ผมมีอาการนี้มานานแล้วแต่ไม่ได้ไปหาหมอสักที เรียกว่าอยุ่จนชินถ้าวันไหน ไม่สนใจมันก็อยู่ได้ทั้งวัน
แต่วันนี้เหมือนเคลียร์งานเสร้จแล้วมันว่างจนมีเวลามีอ่าน SS เล่น
มันเลยไปใส่ใจกับมัน ตอนนี้รำคาญมากๆ
อาการมันจะมีเสียง วี้ ดังอยู่ในหูตลอดเวลาเลยครับ บางวันก็ไม่ดังมาก บางวันก็อยู่ในระดับน่ารำคาญ

วันนี้มันดังเยอะอยู่ครับ

ไม่ทราบว่า มีพรี่ๆ ท่านไหน เคยมีอาการ แล้วไปรักษาไหมครับ
เค้าทำยังไงบ้าง
ผมเคยอ่านฟีดในเฟส มีคนเคยไป รักษาโดย การบำบัดด้วยออกซิเจนความดันสูง หรือ Hyperbaric Oxygen Therapy (HBOT)แล้วมันหาย หรือมันมีวิธีการยังไงบ้างไหมครับ

ที่บอกว่าเป็นมานาน นี่หลักปีเลยนะครับ ผมก็ทนอยู่กับมันเน๊อะ ถ้าไม่สนใจมัน อย่างเวลาตีดอทกับเพื่อน ไม่สนใจมัน สนใจเกมมากกว่า ก็ไม่รู้ตัวนะครับว่ามีเสียงในหู

วันไหนนอนพักผ่อนเยอะๆ ช่วยได้ระดับนึง แต่ก็ยังมีเสียงแต่มันอยุ่ในระดับที่ไม่น่ารำคาญน่ะครับ

แชร์ประสบการณ์อาการ "เดินโคลงเคลง" มึนหัว และ การรักษาตลอด 7 เดือนที่ผ่านมา


ประสบการณ์ในการรักษาเสียงในหู กับ เสียการทรงตัวของผมครับ

ผมก็เป็นครับ ข้างขวาข้างเดียว
หลายเดือนแล้วเหมือนกัน

ว่าจะไปหาหมอ ก็ไม่ได้ไปซักกะที
กลัวด้วย
ไม่รู้ค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ด้วย

บางเคสบอกขี้หูเยอะ
บางเคสบอก สาลีค๊อตตอนบัต ค้างสะสม

ผมว่าคงต้องไปซักวันเหมือนกันแล่ะ
เพราะหูข้างขวา การได้ยินแย่ลง...
ครั้งแรกนึกว่าตัวเองเป็นโรคหูดับ
เพราะกินหมูดิบ
แต่ก็ปรุงสุกตลอดนะ
..ปอลิง. คงต้องหาเวลาไปหาหมอซักวันแล่ะ

ผมเป็นมาซัก 10 กว่าปี ทุกวันนี้ก็ยังเป็น ช่วงแรก ๆ ตอนที่เป็น กังวัลร้อยแปดพันเก้า + รำคาญมาก ต้องเสียเงินเสียทองไปหาหมอโน่นนี่นั่น ได้ทั้งยา วิตามิน ฯลฯ มากิน ยังไงก็ไม่หาย วนหาหมอแบบนี้ 2 ปีได้มั่ง

สรุปสุดท้าย หมอให้เข้าเครื่องวัดระดับการได้ยิน (จริง ๆ ตอนเป็นช่วงแรก ๆ ก็เข้าแล้วครั้งนึง) คือทุกอย่างปกติหมด การได้ยินยังปกติทุกอย่าง แค่ถ้าเราไปใส่ใจมัน ไปฟังมัน มันก็จะวี้ ๆ แต่ขอแค่การได้ยินทุกอย่างปกติ ก็ไม่มีปัญหา ขอแค่อย่าไปสนใจมัน อยู่จนชินกับมัน

ถ้าแนะนำ ลองไป รพ. แล้วเข้าเครื่องดูว่าการได้ยินเราปกติมั๊ย ถ้าทุกอย่างปกติ ก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าการได้ยินมีปัญหา คงต้องปรึกษาคุณหมอว่าจะจัดการกันยังไง

ผมเป็นครับช่วงแรกๆไปหาหมอทุกเดือน ทั้งกินยาแล้ว อะไรแล้วก็ไม่หาย

สุดท้ายค้นพบวิธี ทำเป็นไม่สนใจมันครับ เดี๊ยวสมองเรามันชินแล้วจะสั่งให้ไม่ได้ยินเสียงนั้นไปเอง

ทุกวันนี้ถ้าไม่อยู่ที่เงียบๆจริงๆ ไม่ได้ยินเสียงวี๊ดละครับ

ประสาทหูเสื่อมมั้ง ผมก็เป็นนะแต่ชินละ ตอนนี้ข้างขวาอาการหนักเลยใส่หูฟังนานๆไม่ได้ 10 กว่านาทีเท่านั้นแหละ

เริ่มมีเสียง แจ๊บๆในหูยิ่งเวลาเจอเสียงสูงจากเพลงนะเรียบร้อยเลย แต่ถ้านอนหลับเต็มอิ่มจะฟังได้นานขึ้น แต่ถ้านอนน้อย

ร่างกายเพลียๆนะแค่เสียงน้ำในห้องน้ำเวลาอาบน้ำลงพื้น หูผมยังดังแจ๊บๆ เคยปรึกษาหมอ หู คอ จมูก หมอบอกรักษาไม่ได้

มันคืออาการประสาทหูเสื่อม แต่ของผมเสื่อมไวกว่าคนปกติ โคตรเซง

โห คนเป็นเยอะอยู่เหมือนกันครับ รู้สึกเหมือนมีเพื่อนเลย
จริงๆ ผมเป้นมาหลักสิบปีเหมือนกันครับ ถ้าวันไหนไปสนใจมัน แบบวันนี้ ชีวิตอยู่ยากเลย
ถ้าลืมๆ มันไปก็ มีเรื่องให้จดจ่อ ก็อยู่ได้สบายครับ
ขอบคุณพรี่ๆ มากที่มาให้ความรู้
ที่ผมกังวลคือ ไปหวังผลกับการรักษามากไป แล้วรักษาไม่ได้นี่ล่ะครับ
T T

ขอบคุณครับ

ถ้าแนะนำ ไปเช็คการได้ยิน ราคาไม่เท่าไร สอบถามราคาก่อนได้ เค้าต้องให้เราฟังเสียงย่านความถี่ ถ้าเราได้ยินครบ แปลว่าปกติ ไม่ได้หูเสื่อมอะไรจนต้องกังวล หมอบอกบางทีอย่าไปจับผิดตัวเองมากเกินไป อยู๋กับมันไปครับ

ผมเป็นเหมือนกัน รู้ตัวว่าเสียงนี้อยู่กับเรา

ถ้าไม่ได้อยู่ในห้องเงียบๆ ก็เหมือนไม่ได้ยินอะไร แต่จริงๆมีอยู่ แค่ชินกับมัน

จนกระทั่งมีเทคโนโลยี Noise Canceling ในหูฟังเท่านั้นแหละ

พอหูฟังมันปิดเสียงภายนอกหมด เสียงวี้ดังขึ้นมาในหูอย่างชัดเจน

สุดท้ายต้องใช้ Tranparancecy mode ถึงจะใส่หูฟังได้นาน

ส่วนเรื่องการรักษา หาข้อมูลแล้ว เป็๋นเพราะประสาทหูเสื่อม อาจรักษาไม่หายขาด

เลยยังไม่ได้ไปหาหมอสักที

ฟังแบบนี้ผมเริ่มลังเลเลย
หรือต้องอยู่กับมันไปให้ได้ดีเนี่ย??

ข้างขวาที่มีปัญหาคือมันได้ยินนะครับ
แต่เบากว่าเมื่อก่อนมาก หรือ เบากว่าข้างซ้ายซึ่งปกติ
แต่ที่รำคาญสุดๆ นี่ก็คือเสี่ยง วิ้งค์ๆๆๆๆ นี่แล่ะ
ตลอดเลย....

ผมก็เป็นครับ เป็นมา 20 ปีแล้ว ยังโชคดีที่อาการมันไม่หนักขึ้น คือจะดังชัดแค่เวลาอยู่ที่เงียบ

ถ้าอยากรักษาลองเอาคำนี้ไป search ในเว็บ reddit ดูครับ

"Tinnitus" เห็นมีคนรักษาหายอยู่ แต่ผมยังไม่ได้อ่านละเอียด

อนาคตถ้าอาการผมแย่ลงก็คงต้องหาวิธีรักษาเหมือนกันครับ

ผมหูอื้อก่อนน่าจะหวัดลงหู หุอื้อละมีเสียงตลอด ไปหาหมอบอกประสาทหูเสื่อมให้วิตามินบีมากินก็ไม่หาย
เข้าเครื่องวัดการฟังไรหมด จะส่งตัวไปโรงพยาบาลใหญ่เพื่อเช็กแบบละเอียด ก็เลยไม่เอาละ เริ่มจะชินแล้ว สักพักก็หายเอง

ผมจะเป็นเวลานอนน้อย