เรื่องของเรื่องคือเมื่อเช้า ผมลงไปซื้อหมูปิ้งมา หน้า 7-11
แถวบ้านผมมันจะมี2ร้าน ที่ขายเหมือนกัน

1.ร้านแรกอันนี้ขายมานาน ผมกินมาตั้งแต่สมัยมัธยม ช่วงไหนนอนเช้ากินประจำ

2.ร้าน2 ก็ไม่ใหม่หรอกแต่ใหม่กว่าร้านแรก

ทั้ง 2 ร้าน ขายราคาเท่ากัน

ปกติผมเป็นลูกค้าประจำร้านแรก แต่ครั้งก่อนล่าสุดผมซื้อไป

หมูปิ้งที่ได้ มันไม่ใช่หมูปิ้ง แต่เป็นหมูบดปั้นเป็นก้อนปิ้ง

ซึ่งtexture แม่งไม่ได้เลย เอาตรงๆค่อนข้างผิดหวังนะ
จะมันเยอะจะอะไรยังพอโอเค แต่เปลี่ยนเป็นหมูบดแล้วมันไม่ได้

ครั้งถัดมาผมเลยไปซื้อร้าน2ราคาเท่ากันแต่หมูดีกว่า แต่รสชาติจะไปทางหมูปิ้งนมสด
แต่เสียอย่างเดียวทำช้ารอนานเพราะใช้เตาแบบแก๊ซ (ร้านแรกเตาฟืน)

ผมเดินผ่านให้เห็นเลยว่าไปซื้ออีกร้านนะ แถมสังเกตุช่วงหลังๆร้านแรกก็ดูขายไม่ค่อยดีเหมือนก่อน


คือเข้าใจแหละว่าเศรษฐกิจมันไม่ดีของแพง ใครๆก็กระทบ
ในมุมผมคือยอมขึ้นราคาอะดีกว่าลดต้นทุน ลดเกรดจนน่าเกลียด

แต่ไม่ใช่ขึ้นเว่อวัง ตัวอย่างร้านทาโกะ เมื่อก่อน6ลูก39 ขึ้นมา6ลูก59อันนี้เกินไป
แถมยังมีร้านคู่แข่งที่ยังไม่ขึ้นราคา จะเอาไรไปรอด

ปีนี้ผมก็เลิกซื้ออาหารหลายๆร้านที่เคยซื้อบ่อยๆ
โดยเฉพาะร้านไหนที่ลดคุณภาพข้าว ข้าวขาวผมยังพอโอเค แต่หลังๆเจอแบบเกรดแย่มาก
บายเลิกซื้อ

ไม่มีลดปริมาณเหรอ

ลดปริมาณลง คงคุณภาพกับราคาไว้

ก๋วยเต๊๋ยวหน้า 7 - 11 แถวบ้าน

30 พอดี

40 พอทน

50 พอเลย

ร้านผม ขึ้น 5 บาท ใช้ของคุณภาพเดิม ปริมาณเท่าเดิม แทน

ส่วน เวลา ที่ผมเป็น ผู้บริโภค ไปซื้อร้านอื่น ผม ก็อยากให้เขาเลือกปรับราคา ดีกว่า ลดคุณภาพ หรือถ้าไม่ปรับราคา ก็คุณภาพเดิม ลดปริมาณ ลงก็ยังดี

ยกตัวอย่าง ร้านกล้วยทอด ที่ผมกินประจำ แรกๆ อร่อยมาก แป้งกรอบ สีทอง อร่าม มันทอด ก็อร่อยนุ่ม หอมมันทุกคำ ตอนหลัง ปรับสูตรใหม่ลดต้นทุน แป้งกรอบแบบแข็งกระด้าน สีออกน้ำตาลแดง มันทอด ก็มักง่าย ไม่ปอกเปลือกมันดีๆ กินเข้าไป เจอเปลือกของมัน ทำให้เสียอรรถรสมาก ผมเลยไม่ซื้อ จะสองเดือนละ ไม่กล้าจะไปบอกเขา ว่า สินค้าดร็อปคุณภาพไปเยอะ ได้แต่ทำใจหวังว่าเขาจะรู้ ได้ด้วยตัวเอง จากยอดขาย


ถึง ทุกคนที่ประกอบ อาชีพค้าขาย คิดให้ดี เวลา ถึงทางเลือกที่เราต้องเลือก ขึ้นราคาเท่าที่จำเป็น และพยายามคุม ต้นทุน ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ ดีกว่า มักง่าย ลดคุณภาพสินค้า นะครับ ผมบอกไว้เลย จากใจคนค้าขาย

ของผมมุมมองผู้บริโภคละกัน

ส่วนตัวร้านแถวบ้านก๋วยเตี๋ยว 2 ร้าน เค้าขึ้นราคาทั้งคู่

กินตั้งแต่พิเศษ 55 จนขึ้นเป็น 65 ทั้งคู่

ร้านก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลาผมก็กินตลอดนะ เพราะเราคนกินมองว่ารสชาติวัตถุดิบ ปริมาณมันสมกับที่จ่ายอะ แต่มีข่วงนึงลูกชิ้นบางอย่างเปลี่ยนไป เหมือนลดเกรดวัตถุดิบลองกินติดกัน 3 ครั้งไม่เปลี่ยนเลยหยุดกินไป 1-2 เดือนอะ

แล้วกลับไปกินใหม่โอเคกลับมาเหมือนเดิม ผมก็กลับมากินเหมือนเดิม

ส่วนตัวรสชาติ วัตถุดิบ เปลี่ยนแบบลูกค้าสังเกตุได้สำหรับผมมีผลต่อการเลิกกินมากกว่า

แต่ถ้าขึ้นราคาเป็นชามละ 70-75 ผมก็เลิกกินเหมือนกัน มันรู้สึกไม่สมราคา

ผมคิดว่าช้อยนี้น่าจะเป็นอย่างแรกๆที่ร้านทำแน่นอน
เลยคิดในกรณีถัดไป

อย่างตัวอย่างที่ผมยกมาอย่างหมูปิ้งลดนี่คือเห็นเลยนะ
ลดเยอะก็ต้องลดไปขายไม้6-7บาท ต้นทุนไม้เสียบอีก

หลายร้านเลยเพิ่มไปขาย10-12 บาท

ขึ้นราคาครับ ถ้าเป็นอาหาร เพราะมันจะเป็นภาพจำว่าเราทำไม่อร่อย ตรงนี้กู้ภาพอยากมาก ร้

มันต้องดูว่า สินค้าที่ขายกลุ่มลุกค้าคือใคร

ถ้าคนทั่วไปหาเช้ากินค่ำ บางคนเลือกลดคุณภาพ คงราคาไว้ เพราะ คนซื้อมีกำลังซื้อเท่านี้ ขายแพงขึ้น คนไม่ซื้อ

แต่ถ้าสินค้าขาย กลุ่มลูกค้าเป็นคนที่มีกำลังซื้อ เขาเลือกที่คุณภาพ คุณขึ้นราคาได้ ถ้าคุณภาพยังดีเท่าเดิมรึดีกว่าเดิม คนพวกนี้ยอมจ่าย


ในกรณีร้านหมูปิ้ง เขาอาจจะคิดว่ากลุ่มลูกค้าเป็นพวกคนทำงาน เน้น ไว กินง่ายราคาไม่แพง ลดคุณภาพ ราคาเท่าเดิมคนก็ยังกินได้

อร่อย ราคาเหมาะสม ซื้อครับ
ไม่อร่อย ให้ฟรียังไม่กิน

ขึ้นราคา ถ้าคุณภาพยังดีเหมือนเดิมพอรับได้
แต่ลดคุณภาพนี่ผมรับไม่ได้

ถ้าเป็นสินค้าที่มีคู่แข่ง หรือใครๆก็ทำได้ หาทดแทนได้ มันไม่ได้อยู่ที่คนขาย แต่อยู่ที่ลูกค้า ถ้าลูกค้ากำลังซื้อน้อยก็ต้องลดคุณภาพอ่ะ แต่ถ้ากำลังซื้อเขาถึงก้ขึ้นราคาได้ อย่าดูถูกพวกขี้เหนียวนะครับ โดยเฉพาะพวกเสรษฐีขี้เหนียว พวกนี้ผมจัดอยู่ในกลุ่มกำลังซื้อต่ำ

แต่ถ้าเป้นของที่เลียนแบไม่ได้ ไม่มีคู่แข่ง หาทดแทนไม่ได้ อยากทำไงก้แล้วแต่คนขายเลย

ขึ้นราคา คุณภาพไม่ลดลง

ผมเลือกขึ้นราคา แต่ผมเคยตั้งโพลในssถาม ส่วนมากอยากได้ราคาเดิมแต่ลดปริมาณลงคงคุณภาพเดิม

แนะนำให้ขึ้นราคาเลยครับ อย่าลดปริมาณบ้างทีมันกินไม่อิ่มคนซื้อจะรู้ได้ แต่ถ้าขึ้นราคาแล้วยังกินอิ่มมันโอเครกว่ามาก

สำหรับผมนะลดคุณภาพเป็นอย่างสุดท้ายที่ควรทำเพราะเขาจะจำได้ว่าคุณทำอาหารระดับต่ำลง

จะขึ้นราคา หรือลดปริมาณตามแต่ตลาดเลย แต่ลดคุณภาพนี่เจ๊งมาเยอะแล้ว