พอดีผมเห็นถกกันเรื่องการยุบสภา เห็นว่าน่าสนใจดี ทีนี้ผมแค่อยากแลกเปลี่ยน
อยากได้มุมมองที่หลากหลาย เพื่อเรียนรู้ในประเด็นนี้ว่าน่าจะมีอะไรที่น่าสนใจบ้าง
ผมขอยกโควทตัวเองในอีกกระทู้มา

ยุบได้ครับ ถ้าเราตีความกฎหมายแบบปกติ หลักพื้นฐานแรกๆที่จะได้ยินเวลา
พูดถึงเรื่องนี้คือกฎหมายแพ่งนั้นถ้าไม่มีกฎหมายห้ามย่อมทำได้…
ส่วนกฎหมายอาญา หรือคือพวกกฎหมายมหาชนถ้าไม่มีกฎหมาย
บัญญัติให้กระทำได้ ห้ามทำ ทั้งต้องตีความแบบเคร่งครัด ในส่วนนี้ผมขอยก
กฎหมายล้มละลายขึ้นอ้าง ซึ่งมันมีความเป็นกฎหมายเอกชนและมหนาชน
โดยยกคำว่า “คำสั่งพิทักษ์ทรัพย์ของลูกหนี้“ ซึ่ง มีทั้ง (ผมขอเรียกว่า
คำสั่งพิทักษ์ทรัพย์)
1. คำสั่งพิทักษ์ทรัพย์
2.คำสั่งพิทักษ์ทรัพย์เด็ดขาด
3.คำสั่งพิทักษ์ทรัพย์ชั่วคราว
ซึ่งส่วนนี้ยังไงๆก้อกฎหมายมหาชนแน่ๆ จะเห็นได้ว่า ถ้าจะต้องการ
บอกว่า กรณีนี้เป็นเด็ดขาดหรือชั่วคราว ไม่มีการรวมกันเลย
กฎหมายล้มละลายจะบอกชัดเลยว่า เด็ดขาด , ชั่วคราว หรือคือ
ถ้าบัญญัติว่า ”คำสั่งพิทักษ์ทรัพย์“ จะหมายถึงทั้งเด็ดขาดและชั่วคราวเสมอ

ในส่วนนี้อาจจะมีข้อแย้งกรณีมาตรา 94 ที่ “คำสั่งทักษ์ทรัพย์” กรณีนี้
หมายถึงคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์เด็ดขาดเท่านั้น แต่อย่าลืมว่า กรณีนี้เป็น
การบอกว่าหนี้อะไรบ้างที่ขอรับชำระหนี้ในคดีล้มละลายได้ซึ่ง

หนึ่ง เมื่อมาตรา 27 บอกว่าเมื่อมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์เด็ดขาดให้เจ้าหนี้
ยื่นคำขอรับชำระหนี้ในคดีล้มก้อมันมาจากมาตรา 27 ไง

สอง โดยปกติถ้าจะต้องมาดูมาตรา 94 และกรณีนั้นมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์
ชั่วคราว มันจะต้องมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์เด็ดขาดภายหลังจากนั้นตามมาเสมอ
100% ถึงจะต้องมาดูมาตรา 94 และ

สาม นั่นหมายความว่า หนี้ที่เกิดก่อนมีคำสั่งพิทักษ์ทรัพย์ชั่วคราวก็ยื่นขอรับ
ชำระหนี้ในคดีล้มได้

สรุปมาตรา94 ในส่วน “คำสั่งพิทักษ์ทรัพย์” ที่ตีความว่าเฉพาะ เด็ดขาด นั้น
ต้องตีความย้อนกลับว่า ชั่วคราว ไม่มีปัญหายังไงๆชั่วคราวได้อยู่แล้ว ที่บอกว่า
เฉพาะ เด็ดขาด นั้นคือ เด็ดขาด จะไม่ถูกตัดโดย ชั่วคราวนะ หนี้ที่เกิดก่อน
มีคำสั่งเด็ดขาด ก็มีสิทธิยื่นคำขอรับชำระหนี้ในคดีล้มได้เหมือนกัน เพราะฉะนั้น
ถ้าใครจะเอามาตรา 94 นี้มาแย้งผม คงเข้าใจแล้วนะว่าแย้งไม่ได้


แล้วที่นี้เรื่องคำว่ารักษาการนั้น มีบัญญัติเพียงว่า ให้รักษาการ โดยไม่ได้บอกชัด
ในเรื่องการยุบสภา และในเรื่องยุบสภา คนยื่นคือนายกฯ โดยไม่ได้บอกชัดเจนว่า
ห้ามนายกรักษาการทำ

ผมงงว่า คนที่ตีความว่า ไม่ได้ คุณตีความได้ยังไง คุณจะตีความในกรณีคำว่า
นายกฯตาม มาตรา 103 ว่าหมายถึง “เฉพาะนายกรัฐมนตรี” เท่านั้นไม่ได้
ถ้ายึดหลักการพื้นฐานในการตีความกฎหมายมหาชนนั้น ให้นายกฯคือให้นายกฯ
ถ้าไม่ให้คือไม่ให้ และเมื่อไม่มีการแบ่งแยกชัดเจนระหว่างนายกฯกับนายกฯรักษาการ
ก้อต้องตีความว่าทั้ง 2 แบบทำได้ อย่ามั่วเรื่องหลักพื้นฐาน หลักพื้นฐานดูว่า
นายกฯมีอำนาจหรือไม่ อย่ามามั่วเรื่องนายกฯ 2 แบบ ไม่งั้นมันจะมีปัญหาเรื่อง
ราชอาณาจักรไทยมีนายกฯมาโดยตลอด ไม่เคยมีแม้แต่วินาทีเดียวที่ไทยเราไม่มีนายกฯ

ถ้าจะมาโต้แย้งผมเรื่อง เป็นเรื่องสำคัญ คือ ต้องให้บอกไหมครับว่าอำนาจเป็นของ
ปวงชนชาวไทย การที่ให้พวกกูตัดสินใจกันเองนี่คือสำคัญน้อยกว่าเรื่องอื่นๆ?
จะบอกว่าการให้ปวงชนชาวไทยตัดสิน ใช้อำนาจกันเองมันไม่ใช่หลักการที่ใหญ่ที่สุด?
เออถ้ากล้าพูดออกมาตรงๆ พวกกูยังยอมรับได้มากกว่า อย่าๆๆอย่าให้ต้องขึ้น
ทำไมจะต้องให้หลักที่มันไม่ชัดเจน มันงงๆ มาตัดหลักการที่สำคัญที่สุดในรัญธรรมนูญ
“อำนาจเป็นของปวงชนชาวไทย”

ผมแค่อยากแลกเปลี่ยนมุมมองหลายๆด้าน เพราะบางครั้งผมก้อมีความคิด มีมุมมอง
แบบแปลกๆ บางครั้งผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองคิดแบบนั้นได้ไง แต่มันจะรู้ตอนได้คุย
กับคนอื่น เพราะการคิดคนเดียวมันก้อมีกรอบบางอย่างที่ทำให้เราไม่ได้คิดอีกแบบ
ผมแค่อยากทราบมุมมองในเรื่องว่า “นายกฯรักษาการมีอำนาจยุบสภาหรือไม่” จาก
หลายๆความคิด ผมว่ามันต้องมีแหละมุมมองที่ผมคิดไม่ถึง ไม่ว่าจะจากฝ่ายที่เห็นว่า
ยุบได้ กับยุบไม่ได้ เอาจริงๆผมก้ออยากรู้มุมมองของฝ่ายที่คิดว่ายุบไม่ได้มากๆ เพราะ
ตอนนี้พวกเพื่อน คนรู้จักผมที่ผมได้คุย ทุกคนดันบอกว่า ยุบได้ ทุกคนเลย ไม่มีใครออก
ไปทางว่ายุบไม่ได้สักคน ผมเลยอยากทราบมุมมองของหลายๆท่านเผื่อให้ผมเข้าใจ
อะไรที่มากกว่าเดิม รู้มุมมองที่ผมคิดไม่ถึงด้วย

มันไม่ได้ตีความกฎหมายกัน
มันตั้งเงื่อนไข เรียกรถถัง

ให้ติดล็อกหลายๆ ชั้น
ยุบสภาก็ไม่ได้ ตั้งรัฐบาลก็ไม่ได้ บริหารก็ไม่ได้
จะได้อัญเชิญตัวเ-ี้ยสีเขียวๆ หรือ อตอห. มานั่ง

นายกรักษาการสั่งยุบ, มีคนไปร้องศาลว่าทำได้หรือปล่าว, ศาลสั่งคุ้มครองชั่วคราว, การบริหารบ้านเมืองตอนนั้นจะทำไง? เพราะคงไม่มีใครกล้าทำอะไร มันสุ่มเสี่ยงผิดกฏหมาย, พอเกียร์ว่างกันหมดก็เดทล็อก แล้วแอน แอ่น แอ้น ตามทรง

อย่าคิดแบบปกติ

ขอโทษที่อาจจะไม่ชัดเจน ถ้าประเด็น ผมเรียกว่าประเด็นตามความเป็นจริง
ผมไม่ได้อยากทราบอ่ะครับ ผมอยากทราบประเด็นทางกฎหมายล้วนๆอ่ะครับ
ถ้าจะเอาให้ชัดเจน

ผมอยากรู้แง่มุมทางกฎหมายว่า นายกรักษาการมีอำนาจในการยื่นคำแนะนำ
ให้พระมหากษัตริย์ใช้อำนาจยุบสภาหรือไม่ ส่วนตัวผมเห็นว่า นายกรักษาการ
มีอำนาจถวายคำแนะนำยุบสภา ด้วยเหตุผลด้านการตีความกฎหมายตามที่ผม
เขียนไว้ แล้วมันจะมีเหตุผลอะไรตามกฎหมายอีกไหมที่สนับสนุนความเห็นทาง
กฎหมายของผม แล้วถ้าเห็นว่านายกรักษาการไม่มีอำนาจในการถวายคำแนะนำ
เหตุผลทางกฎหมายคืออะไรครับ

ขอเพิ่มเติมหน่อยนะครับ จริงๆกฎหมายไม่ได้ยาก และมันมีที่มาจากเหตุผลที่ควร
จะเป็นอยู่แล้วครับ กฎหมายเขียนโดยคน เพราะฉะนั้นทุกคนสามารถแสดงความเห็น
ทางกฎหมายได้อยู่แล้วครับว่า กฎหมายควรจะเป็นเช่นใด ในเรื่องนี้ถ้าจะต่ออีกก้อจะยาว
เอาเป็นว่า ทุกคนมีสิทธิแสดงความเห็นได้ว่า กฎหมายควรจะเป็นเช่นใด ไม่ได้จำกัดว่า
เฉพาะกลุ่มไหนที่มีสิทธิ กลุ่มอื่นๆที่ไม่ได้บอกห้ามแสดงความเห็นทางกฎหมายนะครับ
ใครบอกแบบนั้นผมจะด่าเข้าให้ ถ้าจะสรุปคือ ลองเอามาตรา 103, 169, 182 รัฐธรรมนูญ
2560 มาอ่านแล้วลองคิดเลยครับ ตีความเลยว่าตัวเองเห็นว่ายังไง เอาตามมุมมองของ
ตัวเองเลยครับ ได้หรือไม่ได้

ความเห็นผมมันยุบไม่ได้นายกรักษาการมันไม่สามารถทำได้ทุกอย่าง มันคืออำนาจเฉพาะตัวนายกที่ได้รับการเลือกมา เหมือนรฐน40 ปี57 รักษาการณ์นายกมันก็ยุบสภาไม่ได้ด้วยเหมือนกัน(แต่เคสนั้นยุบไปแล้วรอบนึง จะยุบซ้ำไม่ได้)
ส่วนที่ท่านยกมาผมบอกตรงๆอ่านไม่รู้เรื่อง แล้วจะเอากฏหมายแพ่งมาตีปนกับ กฏหมายอื่นไม่ได้ด้วย
ตีความแท้ๆไม่อคติแบบนี้ไปอ่านของ อ.พรสรร จุฬาอะ นั่นก็บอกไม่ได้

เฟสบวรศักดิ์

ถ้าตามกฎหมายคือ ยุบได้ครับ
เพราะรัฐธรรมนูญมีเขียนจำกัดอำนาจของ
รัฐบาลรักษาการไว้ ว่าไม่สามารถทำอะไรได้บ้าง
และไม่ได้เขียนห้ามเรื่องยุบสภาไว้ ดังนั้น จึงเสนอยุบสภาได้
และแม้ตามรัฐธรรมนูญให้เป็นอำนาจของ king แต่ถ้าว่ากันตาม
หลัก king can do no wrong แล้ว king ก็ไม่ควรปฏิเสธการยุบสภา

เรื่องคือนี้เถียงกันว่า "อำนาจนายก" ยังมีอยู่ไหม เพราะอำนาจยุบสภาเป็นอำนาจของนายกโดยตรง

ฝ่ายที่บอกว่ายุบได้คือรักษาการนายกก็คือนายกนั่นแหละ ทำไมจะยุบไม่ได้

ฝ่ายที่บอกว่าไม่ได้คือตำแหน่งนายกมันไม่มีแล้วตอนนี้ อ้วนมันแค่อยู่เพื่อรอส่งต่อ

ถ้าคุยแค่เรื่องนี้ ส่วนตัวคือประเทศไทยตอนนี้ไม่มีนายก รักษาการไม่ใช่ปฏิบัติงานแทน อำนาจยุบสภานั้นหายไปแล้ว แล้วถ้าเลือกนายกกันไม่ได้ละ ก็นั่นละความเ-ี้ยของ รธน.60 ที่สร้างเดตล๊อคได้ตลอดเวลา การรีบทำ รธน.ใหม่คือสิ่งที่ดีที่สุดกับประเทศ

ผมไม่ชอบการยุบสภาเลย

อยากให้มีกฎหมายเข้ามาคุ้มครองไม่ให้ยุบด้วยซ้ำ

เพราะการยุบสภา บางครั้ง มันคือแทคติคอย่างหนึ่ง

แล้วผมก็เบื่อมาก เวลาฝ่ายค้านอภิปรายว่า

ยุบเถอะครับ อะไรแบบนี้อ่ะ มันเหมือนคนทะเลาะกันเลย

ทางที่ดีที่สุดสำหรับเมืองไทย

ผมคิดว่านายกอยู่แค่สมัยเดียวพอ แต่เพิ่มเป็น 6 ปี

ให้ครั้งเดียวพอ ประเทศจะแย่ จะล่มจมยังไง

คนจะได้รู้สึกว่า เออ ทนไปอีก 6 ปี เดี๋ยวมันก็ไปแล้ว

แล้วก็อยากให้มีไพมารี่โหวตด้วย

ผมว่าเราต้องเหลือพื้นที่ให้คุยโดยเอาหลักการเป็นที่ตั้งแบบนี้หลงเหลือไว้ก็ดีนะ ไม่ใช่มาถึงตั้งธงว่าประเทศนี้ยึดหลักการอะไรไม่ได้ นั้นนี่ มันดูสิ้นหวังเกิ้น

รัฐธรรมนูญบัญญัติชัดเจนว่า เป็นอำนาจเฉพาะตัวของนายกรัฐมนตรีจริง แต่ไม่ได้บัญญัติว่า
นายกรักษาการไม่มีอำนาจนะครับ ส่วนที่ผมยกเรื่องกฎหมายแพ่งมาเทียบคือ หลักในการ
ตีความกฎหมายจะมี 2 แบบ เอาเป็นว่ากฎหมายมหาชนถือหลักในการตีความว่า ต้องมี
กฎหมายบัญญัติให้อำนาจจึงจะกระทำได้ ต่างจากกฎหมายแพ่งที่ทำได้เลยทุกอย่าง ยกเว้น
ที่กฎหมายห้าม ผมแค่เรียงลำดับจากพื้นฐานล่างสุดไปหาเป้าหมายเฉยๆครับ แล้วที่ยกเรื่อง
กฎหมายล้มเพราะตัวอย่างในการตีความจะชัดเจนว่า กฎหมายมหาชนจะตีความเคร่งครัด
ให้คือให้ ไม่ให้คือไม่ให้ แล้วยกย้อนกลับมาว่า เมื่อรธน.60 บัญญัติชัดเจนว่า นายกเป็นผู้
ถวายคำแนะนำ นายกจึงมีอำนาจยื่น และเมื่อคำว่า นายกรักษาการ เป็นเพียงการอธิบาย
แต่ไม่มีการบัญญัติชัดเจนเอาไว้ในรธน.60 เลย แล้วทำไมเราถึงจะตีความว่า รธน.60
บัญญัติห้ามนายกรักษาการยื่นกรณีนี้ ผมจะไม่เข้าใจถ้าแก้ตรงนี้ให้ผมไม่ได้ ส่วนความเห็น
ทางกฎหมายผมเข้าใจ ผมไม่ใช่นักกฎหมายชื่อดัง และโดยส่วนตัวไม่อยากใช้วิธีนี้ แต่ก็
ไม่ปฏิเสธถ้าจะต้องใช้เพื่อโต้แย้งอะไรบางอย่าง ผมเรียนธรรมศาสตร์และได้แลกเปลี่ยน
ความเห็นกับอ.กฎหมายมหาชนชื่อดังของธรรมศาสตร์หลายคน รวมถึงนักกฎหมายมหาชน
ที่ผลิตโดยธรรมศาสตร์หลายคน คือส่วนตัวผมเรียนโทสายกฎหมายเอกชน แต่ตอนเรียนป.โท
เพื่อนๆพี่ๆน้องๆผมหลายคนก้อเรียนทางมหาชน รวมถึงผมสนใจทางมหาชนด้วย ได้มีการแลก
เปลี่ยนความคิดเห็นทางกฎหมายกันหลายอย่าง ซึ่งหนึ่งในนั้นมีเรื่องนี้แหละครับ เอาเป็นว่า
พวกผมมีความเห็นตรงกัน สำหรับความคิดเห็นทางกฎหมายในเรื่องนี้ ผมเห็นว่า นายก
รักษาการมีอำนาจถวายคำแนะนำ ส่วนอำนาจในการยุบสภาเป็นของพระมหากษัตริย์เท่านั้น
ส่วนถ้าจะขุดลึกกว่าประเด็นนี้คงจะเบื่อกันสะก่อน เอาเป็นว่าถ้ายกอ.จุฬา ผมก้อคงขออนุญาตยก
อ.ธรรมศาสตร์ขึ้นมาขัด

ส่วนตัวอย่างที่ท่านบอก ก้อชัดเจนนะครับ จะยุบซ้ำเพื่อ แต่ข้อเท็จจริงมันไม่เหมือนกัน
และถ้าจะยกตัวอย่างจากต่างประเทศ จะมีของอังกฤษที่กษัตริย์มีอำนาจปฏิเสธการลงนามได้
ในกรณีสำคัญๆเท่านั้น เช่น รัฐาบาลเดิมยื่นคำแนะนำให้ยุบสภา แบบมึงจะยื่นอะไรนักหนา
หรือมันมีเหตุผลพิเศษจริงๆ พระมหากษัตริย์จึงจะไม่ลงนาน

แต่กรณีที่ชัดเจนว่า นายกรักษาการไม่มีอำนาจถวายคำแนะนำนั้น จากตัวอย่างในต่างประเทศ
ผมไม่เคยเจอครับ

ตรงนี้อาจจะขัดกับหลักที่ว่า เรามีนายกรัฐมนตรีตลอดเวลา เว้นแต่จะยอมรับว่า
หลักนี้ที่ยึดถือกันมามันไม่ใช่น่ะครับ คือที่ถือๆกันคือ ราชอาณาจักรไทยมีนายก
เป็นผู้นำรัฐบาลมาโดยตลอด ไม่เคยมีแม้แต่วินาทีเดียวที่เราไม่มีนายก

ก็นั่นละครับ และเช่นกันหลักการมันใช้ไม่ได้กับ รธน.ปัจจุบัน และ ศาลรัฐธรรมนูญ เพราะงั้นก็ต้องมองจุดอ่อนให้ได้ทั้งหมดก่อนทำลงไป เพราะถ้าทำลงไปจริงๆมันก็คือเดตล๊อคอีกแบบ

เอาตามหลักการจะเป็นเช่นนั้น แต่อาจจะมีคนยกตัวอย่างจาก
อังกฤษ ซึ่งเคยปฏิเสธด้วยเหตุผลที่พิเศษ แล้วเอาตามจินตนาการ
ของผม อาจจะนะครับ อาจจะยกเหตุผลเรื่องจะเกิดความเสียหายของ
ประเทศในกรณีปัจจุบันที่ท่านอาจจะไม่ลงนาม แต่นั่นไม่ใช่เหตุผล
ที่จะมาบอกว่า นายกรักษาการไม่มีอำนาจถวายคำแนะนำ และที่สำคัญ
ใครจะมาบอกว่าถ้าท่านไม่ลงนามแล้วคนถวายจะผิด ผมจะด่าให้ ไปหา
ข้อกฎหมายที่บัญญัติชัดเจนว่า ถ้าทำแล้วผิดมา อย่าๆๆ อย่าอ้างลอยๆ
ผมตบหมดน่ะพวกอ้างลอยๆ แล้วไอ้พวกที่ออกมาบอกว่าขืนยื่นแล้วจะมี
ความผิด ผมขอตัวกฎหมายครับ ถือสะว่าสอนผมผู้ไม่รู้ให้เอาบุญหน่อย
แต่ยกมั่วๆมาผมตบนะ ไม่ไว้หน้านะเออ