มนุษย์เป็นสัตว์สังคม ถ้าอยู่ตัวคนเดียวมันจะรู้สึกหดหู่เป็นเรื่องธรรมดาครับ แต่มันก็ไม่ยากหรอก ถ้าจะระบายออกไปด้วยการหาเพื่อน หาคู่ หรือหากิจกรรมอะไรเพลิน ๆ ทำไป เพื่อลดความเหงานั้นลง

ปัญหาของคนเหงา คือกำแพงของตัวเอง ที่ก่อด้วยตัวเอง ถ้าเหงา ก็ข้ามกำแพงนั้นไปพบผู้คนข้างนอกสิครับ นั่นคือสิ่งที่ผมได้บทเรียนมาด้วยตัวเอง หลังจากเคยเลิกกับแฟนเก่า แล้วเหงาแทบตาย แต่สุดท้ายกลายเป็นจุดเริ่มต้นของตำนานรถไฟสลับรางครั้งหนึ่งในชีวิตผม

อย่าไปดูจ้องมาก ยิ่งดูมากยิ่งโดนหลอก ตั้งแนวไว้เลยในใจ เท่านี้คัท เท่านี้ถัว

ผมดูเฉยๆครับ ผมเข้าตอนมันตก แล้วเก็บยาวๆ ค่อยซื้อเพิ่มตอนมันลงอีก ถ้ามันไม่ลงก็จะไปเก็บตัวอื่นๆแทนเป้าหมาย 10 ปี

แต่แค่ไปดูว่ามันจะลงตอนไหนมากกว่า คนอื่นอาจจะรอสีเขียว ผมรอสีแดง

หางานอดิเรก ออกกำลังกายจริงจัง
ช่วงอายุ30 ผมหาอะไรทำจนรู้สึกเวลาไม่พอ
ท่านลองวางแพลนระยะยาว กลาง สั้นที่มันไปด้วยกันดู ว่างๆ ไม่มีไรทำ ก็มานั่งคิดดูว่าเราอยู่จุดไหน จะได้ฮึบมามีอะไรทำต่อ
สุดท้ายชีวิตมนุษย์คือการหาความสุข อย่ามัวไปเหงา

ยอมลงทุนซื้อคอมใหม่หลังจากขายไปแล้ว

ทำงาน-กลับบ้าน เล่นเกม ดูซีรี่ย์ ดูบอล นอน วนอยู่แบบนี้ทั้งอาทิตย์

introvert สุดๆผมอ่ะ

โตมาไม่เป็นละ สมัยเห่อมอยเป็นบ่อย
วิธีแก้ผมคือทำตัวไม่ว่างให้คิดเรื่อยเปื่อย เซ็ตเป้าหมายละลุยไปในแต่ละวัน

เสพมัน
หมายถึงเสพความเหงานะครับ

ผมเป็นคนที่ชอบคิด จากความเหงา
แล้วมันก็จะเกิดเรื่องราวในหัวเต็มไปหมด

คุณอาจจะกลัวจากความเหงา
จัดการความกลัวให้ได้ก่อน

เมื่อเราเหงา เราจะเห็นตัวเองชัดขึ้น
มองตัวเองจากจุดนั้น โดยคิดว่าเราเป็นคนอื่น ในการมองตัวเอง

สิ่งที่ท่านเป็นอาจจะไม่ใช่ความเหงา แต่มันอาจจะเป็นภาวะสิ้นยินดีก็ได้ครับ
ไม่เกี่ยวกับการอยู่คนเดียว แต่มันเป็นความเฉยชาต่อชีวิตจากรูปแบบซ้ำซากที่มันวนๆๆๆๆอยู่ในแต่ละวันจนเบื่อทุกอย่างไปหมด อะไรที่เคยสนุกก็ไม่สนุกแล้ว พอแก้เบื่อได้ชั่วครู่ แป๊บๆก็กลับมาหงอยใหม่
ลองหาอะไรที่เป็นเป้าหมายใหม่ๆให้ชีวิต ลองทำอะไรที่ไม่เคยทำให้ชีวิตมันได้ตื่นเต้นกับเรื่องใหม่ๆบ้างอาจจะดีขึ้นครับ

พน.ถูกหวยรางวีลที่ 1 ลาออกบินไป ตปท ครับ วางแผนเกษียณเรียบร้อย

ชีวิตมันไม่เหงาหรอกถ้ามีอะไรที่ชอบให้ทำ ลองหากิจกรรมที่ชอบทำดู เช่นออกกำลังกาย อ่านหนังสือ

Line open แล้วพิมพ์สิ่งที่ท่านชอบลงไป ท่านจะเจอเพื่อนที่ชอบเหมือนกันอีกมากมายและบางกลุ่มก็มีจัดกิจกรรมอยู่เรื่อยๆ

ถ้าเหงาเพราะความสัมพันธ์กับคนรอบตัว ผมไม่เหงานะ ต่อให้มีหรือไม่มีแฟนหรือเพื่อนรอบตัวผมก็อยู่ได้ แต่ถ้าเหงาในเรื่องการใช้ชีวิต ก็มีบ้างบางทีเราอยากทำอะไรหลายๆอย่างก็ยังไม่ได้เริ่มจริงจัง

สำหรับท่าน อยากจะแก้เหงาแบบไหนล่ะครับ ถ้าแก้แบบพุทธ ก็ฝึกเจริญสติ รับรู้ตัวเหงาไปเรื่อยๆ มันมาเดี๋ยวมันก็ไป ฝึกรู้ตัวบ่อยๆก็จะวางความเหงาได้มากขึ้น ง่ายขึ้น แล้วพัฒนาไปละ วางความรู้สึกอื่นๆต่อ

แต่ถ้ายังไม่อยากไปทางนั้น อยากจะหากิจกรรม อยากจะเจอผู้คนเพื่อปลุกไฟในตัว ก็ไม่ยากครับ ไปลงค่ายอาสาเลย มีกิจกรรมให้ทำเพื่อสังคมมากมาย ได้ช่วยเหลือคน ได้ช่วยเหลือสังคม ได้รู้จักเพื่อนใหม่ สังคมใหม่ หรือถ้าไม่ค่อยอยากเจอผู้คนมากก็หากิจกรรมใหม่ๆที่เน้นทำได้ด้วยตัวคนเดียวเพื่อค้นหาไฟในตัวต่อไป

ทำงานอยู่ห่างครอบครัวมาตลอด นานๆกลับไปหาที
ทำงานเช้าถึงประมาณ 1ทุ่ม จะอยู่คนเดียวในห้องมาตลอด 15ปี
มันทำให้เรียนรู้เองว่าควรหาอะไรทำกับการอยู่คนเดียว
มี หนังสือ(Ebook) เกม ซีรีย์ หนัง ดองอยู่เพียบ เลือกไม่ถูกจะทำอะไรก่อน
จะมีแค่ช่วงเวลาเครียดหรือมีเรื่องไม่สบายใจเท่านั้นที่ทำให้รู้สึกเวลามันยาวนานในบางคืน
แก้ด้วยเบียร์5-6ป๋อง หูฟังยัดเพลงที่ชอบ ไล่หาดู Liveคอนแต่ละเพลง หัวโล่งๆดึงยาวไปตี3-4ก็หลับ

ของผมแก้ด้วยการใช้เงินซื้อของที่อยากได้ , เล่นเกม PC (เล่นกับคนใน discord ได้พูดได้คุยตลอดไม่มีเหงา), ออกกำลังกาย , ออกไปดูหนังโรงคนเดียว , เตะบอลทุกวีคได้เจอเพื่อนๆพี่ๆคุยกันสนุกสนานเฮฮา, อยู่กับพ่อแม่คอยดูแลท่าน เอาจริงๆชีวิตผมอยู่แค่นี้แม่งก็มีความสุขมากๆแล้ว ถ้าผมไม่ได้ทำสิ่งพวกนี้ ผมก็คงจะหดหู่มากๆ อย่างที่หลายๆโพสว่า มันต้องทำลายกำแพง แล้วออกไปหาเพื่อน คุยกับเพื่อนไม่ว่าจะที่ไหนจากไหนก็ได้ ขอแค่ได้พูดคุย

เลี้ยงสัตว์ครับ ช่วยได้