อ่านยากเว้นวรรคบ้างพี่ชาย ย่อหน้าบ้าง

ผมก็เคยอยากตายเหมือนกัน แต่ผมกลัวเจ็บเลยรอดมาได้

สู้ๆๆครับ


 

Character พี่มอส ดูขัดแย้งกับคำว่า กลัวเจ็บ มากเลยฮะ  

ตอนเด็กๆครับ ป.1 ป.2 ตอนนั้นยังอ่อนแออยุ่  

ไม่รู้ว่าเปลืองกระทู้ไหมอะครับ แต่นานๆทีขอระบายเรื่องตัวเองหน่อยครับ
เรื่องมีอยู่ว้าผมเป็นโรคซึมเศร้ามาตั้งแต่อยู่ปี1 ตอนนี้อายุ25แล้วก็ยังเป็นอยู่
สาเหตุหลักๆคงเป็นเรื่องแฟนเก่าที่ตบกันตั้งแต่ ม.4 แล้วทะเลาะกันหนักมากช่วงเข้ามหาลัย ด้วยวัย และทัศนคติหลายๆอย่างที่ไม่ตรงกันสักเท่าไหร่ แต่ก็ยังตบกันไปได้ จนเค้าถึงลิมิตที่ตัวแฟนผมเค้าไม่ทนแล้วขอเลิก ก็เหมือนเป็นหลุมดำในใจมาตลอด แต่ตั้งแต่เลิกกันผมก็พยายามหาสาเหตุมาตลอดว่า ผมผิดพลาดตรงไหนบ้าง ซึ้งมันก็เยอะมาก แต่จะพูดไปก็หาว่าข้ออ้างเยอะมากเลยครับ เอาเป็นว่าผมแย่เองที่ไม่ดูแลเค้าดีพอ พอเลิกกันผมก็ได้ไปหาจิตแพทย์แล้วหมอก็วินิจฉัยว่าเป็นโรคซึมเศร้ามาตั้งนานแล้ว แต่ตัวแฟนผมเค้าไม่เชื่อว่าตัวผมเป็นเพราะว่า เค้าไม่เคยคิดว่าโรคนี้จะทำให้ผมเป็นคนที่คิดอะไรก็แย่ๆไปหมดเลย ยกตัวอย่างทัศนะคติตัวผมบางอย่าง เวลาทำอะไรก็จะคิดแล้วคิดอีกเหมือนคนไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลย เป็นคนโมโหง่ายๆ คิดลบตลอดเวลา แล้วพอเลิกกับแฟนทีนี้ผมก็ไม่ได้เจอแฟนตั้งแต่ปี2จนแฟนเก่าผมเรียนจบ แต่แม่ผมยังติดต่อเค้าอยู่ จนผมได้รู้ข่าวว่าเค้าตบกับคนใหม่ตั้งแต่เลิกกับผมไปสักระยะแล้ว แล้วกำลังจะแต่งงานในช่วงปีที่แล้ว มันทำให้ชีวิตผมที่เรียนจบมาแล้วทำงานที่บ้านแล้วเหมือนเป๋ไปยาวๆเป็นปีเลย เหมือนคนไม่มีเป้าหมายในชีวิตเลย แต่ช่วงเรียนผมกลับไม่ค่อยคิดถึงแฟนเก่า อันนี้ขอขอบคุณเพื่อนๆที่ตอนเรียนทำให้ผมไม่ค่อยเหงาเลย เพราะเล่นเกม เที่ยว ทำให้ไม่คิดถึงแฟนเก่าเลย แต่พอกลับมาทำงานที่บ้านแล้วก็ไม่ค่อยเจอเพื่อนแล้ว เลิกงานก็นั่งหน้าคอมไม่ได้ทำอะไรทำให้กลับมาคิดถึงแฟนเก่า แต่ผมก็ไม่ได้ไปรื้อฟื้นหรือคุยกับเค้านะ เพราะรู้ดีว่าเราทำเค้าร้องไห้มามากมายเหลือเกิน แล้วรู้ตัวเองว่าเป็นคนที่แย่มากๆ ผมหาจิตแพทย์มา3ที่แล้วครับ โรงพยาบาลล่าสุดคือโรงพยาบาลเจ้าพระยา เค้าก็รักษาดีนะครับ คุยปรับความเข้าใจให้พ่อแม่ผมรู้ถึงโรคนี้ แต่มันก็มีจุดที่เราทนมีชึวิตอยู่บนโลกนี้โดยไม่มีเค้าไม่ได้ เคยฆ่าตัวตายไปหนึ่งครั้งแล้วครับ กินน้ำยาล้างจานไป2-3แก้ว นอนICU ไปคืนนึง ทีนี้ผมก็ยังมีชีวิตผ่านมาจนถึงวันนี้ อยู่ดีๆก็เข้าไปส่องFacebook แฟนเก่าแล้วเห็นเค้ามีความสุขกับแฟนเค้าแล้วเหมือนโรคซึมเศร้าที่กำลังทรงๆก็ทรุดลงเลยครับเหมือนสารความเศร้าในสมองมันหลั่งมาไม่หยุด ขนาดกินยาต้านทุกวันยังเอาไม่อยู่ ใจมันโหวงๆเหวงๆ มือสั่น น้ำตาไหล ยิ่งภาพที่เค้าถ่ายกับแฟนเค้ามันทำให้จุกอกมากเลยครับ แต่เหมือนได้ยินข่าวเค้าเลิกกันไปแล้วแต่เค้าก็มีคนคุยใหม่ๆเรื่อยๆเพราะเค้าเป็นคนมีฐานะดี หน้าตาดี ส่วนผมยังไม่มีอะไรเป็นหลักเป็นฐานเลยครับ ผมก็เลยมานั่งคิดฟุ่งซ่านกับตัวเอง ว่าจะเอายังไงดีกับตัวเราตอนนี้ดี ถามว่าอยากมีชีวิตอยู่ไหม อยากมีครับ เพื่อดูแลพ่อแม่ที่แก่ แต่ถามว่าไม่อยากมีชีวิตไหม ตอบว่าไม่อยากอยู่เหมือนกัน เพราะอยู่ก็เหมือนตายทั้งเป็น ผมเป็นคนหน้าตาไม่ดีเลยครับ เลยคิดว่าแฟนคนที่เลิกกันไปเหมือนเราหวังว่าเรัยนจบจะได้แต่งงานมีครอบครัวอย่างที่ฝันเลยครับ แต่ฝันมันก็คิอฝันอะครับ ยังไงเราก็ต้องตื่นมารับความจริง โรคซึมเศร้ามันน่ากลัวมากครับ ขนาดตอนนอนยังฝันถึงแฟนเก่าเลยครับ เช่นไปงานแต่งงานแฟนเก่า เค้ามากับแฟนของเค้า ฝันหลายๆอย่างมากครับ ตื่นมากลางดึกก็ร้องไห้ น้ำตาไหล ไม่กล้านอนต่อเพราะไม่อยากฝันต่อครับ

ปล.ยาที่ผมกินตอนเช้ามี setraline 50 mg ก่อนนอนมี risperidone 2 mg ครับ

อยากบอกคนอื่นๆว่าขอให้มีกำลังใจในการมีชีวิตเถอะครับ เพราะผมก็ไม่รู้ว่าผมจะยอมแพ้เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ครับ

อยากบอกแฟนเก่าว่าขอโทษที่ทำตัวแย่ๆตลอดจนเลิกกัน แต่จะพยายามอยู่เพื่อจำเธอไปตลอดจนตายนะ แต่ถ้าไม่ไหวจะไปอยู่ข้างๆตลอดไปนะ  

อ่านยากเว้นวรรคบ้างพี่ชาย ย่อหน้าบ้าง

ผมก็เคยอยากตายเหมือนกัน แต่ผมกลัวเจ็บเลยรอดมาได้

สู้ๆๆครับ