองเต็มที่ บ้านก็ไม่ได้กลับมานานแล้ว

ผมยังแปลกใจที่ท่านยังอุตส่าห์มีไลน์ครอบครัวทั้งๆที่ดูไม่ได้มีความใกล้ชิดกันเลย

ถ้าถามผม เค้าอยากตัดก็ตัด ฝั่งแม่ท่านอยากให้กตัญญูก็ตามนั้นครับ ถ้าพ่อท่านไม่เปิดรับก็ไม่ต้องสนใจ เค้าเปิดรับก็ค่อยว่ากัน

ปล.จุดแตกหักมันอยู่ที่น้องท่านรู้แล้วแม่ท่านไปโทษว่าเป็นความผิดพ่อท่านนั่นแหละ สำหรับผม ผมมองว่าไม่ใช่ความผิดใครเลย เพราะครอบครัวนี่ไม่ควรมีพ่อท่านมาตั้งนานแล้ว การปิดไว้ไม่ให้น้องท่านรู้ตั้งแต่แรก นั่นคือสาเหตุของจุดแตกหักมากกว่า แต่มันผ่านไปแล้วครับ มองไปข้างหน้าเถอะ

มีเมียใหม่งี้ ผมกังวลเรื่องทรัพย์สินบ้านท่านเหมือนเม้นบนๆ บอกเลย แบบสามารถให้แม่หย่าเลยไได้ไหม จะได้แบ่งกันจบๆ แล้วไม่ต้องมายุ่งกันอีกเลย ไม่งั้นปัญหาตามมาไม่รู้จบแน่ เพราะเค้าก็มีอีกครอบครัวแล้วด้วย

ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากๆนะครับ

ไม่รู้จะแนะนำยังไง เป็นกำลังใจให้ท่านครับ ดูแลความรู้สึกของแม่ดีกว่า

เห็นด้วยกับท่านนี้มากๆครับ... ต่างครอบครัว ต่างปัญหาครับ... บ้างลูกไม่ดี ติดยา ทำร้ายคนอื่น... บ้างพ่อแม่ไม่ดี ทำร้ายลูก ติดยา ขายยา... แต่สุดท้ายเราทำได้แค่สนใจ "คนที่ดี" ที่เหลืออยู่รอบตัวเราครับ...


อย่าไปยึดติดว่า ลูกต้องทดแทนบุญคุณพ่อแม่เลยครับ... สำหรับผม ถ้าพ่อแม่ไม่ดี ไม่เลี้ยงเรา แต่ลุงป้าน้าอา หรือแม้กระทั่งคนข้างบ้าน... ถ้าเค้าเป็นคนเลี้ยงผมมาตลอดชีวิต... ถ้าเค้าแคร์ความรู้สึกผมจริงๆ... ผมก็จะตอบแทนบุญคุณคนๆนั้นครับ


ยังไงก้สู้ๆนะครับ... มีอะไรมาระบายใน SS ได้เสมอ ทุกคนยินดีรับฟังครับ

เข้ามาเป็นกำลังใจให้ กขกท ครับ หน้าที่เรามีอะไรทำได้ก็ทำไป ถ้าเค้าไม่รับแล้วมันก็อีกเรื่องนึง สู้ๆ ครับ เป็นกำลังใจให้ เรื่องนี้หนักหนาอยู่ ถ้าผมเจอผมก็ไม่รู้จะทำยังไง

ทนกันต่อไป

ไม่ต้องแคร์คนที่ไม่อยากอยู่กับเราครับ

เป็นกำลังใจให้นะครับ

แต่ตามความรู้สึกผมนะ ในเมื่อเค้าไปมีชีวิตของเค้า ก็ปล่อยเค้าไปครับ ตราบใดที่เค้าไม่ได้มาทำให้เราลำบากหรืออะไร
บางทีมันอาจจะมีเบื้องหลังอะไรอีกหลายอย่างที่ท่านไม่รู้ครับ อย่าไปใส่ใจอะไร

เหมือนที่ป๊าท่านพูดแหละครับ อะไรที่เครียดๆก็ตัดทิ้งไปครับ มำแต่อะไรที่มันมีความสุขก็พอ

ผมคิดว่าคำว่า กตัญญู มันเป็นเรื่องตลกคับ

เป็นผีที่ตามหลอกหลอนชีวิตผมมากๆ แต่ผมมีพระชื่อ น้องชาย อยู่

ผมกล้าพูดว่าผมรักน้องที่สุดในชีวิต

วันที่พ่อแม่ทะเลาะกัน จนมีฝ่ายนึงเดินออกจากบ้านไป

พวกเราได้ยินเหตุการณ์ทั้งหมดคับ น้องผมแกล้งหลับแต่น้ำตาไหลไม่หยุด

ผมได้แต่กอดเค้าว่า ไม่เป็นไร เมิงมีกูอยู่ ไม่เป็นไร...

ผมไม่รู้ว่าพวกเค้าสร้างบุญคุณอะไรไว้แค่ไหน แต่เหตุการณ์ที่ผมจำฝังใจ

ผมไม่ได้เลือกจะเกิดมา ไม่ต้องมาอ้างบุญคุณหรอก

คนเราจะดีชั่วอยู่ที่ว่าเราจะเลือกมองมุมไหน

แต่ในมุมของเค้า อาจจะไม่ได้โตมาสบายแบบคุณ อาจจะไม่ได้แต่งงานกับผู้หญิงที่เค้าอยากแต่งจริงๆ หน้าที่ของความเป็นพ่อก็ส่วนหนึ่ง แต่ท้ายที่สุดคนเราก็ต้องพยายามกลับไปทำในสิ่งที่เราต้องการจริงๆ ซึ่งในกรณีนี้พ่อของคุณเค้าเลือกที่จะคิดแบบนั้น

ชีวิตเราควบคุมไม่ได้ทุกอย่างหรอกครับ อะไรที่ยังทำได้ก็พยายามทำมันให้ดี ส่วนอะไรที่มันเกินมือของเราไปแล้วก็ปล่อยมันผ่านไปครับ สู้เอาบทเรียนพวกนี้มาทำให้เรามั่นใจว่าจะไม่เกิดเรื่องนี้ซ้ำอีกกับคนที่คุณรักและคนที่ยังอยู่กับคุณดีกว่าครับ