หมาผมแก่ 15 ปี อ้วกเป็นเลือด
จริงๆเป็นหมาแฟน แต่ผมสนิทกับน้องจนเป็นหมาตัวเองไอแล้ว น้องเป็นหมาเล็ก ชิสุผสมคอร์กี้
ตอนนั้นแม่แฟนตรวจพบมะเร็งเต้านมระยะแรก
เลยต้องอยู่บ้านคนเดียวเวลา สามีไปทำงานกับลูกสาว (แฟนผม) ไปเรียน
แม่บังเอิญไปเจอน้องตอนยังเป็นเด็กโดนทิ้งไว้ เจ้าของเดิมเขาย้ายบ้านและไม่เอาน้องไปด้วย
แม่เลยสงสารเก็บมาเลี้ยง
การที่แม่เป็นมะเร็งแม้จะระยะแรก ตอนนั้นบรรยากาศในบ้านมีแต่ความหม่น
แต่การได้น้องมาเหมือนเป็นการทำให้ทุกคนในบ้านกลับมายิ้มได้
แม่ตั้งชื่อน้องว่าถุงเท้า ถุงเท้าอยู่เป็นเพื่อนแม่เวลาทุกคนไม่อยู่
เวลาแฟนผมร้อฝไห้ ถุงเท้ามันก็จะมานอนใกล้ๆมาซบแขนให้กำลังใจ
ผ่านมาหลายปี แม่รับการป่านตัดเอาเต้านมออดไป อาการแม่ดีขึ้นเยอะ
เรียกได้ว่าถุงเท้ามันเป็นศูนย์รวมจิตใจของคนในบ้าน ขนาดผมเป็นคนนอก
รู้จักน้องมา 8 ปีเท่ากับที่คบกับลูกสาวบ้านนี้
ผมก็ยังผูกพันธ์กับมันมาก มันเป็นหมาฉลาดรู้ว่าเจ้าของกำลังรู้สึกอย่างไร
ตอนนี้ มันอายุ 15 ปีแล้ว
ร่างกายมันค่อนข้างผอมจากที่เคยเป็นหมาอ้วนสมบูรณ์
เริ่มมีกลิ่นเหม็นตามประสาหมาแก่ แม่เลยอาบน้ำให้มันบ่อยขึ้น
เริ่มมีแผลเปื่อยตามตัว เราเลยไม่ให้น้องกินไก่หรือตับ ให้อาหารเม็ดอย่างเดียว นานๆทีจะให้กินไข่ต้มบ้าง
มาวันนี้แฟนโทรมาบอกว่าน้องอ้วกเป็นเลือด ถ่ายเป็นเลือด มีอาการซึม ไม่กินข้าว
ผมกลัวจังเลย กลัวว่ามันจะเป็นอะไรไป
ผมจะแต่งงานปีหน้า เคยคิดว่าอยากให้น้องเป็นส่วนนึงของรูปถ่ายพรีเวดดิ้ง
มันผ่านอะไรกับเรามาเยอะมากๆ
ไม่อยากให้มันเป็นอะไรไปเลย
ตอนนี้มันไม่กินข้าวไท่กินอะไรเลย อ้วกอย่างเดียว
จะพาไปหาหมอก็กลัวมันต้องฉีดยา หรือต้องทรมาน