หาความสุขให้ชีวิตบ้างนะครับ ถ้ายังเลือกจมกับสิ่งเดิมๆทำสิ่งเดิมๆ มันก็ไม่ได้ออกจากจุดเดิมๆซักที

ลีวิตมีอะไรอีกมากมายลองดูคนอื่น ให้ดูแล้วไม่ใช่เอามาโทษตัวเองนะครับแต่ให้ดูว่าทำไมเค้าถึงยิ้มได้

ถ้าหมอวินิจฉัยแล้วว่าเผ็นโรคซึมเศร้า ก็ขอให้รับการรักษาอย่างต่อเนื่องนะครับ หากอาการแย่ลงก็ไปหาหมอขอยาเพิ่มมาหรือจะรักษาด้วยวิธีการใดก็แล้วแต่

เห็นว่าพออยู่กับเพื่อนๆ แล้วดีขึ้นใช่ไหมครับ งั้นก็ไปอยู่กับเพื่อนหลังทำงาน จะให้มาที่บ้านก็ได้นะครับ จัดสถานที่ให้พร้อมรับเพื่อนๆ ให้มาสนุก/มาคุยกัน

เป็นกำลังใจให้นะครับ ในข่าวเรามักจะได้เห็นเรื่องเศร้าของคนที่เป็นโรคนี้ แต่ผมเชื่อว่ามีคนมีภาวะเดียวกันนี้ (โรคซึมเศร้า) ที่สามารถใช้ชีวิตอยู่ได้และมีความสุขตามสมควรเพียงแต่เราไม่ได้เห็นมันในข่าวเท่านั้นเอง และผมก็เชื่อว่าน้องก็เป็นหนึ่งในนั้นได้ครับ สู้ๆ ครับ ^^

ผมก้อไม่ค่อยเข้าใจว่าอาการมันเป็นแบบไหนอะ คือเป็นแล้วอยากตายอารมทรุดอะไรอย่างนี้หรอครับ จมดิ่งลงสู่ทะเลอย่างงั้นรึป่าว ถ้าผมแนะนำก้อต้องมีสติ ประคองสติผมว่าธรรมมะ การนั่งสมาธิ จิตใจที่จดจ่ออยุ่กับพระธรรมคำสอนน่าจะช่วยได้ ทุกอย่างมันเริ่มจากความรัก เริ่มจากโทษตัวเอง คุณลองมองโลกแบบใหม่ๆดูบ้างไหมครับเผื่อจะช่วยได้ อยู่กับครอบครัวพ่อแม่ สุดท้ายแล้วความรักของพ่อแม่คือรักที่ดี รักอื่นๆล้วนไม่จีรัง ไม่ใช่แค่คุณคนเดียวที่อกหักคนอื่นๆเค้าก้อเป็นเค้ายังสู้อยุ่ ยังใช้ชีวิตต่อเพื่อคนข้างหลังเพื่อพ่อแม่พี่น้องเพื่อเพื่อนหรือเพื่อใครสักคน ผมว่ามันเป็นกำลังใจได้นะ การมีชีวิตอยุ่มันสวยงามมากกว่าเรื่องที่เคยเจอในอดีตมันแก้ไม่ได้ก้อช่างหัวมันซะบ้าง ปัจจุบันกันอนาคตเรายังอยุ่เรายังกินข้าวเรายังหายใจเรายังอยากไปเที่ยวที่สวยๆอยากมองคนน่ารักอยากกินอะไรอร่อยๆมีอะไรให้ทำอีกมากคุณอายุ25 อีกตั้งกี่ปีที่คุณจะหาความสุขใส่ตัวก่อนตาย ค่อยๆสู้ไปผมว่าสักวันหนึ่งหลุมดำที่ทำให้คุณเป็นมันก้อจะหายไปจากใจครับผม
ปล.ไปอ่านเพิ่มเติมมาแล้ว หลักมาจากสภาพจิตใจก่อนที่จะร่างกาย ผมว่าตอนนี้ยาคุณก้อต้องกินตามที่หมอเเนะนำไป ส่วนทางใจทำตามที่ผมว่าไว้ข้างบนค่อยๆปรับใจตนเองหาจุดมุ่งหมายของตัวเอง มันขึ้นอยุ่กับการมองโลก การปลงมันไม่ใช่การไม่เอาอะไรแล้วแต่มันคือการเข้าใจถึงอนิจจัง ทุขขัง อนัตตา ทุกอย่างล้วนไม่เที่ยงแท้แต่ทำอย่างไรละเราถึงจะมีความสุขหรือสร้างประโยชน์ให้คนอื่นได้เกิดมาครั้งหนึ่งมีครบ32 ดีกว่าคนอื่นเเล้วถ้าคุณคิดว่าสิ้นหวังลองไปที่มูลนิธิหรือลองมองคนที่เค้าด้อยโอกาสแต่เค้ายังสู้ดูเผื่ออาจจะมีกำลังใจขึ้นไม่ก้อไปช่วยเหลือไปทำประโยชน์ให้สังคมแก่คนที่ด้อยโอกาสคุณอาจจะได้แรงบัลดาลใจในการมีชีวิตอยุ่ก้อได้

เปลี่ยนเป็นศาสนาไหนครับผม

ได้ลองเปิดใจคุยกับคนใหม่ๆ บ้างไหมครับ

เห็นว่าทำงานอยู่ที่บ้าน ลองไปสมัครงานเปิดโลกบ้างดีไหม

ชีวิตเรามันต้องไปข้างหน้าเนอะ

ช่วงเลิกกับแฟนสมัยมหาลัย ผมก็แย่เหมือนกัน

ปล่อยตัวซังกะตายเกือบปี

สุดท้ายถึงจุดนึงมันก็จะรู้สึกตัวครับ

อย่าเอาอดีตมาปิดกั้นอนาคตของเรานะ

เป็นกำลังใจให้ครับ

เข้าใจนะว่าป่วย และมันเป็นโรค
แต่ที่ทุกข์ยิ่งกว่าผู้ป่วยโรคซึมเศร้า คือคนในครอบครัว พ่อแม่เลี้ยงมาอย่างดี ทำไมไปให้ทั้งชีวิตกับผู้หญิงคนนึงที่คบกันไม่กี่ปี แทนที่จะหันมามองพ่อแม่ตัวเองที่แก่เฒ่า เหน็ดเหนื่อยกับการเลี้ยงเรามากว่าจะโต
ผมก็มีคนใกล้ตัวเป็นโรคซึมเศร้า บ่นว่าท้อ โดนทิ้งอยากตาย เป็นคนไม่มีค่า พ่อแม่ผู้ป่วยมาระบายให้ฟังว่าเค้าทุกข์ยิ่งกว่าคนป่วยอีก มองดูลูกที่เบี้ยงมาหวังจะฝากผีฝากใข้ ทุกวันนี้ต้องลาออกจากงานมาดูแลลูกกลัวคิดสั้น ฐานะก็ลำบาก อายุก็เริ่มมาก

ลุกขึ้นมาเข้มแข็งเพื่อพ่อแม่เถอะ ท่านเหนื่อยมาเยอะแล้ว ถ้ารู้สึกตัวเองไม่มีค่า ชวนพ่อแม่ไปกินข้าวนอกบ้าน นวดตัว ชวนไปเดินเล่น ชีวิตท่านที่เหลือถือว่าอยู่เพื่อสร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะให้พ่อแม่ท่านเถอะ

คริสต์ ครับ

เลิกทำตัวขี้แพ้ได้แล้ว ถ้าว่างก็ลองไปเป็นอาสาสมัครร่วมกตัญญูเผื่อจะคิดอะไรได้

หาเงินเอาไว้มากๆ อย่าเป็นอะไรไปตอนนี้คนรอซ้ำเติมอยู่ คิดถึงพ่อแม่เข้าไว้

ผมงง จขกท ครับ ผมเข้าใจนะว่าคุณเป็นโรคซึมเศร้า และมันเป็นเรื่องยากมากๆที่จะรับมือเวลาเป็น แต่ลองย้อนกลับมาปัญหาของ จขกท. มันดูไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลยครับ เพราะจากที่เล่าคือปัญหามีอยู่เงื่อนเดียวคือเรื่องแฟนที่เลิกสมัยเด็ก แล้ว จขกท. บอกคิดถึงแฟนเก่า แต่อย่าลืมนะครับว่าเค้าก็เป็นแค่คนนอก แถม จขกท. ก็ลืมไปแล้วด้วย ตอนที่ได้เจอเพื่อน

แต่กลับมาซึมเศร้า เพราะมาย้อนความหลัง คือ อยากบอกว่าคุณไม่ได้เศร้า เพราะคุณเลิกกับแฟนหรอก เพราะแฟนมันก็แค่ช่วงสมัยเด็กวัยรุ่น มันเป็นเรื่องธรรมดา และมันก็นานมาแล้วด้วย อารมณ์เหมือนคุณเห็นข่าวเด็ก 10 กว่าขวบ โดดน้ำตาย เพราะเรื่องความรัก คุณว่ามันตลกไหม

แต่สิ่งที่ จขกท. มองลึกไปกว่านั้น ยิ่งทำให้เจ็บใจ คือ เค้ากำลังจะแต่งงานแล้ว ต่อให้เลิกแล้ว คุณก็คิดว่าเค้ากำลังคุยได้คนดีๆอีก อารมณ์ประมาณว่าเค้าจะไปมีชีวิตที่ดีแล้ว ดีไปหมดทุกอย่าง แล้วเราก็แย่ไปหมดทุกอย่าง แต่อย่าลืมสิว่าแต่ละคนมันก็มีปัญหาเหมือนกัน คุณมองชีวิตเค้าดีงามไปหมดได้ยังไง แล้วคุณไม่ต้องมานั่งคิดขอโทษอะไรด้วย ยิ่งทำให้คุณซึมเศร้าไปอีก คือคุณไม่ได้ไปทำลายชีวิตเค้านี่ครับ และชีวิตเค้าก็มีความสุขดี ไม่ได้ทำให้ชีวิตเค้าหมดอนาคตสักหน่อย เพราะฉะนั้นหันมาสนใจแคร์ชีวิตตัวเองได้แล้ว

ปัญหาของ จขกท. จริงๆน่าจะมาจากรู้สึกต่ำต้อยเอาเองมากกว่า รู้สึกว่าหน้าตาไม่ดี จะหาแฟนไม่ได้อีกแล้ว บลาๆๆ มันไม่ได้เกี่ยวกับแฟนหรอก แต่คุณแค่เลือกเค้าที่จะเอามาเปรียบเทียบ วิธีแก้ผมว่าอย่างแรกเลยคือ ควรต้องตัดขาดได้แล้ว หยุดส่อง facebook บลาๆๆได้แล้ว ถ้ามันทำให้คุณรู้สึกแย่ ข่าวลือต่างๆนาๆก็ตัดขาดไปซะ แล้วจิตใจจะดีขึ้นเยอะ แล้วมามองปัญหาของตัวเอง ว่าชั้นรู้สึกขาดสิ่งนี้ว่ะ ก็พยายามพัฒนาตรงนั้น จนกลับมามีความมั่นใจอีกครั้ง

เอาง่ายๆคือถ้าตอนนี้ จขกท มีแฟนใหม่ หรือกลับไปเจอสังคมเพื่อนฝูง บลาๆ อาจลืมคนนี้ไปแล้วก็ได้ และเรื่องฝังใจมันเป็นทุกคน ถ้าเป็นเรื่องคนในครอบครัวยิ่งหนัก แต่นี่แค่ผู้หญิงคนนึงเองนะครับ

สู้ๆครับ กินยา พบหมอ แล้วลองหยุดส่อง facebook แฟนเก่าครับ

ถ้าจะให้ดีก็หาคนใหม่เลยครับ อาจจะช่วยให้ลืมเร็วกว่าเดิม

พี่ว่าน้องต้องเปลี่ยนทัศนคติใหม่ก่อนเลย น้องหมกหมุ่นอยู่กับความคิดมากๆ ยึดติดกับทุกอย่าง เหมือนพี่เมื่อก่อนเลย

พี่แตงงานมา14ปี ลูก2คน แฟนมีชู้ พี่เสียใจครับร้องไห้เป็นอาทิตย์ถึงขนาดเข้าใจเลยว่าทำไมคนถึงฆ่าเมีย ฆ่าลูกแล้วฆ่าตัวตายตามไป มันเหมือนอยู่ในห้องมืดๆ มันหาทางออกไม่เจอ ไม่รู้จะทำยังไง แต่ผมตายไม่ได้ พ่อแม่ผมจะเสียใจแค่ไหน ลูกผมจะอยู่ยังไง

พี่ได้แค่บอกว่าชีวิตมันยังคงดำเนินต่อไปครับ ในขณะที่เรากำลังนั่งเสียใจอยู่จนทำอะไรไม่ไหวแต่เวลามันไม่ได้หยุดตามเรา เสียใจได้ครับ ร้องไห้ได้ แต่อย่านานครับ ถ้าเค้าไม่รักเราแลล้วก็ไม่มีประโยชน์ที่ยื้อต่อไป ปล่อยวางให้ได้ครับ

สิ่งสำคัญอีกอย่างนึงคือใช้ชีวิตโดยที่ไม่ต้องมีความหวัง อย่างคิดไปไกล คิดแค่วันนี้เราทำอะไรแล้วมีความสุขก็ทำไป อะไรไม่โอเคก็ผ่านไป อย่าเอามาคิด คิดแล้วก็ทุกข์

บางคนเค้ามีปัญหามากกว่าเราอีก อย่าว่าแต่เรื่องความรักเลย แค่เรื่องกินอยู่ไปวันๆ แต่ละคนล้วนมีปัญหากันทั้งนั้น บางอย่างอาจจะไม่ได้มีอะไรเลย แต่เรากลับมาคิดว่ามีปัญหา

ลองดูครับช่วยผมได้เยอะเลย ลองเสริจหาดู
พระไพศาล วิสาโล "ปล่อยวางได้ ใจเป็นสุข"

ไม่รู้จะช่วยอย่างไร เป็นกำลังใจให้ผ่านจุดนี้ไปนะครับ

ครับผม ผมว่าสุดท้ายเเล้วดีทุกศาสนาเอาที่เราสบายใจ และทำให้เราเป็นคนดีผมว่าได้หมด ส่วนผมยังมองว่าพุทธดีที่สุดแต่มันต่างไปจากที่เราเชื่อหรือแบบที่เราถูกสอนมามาตั้งแต่เด็กๆเหมือนพอเข้ามาศึกษาจริงจังที่ผ่านมาเราเรียนแต่กระพี้ไม่ได้เป็นแก่นเลยมันเลยทำให้เราเขวไปไกลเหมือนกันจากสาสนาพุทธตอนนี้ผมเองก้อกำลังศึกษาเซนอยู๋แต่เพิ่งเริ่มต่อไปน่าจะไปศึกษาคริสต์เหมือนกัน

มีความคิดอยากตายก็หาเพื่อนคุยนะครับ มาโพสหาคนคุย ทิ้งเบอร์ไว้ในนี้ก็ได้ มีคนอ่าน24ชม. 555

โรคมันรักษาได้แต่ต้องใช้เวลา ยังไงตอนนี้ต้องอดทนกับมันก่อนนะครับ หายเมื่อไหร่มาแจ้งข่าวด้วย.

อ่านเรื่องของท่านจนจบอยากจะบอกท่านว่า

ท่านต้องตั้งหลักให้นิ่งๆก่อน​ ลองใช้สตินึกดูว่าท่านมีชีวิต​อยู่เพื่ออะไร​ เพื่อใคร​ ท่านมีหน้าที่อะไร คำตอบส่วนมากคือ​ 1.เพื่อตัวเราเอง​ 2.เพื่อพ่อแม่ครอบครัว

ทีนี้ท่านเลิกคิดถึงผู้หญิง​คนนั้นได้แล้ว​ มันไม่มีประโยชน์​อะไรกับชีวิตท่านเลย​ อย่าเอาชีวิตเราไปผูกกะเค้า​ คนที่เหนื่อยยากเลี้ยงดูท่านมาก็คือพ่อแม่ท่านรึป่าว​ ท่านควรจะตอบแทนครอบครัวมากกว่าน่ะครับ​ จะเอาชีวิตเราไปผูกกับคนที่เพิ่งจะมารู้จักกันตอนโตมันก็คงไม่ใช่​ ก่อนเราจะรู้จักเค้าชีวิตเราก็อยู่ดีมีสุขได้ไม่ใช่หรอคับ

ความสุขตอนเด็กๆของเรา​ ตอนนี้เราก็สร้างได้ใหม่ครับ​ โลกก็มีอะไรอีกเยอะแยะให้เราไปเจอ​ อย่าไปติดกับสิ่งที่ทำให้เราแย่เลยครับผม

ตัดมันให้ขาดตอนนี้เลยครับ​ เริ่มต้นชีวิตใหม่​
เอ้า​ 1​ 2​ 3​ ลุย