ไม่มีภาระอะไรก็ดีแล้วนี่ครับ
อย่าไปเครียดกับของนอกกายมาก
สมัยนี้ไม่เป็นหนี้ มีงานประจำก็พอ

บ้าน รถ ครอบครัว เด่วมันมาเอง
แต่จริงๆแล้ว ตัวคนเดียวนี่แม่งโคตรสบายสุดๆนะ

อายุใกล้ 40 แล้วเหมือนกัน ผมพึ่งตั้งมู้ไป โดนเพื่อนยืมเงินจนเกือบหมดตัว

ตอนนี้ผมเหมือนต้องมานั่งนับ 1 ใหม่เลย เซงๆกับชีวิตเหมือนกัน

คนนะ ไม่ใช่ชะแลง

ผมก็ใกล้ 40 ละ ชีวิตไม่ได้มีอะไรครบเหมือนกันคับ แต่เน้นเราไม่เดือดร้อน และอยู่สบาย
- คอนโดเช่าอยู่กับแฟน ไม่คิดจะซื้ออยู่แล้ว เพราะที่ กทม อยู่บ้านแฟนได้ และผมมีบ้านที่ ตจว.
- ค่าใช้จ่ายผมออกทั้งหมด น้ำ ไฟ เนต
- มีรถคนละคัน
- มีเงินเก็บกองกลาง โอนเข้าทุกเดือน (ไว้เที่ยว ซื้อของ)
- กะจะไม่แต่งอะไรใหญ่โต เผลอๆ จดทะเบียนจบ
- ลูกไม่คิดจะมี เพราะจะเลี้ยงน้องแฟนแทน (เป็นลูกหลงยังเด็กมาก)

หลักๆ ผมจะไม่สร้างหนี้ ถ้าไม่จำเป็น เก็บเงิน และลงทุนไปเรื่อยๆ

ว่ากันตามจังหวะชีวิตครับ ค่อยๆดูรูปเกมแล้วขยับขยายเอา

ผมอายุใกล้เคียงกับ จขม (35-38) ตอนนี้ก็ลุ่มๆดอนๆเหมือนกัน

แต่เรื่องนึงที่ทำให้ผมไม่ตึงมือมากคือ "ไม่มีหนี้ก้อนใหญ่" ครับ (ซึ่งผมคิดว่าผมคิดถูก) มิตรสหายหลายคนที่ช่วงนี้หนักเพราะหนี้บ้าน หนี้รถ ค่าเทอมลูก ค่าใช้จ่ายตัวเอง+ลูกเมีย

โจทย์ของคนยุคนี้ไม่เหมือน boomer เงื่อนไขก็คนละแบบ เพราะงั้นเส้นทาง/ผลลัพธ์ก็ไม่มีทางเหมือนกันอยู่แล้ว

เเล้วเเต่คน สำหรับผมจะ30ก็เครียดเเล้ว เพื่อนๆไปมีแฟนมีครอบครัวกันหมดละ
ส่วนผมไม่มีแฟนสักที แถมเจอแต่ ผญ มาหลอกซะส่วนใหญ่
อยากไปเที่ยวก็ไปคนเดียวไม่สนุก ใช้ชีวิตแบบเหงาๆ
อยากจะซื้อรถใหม่ก็ไม่รู้จะซื้อทำไมเพราะไม่ได้ไปไหน

ทุกวันนี้ทำงานกลับมาอยู่กับพ่อแม่ทุกวัน

แต่ก็มีความสุขดี แค่รู้สึกว่าชีวิตมันต้องออกไปผจญภัยบ้าง กลัวแก่กว่านี้จะไม่ได้ไป

ผม 40 แล้วมีแมว 4 ตัวเป็นของตัวเองแค่นี้ก็มีความสุขแล้วครับ

บ้านรถเกาะเมียเอาครับ

เป็นกำลังใจให้

ปีหน้า 35 ขอแค่สุขภาพร่างกายยังโอเคอยู่ ส่วนเรื่องเงินทองผมช่างหัวมันละคิดซะว่าทำงานไปเรื่อยแผนเป้าหมายทางการเงินของผมไม่มีเพราะพ่อแม่ผมทำกงสีและไม่ยอมปล่อย เงินก็ชอบเอาไปให้ญาติคือแกช่วยน้องๆแกมากกว่าเอาเงินให้ลูกอีกครับ จนตอนนี้ได้ดิบได้ดีไปกันเยอะและไม่ค่อยเห็นหัวบ้านผมด้วยซ้ำ

เรื่องอื่นๆถ้าสมหวังก็ดีไม่สมหวังก็ช่างมัน ผมผิดหวังมาเยอะแล้วกับช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมา พวกเรื่องคนรอบตัวผมทำให้ผมท้อเลยบางที

ไม่เจ็บไม่ป่วยดีที่สุดแล้วครับ เรื่องอื่นมันไปของมันได้ ขอแค่ร่างกายดีๆ ไว้ก่อน

ขออนุญาติแนะนำให้เลิกดื่มก่อนเลยครับ
เข้าใจว่าท่านเป็นหนี้อยู่ด้วย การเลิกดื่มมันช่วยท่านทั้งเงินและสุขภาพ

ส่วนเรื่องครอบครัวผมว่าสมัยนี้มันไม่จำเป็นแล้วนะครับ
ยิ่งมีแล้วเป็นภาระนี่คือสิ่งที่ไม่ควรอย่างมาก
อยากมีลูกก็ต้องคิดถึงลูกที่เกิดมาด้วยครับ
ถ้ามีแล้วให้เค้าได้ดีไม่ได้อย่ามีดีกว่าครับ

ผมอายุ 33 จะ 34 แล้วยังไม่มีแฟนเลย แล้วก็ไม่คิดด้วยว่าต้องมี
สำหรับผมคือเก็บเงิน+กิน+เที่ยวให้มีความสุขดีกว่าครับ

แล้วก็พยายามเอาเงินเก็บไปลงทุนครับ
อีกหนึ่งความสุขของผมคือการเห็นเงินงอกเงย เห็นแล้วใจฟูทุกที

ผมเครียดว่าอีก 20 ปีข้างหน้าประเทศมันจะเป็นยังไง

ตอนนั้นเงินประกันสังคม เงินกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ มันจะยังมีไหม ผมกลัวมันจะล้มแล้วเอาเงินออกมาไม่ได้ ผมหายไปหลักล้านอยู่ กระทบแผนเกษียณมากๆ

แล้วพวกสวัสดิการต่างๆ ก็ไม่น่าจะมีเพิ่ม เพราะรัฐมันไม่รู้จะเอาเงินมาจากไหน ตอนนี้หนี้สาธารณะก็ทลายกำแพงออกไปเรื่อยๆ โดยไม่ได้เอามาสร้างศักยภาพในการแข่งขัน ได้แต่ผลาญกับประชานิยมไปวันๆ

ถ้าสภาพมันยังเป็นแบบนี้ ผมจินตนาการไม่ออกว่ารัฐจะเอาภาษีมาจากไหนมาจ่ายหนี้พวกสวัสดิการรัฐ (ไม่ต้องพูดเรื่องเพิ่ม) แค่เอาให้มันคงอยู่ได้ก็ลำบากแล้ว ถ้าไปเพิ่มภาษีตรงนิติบุคคล เค้าก็ย้ายฐานกันหมด จะเก็บคนในชาติก็มีแต่คนจน

เด็กรุ่นใหม่ในอนาคตจะแยกเป็น 2 พวกชัดเจน คือพวกมีทักษะ เอาตัวรอดในยุค AI ได้ พวกนี้อาจจะมีสัก 10% ซึ่งเขาไม่จำเป็นต้องอยู่ในไทยก็ได้ กับอีกพวกคือเด็กแว้น เด็กช่าง เด็กมหาลัยที่เล่นโซเชี่ยลไปวันๆ พวกนี้ก็จะเป็นแรงงานระดับล่าง ใช้งานแรงงานที่ AI กับ Robot ทำไม่ได้

แล้วพอคนรุ่นหลังพวกนั้นมันแค้นคนรุ่นก่อน ที่ทิ้งเศษซากประเทศแบบนี้ให้ ผมนึกไม่ออกเลยมันจะทำอะไรบ้าง อาจจะเกิดทฎษฎีบ้าๆบอๆ แบบไล่ฆ่าคนแก่ล้างแค้น ลดงบสวัสดิการเพื่อให้รัฐไปต่อได้ ก็เป็นได้

ขอพูดตรงๆ ในมุมของคนนอกที่มองคือ พื้นฐานส่วนตัวหลังบ้านท่านยังไม่ดีพอที่จะมีครอบครัว เพื่อเพิ่มปัญหา+ภาระครับ

อย่ามองแค่ว่ามีเมียแล้วชีวิตจะดีมีความสุข มาเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไป

ถ้าหลักยังไม่มั่นคงการมีเมียที่ไม่ได้ส่งเสริมชีวิตให้ดีขึ้น จะยิ่งทำให้ชีวิตมีปัญหามากกว่าเดิม

โอเค ถ้าเมียดีมันจะดีไปเรื่อยๆ แต่จากที่ท่านบอกว่าแฟนปัจจุบันยังเป็นปัญหาอยู่เรื่อยๆ นั่นห่างไกลคำว่าชีวิตดี มีความสุขไปเยอะเลย

ทำใจและมั่นใจที่จะตัด จะลดสิ่งที่ไม่สร้างประโยชน์ให้ชีวิตตัวเองออกไปบ้างครับ ชีวิตจะค่อยๆ ดีขึ้น

ถ้าไม่รัก ไม่ดูแลร่างกาย จิตใจตัวเองให้ดีก่อน จะหวังให้ใครมารัก มาดูแลแทนคงไม่ได้หรอก

ผมก็เหมือนท่านแหละ มีเมียไม่มีลูก อยู่ห้องเช่า

อยากมีอนาคตดีๆ คงต้องออกมาทำอะไรสักอย่าง แต่ก็กลัวเพราะทุนไม่ค่อยมี ถ้าล้มไปคือหมดเลย

มีเงินเก็บไม่ถึงแสน มีรถ 1 คัน

แต่ยังดีที่มีที่ทางที่พ่อให้ไว้ ว่าจะขายมาทำทุนบั้นปลายชีวิต

30กลางๆ งานโอเคระดับนึงแต่ยังไม่แต่งงาน ไม่มีลูกครับ วางแผนเร็วๆนี้ คิดๆก็เครียดๆเหมือนกันครับ ต้องปรับเปลี่ยนอะไรหลายอย่างแน่ๆ