1 ความทรงจำของเด็กผีที่ไม่ต่างจากเด็กหงส์ในวันนี้
ทีมของพวกเราก็เคยเข้าชิงในปี 2009 และ 2011
ป๋าหวังสร้างสถิติให้เทียบเท่า ลิเวอร์พูล ก่อนวางมือ
แต่ ต้องเจอ ตอ อย่างบาร์เซโลน่าขวางไว้ทั้ง 2ครั้ง
ในระยะเวลาใกล้ๆกัน สู้แล้วแต่สู้ไม่ได้ หรือข้อผิดพลาดจากนักเตะเล็กๆน้อยๆ

ในวันที่ป๋าเครียดกับ ตอ ที่อยู่ตรงหน้า แต่หมดวิธีแก้ ทำหมดแล้ว แต่หมดจริงๆ
ตอนนั้นมีทั้งโด้ รูนีย์ ริโอ วิดิช ฟานเดอซาร์
มันยังติดตาผมจนถึงทุกวันนี้


นึกถึงคำพูด เจ้าอุ้มเลยถ้ากลับมาดู ในตอนนี้
"ก็สู้แล้ว แต่มันสู้ไม่ได้ไง"
แมนยูเจอลิเวอร์พูลยุคคลอปป์ %ครองบอลแมนยูด้อยกว่าทุกนัด
ชนะเพราะแก้ด้วยบอลยาว แต่มาดริดนี่โหดจริง แก้เพรสซิ่งได้เกือบทุกจังหวะ
ยิ่งเวลาผ่านแรงก็ยิ่งหมด นักเตะลิเวอร์พูลทำเต็มที่แล้ว ลัลลาน่าที่ลงมาแทนซาล่าห์ก็เช่นกัน(เขาเองก็อยากลงมาสร้างชื่อให้ตัวเขาเองเหมือนกัน)

เราในฐานะแฟนก็ต้องเชียร์กันต่อไปครับ สู้ๆครับ
เพื่อนร่วมลีค
" BELIEVE "
ปล.แต่ตอนนี้อินกับบอลไทยมากกว่า เพราะใกล้กับชีวิตประจำวันของเรามากกว่า

ผมแฟนหงส์ก็ยังจำภาพนี้ได้ดี นัดนั้นดูสดเชียร์ผีด้วย ผีเตรียมทีมมาดีมาก เชื่อว่าถ้าคู่ชิงไม่ใช่บาซ่าผีไม่มีทางแพ้

09นี่สื่อทุกเจ้าเทไปทางผีกันหมด ทีมดีกว่า ตัวผู้เล่นดีกว่า ขุมกำลังดีกว่า โค้ชเก่งกว่า เก๋าประสบการณ์กว่า จำได้ลางๆว่าช่อง3มีรายการไรสักอย่างมาวิเคราะห์บอกบาร์ซ่าสู้ด้วยความสดใหม่ล้วนๆ

ยอมรับตามตรงว่าเชียร์บาร์ซ่าเฉพาะกิจทั้ง 2 ครั้งครับ แต่ก็ยอมรับโดยดุษฎีว่าผีแดงเองก็มาด้วยฝีมือและมันสมองของป๋า จนได้เป็นทีมที่ดีที่สุดในยุโรปอันดับ 2 ทั้ง 2 ครั้ง

ดูสดเลยวันนั้น แต่ยอมรับเลย บารซ่าชุดที่ป๋าเจอไร้เทียมทานจริงๆ

แต่บอลป๋ากับคล็อปคล้ายกัน บอลใจสู้ บี้แหลก ดูคู่ชิงแบบนี้สนุก