[RE: ผมรู้สึกท้อกับชีวิตการเรียนมากๆครับ]
KATIIZ พิมพ์ว่า:
pockyza พิมพ์ว่า:
สายลมขย่มศีลธรรม พิมพ์ว่า:
พอมาอ่านเรื่องราวของท่านแล้ว อาจาร์ยผมใจดีโครตๆเลยโทรตามผมให้มาทำปริญญานิพนธ์ ใน 3 เดือนสุดท้ายก่อนโดนรีไทรแปดปี
ของท่าน ขอโทษนะครับ เรียนครบโควต้า 8 ปีเหรอครับ หรือ 4 ปี
โชคดี ของผมไม่เคยตาม อจ ที่ปรึกษา ตอนหลังผมไปจะขอคำปรึกษาตอนปี5-6 ได้ หยิ่งมาก จะขอคุยแต่ละทีนึกว่าต้องไปเข้าเฝ้าอ่ะ ทำหน้าเหมือนไม่อยากคุยไม่เคยให้คำปรึกษาอะไรเลย
อาจารย์ที่ปรึกษาผมหน้าหม้ออะ ตอนทำโปรเจค เวลามีปัญหาไม่ค่อยจะตอบ ติดนู่นนี่นั่น แต่กับเพื่อนผู้หญิงนะ ถึงกับพาไปลงพื่นที่ด้วยตัวเอง โคตรลำเอียงอะ
ใน ม บางทีเขาจะมีศิษย์รักฮะ ใครเป็นศิษย์รักนี่ก็โชคดีไป แต่ห้องผมอาจารย์เลิกสนใจตั้งแต่ปี 1 เลยเพราะเขาย้ายไปคุมเอกอื่น
กลายเป็นห้องผมไม่มีอาจารยฺ์ที่ปรึกษา เขาทำหน้าที่แค่เซ็นเอกสารเท่านั้น
อย่างวันนี้ ผมโดนสั่งงานออกแบบวันศุกร์ที่แล้ว แล้วเขาบรีฟงานผมแค่ 2 บรรทัด
ผมก็เร่งทำ แต่ยังไม่เสร็จเช้ามาโดนด่า คืองงานนี้มันเปนงานที่เขารีบใช้เพราะ เอาไปใช้งานจริงๆ ในนามมหาลัย(เอาไปดัดแปลงต่อยอดไอเดียเป็นโลโก้จริงๆ ของชุมชนนั้นๆ)
แต่พอศิษย์รักเขามา เขาบรีฟอธิบายเยอะมากๆรายละเอียดโคตรเยอะ แบบผมนี่ เซงมาก บรีฟน้อย สั่งลวกๆ รีบๆ แต่อยากได้งานดีๆ ซะงัน บางทีก็เซงฮะ แต่ก็ต้องทนเพราะเราทำตัวเองให้มาอยู่จุดนี้เองเขาจะด่า จะอะไรก็คงต้องยอมเพราะจะจบแล้ว