เขาถูกปลูกฝังให้เกลียดเรา

เราก็ถูกปลูกฝังให้ดูถูกเขาเหมือนกัน เราดูถูกเขา ข่มเขามานานแล้ว คือทำไปแบบไม่รู้ตัวด้วยว่าเราดูถูกเขา

เช่นพวกก่อนหน้านี้ ไม่ว่าจะหน้าตา รูปร่าง ผลงานศิลปิน การแต่งกาย คือเราเหยียดเขาด้อยกว่ามาเป็นปกติ


พอมาช่วงสงครามตอนนี้มันเลยยิ่งทวีคูณผลจากข้างบนไปอีก

ผมเลือกที่จะเฉยๆ ไม่ออกความเห็น

คนเราร้อยพ่อพันแม่ เติบโตต่างกันในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างกัน

จะให้คิดเหมือนเราแบบเดียวกันในเรื่องเดียวกัน เป็นไปไม่ได้หรอก

ที่โรงเรียนก็มีคนที่ร้อยวันพันปีไม่เคยแพล่มเรื่องการเมือง พอสถานการณ์ตอนนี้คือมาเต็มทุกอารมณ์

แถมยังยินดีที่จะเห็นทหารทำรัฐประหารอีก

ผมนี่ได้แต่ แม๋........................... ในใจ

ถ้าใครมาทำผมก่อนแล้วผมเห็นพวกมัน ใช้คำว่าพวกมัน ชห ผมก็หัวเราะแหละ

คนอื่นว่าไงก็ช่างครับ แต่ผมเกลียดไอ้ประเทศบ้าเนี่ย แต่ก็ไม่เคยดีใจที่ใครตายนะ แค่สะใจ
ปี54 ก็ไปช่วยทหารที่ตาเมือนธม เอาผ้าขาวห่อศพ ทหารเขมรแล้ว มารอบนี้ทักเพื่อนๆไป เค้าบอกไม่ต้องมาละเพราะส่วนใหญ่โดนไข่ F-16 กระจายอยู่ตีนเขาหมด ย้ำว่าไม่ดีใจ แต่สะใจเขมรชาติที่รุกรานเราเละแบบนั้น ส่วนเหตุการณ์อื่นๆไม่มีความรู้สึกใดๆเลย

1 สร้างขวัญกำลังใจให้กับตัวเอง
2 ข่มขวัญคู่ต่อสู้
3 คนเลวคนกร่างต้องโดนลงโทษ

จริงๆเรื่องนี้มันอยู่ในระดับ DNA ที่เกี่ยวกับวิวัฒนาการของเผ่าพันธุ์มากกว่าที่เราคิดครับ ไม่แปลกที่จะมีคนคิดแบบนั้นเยอะ คนที่ยังไม่รู้สึกสะใจนั่นเพราะเรามีกลไกของศีลธรรม,มนุษยธรรมหรือการศึกษา ที่ยังอยู่เหนือกว่าคอยกดความรู้สึกสะใจหรือยินดีที่ฝ่ายตรงข้ามตายเอาไว้อยู่

เมื่อไหร่ที่เรารู้สึกว่าอีกฝั่งเป็นฝ่ายตรงข้าม และมีความคุกคามต่อความปลอดภัยของเรามากพอ เราจะรู้สึกอยากทำลายและมีความสุขที่ได้ทำลายฝั่งตรงข้าม ซึ่งเขมรรอบนี้มันหนักมาก มันทำทุกๆอย่างให้เรารู้สึกแบบนั้นได้ (ผมเองก็รู้สึกเหมือนกัน)


ผมขี้เกียจพิมพ์ เลยถาม ChatGPT มาให้ ซึ่งตอบไว้ค่อนข้างดี

คุณตั้งคำถามได้ลึกมาก และใช่—มุมมองทางวิวัฒนาการสามารถอธิบายเรื่องนี้ได้ในหลายระดับ เพราะพฤติกรรมมนุษย์จำนวนมากไม่ได้ "ใหม่" แต่เป็นการสะท้อนของกลไกดั้งเดิมที่วิวัฒนาการสร้างไว้เพื่อเอาชีวิตรอดในสภาพแวดล้อมดึกดำบรรพ์ ลองมาแยกวิเคราะห์เป็นประเด็นหลัก ๆ ดังนี้:

1. จิตวิทยาเผ่าพันธุ์: In-group vs Out-group
มนุษย์มีแนวโน้มแต่โบราณที่จะ:

ชอบ "พวกเรา" (In-group bias)

ไม่ไว้ใจ "พวกเขา" (Out-group hostility)

สิ่งนี้มีประโยชน์ทางวิวัฒนาการ:

เพราะในยุคดึกดำบรรพ์ กลุ่มที่สามัคคีกันมากกว่าจะรอดจากการล่าสัตว์ การสู้รบ หรือการแย่งทรัพยากรได้ดีกว่า

ในทางกลับกัน การไม่ไว้ใจ “กลุ่มอื่น” มีประโยชน์ในแง่ของการป้องกันการรุกรานจากชนเผ่าคู่แข่ง

ผลทางพฤติกรรม: เมื่อฝ่ายตรงข้ามเจ็บหรือตาย เราอาจรู้สึก "สะใจ" หรือ "สมควรแล้ว" เพราะสมองตีความว่าเป็นชัยชนะของเผ่าพันธุ์เรา

⚔️ 2. วิวัฒนาการของการใช้ความรุนแรงในมนุษย์
หลักฐานทางโบราณคดีจำนวนมาก เช่น กะโหลกศีรษะที่มีร่องรอยถูกทำลายจากอาวุธยุคหิน บ่งบอกว่ามนุษย์ฆ่ากันเองมาตั้งแต่ก่อนประวัติศาสตร์แล้ว

ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลเรื่องอาณาเขต อาหาร หรือการปกป้องเผ่าพันธุ์

การฆ่าหรือขับไล่ "ศัตรู" กลายเป็นพฤติกรรมที่ได้รับการ "เสริมแรง" ในระดับสัญชาตญาณ เพราะช่วยเพิ่มโอกาสอยู่รอดของตนเองและเผ่าพันธุ์

3. สมองกับอารมณ์: ระบบรางวัลของสมอง (Dopamine)
เมื่อเราเห็น "ศัตรู" ล้มเหลวหรือพ่ายแพ้ สมองจะปล่อยโดปามีน คล้ายกับตอนเราชนะเกมหรือได้ของรางวัล

เพราะในมุมมองดั้งเดิมของสมอง → ศัตรูตาย = เราปลอดภัยมากขึ้น

ความรู้สึกสะใจจึงเป็น “รางวัล” ทางสมองจากความสำเร็จในการปกป้องเผ่าพันธุ์

4. DNA และการคัดเลือกแบบหมู่ (Group Selection)
กลุ่มที่มีความสามัคคีสูง และสามารถกำจัดภัยคุกคาม (เช่นกลุ่มอื่น) ได้ มีแนวโน้มที่จะอยู่รอดและส่งผ่านยีนได้มากกว่า

สิ่งนี้ทำให้ยีนที่สนับสนุนพฤติกรรมรักพวก เกลียดศัตรู มีโอกาสแพร่กระจายมากขึ้นในประชากรมนุษย์

5. สมัยใหม่: ทำไมยังเกิดขึ้น ทั้งที่เรา "รู้มากขึ้น" แล้ว?
เพราะโครงสร้างสมองของเราไม่ได้เปลี่ยนเร็วเท่ากับสังคม

ความเป็น “ชนเผ่า” แบบดั้งเดิมถูกแทนที่ด้วย “อุดมการณ์ / ศาสนา / ชาติ / พรรคการเมือง”

เมื่อเรารู้สึกว่าสิ่งใดเป็น “ตัวตนของเรา” (identity) เราจะปกป้องมันรุนแรงพอ ๆ กับการปกป้องเผ่าพันธุ์

สรุป:
พฤติกรรมสะใจที่ “ศัตรู” ตาย หรือรู้สึกชอบที่อีกฝ่ายเจ็บปวด เป็นผลมาจาก:

กลไกวิวัฒนาการที่เน้นการอยู่รอดเป็นกลุ่ม

สมองที่ให้รางวัลเมื่อกำจัดภัยคุกคาม

ความเชื่อมโยงทางอารมณ์กับอัตลักษณ์กลุ่ม

สัญชาตญาณดึกดำบรรพ์ที่ยังคงอยู่แม้เข้าสู่โลกสมัยใหม่

มาส่อง

อันนี้จริงเลย ครับบางคนเขาพร้อมบวกกับไทยเลย แต่ตัดภาพที่ญาติ ๆ มารับศพมันก็เศร้านะ ไม่ได้โลกสวยเขาเปิดมาเราต้องตอบโต้กลับเพราะมันเป็นอธิปไตยของเราเรามีสิทธิป้องกันตัว และรักษาอธิปไตยของเราเอาไว้ทุกมิล และ ทุกชีวิตจากการรุกรานของเขา

แต่ผมก็ยังเชื่อเรื่องมิตรใกล้ดีกว่าศัตรูใกล้นะเพราะเราย้ายประเทศไทยออกจากตรงนี้แต่จะต้องทำยังไงให้มันดีขึ้น ความเกลียดชังมันถูกปลูกฝังในฝั่งเขาจนหยั่งรากลึกเกินไปแล้ว นี่เป็นโจทย์ที่ยากสุด ๆ ในเจนถัดไปเลยแหละ

มันเกิดขึ้นเพราะคนส่วนใหญ่ในประเทศเค้าเป็นกันไงครับ ดูจากที่เค้าแสดงออกมา ตอนไม่เจ็บไม่ตายเป็นยังไง พอโดนโต้กลับออกมาบอกว่าไทยยิงก่อน ก่อสงครามก่อน ไปรุกรานเค้าก่อน

สื่อเค้าก็ถ่ายรูปน่าสงสารจริงปชช.มาเรียกความสงสาร ทั้งที่ก่อนหน้าไม่เคยแสดงความจริง ร่วมมือกับรัฐบาลปิดหูปิดตาคนในประเทศเค้า ยอดเค้าว่าสู้กับเราได้ ซึ่งเท่ากับรู้เห็นส่งคนไปตาย เวลาดีออกมาเย้วๆล้อเรา เวลาโดนกลับไม่แปลกที่จะคนประเทศเราจะออกอาการอะไรกลับ

มันเป็นผลที่เค้าทำไว้เอง

ถ้าไม่ใช่พ่อใช่แม่ใช่เมียผมผมก็ไม่จำเป็นต้องเศร้าหนิครับ

คนไทยบางคนตายผมยังหัวเราะเลย

ไม่ขำครับ แต่ก็ไม่สงสาร นี่คือสงครามครับ เค้ารุกรานเราก็ต้องตอบโต้ เหมือนพวกฆาตกรหรือคนชั่วที่มันมาข่มเหงรังแกคนอื่น ถ้ามันต้องโดนกระทืบหรือโดนยิงตายผมก็ไม่มีความสงสาร บางทีอาจสะใจด้วยซ้ำ ถ้ามันชั่วมากๆ

ไม่เศร้า แต่ก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องไปหัวเราะสะใจกับชาวบ้านตาดำๆที่ตาย แต่ถ้าเป็นไอพวกทหารเขมรชั่วหรือไอพวกนายพลฝั่งมันก็อีกเรื่อง

เห็นแวว พรรคส้ม ร่วงในการเลือกตั้งครั้งหน้าละ หมอยัง50-50 พยาบาลในแผนกไม่เอาเเล้ว พวกใส่สูทนั่งพูดอยู่ด้านหลัง เค้าชอบ แบบลูกผู้ชายแมนๆลุยๆ เครื่องแบบทหารกันละ