คำว่าสัญญา มันก็บอกอยู่แล้ว มันต้องเคารพสัญญากันทั้ง 2 ฝ่าย เรื่องสัญญาใจ ถ้ามีไว้แล้วผิดสัญญา ก็อาจทำให้ไม่อยากไปต่อ เข้าใจได้ แต่สุดท้ายมันก็มีสัญญาที่เป็นลายลักษณ์อักษรคลุมไว้อยู่ดี นิวจะไม่ปล่อยแล้วดองจนหมดสัญญาก็เป็นสิทธิ์ของเขา

ก็มันมีสัญญาอยู่ นักเตะก็ต้องเคารพสัญญาซิ มีความเป็นมืออาชีพหน่อย ไม่ใช่มางอแงอะไรแบบนี้

5–6 ปี จะคุ้มกว่า เพราะมีเวลาเก็บเกี่ยวฟอร์มและขายได้ราคา

ถ้าเป็น นักเตะอายุ 25 ปีขึ้นไป → สัญญา 4 ปี กำลังเหมาะ เพราะยังรักษามูลค่าได้ และลดความเสี่ยงจากช่วงปลายอาชีพ


พูดง่าย ๆ คือ

ดาวรุ่ง ยาว (5–6 ปี)

นักเตะที่เริ่มพีคแล้ว กลาง ๆ (4 ปี)

พอจะเข้าใจไหมครับ

คิดง่ายๆ หากระบบการจ้างงานบริษัทที่คุณทำ มีการทำสัญญาเหมือนนักฟุตบอล ... หากคุณเจอแบบอืซัค!!! คุณจะยังอยากที่อยู่เดิมไหม? เรื่องแบบนี้มันนานาจิตตัง เพราะจุดมุ่งหมายในชีวิตแต่ละคนแตกต่างกัน.. และหากอิซัค!!! ย้ายแบบถูกๆก็ว่าไปอย่าง มันก็อยู่ในกรอบที่สโมสรควรยอมรับได้นะ พูดง่ายๆ หากอิซัค!!! อยู่ที่เดิม พรุ่งนี้ ขาหัก...คิดไหมว่า นิวคาสเซิ่ล จะตอบแทน ประเคน เงิน ประเคนแชมป์เพื่อเขาได้ไหม??? ... หุหุ

ก็ไม่รู้ ที่กลายเป็นคนแสนดี

ว้ายย ร้อยแล้วโชว์โง่ ไม่แปลกที่ยังจนต่อไป เงินไม่ถึงแล้วกระจอกเอง

ถ้าอีซัคขาหักนิวก็ยังต้องเคารพสัญญาโดยการจ่ายเงืนเดือนและถ้าอยู่จนครบสัญญาก้ต้องจ่ายค่าloyalty bonusตามสัญญา​ ต้องเคารพการตัดสินใจของนักเตะก็ถูกแต้ต้องเคารพการตัดสินใจของทีมด้วยหรือป่าว

์
คุณพูดในมุมผลประโยชน์สโมสรไง พูดเหมือนฝั่งนักเตะเสียประโยชน์อย่างเดียว
ผมก็ยกประโยชน์ของสัญญายาวฝั่งตัวนักเตะไงครับ

พอจะเข้าใจไหมครับ

คิดให้ง่ายอีกนะ... ขาหัก อิซัค!!!ก็อยากไปขาหักที่ที่ให้ทุกอย่าง ที่มีอนาคตมากกว่าครับ โอกาสมันไม่ใช่จะมีง่ายๆ มันไม่ใช่ว่า หากอยากย้ายสโมสรต้องจ่ายค่าชดเชยตามสัญญาทั้งหมดซะที่ไหน ถึงจะมองดูว่า คนขอย้ายเห๋นแก่ตัว..หุหุ

นั่นคือข้อได้เปรียบสโมสรเช่นเดียวกัน เพราะค่าแรงะถูกกำหนดในเพดานๆดึง อิงจากระยะยาว ลองเป็นระยะสั้นดิ ตอนนี้อิซัคเผลอๆไม่ถึง 50 ล้านปอนด์ หากเหลือแค่ 1 ฤดูกาล

ของซื้อของขายครับ​ มีราคาที่ผู้ขายอยากได้อยู่​ เหมือนเคสคูตี้​ อาซา ซัวเ​รส​ บาเลบ่า​ เคน