ด้านลบ โดยเฉพาะถ้าออกมาจากพวกชนชั้นกลาง

ถ้าไม่รวยจริงแล้วพูดงี้ผมตีลบหมดอะ 5555

ส่วนตัวคิดว่าราคาที่ไม่สะท้อนคุณค่าของสิ่งนั้น มันเป็นเพราะเราไม่เข้าใจคุณค่าของมันน่ะ

มันคือความจริงครับ ความหมายจริงๆ ของประโยคนี้คือ "ถ้าเรารู้สึกว่ามันไม่คุ้มค่าที่จะจ่ายแสดงว่าเราไม่ใช่กลุ่มเป้าหมายของสินค้านั้นๆ"

ย้อนกลับไปเมื่อ 10 ปีที่แล้ว ผมยังคิดว่าไอโฟน 40K แม่งแพง ผมก็ใช้แต่มือถือ 4-5 พัน กินบุฟเฟ่ 399 นี่อย่างแพง เป็นรางวัลตัวเองเดือนนึงกินที ทุกวันนี้ถ้าจะไปกินบุฟ ก็ขั้นต่ำ 1000++ ส่วนเรต 3-4 ร้นนี่กินเป็นอาหารมื้อปกติไปละ

ต้องดูบริบทที่พูด

คุยกันเรื่องธุรกิจ ก็ชวนคุยอีกบริบท

ถ้ากำลังคุยเรื่องสินค้า ความคุ้มค่าต่างๆ ก็อีกบริบท

ตอบยาก ถ้าพูดลอยๆ เชิงแบบดูถูกก็อีกบริบทเช่นกัน

แต่ส่วนตัวเฉยๆ กับคำนี้ แต่จะเจอบทสนาทนี้กับการคุยในแง่ธุรกิจมากว่า

หรือพูดง่ายๆ ไม่ใช่กลุ่มลูกค้า นั่นแหละ

ไม่ให้ราคาคำพูดพวกนี้ เพราะคนพูดส่วนใหญ่มันไม่ได้มีเงินครึ่งบัญชีกรูเลย

เฉยๆ เห็นด้วย 80%

ผมว่ามองได้ทั้ง 2 ด้าน แล้วแต่เราจะตีความ

สมมุติคนที่แบบโคตรรวย แต่เค้าบอกไอโฟน 17 แพง มันก็ไม่ได้แปลว่า ไอโฟน 17 เค้าจะซื้อไม่ได้
แต่คำว่าแพงมันคือคำวิจารณ์เฉยๆ ครับ ซึ่งจะซื้อหรือไม่ซื้อมันก็อีกเรื่อง มันไม่เกี่ยวว่าจะไม่ได้ทำมาขายคนพูดเสมอไป

รู้ว่ามันเป็นคำที่สร้างมาเพื่อยกตัวเองให้สูงขึ้นแค่นั้นเอง จริงๆหลายคนเค้าสามารถซื้อได้แค่เค้ารู้สึกว่าทำไมต้องจ่ายราคานั้นทั้งที่มีราคาถูกกว่าแต่ของเหมือนกัน

นักการตลาดเก่งๆ เค้าชอบมากเลยครับ พวกที่คิดว่าของแพงเหมาะกับตัวเอง จะได้ฟันกำไรเน้นๆ ลูกค้าก็ไม่กล้าบ่นมาก เพราะกลัวเทสไม่ดี อย่างเช่นกินข้าวร้านนี้หมื่นกว่าบาท ต่อให้ไม่อร่อย ไม่ถูกปากก็ต้องบอกว่าอร่อยไว้ก่อน


เพราะงั้น ใช้สมองคิดแทนความรู้สึกในการจับจ่ายใช้สอยเมื่อไหร่ และเข้าใจโครงสร้างการสร้างสินค้าจากนักการตลาด คุณจะใส่เสื้อตัวละ 300 เนื้อผ้าดีๆ เดินเล่นแบบมีความสุขได้เอง

จริงๆ มนุษย์โดนหลอกลวงอีกหลายเรื่องโดยนักการตลาดนะครับ

ถูกต้องครับ ผมจบการตลาดเวลาเห็นโพสต์ทำนองของแพงไม่ได้ทำมาขายคุณ บลาๆ แล้วขำ คือโดนนักการตลาดปั่นอยู่แล้วยังไม่รู้ตัวอีก โดยเฉพาะคนที่เงินไม่พอ afford ของสิ่งนั้นแล้วพยายามออกมาปกป้องนายทุน เห็นแล้วตลก

ก็ตามนั้น

สำหรับบางคนมันไม่เกี่ยวกับแพงไม่แพงแต่มันเกี่ยวกับความเหมาะสมอาะครับอย่างที่บ้านสอนให้ประหยัดปลูกฝังมาตั้งแต่เด็กของบางอย่างมีกำลังซื้อเกินราคาไปมากแต่ก็ไม่ซื้อเพราะมันไม่สมเหตุผลบางอย่างถูกใจมากๆก็มีแอบซื้อเหมือนกันเป็นเคจๆไป

ผมว่าของมันมีมูลค่าตามคนซื้อแหละครับ ของบางอย่าง คนนอกวงการอย่างผมรู้สึกว่ามันแพงแบบไม่มีประโยชน์ แบบพระเครื่อง ของแบรนด์เนม นาฬิการาคาแพงๆ ถามว่าซื้อได้มั๊ย มันก็ซื้อได้ตามกำลัง แต่พอไปเทียบกับของที่เราชอบ ว่าเงินเท่านี้มันแลกสิ่งนี้ได้เลยนะ เช่น ซื้อทำไมกระเป๋าใบละสองแสน ได้กล้อง leica เลยนะไรงี้ หรือกินข้าวทำไมมื้อละ 3000 ไปตีหม้อดีกว่าไรงี้

แต่มันมีคุณค่ากับคนบางกลุ่มอ่ะ จะบอกเป็นการตลาดก็ใช่ แต่แบรนดดิ้งก็ไม่ได้เกิดมาฟรีๆ ผมว่าก็สมเหตุสมผลอยู่

อาจจะไม่ตรงทีเดียว แต่ก็คล้ายๆ เงินคริปโต ทอง ที่มันมีมูลค่าเพราะคนให้ค่ามัน คนไม่เห็นค่า ไม่เชื่อก็ว่ามันแพงอยู่ดี

ไม่เสมอไปครับ บางอย่างพอมันแพงเกินไปมันส่งผลกระทบต่อสินค้าในตลาดเดียสกันให้มันแพงไปด้วย